သိသမျှ ပြောပြချင်ပါသည်…(၄)

aye.kkMay 4, 20121min796

ကျ မ ငယ် ငယ် တုံး က နေ ထိုင် ခဲ့ သော
ရပ် ကွက် အ ပိုင်း ထဲ တွင် အ လွန် ကဲ့ ရဲ ့သန် လွန်း လှ သော မိန်း မ ကြီး တစ် ယောက် ရှိ ပါ သည် ။
ထို မိန်း မ ကြီး ကို လူ တိုင်း က နောက် ကွယ် တွင် မ နှစ် မြို ့ ကြ ပါ ။ ထို မိန်း မ ကြီး အ ကဲ့ ရဲ ့ သန် မှု အား မ နေ နိုင် လွန်း သ ဖြင့် က လေး ပီ ပီ လွန် စွာ အ မေး မြန်း ထူ လွန်းလှ ပါ သော နေ ရာ တ ကာ သိ ချင် သော ကျ မ က တစ် ရက် တွင် အ လျှင်း သင့် သ ဖြင့် လူ သူ တော် ကောင်း ပု ဂ္ဂိုလ် ကြီး အား ထို မိန်း မ ကြီး ၏ အ ကဲ့ ရဲ ့ သန် ပုံ နှင့် လူ တ ကာ တို ့၏ အ ကြောင်း အား မ စား ရ ဝ မ ခန်း ပြော တတ် မှု အား တိုင် ပြော ပြော ခါ အ ကဲ့ ရဲ ့သန် မှု အား ပြော ပြ မိ ခဲ့ ပါ သည်။

ထို သို ့ပြော မိ ရ ခြင်း အ ကြောင်း က လည်း…

ကျ မ အ မ မ ကြီး ကျယ် ၏ ဝတ် စား ဆင် ယင် မှု တို ့က အ စ ခြေ ဆုံး ခေါင်း ဆုံး ကြည့် မြင် ခါ ကျ မ အား ခေါ် ပြော ၍ ကဲ့ ရဲ ့ပြု တတ် ခြင်း ပင် ဖြစ် ပါ သည် ။
ထို မျှ သာ မ က သေး….တစ် ပိုင်း လုံး က ကြည် ညို လေး စား ရ ပါ သော ..လူ သူ တော် ကောင်း ပုဂ္ဂိုလ် ကြီး ပါ မ ကျန် ကဲ့ ရဲ ့ အ တင်း အ ဖျင်း ပြော သည် ကို ကျ မ ကိုယ် တိုင် မြင် တွေ ့ သဖြင့် မ ခံ နိုင် သည့် အ ဆုံး ကြောင့် သာ ပြော ပြ မိ ခြင်း ပင် ဖြစ် ပါ သည် ။

ထို အ ခါ လူ သူ တော် ကောင်း ပု ဂ္ဂိုလ် ကြီး က ..သူ မည် မျှ ပင် ကဲ့ ရဲ ့ သည် ဖြစ် ပါ စေ .. ကိုယ် က မ ခံ ယူ ပါ လျှင်..သူ ၏ ဝ ဇီ ဗေ ဒ ကံ ( ပြု မူ သော စေ တ နာ ကံ သည် ) သူ ့ ထံ သို ့ တန် ပြန် ခါ ပြန်
လည် ၍ အ ကျိုး ပေး မည် သာ ဖြစ် ကြောင်း ပြော ဆို
ဆုံး မ ခဲ့ ပါ သည် ။
လူ သူ တော် ကောင်း ပု ဂ္ဂိုလ် ကြီး သည် ထို ပြော သူ မိန်း မ ကြီး အား ဂ ရု ဏာ တ ရား သက် ရောက် မိ ခါ စိတ် မ ကောင်း ဖြစ် သွား ခဲ့ ပါ သည် ။
အ ကျိုး အ ပြစ် နား မ လည် ၍ သာ သူ ့ခ မျှာ ပြော ခြင်း ဖြစ် သည် ဟု ကျ မ အား ပြော ပြ ပြီး လျှင်…
ကျ မ အား ည အိပ် ရာ ဝင် ပါ က ဘု ရား ရှိ ခိုး ကန် တော့ ပြီး ၍ မေ တ္တာ ပို ့အ မျှ ဝေ ပြီး သော အ ခါ တွင် ထို မိန်း မ ကြီး အား မျက် လုံး ထဲ ပေါ် အောင် မြင် အောင် ကြည့် ပြီး ရေ တ ဖန် ခွက် ထဲ တွင် သူ ့ကို ယ် စား ကျောက် စ ရစ် ခဲ တစ် လုံး အား ရေ အ ပြည့် ထဲ့ ထား သည့် ရေ တ ဖန် ခွက် ထဲ ၌ ချ ပြီး လျှင် ထို မိန်း မ ကြီး အ ပေါ် တွင် မေ တ္တာ စိတ် ပို ့လွှတ် ပြီး ရေ ကဲ့
သို ့အေး ချမ်း ပါ စေ ရန် နှင့် မေ တ္တာ သုတ် တော် အား
(၃၆) ခေါက် အား ၊ တစ် လ တိ တိ ၊ အ ထိ ရွတ် ဆို ပေး ပါ ဟု ပြော ဆို ပြီး ယုံ ယုံ ကြည် ကြည် ပြု လုပ် ရန် ပြော ဆို ပါ သည် ။

