ပညာရွိဆိုတာ ဘာလဲ…
စာတတ္ေပတတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ပညာရွိေခၚပါသလား။ စာတတ္တာနဲ႕ ပညာရွိဆိုတာ အတူတူလား ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ႀကားဖူး..မွတ္ဖူးသေလာက္ကေတာ့ “ပညာရွိဆိုတာ.. အေႀကာင္းမွန္ကို သိတာ” တဲ့။
လူဆိုတာကလဲ….. အတၳာ နတၳံ မနသိ ဇာနာတီတိ မႏုေႆာ.. အေႀကာင္းနဲ႕ အက်ိဳးကို၊ အေကာင္းနဲ႕ အဆိုးကို သိမွ လူတဲ့။

စာသင္ႀကတယ္… စာဖတ္ႀကတယ္ဆိုတာက အဲဒီလို အေႀကာင္းနဲ႕ အက်ိဳးေတြကို သိဖို႕အတြက္… အေႀကာင္းမွန္ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သိနိဳင္ ဖို႕အတြက္ စာေတြသင္ႀက.. စာေတြဖတ္ႀကရတာျဖစ္တယ္လို႕ယူဆပါတယ္။

စာေတြသင္…စာေတြဖတ္ေပမယ့္ ….စာထဲကေျပာတာေတြကို မေ၀ဘန္ မဆန္းစစ္ပဲ သင္ရုံသက္သက္…ဖတ္ရုံသက္သက္ဆိုရင္ သို႕မဟုတ္..တခါထဲ လက္ခံလုိက္ႀကမယ္ဆိုရင္…..ေကာင္းက်ိဳးထက္ ဆိုးက်ိဳးေတြလဲမ်ားလာနိဳင္ပါတယ္။

ဒီေန႕ ကမၻာမွာ ဘာသာေရးစစ္ပြဲေတြ… ဘာသာေရးညႊန္ျပခ်က္ေႀကာင့္ အဆိပ္ေသာက္ေသခဲ့သူေတြ….. ဘာသာေရးအတြက္ ေသရဲသူေတြ ….သတ္ရဲသူေတြဟာ မေ၀ဘန္ပဲ…. မဆန္းစစ္ပဲ…. မစဥ္းစားဘဲ.. စာထဲပါတာေတြ… အထက္လူအဆင့္ဆင့္ေျပာတာေတြ… စတဲ့စတဲ့ ႀကား. .သိ လာရသမွ်ေတြကို မ်က္စိမွိတ္“ယုံ”ႀကည္ခဲ့ႀကလို႕ပဲလို႕ ယူဆမိပါတယ္။

ဗုဒၶရဲ႕ ၀ါဒ.. ဗုဒၶညႊန္ျပတဲ့ အျမင္ကလဲ.. ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိ…
အေႀကာင္းတရားကို မွန္မွန္ကန္ကန္သိရမယ္တဲ့။

ကဲ ..ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပမႈေလးကိုလဲ ဖတ္ၿပီးစဥ္းစားေ၀ဘန္ႀကည့္ေပးပါ။
ပညာရွိဆိုတာ … အေႀကာင္းမွန္ကို သိတာ…
အေႀကာင္းမွန္ကို… သိဖို႕ ပညာရွိျဖစ္ေအာင္ က်ိဳးစားႀကရတယ္။
အေႀကာင္းမွန္ကို မသိရင္…. အေႀကာင္းမွားေတြကို သိေနခဲ့ရင္ ဘာေတြျဖစ္လာနိဳင္မလဲ…..

