“ချစ် သော ကေ”- အ ပိုင်း (၈)

aye.kkJuly 22, 20121min1159

ကိုယ် လည်း ကေ ပြော နေ တာ တွေ ၊ သိ ချင် ကြား ချင် စိတ် ဝင် စား လို ့
ကိုယ့် အ ခန်း ထဲ မှာ နေ ယင်း နဲ ့နား ထောင် နေ မိ တယ် ။
အ ဒေါ် က ကေ့ အ ပေါ် နား လည် ပေး တာ ကို ၊ ကိုယ် လည်း ကြား ရ တော့
တ ကယ် စိတ် ချမ်း သာ သွား ခဲ့ ရ ပါ တယ် ။
အ ရမ်း ချစ် တဲ့ သူ ငယ် ချင်း နဲ ့က ဘယ် လို အ ကြောင်း နဲ ့ ကွဲ သွား ရ တာ လည်း ။ စပ် စု တယ် လို ့တော့ မ ထင် နဲ ့ နော် ။ ကိုယ် အ ရမ်း သိ ချင်
မိ လို ့ပါ ။ ကေ့ အ ကြောင်း က ပြော ပြ ရ မှာ ရှည် လျှား တယ် ။
တ ထောင့် တ ည ပုံ ပြင် ထက် မ က လောက် လို ့ ။ ခ ဏ နေ ဘူ တာ ရုံ ရောက် တော့ မှ ပဲ ၊ အ နည်း အ ကျဉ်း ပြော ပြ ပါ့ မယ် ။
လှေ ခါး အ ဆင်း နှိုက် စ ကား ပြော ယင်း အောက် ထပ် သို ့ရောက် လာ လျှင် …။
အစ် ကို သု ခ ။ ပြော လေ ကေ ။ ဘာ ပြော ချင် လို ့ လည်း ။
ဘူ တာ ရုံ က နီး လည်း ကေ တော့ ၊ လမ်း မ လျှောက် ချင် ဘူး ။
အစ် ကို သု ခ တ က္က စီ ငှား ပေး နော် ။ ကိုယ် လည်း ကေ့ ကို လမ်း မ လျှောက် ခိုင်း ပါ ဘူး ။ နီး လည်း တ က္က စီ ငှား ပေး ပါ့ မယ် ။ ကား သ မား က နီး လည်း ကား ခ က တော့ အ တောင်း ကောင်း အောင် ၊ က န္နား လမ်း က နေ ဗိုလ် ချုပ် လမ်း ဘက် တ ပါတ် ပြန် မောင်း ပြ ပြီး မှ တောင်း မယ် နဲ ့ တူ တယ် ။
ထင် သည့် အ တိုင်း ပင် ။ ကား တ က္က စီ မောင်း သ မား က တော့ ၊ ကား ခ တောင်း ကောင်း အောင် မောင်း ပြ ပြီး တောင်း ပါ သည် ။ နီး နီး လေး မို ့ဆို ပေ မယ့် လည်း လမ်း လျှောက် ချင် စိတ် မ ရှိ သ ဖြင့် သာ ။
ကား ငှား စီး ခဲ့ မိ ပါ သည် ။
နှစ် ယောက် သား ၊ ဘူ တာ ရုံ သို ့ရောက် လာ ခဲ့ ကြ ပါ သည် ။
ဘူ တာ ရုံ ရောက် လာ တော့ ၊ ဘူ တာ ရုံ ကြီး အား ကြည့် မြင် ပြီး ၊ ငယ် ငယ် တုံး က လိုက် ပို ့ပေး နေ ကြ ။ ဦး ကို အ မှတ် မ ထင် သ တိ ရ ပြီး လွမ်း မိ သွား ပါ သည် ။ ရ ထား ပေါ် တွင် မ ပျင်း စေ ရန် ၊အ ပြင်း ပြေ က စား ရန် အ တွက် ဟု ဆို ခါ ။ က စား စ ရာ အား လက် ထဲ သို ့ ဦး ကိုယ် တိုင် ထည့် ပေး ရင်း ။ ဗ ဟု သု တ အ ဖြစ် ပြော ပြ ခဲ့ သည့် စ ကား လေး အား ၊ နား ထဲ ကြား ယောင် လာ မိ ပြန် ပါ သည် ။
ဒီ က စား စ ရာ လေး က ၊ ဂျ ပန် က မိတ် ဆွေ တ ယောက် ဆီ က နေ ဦး မှာ ယူ ပေး ထား တာ ။ သ္မီး ဆော့ ဘို ့ အ တွက် ဦး ထဲ့ ပေး လိုက် တယ် ။
