သ = သူ ့မှာတမ်း နှင့် ကိုယ့် စာ အလွမ်း …

alinsettDecember 21, 20121min23920
4455

ရ = ရသင့်တာလေးတွေတောင် မရကြသေးလို ့

လ = လွတ်လပ်ရေး နှင့် ကျွန်တော် လျှောက်သော လမ်း

ဝ = ဝါသနာ မပါဘူးလို ့.. မပြောပါနဲ ့

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

လယ်စောင့် တဲလေး
လယ်စောင့် တဲလေး

အလင်းဆက်ဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်

အနုပညာသစ်တွေအကြောင်း ပြောလိုက် / မော်ဒန်ကဗျာတွေရေးလိုက်နဲ့ ဆိုတော့………

အလင်းဆက်ဟာ Modernist တစ်ယောက် လို ့ တချို့ မိတ်ဆွေတွေက သတ်မှတ်ပါတယ် ။

အလင်းဆက်ဟာ Modernist တစ်ယောက်ပဲ လို့ပြောလာ ရင် ကျွန်တော် မငြင်းပါဘူး ။

ဒါမှမဟုတ် အလင်းဆက်ဟာ သမားရိုးကျ အနုပညာ ဖန်တီးသူ လို ့ပြောလည်း ကျွန်တော် ဘာမှပြန်ပြောနေမှာ မဟုတ်ပါဘူး

( ကျွန်တော့်ကိုယ် ကျွန်တော် အနုပညာသမား ( သမား ) လို ့မသတ်မှတ်ရဲသေးပါဘူး )

ဘာပြောပြော မငြင်းတာဟာ လက်ခံတာလည်း မဟုတ်ပါဘူး ။

တကယ်တော့ ကျွန်တော် ဟာ အနုပညာနဲ့ ပက်သက်လာရင် ဝါဒစွဲ / အုပ်စုစွဲ/ ပုဂိ္ဂုလ်စွဲ….ဂိုဏ်းစွဲ မှ စပြီး ဘာ အစွဲကိုမှ စွဲ မထားချင်တဲ့ လူပါ ။

( ဒီနေရာမှာ အနုပညာ ဆိုတာ စာပေအနုပညာ ( literature art ) ကိုသာ ဆိုလိုပါတယ်။ )

ကျွန်တော်က အနုပညာကို အစွန်းကင်းကင်းနဲ့ ဖန်တီး / ခံစားချင်လို့ပါ ။

ဒီတော့ ကျွန်တော့်ကို ဘာဘာညာညာ တစ်ခုခု သတ်မှတ်သည်ဖြစ်စေ /

ဘာဘာ ညာညာ တစ်ခုခု မသတ်မှတ်မှတ်ရင်လည်း ဖြစ်စေ …..

ကျွန်တော်က ဟုတ်ကြောင်း / မဟုတ်ပါကြောင်းတွေ ပြန်လည် ရှင်းချက် ထုတ်နေမှာ မဟုတ်ပါဘူး ။

ကျွန်တော့်အလုပ် ( စာပေအနုပညာ ဖန်တီးခြင်း / ခံစားခြင်း )ကိုသာ ကျွန်တော် ဆက်လုပ်နေမှာ ဖြစ်ပါတယ်။

+++++++++++++++++++++++

ပြီးတော့ ကျွန်တော် ဖန်တီး ရေးသားလိုက် တဲ့ အနုပညာပစ္စည်း ( ဝတ္ထု / ကဗျာ / အခြားစာပေဆိုင်ရာ ) များဟာ

တစ်ခါတစ်ရံ မော်ဒန် ဖြစ်ချင် ဖြစ်သွားမယ်။

တစ်ခါတစ်ရံ သာမန် / သမားရိုးကျ ဖြစ်ချင် ဖြစ်သွားမယ်။

အသစ် ဖြစ်ချင်ဖြစ်မယ် ။ ထုံးတမ်းအစဉ်အလာ သာမန် အဟောင်းအတိုင်း ဖြစ်ချင် ဖြစ်သွားမယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ ဘာ ဖြစ်စေ ညာဖြစ်စေ လို ့ ဂါထာ သွင်းပြီး ရေးနေမှာ မဟုတ်ပါဘူး ။

ကျွန်တော်ဟာ အနုပညာကို ခံစားတတ်သလို ခံစားပြီး ဖန်နီးတတ်သလို ဖန်တီး နေမှာသာ ဖြစ်ပါတယ် ။

အခု ကျွန်တော့် အကြောင်း နည်းနည်း ပြောပြီးပြီဆိုတော ့ ကဗျာ အကြောင်း စာအကြောင်း တွေ ပြောပါဦးမယ်။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

မော်ဒန်ကဗျာတွေကို ချစ်ခင်မြတ်နိုးစွာ ဖတ်ခဲ့ / ရေးခဲ့ တဲ့ ကျွန်တော် အလင်းဆက်ဟာ ………….