ဟိုတႏွစ္က.. ရန္ကုန္မွာ မိန္းခေလးတစ္ဦး… ဖ်ားတဲ့ေရာဂါျဖစ္ေတာ့ ဆရာ၀န္ျပလိုက္တယ္။ ဆရာ၀န္က အစာအိမ္ထင္လို႕ခြဲစိတ္လိုက္ေတာ့ မိန္းကေလး ေသခဲ့ရတယ္။ အဲဒီလို..ေရာဂါကတျခား… ဆရာ၀န္ေတြ ထင္တာက တျခားျဖစ္လို႕ ေသခဲ့ရတဲ့ လူေတြ… ဘယ္ေလာက္မ်ားမလဲ…
ဒါဟာ ေရာဂါရဲ႕ အေႀကာင္းမွန္ကို မသိပဲ.. မဟုတ္တဲ့ အေႀကာင္းမွားကို အမွန္ထင္ခဲ့လို႕ လူ႕အသက္ဆုံးရႈံးလိုက္ရမႈပဲ။

ဟိုတေလာက …ကၽြန္ေတာ္ ကုိယ္ပိုင္ကားနဲ႕ခရီးသြားတယ္။ ကားက ဒီဇယ္အင္ဂ်င္… လမ္းမွာကားေဖာက္ေတာ့ အနီးဆုံး၀ပ္ေရွာ့ဆရာကိုေခၚျပ လိုက္တယ္။
ပန္႕မေကာင္းတာတဲ့။ ပန္႕လဲရမယ္… ေငြ တသိန္းေက်ာ္ေလာက္ကုန္မယ္ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္က ခဏထိမ္းေမာင္းရေအာင္ လုပ္ေပးလုိက္ပါ။ အခုလမ္းမွာဆိုေတာ့ ညအိပ္ေနရမွာစိုးလို႕ ေနရာေရာက္မွလဲပါ့မယ္ဆိုၿပီး ရေအာင္ေမာင္းလာခဲ့တယ္။ ေနရာေရာက္ေတာ့ ၀ပ္ေရွာ့ဆရာကို ေခၚျပတယ္။ ပန္႕ဆိုင္ကိုသြားျပလိုက္တယ္။ ပန္႕မဟုတ္ဘူး။ ေနာ္ဇယ္က ျဖစ္တာတဲ့… ေနာ္ဇယ္ ေလးလုံးလဲလိုက္တယ္။ ေသာင္းဂဏန္းေလးပဲ ကုန္လိုက္တယ္။ ကားလဲေကာင္းသြားတယ္။
တကယ္လို႕ ပန္႕သာလဲလိုက္ရင္… ေငြတစ္သိန္းေက်ာ္သာကုန္သြားမယ္။ ကားေကာင္းလာမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ အေႀကာင္းမွန္ကို မသိလို႕ပဲ။

တခ်ိဳ႕မိသားစုေတြ လင္မယားႏွစ္ဦးလုံး က်ိဳးစားႀကလို႕ စီးပြားေတြျဖစ္တယ္။ စီးပြားေတြတိုးတက္တယ္… ဒါကို တစ္စုံတစ္ဦးက မတယ္လို႕ထင္ၿပီး မဟုတ္တာေတြလုပ္ႀကတယ္။ တင္ႀကတယ္။ နတ္ကနားေတြေပးႀကတယ္။ မဟုတ္တာေတြလုပ္ေတာ့ ဘ၀ေတြပါပ်က္ခဲ့ႀကတယ္။ ဒါဟာ အေႀကာင္းမွားကို သိခဲ့ႀကလို႕ပဲ။

အဲဒါမ်ိုးေတြ တင္ျပေနရင္ ၿပီးမွာကိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

သားကုိသိပ္ခ်စ္တဲ့ ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ။ ဘုရားနဲ႕ သိပ္ခင္တဲ့ ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ။
ေသာတာပန္ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ။ သားလက္က အနာကိုေတာင္ ပါးစပ္ထဲငုံၿပီး အနာကျပည္ေတြ မ်ိဳခ်ခဲ့တဲ့ ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ။ ဘုရင္လုပ္ခ်င္လို႕ ေပါင္မွာ ဓားစီးၿပီး ဖခင္ကိုသတ္ဖို႕လာတဲ့ သားအဇာတသတ္ကုိ အေစာင့္ေတြ မိေတာ့ ခြတ္လြတ္ၿပီး ဘုရင္လုပ္ေစခဲ့တဲ့ ဖခင္ ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ။ သူေတာ္ေကာင္း ဘုရင္ႀကီး ဗိမၺိသာရ။