က စား စ ရာ လေး ကို နိုင် အောင် ဆော့ နော် ။ က စား နိုင် ရင် ။ ဦး က သ္မီး ကို မုန် ့ဘိုး တွေ အ များ ကြီး ပေး မှာ ။ အစ် မ ကြီး ကျယ် အား လည်း ။ နိုင် မ နိုင် ပြန် ပြော ခိုင်း မှာ ဟု ဦး က ဆို ခဲ့ ဘူး ပါ သည် ။
အစ် မ ကြီး ကျယ် အား ဦး က ။
အေး ရေ…
ဒီ က စား စ ရာ လေး က ၊ အ ရှေ့ တောင် အာ ရှ မှာ ၊ ဂျ ပန် နိုင် ငံ က နေ ပ ထ မ ဦး ဆုံး ၊ (၁၂) နှစ် အောက် က လေး ငယ် များ အ တွက် ၊ ဉာဏ် ရည် မြင့် မား ရေး ၊ ဖွံ ့ဖြိုး မှု ဆိုင် ရာ အ တွက် စမ်း သပ် တီ ထွင် ထုတ် လုပ် ထား တဲ့ က စား စ ရာ ပါ ။
ဂ ဏန်း သ ချာင်္ အ က္ခ ရာ အ စဉ် လိုက် ဖော် ဆောင် ပြီး က စား ရ တာ ။
အစ် မ ကြီး ကျယ် အား ၊ အေး ရေ ကိုယ့် အ နား ခ ဏ လေး ပါ ဟု ခေါ် ပြီး က စား သည့် နည်း အား ပြ လည်း ပြ ၊ အ နား အား တိုး တိုး လေး ကပ် ပြီး ပြော ပြ ပါ သည် ။ မီး ရ ထား ပေါ် နှိုက် နိုင် အောင် ဆော့ က စား သွား ရန် ပေး ခဲ့ သည် ကို ၊ စိတ် တွင် သ တိ ရ မိ သွား ခဲ့ ပြန် ပါ သည် ။
လွမ်း ရ သည့် ဦး တ ယောက် က တော့ ၊ ဘယ် ဆီ ဘယ် ဝယ် ရောက် နေ မှန်း မ သိ ။ ဦး ၏ မေ တ္တာ စေ တ နာ အား ၊ သ တိ ယ ခါ လွမ်း မိ ရင်း အ တွေး ဝင် သွား ခဲ့ မိ ပါ သည် ။
အစ် ကို သု ခ မှ နာ မည် အား ခေါ် လိုက် တော့ မှ ပင် သ တိ ပြန် ဝင် လာ မိ ပါ တော့ သည် ။
ကေ….။
ဘာ တွေ တွေး ပြီး ငေး နေ လည်း ။ ဘာ တွေ စဉ်း စား နေ လည်း ။
ဂေါင်း ထဲ မှာ ဘာ မှ ထည့် ပြီး မ စဉ်း စား နေ ပါ နဲ ့။
ဪ…ဟု သာ ဆို လိုက် ချင် မိ ပါ တော့ သည် ။
အစ် ကို ခ ထင် နေ သည် က လတ် တ လော ကိစ္စ ။
ကေ အ တွေး ဝင် နေ မိ သည် က ဦး နှင့် ပတ် သက် နေ တာ ။
အစ် ကို သု ခ အား ရှင်း ပြ လို စိတ် မ ရှိ တော့။
ရ ထား က ဆိုက် ခါ နီး ပြီ ကေ ။
အင်း ပါ ။ ခုံ လက် မှတ် က ပြ တင်း ပေါက် ဘက် အ ခြမ်း မှာ စီး ရ မှာ နော် ။
အ ဒေါ် က လက် မှတ် မှာ က တည်း က ၊ ကေ က ရ ထား စီး ရင် ရှူ ခင်း တွေ ကြည့် ပြီး စီး တတ် တာ လို ့ကိုယ့် ကို ပြော ပြ ထား တယ် ။ ပြ တင်း ပေါက် နား မှ မ ရ ရင် မ စီး ဘူး ဆို ။ ဟု တ် လား ကေ ။
ဟုတ် တယ် လေ ။ အစ် ကို သု ခ ။
ဒါ က ကေ ငယ် ငယ် ထဲ က အ ကျင့် လေ ။ ကား စီး ရင် လည်း ပြ တင်း ပေါက် ဘက် က နေ ပဲ စီး တာ။
လယ် ခင်း ရှူ ခင်း လှ လှ တွေ ကို ၊ အ ရမ်း နှစ် သက် သ ဘော ကျ တယ် ။
ငယ် ငယ် က လည်း ၊ လယ် သူ မ လေး သီ ချင်း ကို အ ရမ်း နှစ် သက် ခဲ့ မိ တယ် ။