တစ် ဆက် တည်း လည်း …..( ဘူ ရိ ဒတ် ဇတ် ပေါင်း ပျို ့ပိုဒ် – ၄၅ ) တွင် ပါ ရှိ သော ဒိ ဋ္ဌ န္တ နီ တိ ( တန် ပြန် ခံ ရ ခြင်း ) နှင့် ပတ် သက် ပြီး မှတ် သား သိ ရှိ နိုင် ပါ ရန် အောက် ပါ အ တိုင်း ပြန် လည် ဖော် ပြ ခါ ရေး သား အပ် ပါ သည် ။

ယော…အ ကြင် သူ သည် သာ ဓု နော – ကိုယ် ကျိုး
သူ ကျိုး ၊ အ ကျိုး နှစ် ခု ပြု တတ် ပေ တောင်း ၊ လူ
ကောင်း လူ တော် အား ၊ နိ န္ဒံ ကု ရု တေ – ရှုတ် ချ ကဲ့
ရဲ ့၏ ။ သော – ထို ရှုတ် ချ ကဲ့ ရဲ ့သော သူ သည် ၊ တ
ထာ – လူ အ များ က ၊ သူ ့အား တ ဖန် ၊ တန် ပြန် ကဲ့
ရဲ ့ စေ သော အား ဖြင့် .. သံ -မိ မိ ကိုယ် ကို ၊ ဒူ သ
ယ တေ – ဖျက် ဆီး နေ သည် မည် ပါ ပေ ၏ ။

ယော… အ ကြင် သူ သည် ၊ ဇူ လိ ံ- မြူ မှုံ ကို ၊
ခေ ဥ ဒ္ဓံ – ကောင်း ကင် အ ထက် ၊ မြင့် ရာ ဘက် သို ့၊
ဝ ဇေ – သွန် ပက် လွှင့် မြောက် ၏ ၊ သာ ဇူ လိ – ထို
မြူ မှုံ သည် ၊ တ ဿ – ထို သွန် ပက် လွှင့် မြောက် သူ
၏ ၊ သိ သေ ဝေ – ဦး ခေါင်း ပေါ် မှာ သာ ၊ ပ တေ –
ကျ လေ ၏ ။

နိ ပ္ပ ရာ ဓ ( နိ ရ ပ ရာ ဓ)

ဒေါ သ မ မြင် ၊ နှ လုံး စင် သား

အ ကြင် သူ အား ၊ တ ရား မ ရှု

ပြစ် မှား ပြု သော် ၊ တ န္တု ပ မာ

လေ ညာ ရှေ ့ ရှု ၊ လွင့် သည့် မြူ လျှင်

တူ ရှူ မျက် နှာ ၊ လွင့် ပြန် လာ သို ့။

ယာ ဗာ လော – အ ကြင် လူ မိုက် သည် ၊ အ ပ္ပ ဒု ဋ္ဌ ဿ န ရ ဿ – မ ပြစ် မှား တတ် သော (ဝါ ) အ ပြစ် မဲ့ သော ပု ဂ္ဂိုလ် အား ၊ ဒု ဿ တိ – ပြစ် မှား ၏ ၊အ န င်္ဂ ဏ ဿ သု ဒ္ဓ ဿ ပေါ သ ဿ – အ ပြစ် ကင်း ပ ၊ ဖြူ စင် လှ သော ပု ဂ္ဂိုလ် အား ၊ ဒု ဿ တိ – ပြစ် မှား ၏ ။
ပ ဋိ ဝါ တ – လေ ညာ သို ့ ရှေ့ ရှု ၊ ခိ တ္တော – ပစ် လွှင့် အပ် သော ၊ သု ခု မော ရ ဇော – ဖုန် နု နု သည် ၊ ( ခေ ပ တံ – ပစ် လွှင့် သူ ဆီ သို ့ ) ပ စ္စေ တိ ဣ ပ – လွင့် လာ ပြန် သ ကဲ့ သို ့၊ ပါ ပံ – ပြစ် မှား သော အ ကု သိုလ် ကံ သည် ၊ တ မေ ဝ မာ လံ – ထို ပြစ် မှား သော သူ ဆီ သို ့၊ ပ စ္စေ တိ – တန် ပြန် တစ် ခါ အ ကျိုး ပေး ၏ ။