အဲဒီ သူေတာ္ေကာင္းဘုရင္ႀကီး ဗိမၺိသာရကို… သူ႕သားအဇာတသတ္က ေထာင္သြင္း။ အက်ဥ္းခ်။ အစာငတ္ထား။ ေခ်ဖ၀ါးဓားခြဲ။ ရွားမီးရဲရဲကင္ၿပီးသတ္လိုက္တယ္။
ဘာေႀကာင့္လဲ… အေႀကာင္းတရားအမွန္ကိုစဥ္းစားႀကရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ႀကားဖူးတာက…
““အဲဒီ ဘုရင္ ဗိမၺိသာရဟာ ဟိုဘက္ဘ၀တစ္ခုမွာတုန္းက ဘုရားေပၚဖိနပ္စီးခဲ့လို႕တဲ့။””
ဖခင္ဘုရင္ႀကီး အဲဒီလို အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့ အေႀကာင္းမွန္က တကယ္ပဲ ဟိုဘက္ဘ၀မွာတုန္းက “ဘုရားေပၚဖိနပ္စီးခဲ့လို႕လား..” အဲဒါ အေႀကာင္းမွန္လား။
အဲဒီလိုဆိုရင္… ဒီေန႕ မိဘေတြ သားသမီးေတြရဲ႕ ျပန္အေျပာခံေနႀကတာ ဟာ …. ဟိုဘက္ဘ၀မွာတုန္းက ဘုရားေပၚ သီခ်င္းဆိုခဲ့လို႕.. ေျပာႀကမ လား။ အဲဒါ…..အေႀကာင္းမွန္လား။

ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕ရွိမိတဲ့ အေႀကာင္းတရားေလးတစ္ခုကိုလဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ဘုရင္ ဗိမၺိသာရဟာ… သူကိုယ္တုိင္ ဘုရားနဲ႕အလြန္ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္တဲ့ ဘုရင္။ သူေတာ္ေကာင္း ေသာတာပန္ဘုရင္ျဖစ္ေပမယ့္… သူ႕သားအဇာတသတ္ကို ဘုရားထံေခၚသြားတယ္လုိ႕ တခါမွ မွတ္တမ္း မေတြ႕ဖူးပါဘူး။ ဘုရားထံသြားၿပီး တရားနာဖို႕… ဘုရားထံ ဆြမ္းလွဴဖို႕ လြတ္တာမ်ိဳး တခါမွ မွတ္တမ္းမေတြ႕ဖူးပါဘူး။

ေနာက္ သူ႕သားအဇာတသတ္ကို ေဒ၀ဒတ္နဲ႕မေပါင္းဖို႕… ေဒ၀ဒတ္ကို ေက်ာင္းေတြေဆာက္မလွဴဖို႕.. တားျမစ္ခဲ့တယ္လို႕လဲ တေနရာမွာမွ မွတ္တမ္းမေတြ႕ပါဘူး။ အဇာတသတ္ဟာ ေဒ၀ဒတ္ကို ဂယာသီတမွာ ေက်ာင္းလဲေဆာက္လုပ္လွဴခဲ့တယ္။ ေန႕တိုင္းလဲ ဆြမ္းအုပ္ေတြပို႕ေစခဲ့ တယ္။