ရွှေ ရောင် xxxxx စ ပါး ခင်း များ အ လယ် xxxx လေ အ လာ ယိမ်း နွဲ ့ နွဲ ့ရယ် xxxx ဆို တဲ့ သီ ချင်း စာ သား အ ပိုဒ် လေး ပါ တဲ့ သီ ချင်း ကို ပါ ။
အ ဖေ တို ့ရဲ ့မိတ် ဆွေ ရဲ ့သား ပါ ။သူ က….၊ မြန် ့မာ့ အ သံ အ င်္ဂ လိပ် အ စီ စဉ် ပိုင်း မှာ သီ ချင်း ဝင် ဆို တဲ့ ဧည့် အ ဆို တော် တ ယောက် ပါ ။
သူ က ကေ တို ့မြို ့က ကျိုက် ထီး ဘု ရား ဖူး အ လည် လာ ရင်း နဲ ့ပေါ့ နော် ။
သီ ချင်း ဆို ပြ ဘို ့ ရင်း နှီး လွန်း တဲ့ မိတ် ဆွေ တွေ က တောင်း ဆို ခဲ့ တော့ သီ ချင်း ဆို ပြ တာ ၊ အ ပိုင်း ထဲ က ကာ လ သ္မီး အ ပျို မေ တွေ အား လုံး မ ကျန် လာ နား ထောင် ကြ တယ် ။ ဧည့် အ ဆို တော် ဘေး နား မှာ ပတ် ပတ် လည် ကို ဝိုင်း နေ တော့ တာ ပဲ ။ နှ မြော တာ က အ င်္ဂ လိပ် သီ ချင်း သံ အ စီ စဉ် ပိုင်း မှာ ဧည့် အ ဆို တော် အ နေ နဲ ့ပဲ ဝင် ဆို ပေး တဲ့ အ ဆို တော် ဖြစ် နေ လို ့ပါ ဘဲ ။
ဂျင် မီ ဂျက် အ သံ ထက် ကို ပို ကောင်း တယ် ။ ကေ့ ကိုယ် ပိုင် အ မြင် လေး ပါ ။ မိ ဘ တွေ က လူ ကုံ တန် မျိုး ရိုး ပါ ။ မိ ဘ တွေ က အ ဆို တော် ပေး မ လုပ် ဘူး လို ့သိ ရ တယ် ။ ဒါ တောင် မြန် မာ့ အ သံ အ င်္ဂ လိပ် အ စီ အ စဉ် အ ပိုင်း မှာ ။ ဝါ သ နာ အ ရ အ ချိန် ပိုင်း ဧည့် အ ဆို တော် ပဲ ဝင် လုပ် တာ လို ့သိ ရ တယ်။
ကေ တို ့ဆီ မှာ လာ တုံး က သီ ချင်း ဆို ပြ တဲ့ အ ချိန် ၊ ကေ က အ သက် (၇) နှစ် ပဲ ရှိ သေး တယ် ။
အဲ ဒီ သီ ချင်း နား ထောင် ပြီး အ ရွယ် ထဲ က ၊ လယ် ခင်း တွေ ကို တ အား မြင် ဘူး ချင် တာ ။ စ ပါး ခင်း တွေ ကြည့် ဘူး ချင် ပြီး၊ စိတ် ရုူး ထ ခဲ့ တဲ့ သူ လေ ။ ဘယ် ကို ပဲ ခေါ် ခေါ် ၊ ဘယ် ကို ပဲ အ လည် သွား သွား ။
ရ ထား စီး စီး ၊ ကား စီး စီး ၊ ပြ တင်း ပေါက် နား မှာ ပဲ စီး တော့ တာ ။
လယ် ကွင်း တွေ ၊ စ ပါး ခင်း တွေ ကြည့် ယင်း နဲ ့၊ ရှူ မျှော် ခင်း တွေ ကို ကြည့် ရ တာ စိတ် ထဲ မှာ အ ရမ်း နှစ် သက် စွဲ လမ်း နေ မိ တယ် ။ ကေ ခ ရီး သွား တဲ့ အ ခါ ။ တတ် တဲ့ သီ ချင်း နဲ ့လည်း ကေ က ညီး တတ် တယ် ။
အစ် မ ကြီး ကျယ် က ၊ ကေ့ ကို ဘာ ပြော လည်း သိ လား ။
သွား တဲ့ ခ ရီး က ဒီ တ လမ်း ခ ရီး ထဲ ဘဲ ပေါ့ နော် ။
တ ခါ လာ လည်း ဒီ မြင် ကွင်း တွေ ချည်း ပဲ ။ နင် က မ ရိုး ကို မ ရိုး နိုင် တာ ငါ အံ ့ဩ ပါ တယ် တဲ့ ။ ကြည့် ဘူး ပြီး သား မြင် ကွင်း တွေ ကို ထပ် ခါ တ လဲ လဲ ကြည့် နေ တာ မ ရိုး အီ နေ ဘူး လား တဲ့ ။