အ ထက် ဖော် ပြ ပါ ( ဘူ ရိ ဒတ် ဇတ် ပေါင်း
ပျို ့ ပိုဒ် ၄၅ ) ပါ အ ကြောင်း အ ရာ လေး မှာ မှတ် သား နာ ယူ ဖွယ် ရာ ကောင်း လှ ပါ သ ဖြင့် ထပ် ဆင့် မျှ ဝေ ခါ ပြန် လည် ၍ စေ တ နာ မွန် ဖြင့်ရေး သား ဖော် ပြ လိုက် ခြင်း သာ ဖြစ် ပါ သည်။

တ ပါး သူ ကို ကဲ့ ရဲ ့လို ၊ ကိုယ့် ကို မှန် ထဲ ကြည့် မဲ့ လိုက် ရွဲ ့လိုက် အ မိုက် တိုက် ၊ တိုက် ရိုက် ပုံ ပေါ် ၏ .. တဲ့ ။ ။

( ဝေ ဖန် ထင် မြင် မှု လေး များ ရေး သား ပေး နိုင် ပါ ရန် တောင်း ခံ အပ် ပါ သည်)

6 comments

  • Khin Latt

    May 5, 2012 at 5:20 am

    မှန်ပါတယ် အစ်မအေးရေ။
    သူများကို လက်ညိုးထိုး ရင်း ကိုယ့်မှာ လဲ ပြန်အထိုးခံရတာ ကို မေ့သွားတတ်ကြတယ်။
    သူများမကောင်း ကိုပြောဖို့ ကိုယ့်စိတ်မှာ ဘယ်လောက် ညစ်နွမ်းပူလောင် ရတယ် ဆိုတာ သတိမထားမိကြဘူး။
    ဒီလို စေတနာ စာလေးတွေ နဲ့ သတိပေး နေတာ ကျေးဇူးပါဘဲနော်၊

  • ကြောင်ကြီး

    May 5, 2012 at 10:04 am

    မိစာ္ဆရုပ်ကြမ်းဝါဒီ ဇိမ်သဂျီးဂို အဲလို ဝိုင်းလုပ်ကြလျင် မကောင်းလား..။ အနည်းဆုံး ရွာသူား ဆယ်ယောက် ဝိုင်းလုပ်မှရမည်။ သဂျီး သူမှားဂျောင်း တောင်းပန်စာပို့စ် တက်လာရင် ကျုပ်တို့ မေတ္တာအောင်ပြီလို့မှတ်….။ သဂျီး ကြက်မပါစေ သဂျီး ချက်သာပါစေ…။

  • ဗိုက်ကလေး

    May 5, 2012 at 11:22 am

    သဂျိန်း ကျက်မာပါစေ ချက်သာပါစေ၊ စော်ကြည်ထီပေါက် နိဗ္ဗာန်ရောက်ပါစေ၊ ရာထူးကြီးကြီးရားပါစေ

  • မဟာရာဇာ အံစာတုံး

    May 5, 2012 at 1:53 pm

    အမအေး ခင်ဗျာ ..

    လူတွေဟာ များသောအားဖြင့် နှမ်းစေ့လောက်ရှိတဲ့ သူများအပြစ်ကိုသာ မြင်တတ်ပြီး အုန်းသီးလောက်ရှိတဲ့ ကိုယ့်အပြစ်ကိုကျတော့ မမြင်တတ်ဘူးလို့ မှတ်သားဖူးပါတယ် ခင်ဗျာ …
    ခု မိန်းမကြီးကတော့ မြင့်မိုရ်တောင်လောက် ရှိတဲ့ သူ့အပြင်ကိုကျတော့ မမြင်တတ်ဘဲနဲ့ သဲတစ်ပွင့်ပဲရှိတဲ့ သူများ အပြစ်ကိုကျတော့ မြင်တတ်၊ ကဲ့ရဲ့ တတ်တယ်လို့ ပြောရမလားပဲ …