တကယ္ေတာ့ မိဘတို႕ ၀တၱရား ငါးပါးဆိုတာထဲမွာ မိဘဆိုတာ
ပါပါ နိ၀ါေရႏၱိ= သားသမီးေတြ မေကာင္းတာေတြကေန တားျမစ္ႀကရပါမယ္။
ကလွ်ာေဏ နိေ၀ေသႏၱိ= ေကာင္းတာေတြကို ညႊန္ျပႀကရပါမယ္။
ခု ဘုရင္ ဗိမၺိသာရဟာ မိဘတို႕၀တၱရားျဖစ္တဲ့.. ေဒ၀ဒတ္ကို မကိုးကြယ္ဖို႕ ေဒ၀ဒတ္နဲ႕မေပါင္းဖို႕… မတားျမစ္ခဲ့ဘူး။
ေနာက္ ဘုရားထံသြားဖို႕.. ဘုရားတရားနာယူဖို႕… ဘုရားထံေခၚသြားတာမ်ိဳး.. စတဲ့ ေကာင္းတာေတြ ညႊန္ျပတာလဲ မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။
အနာထပိဏ္သူေ႒းဆိုရင္ သူ႕သားကာလကို ေငြေပးၿပီး ဘုရားေက်ာင္းလြတ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေငြပိုေပးၿပီး တရားနာခိုင္းခဲ့တယ္။
အဲဒီလိုသာ ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ..သူ႕သားအဇာတသတ္ကို မေကာင္းတာေတြကေန တားျမစ္ၿပီး ။ ေကာင္းတာေတြကို ညႊန္ျပခဲ့မယ္ဆိုရင္… ခုလိုေတြ ျဖစ္လာနိဳင္ပါ့မလား….

ခုလို ဖခင္ကို ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ခဲ့တာ။ ေျခဖ၀ါးဓားခြဲခဲ့တာေတြဟာ ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ..ဟိုဘ၀က ဘုရားေပၚ ဖိနပ္စီးခဲ့လို႕လား… ၀ဋ္ေႀကြးတစ္ခုခုလို႕ အေႀကာင္းရွာႀကမလား…

သို႕မဟုတ္… ဒီဘ၀မွာ မိဘ၀တၱရားမ်ား ျဖစ္တဲ့ ေဒ၀ဒတ္နဲ႕ေပါင္းတဲ့ မေကာင္းတာေတြ မတားျမစ္ခဲ့လို႕…. ။ ဘုရားထံ သြား အဆုံးအမေတြ ခံယူဖုိ႕ ဆိုတဲ့ ေကာင္းတာေတြ မညႊန္ျပခဲ့လို႕ ျဖစ္နိဳင္မလား…

ဘယ္အယူအဆ. ဘယ္အသိအျမင္က လူေတြကို ေကာင္းက်ိဳးမ်ားနိဳင္မလဲ..
သတိထားစရာေတြ ရွိလာနိဳင္မလဲ…

တကယ္လို႕ အရင္ဘ၀တစ္ခုခုက ဘုရင္ ဗိမၺိသာရ အမွားတစ္ခုခုလုပ္ခဲ့ မိလို႕ဆိုရင္…
တကယ္ေတာ့ သူ႕သားအဇာတသတ္က ဓားစာခံသက္သက္ျဖစ္ရတာေပါ့။
သူ႕ဖခင္၀ဋ္ေႀကြးကို သူ႕ဘ၀အနစ္နာခံဆပ္လုိက္ရတာလား….
အဲဒီလုိသာဆိုရင္… တကယ္သနားစရာက အဇာတသတ္။ တရားခံအစစ္က ဘုရင္ ဗိမၺိသာရအဲဒီလိုျဖစ္မလာေပဘူးလား။

ဒါက ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားစရာေလး တစ္ခုကိုတင္ျပတာပါ။ ဘယ္ဟာအမွန္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာနိုင္ပါဘူး။
မိမိတို႕ရဲ႕ အသိဉာဏ္ အတိုင္းအတာအရ ယူဆလက္ခံႀကဖို႕ပါ။
မိမိတို႕ရဲ႕ ယူဆခ်က္… အေႀကာင္းတရား ရွာေဖြခ်က္ဟာ မိမိတို႕ရဲ႕ အသိဉာဏ္နဲ႕သာ ဆိုင္ပါတယ္။ အဲဒါ မိမိတို႕ရဲ႕ ပညာ ပါပဲ။