အစ် မ ကြီး ကျယ် က ။ ကား စီး စီး ၊ ရ ထား စီး စီး မူး ဝေ အော့ အံ တတ် တဲ့ အ ကျင့် ရှိ တယ် ။ အံ ချင် တတ် တော့ ပြ တင်း ပေါက် နား ပဲ နေ ချင် ခဲ့ တာ လေ ။
နောက် ဆုံး ကေ့ ကို ပဲ အ ရှူံး ပေး ပြီး ၊ ဦး စား ပေး စီး ရ တော့။
အစ် မ ကြီး ကျယ် က ကေ့ ကို တ အား အ မြင် ကပ် တာ ၊ အဲ လို ဂေါင်း ကြော မာ တယ် ။
ရက် စက် တယ် ဆို ပြီး ၊ ကေ့ ကို ကွန် မြူ နစ် မ လို ့ ပဲ ခေါ် တော့ တာ လေ ။ တစ် ခါ တုံး ရွှေ စာ ရံ တ ပေါင်း ပွဲ တော် ကျင်း ပ တဲ့ အ ချိန် ။ အ မေ က ရ ထား နဲ ့သ ထုံ ကို အ လည် ခေါ် သွား တယ် ။ ရ ထား က ဘု ရား ပွဲ ကျင်း ပ တဲ့ ရက် ဆို တော့ ၊ လက် မှတ် က အ ရမ်း ကြပ် တယ် ။
ပြ တင်း ဘေး ခုံ နား မ ရ လို ့အ သည်း အ သန် ငို တာ ။ ဘေး က လူ ကြီး နေ ရာ ချင်း ပြောင်း စီး ပေး တော့ မှ ပဲ အ ငို တိတ် တော့ တယ် ။ အ မေ က ကေ့ ကို အ ရမ်း ဂေါင်း ကြော မာ လို ့ လက် လန် ခဲ့ ရ တယ် ။
ဒါ ကြောင့် လည်း တ အိမ် လုံး မှာ ကေ က နာ မည် ပြောင် နဲ ့ပဲ နေ ခဲ့ ရ တယ်။
အ မြန် ရ ထား က စီး ရ မည့် စ င်္ကြန် အ တွင်း ဆိုက် ရောက် လာ သ ဖြင့် ၊ ကေ မှ ပြော လက် စ ၊စ ကား ရပ် သွား ပါ သည် ။ အစ် ကို သု ခ သိ လို သည့် ကေ အ ရမ်း ချစ် ရ သည့် သူ ငယ် ချင်း အ ကြောင်း က ပြော ပြ ဘို ့ အ ချိန် မ ရှိ တော့ ။
အ စ် ကို သု ခ က စာ မှန် မှန် ရေး မည် ဟု ဆို ပါ သည် ။
စာ ရေး တာ ကို အိမ် က လုံး ဝ လက် ခံ မှာ မ ဟုတ် ဘူး ။ ဒါ ပေ မယ့် စာ တိုက် မှူး ရဲ ့သ္မီး က ကေ့ နဲ ့အ တန်း ဖော် သူ ငယ် ချင်း ပါ။ သူ က လည်း ဟီ ရှာ တ ယောက် ပဲ ။ ကေ တို ့နဲ ့က တွဲ လို ့ရ တော့ အ ရမ်း ခင် တယ် ။
ကေ့ နာ မည် နဲ ့စာ ထည့် မယ် ဆို ရင် တော့ အိမ် က လုံး ဝ သိ လို ့ရ မှာ မ ဟုတ် ဘူး ။
ပြ ဿ နာ အ ကြီး ကျယ် တက် သွား လိမ့် မယ် ။
အ ဖေ က တ အား လည် တယ် ။
ကေ မွန် ပြည် နယ်ကိုယ် စား ပြု ၊ ကြက် ခြေ နီ စံ ပြ ရွေး ချယ် ခံ တဲ့ အ ဖွဲ ့ ဝင် အ ဖြစ် နဲ ့
လ သာ (၂) မှာ စ ခန်း ချ တည်း ခို ပြီး ၊ အောင် ဆန်း အား က စား ကွင်း မှာ လာ ပြိုင် ဘူး တယ် ။ မွန် ပြည် နယ် အ တွက် တော့ ဂုဏ် ဆောင် ပေး နိုင် ခဲ့ ပါ တယ် ။ တစ် နိုင် ငံ လုံး နဲ ့ ယှဉ် ပြိုင် ရ တာ ဆို တော ့ ။ အဖွဲ ့ လိုက် က နှစ် သိမ့် ဆု ။ တ ဦး ချင်း ဝင် ပြိုင် တဲ့ ဆု မှာ လည်း အ ဖွဲ ့ထဲ က ရ ခဲ့ တော့။
င ပ လီ ကို ပါ အ လည် ရောက် ဘူး သွား ခဲ့ ရ တယ်။
အဲ ဒီ တုံး က တော့ ၊ ၁၉၇၄ /၁၉၇၅ ခုနှစ် လောက် က ပါ ။