    ဧည့်သည် စားဖို့အတွက် ပြင်ဆင်ထားတဲ့ မုန့်ပဲသရေစာ တွေကို ဧည့်သည်က မစားဘဲ ပြန်သွားတဲ့အခါ အဲဒီ မုန့်ပဲသရေစာ တွေဟာ အိမ်ရှင်ထံမှာပဲ ကျန်ခဲ့သလို တစ်ပါးသူကို ဆဲဆို၊ ကဲ့ရဲ့တဲ့အခါ ကဲ့ရဲ့ခံ ပုဂ္ဂိုလ်က ဆဲဆိုမှု၊ ကဲ့ရဲ့မှုတွေကို ခွန်းတုံ့ပြန်ခြင်း မရှိဘဲ မေတ္တာတရားနဲ့သာ နေမယ်ဆို အဲဒီ ဆဲဆို ကဲ့ရဲ့မှုတွေက ဆဲဆို၊ ကဲ့ရဲ့တဲ့ လူဆီကိုပဲ ပြန်လာတတ်တယ်လို့လည်း မှတ်သားခဲ့ဖူးပါတယ် ခင်ဗျာ …

    ဒေါ သ မ မြင် ၊ နှ လုံး စင် သား
    အ ကြင် သူ အား ၊ တ ရား မ ရှု
    ပြစ် မှား ပြု သော် ၊ တ န္တု ပ မာ
    လေ ညာ ရှေ ့ ရှု ၊ လွင့် သည့် မြူ လျှင်
    တူ ရှူ မျက် နှာ ၊ လွင့် ပြန် လာ သို ့။

    ဒီကဗျာလေးကို မှတ်သားသွားပါတယ် ခင်ဗျာ ..
    ခုလို မှတ်သားဖွယ်ရာတွေကို ပြောပြပေးတဲ့အတွက် အမအေးကို ကျေးဇူးပါပဲ ခင်ဗျာ …

  • aye.kk

    May 5, 2012 at 5:51 pm

    မလတ်ရေ..
    မလတ်ရဲ ့အနှစ်ပါတဲ့စာသားလေးတွေနဲ ့..
    အမြဲအားပေးနေတာအရမ်းဝမ်းသာမိပါတယ်..
    အမှန်တကယ်ဗုဒ္ဓ ပြောထားတဲ့ တရားတော်တွေ..
    ကို လူသူတော်ကောင်းပုဂ္ဂိုလ်တွေကသာလေးစားလိုက်နာနိုင်ကြတာပါ..
    အသက်ရလာတော့အရင်ကကိုယ့်ကိုဆုံးမသွန်သင်ခဲ့ကြတဲ့လူသူတော်ကောင်းရဲ ့
    ဆုံးမဩဝါဒစကားတွေကိုအပြည့်အဝမလိုက်နာနိုင်ခဲ့မိတာတွေကိုနောင်တရနေမိပါတယ်။
    ———————————————————————————————–
    ကြောင်ကြီး..
    အားပေးခါဖတ်သွားတာကျေးကျေးပါ..
    ငါးကြော်တွေရရင်ပို ့ပေးပါ့မယ်နော်။
    ————————————————————————————————–
    ဗိုက်ကလေးရေ..
    မလာတာကြာရင်စိတ်ပူနေမိတယ်..
    အသံလေးကြားရလို ့ဝမ်းသာမိပါတယ်။
    —————————————————————————————————
    အံစာတုံးရေ..
    ကွန်မင့်တွေအများကြီးရေးပေးတာကျေးဇူးပါနော်။

  • ဆူး

    May 6, 2012 at 5:37 pm

    သဂျီးက ရွာသားတွေရဲ့ မေတ္တာခံယူနေရတာပဲ..

    အန်တီ အေးရေ.. ဆူး တော့.. ငယ်ငယ်ကတည်းက အကျင့်တခုတော့ ရှိတယ်။ မေတ္တာပို့တတ်တဲ့ အကျင့်ကို ကျင့်ထားပေမဲ့ နောက်ပိုင်းတော့ စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးလာလို့ သိပ်မပို့ဖြစ်ဘူး။ သို့သော်.. ဒေါသ အားကြီးတဲ့ အခါတော့ မြန်မြန် ပြေလွယ်တာတော့ အမှန်ပဲ။

Leave a Reply