လူနာတစ္ေယာက္… ဆရာ၀န္သြားျပလိုက္တယ္။ ေသရမယ့္ အေနအထား မဟုတ္ပဲ ဆရာ၀န္အမွားေႀကာင့္ ေသသြားခဲ့တယ္။
အဲဒီလူနာေသမႈဟာ အတိတ္ကံေႀကာင့္လို႕ယူဆလိုက္မလား…
ေသေန႕ေစ့လို႕ ျဖစ္တယ္လို႕ ယူဆလိုက္မလား…
အဲဒီလို ယူဆလိုက္တဲ့အတြက္ လူေတြကို ဘယ္လိုအက်ိဳးတရားေတြ ရလာနိဳင္မလဲ။
တကယ္လို႕မ်ား…
ဆရာ၀န္ျပတာ ေနာက္က်လို႕…. ဆရာ၀န္က ေဒါက္တာရမ္းကုျဖစ္ေနလို႕…
ဆရာ၀န္ေရြးတာ မွားသြားလုိ႕… ဆရာ၀န္ကလဲ ေဆးေပးတာ မွားသြားလို႕။
ဆရာ၀န္ကလဲ ေရာဂါရွာတာ မွားသြားလို႕ စတဲ့စတဲ့ လူနာေသေစေလာက္တဲ့ အေႀကာင္းတရားေတြကို ရွာေဖြနိဳင္မယ္… စဥ္းစားနိဳင္မယ္… သုံးသပ္နိဳင္မယ္..ဆိုရင္
လူမွာ ေရာဂါရရင္… ဆရာ၀န္မမွားဖို႕အေရးႀကီးတယ္။
ဆရာ၀န္ျပတာ ေနာက္မက်သင့္ဘူး။ ရမ္းကုေတြနဲ႕ မကုသင့္ဘူး။
ဆရာ၀န္ေတြကလဲ.. ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားဖို႕လိုတယ္။ ေဆးေပးတာ မမွားဖို႕ အထူးဂရုစိုက္သင့္တယ္ဆိုတဲ့ လူေတြကို အက်ိုးမ်ားေစတဲ့ အသိေတြ မရေပဘူးလား…

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရတယ္။ ေသေန႕ေစ့လို႕ပဲယူဆလုိက္မလား…
သို႕မဟုတ္… အျခားေသာ လိုအပ္ခ်က္တခုခုေႀကာင့္လုိ႕ ယူဆလိုက္မလား…
ဘယ္လိုအေႀကာင္းတရားကို ရွာေဖြလက္ခံလိုက္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အတြက္ ဘယ္လိုအက်ိဳးတရားေတြ ရလာနိဳင္မလဲ…
ေသေန႕ေစ့လို႕ဆိုရင္… ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘာမွာတတ္နိဳင္မွာလဲ… အားလုံးေသေန႕ေစ့ ေသႀကမွာပဲ…
သို႕မဟုတ္.. လုိအပ္ခ်က္တစ္ ခုခုေႀကာင့္ဆိုရင္ .. ေနာင္မွာ အဲဒီလို အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးေတြ အတတ္နိဳင္ဆုံးမျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေတြလုပ္ႀကရမွာလဲ.. ဘာေတြလိုသြားခဲ့တာလဲ….
ဒါက ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာကို တင္ျပတာပါခင္ဗ်ာ…
မိမိတို႕လဲ မိမိတို႕ အသိဉာဏ္အတိုင္း လက္ခံႀကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္အေနနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိတာကို ခ်ျပျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ…

About ေဇာက္ ထိုး

ေဇာက္ ထိုး has written 44 post in this Website..