လ သာ (၂) မှာ စ ခန်း ချ တည်း ခို နေ တဲ့ အ ချိန် ။ မိုး ကုတ် က ကြက် ခြေ နီ အ သင်း သူ အ သင်း သား အ ဖွဲ ့တွေ နဲ ့က ရေ ချိုး ရင် လည်း ဆုံ ။ ထ မင်း စား တဲ့ အ ချိန် လည်း ဆုံ ။ မြင် တာ တွေ ့ တာ များ လာ တော့ တ အား ခင် သွား ကြ တာ ။ ရက် ပေါင်း နှစ် ဆယ် လောက် နီး ပါး အ တူ နေ လိုက် ရ တယ် လေ။
တ ယောက် ကို တယောက် က ဇွန်း ရွက် နဲ ့ပေါက် ပေါက် ဆုပ် ( လိပ် စာ) တွေ ပြန် အ လှန် ယူ ထား ခဲ့ ကြ ပြီး ၊ စာ လွှာ ပေ လွှာ ငှက် ခါး လေး တွေ အ သွား အ ပြန် ပါး ခဲ့ ကြ တယ် ။
နှစ် နှစ် လောက် အ ထိ ။ စာ အ သွား အ လာ မ ပြတ် ခဲ့ ကြ ဘူး ။ နောက် ပိုင်း မှာ တော့ စာ ပို ့စ် မင်း ကို စာ တွေ လာ ရင် အ ဖေ့ က သူ ့ လက် ထဲ ထည့် ခိုင်း ခဲ့ တာ ကို ကေ မ ရိပ် မိ ခဲ့ ဘူး ။ လာ တဲ့ စာ တိုင်း ကို အ ဖေ က ဖောက် ဖတ် နေ ခဲ့ တာ ။ နောက် တော့ ကေ လည်း ၊ သူ တို ့မ ဆက် သွယ် လာ ဘူး ထင် ပြီး ၊ စာ မ ရေး တော့ ပဲ အ ဆက် ပြတ် သွား ခဲ့ ကြ တယ် ။ စာ ပို ့ တဲ့ ဦး လေး ကို စာ တွေ ဘာ လို ့ မ လာ ရ လည်း ဆို ပြီး သ တင်း သွား သွား မေး နေ ခဲ့ တာ ။ စာ ပို ့တဲ့ ဦး လေး က မျက် နှာ မ ကောင်း ဘူး ။ စာ မျှော် နေ တတ် တဲ့ ကေ့ ကို လည်း သ နား နေ တယ် ။
ဘာ ဖြစ် လို ့လည်း ဆို တာ ။
ကေ တ ကယ် ကို ဘဲ နား မ လည် နိုင် ခဲ့ ဘူး ။
တ ရက် တော့ မ ထင် မှတ် ပဲ ၊ ကျောင်း က အ ပြန် ၊ စာ တိုက် မှာ ဝင် ရင်း နဲ ့စာ တွေ သွား ဝင် ရှာ ဖွေ နှောက် မိ ခဲ့ တယ် ။ အ ဖေ က သူ ့ရဲ ့အိမ် လိပ် စာ (Register) နဲ ့ရောက် လာ တဲ့ စာ တွေ ကို လက် မ ခံ ခိုင်း တော့ ပဲ ပြန် ပို ့နေ ခဲ့ တာ တဲ့ ၊ စာ တိုက် မှူး ကိုယ် တိုင် က ပြော ပြ လို ့သိ လိုက် ရ တယ် ။
စာ ပို ့တဲ့ ဦး လေး နဲ ့အ ဖေ က အ ရမ်း ခင် မင် ရင်း နှီး တာ ။ စာ ပို ့တာ ဝန် ယူ ရ တဲ့ ဦး လေး ရှင်း ပြ တာ က ၊ စာ တစ် စောင် ထဲ မှာ ဘာ တွေ ရေး လာ တယ် တော့ မ သိ ဘူး ။
အဲ ဒီ စာ ဖတ် ပြီး က တည်း က ၊အ ဖေ က စာ တွေ ပြန် ပို ့ခိုင်း ခဲ့ တာ လို ့ပြော ပြ မှ ပဲ သိ လိုက် ရ တယ် ။
နောက် ပြောင်း လာ တဲ့ ၊ စာ တိုက် မှူး သ္မီး က ။ ကေ့ နဲ ့တစ် ခန်း တည်း အ တူ တူ ဆို တော့ အ ရမ်း ခင် တယ် ။ သူ ့ ကို မှာ ထား မယ် ။
စာ ထဲ့ ချင် ရင် တော့ သူ နာ မည် နဲ ့ သာ ထည့် လာ ပါ ။ ကေ မှာ ထား လိုက် ပါ့ မယ် ။
အ မြန် ရ ထား က ထွက် ဘို ့ငါး မိ နစ် အ လို ပြ နေ ပြီ ဖြစ် ပါ သည် ။
အစ် ကို သု ခ…..။
ကေ သွား တော့ မယ် နော် ။ ကံ ကြုံ ရင် တော့ ပြန် ဆုံ အုံး မှာ ပါ ။
ကေ ရ ထား ပေါ် ရောက် ပြီး ထိုင် လိုက် သည့် အ ချိန် နှိုက် ၊ အစ် ကို သု ခ မှ လှစ် က နဲ ပင် ။
စ င်္ကြန် ပ လက် ဖောင်း တ ဆုံး ပြေး သွား ပါ သည် ။ ဘာ အ တွက် မှန်း မ သိ ၊ ရုတ် တ ရက် ပြေး သွား သ ဖြင့် ကေ မှ စဉ်း စား မ ရ ဖြစ် ခါ စိတ် ပူ သွား မိ ပါ သည်။ လိုက် ပို ့သည့် ဧည့် သယ် များ သွား ခွင့် မ ရှိ သည့် ကန် ့ သတ် နေ ရာ ဖြစ် နေ ပါ သည် ။
မီး ရ ထား လည်း ဘီး စ တင် လှိမ့် စ ပြု ခါ ၊ ရန် ကုန် မှ စ တင် ထွက် ခွါ ပါ တော့ သည် ။
စ င်္ကြန် ပ လက် ဖောင်း တ ဆုံး ကျော် လွန် နေ သည့် နေ ရာ အ ရောက် ။
မ ထင် မှတ် ထား သည့် ၊ မီး ရ ထား သံ လမ်း ဘေး ပ လက် ဖောင်း ပေါ် အ နီး နှိုက် ။
အစ် ကို သု ခ အား ဘွား က နဲ မြင် လိုက် ရ သ ဖြင့် အံ့ အား သင့် သွား ခဲ့ မိ ရ ပါ သည် ။
အစ် ကို သု ခ မှ ကေ့ အား အ နီး ကပ် နှုတ် ဆက် စကား ပြော နိုင် ရန် အ တွက်
ကြိုး စား ခဲ့ ခြင်း ဖြစ် သည် ကို လည်း ။ စိတ် ထဲ တွင် ရိပ် စား မိ လိုက် ပါ သည် ။
ရ ထား လည်း အ ရှိန် ဖြင့် ခုတ် မောင်း နေ ပြီ ဖြစ် ပါ သည် ။
အစ် ကို သု ခ တ ယောက် ကေ ရှိ သည့် ၊ မီး ရ ထား ပြ တင်း ပေါက် နှင့် အ နီး ကပ် သည် အ ထိ နီး အောင် ပြေး လိုက် လာ ယင်း မှ ပင် ။
ကေ ဟု အော် ခေါ် ပြီး ။ ကေ ပြော တဲ့ အ တိုင်း သူ ငယ် ချင်း နာ မည် နဲ ့ ပဲ ဆက် သွယ် ပြီး စာ တိုက် ကို ပို ့ ထား လိုက် မယ် ။
စာ ဆက် ဆက် ရေး ပြီး ဆက် သွယ် လိုက် မယ် ။
ကေ ….လည်း ၊ စာ ပြန် ဆက် သွယ် လာ နော် ဟု အော် ပြော လိုက် သည့် နှုတ် ဆက် စ ကား ။
မ ကြား ကြား အောင် အော် ပြော သည့် အစ် ကို သု ခ ၏ အ သံ ။ ကြား နေ ရ သည့် အ ချိန် စ က္ကန် ့အ တွင်း နှိုက် မှာ ပင် ။
မီး ရ ထား ဘီး များ လည်း အ ရှိန် အား ပြင်း စွာ လှိမ့် ပြီး ၊ တ ဂျုံး ဂျုံး ဖြင့် အ သံ မည် ဟီး ကာ ၊ ခုတ် မောင်း အော် မြည် နေ လျှက် ။ ရန် ကုန် ဆိုင်း ဘုတ် မှတ် တိုင် ပြ ထား သည် အား ၊ ကျော် လွန် ၍ ထွက် ခါွ ခဲ့ ပြီ ဖြစ် ပါ တော့ သည် ။
အစ် ကို သု ခ တ ယောက် ။ ရန် ကုန် ဘူ တာ အ မြန် စ င်္ကြန် ပ လက် ဖောင်း တ ဆုံး ကျော် လွန် လျှက် ရှိ သည့် နေ ရာ နှိုက် ။ လက် ပြ ဝှေ့ ရမ်း နှုတ် ဆက် ပြ နေ ခါ ။ တ ဖြေး ဖြေး ဝေး ကွာ သွား သည် အ ထိ ပင် ။ မီး ရ ထား ကြီး အား တ ဆုံး ကြည့် နေ ရင်း ကျန် ရစ် ခဲ့ ပါ သည် ။။

9 comments

  • MaMa

    July 22, 2012 at 7:00 pm

    လသာ ၂ မှာ စခန်းချ တည်းခဲ့တယ်ဆိုတော့ အဲဒီနှစ်ကဆိုရင် ကျောင်းကို ကျမစရောက်တဲ့နှစ်ပဲ။
    ဒါပေမယ့် ထူးချွန်တာက အားကစားမှာ ကျောင်းတွင်းပြိုင်ပွဲတောင် လူရွေးတဲ့အထဲမပါ။
    ကြက်ခြေနီ ကြက်ခြေပြာ ဘာမှ မသိ။ [:D]

    အခက်အခဲတွေကြားထဲက အကိုသုခနဲ့ ဘယ်လိုများ စာအဆက်အသွယ်လုပ်ကြရဦးမယ် မသိ။

    _________________________
    I added cool smileys to this message… if you don’t see them go to: http://s.exps.me

    • ဆူး

      July 26, 2012 at 11:12 am

      လသာ ၂ ဆိုတာကတော့ ဆူး တက်ခဲ့တဲ့ ကျောင်းပေါ့.. စောစောက သိရင် ခြေရာခံကြည့်ပါတယ်။

  • Hnin Hnin

    July 22, 2012 at 8:21 pm

    အပိုင်း(၈)က တင်တာ မြန်သွားတော့ စာဖတ်သူ ဇာတ်ရှိန်သိပ်မကျတော့ဘူး…
    ဦးကို လွမ်းစရာဖြစ်အောင် လုပ်ထားတယ်နော်…. း)…
    အမြဲစောင့်ဖတ်နေလို့ ရှိသေးရင် မြန်မြန်ထပ်တင်ပေးပါပါပါပါပါပါ… း)

  • မောင်ပေ

    July 22, 2012 at 9:14 pm

    ကိုသုခ ရဲ ့အချစ်စိတ်ကိုတော့ ၊ အားကျမိတယ် အန်တီအေးရေ…
    ဇါတ်လမ်းကို ခန် ့မှန်းကြည့်မိတာ ကိုသုခ လဲ ကံကောင်းမယ့်ပုံ မပေါ်ဝူးဗျာ..။

  • အရီးခင်လတ်

    July 22, 2012 at 10:07 pm

    အစ်မအေး က စွယ်စုံရတာ ဘဲ။
    အဆုံး ကို ဖတ်ရင်း ခိုင်ထူး ရဲ့ “သို့ တစ်ရံတစ်ခါဆီ” ကို ကြားလိုက် မိတယ်။
    ရထား နဲ့ ထွက် သွား တဲ့ ချစ်သူကို ငေးရင်း ဝမ်းနည်းပြီး ကျန်ခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းလေးပေါ့။
    အစ်မ ရဲ့ hint အရ ဆိုရင် အစ်ကိုသုခ လဲ အသဲကွဲ ခဲ့သူထင်ရဲ့။

  • pooch

    July 23, 2012 at 5:11 pm

    ဟိုးအရင်တုန်းက စာပို့ရထားဆိုတဲ့ ကားတကား ကြည့်ဖူးတယ်။ ကြာလို့ သိပ်တောင်မမှတ်မိတော့ဘူးရယ်။
    ရထားကြီးလာပြီဆိုရင် ရထားရဲ့ နောက်ဆုံးအတွဲ ကျောဘက်မှာ စာလေးတွေ ရေးပြီး ဆက်သွယ်ခဲ့ကြတာ။
    နောက်ဆုံး မိုးရွာလို့ စာတွေ ပျက်ပြီး ဘာမှ မတွေ့ရတဲ့ အခန်းလေးလည်း သတိရမိတယ်။

  • aye.kk

    July 24, 2012 at 9:14 pm

    မမရေ..
    ကျမခပ်ငယ်ငယ်က..
    မြန်မာ့အသံလှိုင်းမှာမကြာခဏလွှင့်ပေးတတ်တဲ့..
    ဝင်းဦးသီဆိုတဲ့“ဒို ့ကြက်ခြေနီ”ဆိုတဲ့သီချင်းလာတိုင်းကြက်ခြေနီလုပ်ချင်လွန်းလို ့အဖေ့ကို
    တောင်းဆိုခဲ့တယ်၊နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ရှည်ကာလတခုပေါ့နော်…
    ကြက်ခြေနီသင်တန်းလာဖွင့်တော့ကြက်ခြေနီသင်တန်းတက်ခဲ့တယ်။
    ကြက်ခြေနီဝတ်စုံကိုလည်းအရမ်းနှစ်သက်မြတ်နိုးခဲ့တယ်။
    ငယ်ငယ်ကတော့တတ်အားသရွေ ့လူမှုရေးလုပ်ငန်းတွေမှာပါဝင်ဆောင်ရွက်ခဲ့ပါတယ်။
    အလယ်တန်းကျောင်းသူအဆင့်ဘဝကကျောင်းမှာကျောင်းစာကြည့်တိုက်အတွက်
    လည်းတာဝန်ပေးအပ်ခြင်းခံခဲ့ရလို ့အရမ်းကိုပျော်ရွှင်မိပါတယ်။။
    ——————————————————————————————————-
    ဘိုမင်းရေ..
    အားပေးတာ၊ကျေးဇူးပါကွယ်။
    ——————————————————————————————————-
    Hnin Hnin ,…ရေ
    လွမ်းမိတာက
    တဦးစေတနာ,တဦးမေတ္တာဆိုသလို
    အပြန်အလှန်ထားတဲ့စိတ်ခံစားနက်ရှိုင်းမှုကြောင့်လို ့ထင်မြင်မိပါတယ်ကွယ်။
    ——————————————————————————————————-
    ကိုပေရေ.
    မဖြစ်နိုင်မှန်းလည်းသိပါရဲ ့နဲ ့xxxxxသူ ့ကိုပင်။
    ဆိုတဲ့သီချင်းအပိုဒ်စာသားကလေးလိုပါဘဲ။
    ငယ်သူမို ့မစဉ်းစားတတ်မိခဲ့တာပါ။
    ခုနေအချိန်ကာလကိုနာရီလက်တံနောက်ပြန်လှည့်နိုင်ခဲ့ရင်…
    နှစ်ယောက်လုံးကိုဝေခွဲမရလို ့လွတ်တဲ့ငါးကကြီးမလားဖြစ်ရဦးမှာပါဘဲ။
    ———————————————————————————————————-
    အရီးလတ်ရေ…
    အားပေးမှုများအတွက်ကျေးဇူးပါ။
    ကျမအတွက်အမြဲအားတခုလိုခံစားမိရပါတယ်။
    မိဘပြီးရင်ကျမဘဝမှာ…
    အလွန်လေးစားချစ်ခင်တွယ်တာရတဲ့ဘကြီးရဲ ့မေတ္တာအရိပ်
    အာဝါသကောင်းမွန်မှုအောက်မှာခိုလှုံခွင့်လေးရခဲ့ဘူးတဲ့ကျေးဇူးတရားကြောင့်လို ့ထင်မြင်မိပါတယ်။
    ငယ်ငယ်လေးထဲကလူတွေရဲ ့အင်္ဂါရုပ်ရည်၊လှုပ်ရှားသွားလာနေထိုင်တတ်ပုံ
    လူတွေရဲ ့အနံ ့အသက်ကိုပါ၊ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာသင်ပေးတတ်ခဲ့ပြီးဗဟုသုတတွေများစွာကို
    ကြားပါများမြင်ပါများအောင်လွန်စွာပြောပြသင်ပေးတတ်တဲ့ကျေးဇူးကြောင့်လို ့ခံယူမိပါတယ်။။
    ————————————————————————————————————-
    pooch,ရေ..
    ဝင်ဖတ်သွားတာ..
    ဝမ်းသာမိရပါတယ်ကွယ်။။

  • ဆူး

    July 26, 2012 at 11:14 am

    အန်တီ အပိုင်းတွေကို ဟိုရက်တွေက တိတ်တိတ်လေး ဖတ်လာခဲ့တာ.. အင်တာနက် ပျက်တော့ ကွန်မန်း အကွက်အထိကို စာမျက်နှာ မကျဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ဖတ်ပြီး ပိတ်ထားလိုက်တာ.. အခုမှ ပဲ အသံပေးဖြစ်တယ်။

    အန်တီ မှတ်ဉာဏ် တော်တော် ကောင်းတယ်နော်.. ဆူး ဆိုရင်တောင် အဲလောက် အသေးစိတ် ရေးနိုင်ပါ့မလား မသိဘူး။

Leave a Reply