ဂန္ထဝင် ကဗျာ ( သမားရိုးကျ သရုပ်မှန်ကဗျာတွေ ) ကို လည်း ပစ်ပယ် မထားပါဘူး ။

ရှေးရိုးကဗျာတွေထဲမှာ ကျွန်တော် …. ခိုက်ခိုက် တုန် အောင် ချစ်ခဲ့ ရတဲ့ ကဗျာတွေလည်း ရှိပါတယ်။

အခု ဆရာကြီး မင်းသုဝဏ်ရဲ ့ ကဗျာ တစ်ပုဒ်ကို ခံစားကြည့်ပါမယ် ။ ကဗျာ အမည်က သူ ့မှာတမ်း တဲ့ ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

222

သူတို့အဆုတ်

ထားခဲ့ မြှုပ်သည့်

ဗုံးငုတ် တိုက်မှား

မောင်ပြောက်ကျားကို

ရွာသားရွာသူ

မေးကြမြူသည်

အူအူယမ်းငွေ ့ ထတုန်းတည်း ။

စစ်ပွဲတစ်ပွဲရဲ ့ နောက်ဆက်တွဲ ရလဒ် တစ်ခုပါ ။

ရန်သူတွေ ဆုတ်ခွါ အသွားမှာ….. မြှုပ်ထားခဲ့တဲ့ ဗုံးကို စစ်သားကလေး နင်းခဲ့ မိတယ်။

သေအံ့မူးမူး ဖြစ်နေတဲ့ စစ်သားလေး . . .

သူ ့ကို အနီးအနားက…. ရွာသူ ရွာသားတွေက မေးမြန်းနေကြတာ ။

မေးကြမြူသည် မြူ ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သတိပြုမိပါတယ်။

နောက် တစ်ပိုဒ်

အမောင်ပြောက်ကျား

ချစ်သူအားကို

ဘာများ မှာခဲ့လိုသနည်း

ငယ်ကကြင်မြတ်

မိသက်မှတ်ကို

ခွင့်လွှတ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပါလေ

ချစ်သူကို ဘာပြောချင်သလဲ. . . တဲ ့။

နောက်ဆုံးစကား အနေနဲ့ပေါ့ ။ . . .

လွမ်းမောစရာ အချစ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ် အပြီးသတ်ရတော့မယ့် အချိန်ကလေးမှာ ပြောခဲ့ချင်တဲ့စကား. . . . ။

ငယ်ချစ်ကလေးရေ. . . ခွင့်လွှတ်ပါတယ် တဲ့။

ခွင့်လွှတ်ထားခဲ့တယ် ဆိုတော့ အဲဒီ ငယ်ချစ်ကလေးက ဘာများ ခွင့်မလွှတ် နိုင်စရာ အမှား လုပ်ထားသလဲ ။ ဟင့်အင်း။

အဲဒီလို အမှားကြီးမှားတာတွေကို ပြောတာ မဟုတ်နိုင်ပါဘူး။

လူတစ်ယောက် သေဆုံးသွားရင် အဲဒီ သေသွားတဲ့လူဟာ

ကျန်ရစ်ခဲ့သူတစ်ယောက်ယောက်ကို ………

မကျေမနပ် ခွင့်မလွတ်နိုင်ခဲ့ပဲ သေသွားရင်

ကျန်ရစ်သူဟာ ဘယ်လိုမှ နေပျော်မှာ မဟုတ် ။

သူက ကျန်ရစ်ခဲ့မယ့် ငယ်ချစ်လေး အပေါ်မှာ အမှား သေးသေးလေးတွေက အစ ခွင်လွှတ်ခဲ့တာ…။

ငယ်ချစ်ကလေး ကျန်ရစ်ခဲ့ရာ ဘဝမှာ နေပျော်ပါစေ လို ့ရည်ရွယ်တဲ့ ခွင့်လွှတ်ခြင်း မို ့ ဖြူစင်မြင့်မြတ်လိုက်တာ . . . . ။

ဒီ အပိုဒ်မှာ မိသက်မှတ် ဆိုတဲ့ စကားလုံးလေးကို သတိပြုမိပါတယ် ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

နောက် တစ်ပို်ဒ်…

အမောင်ပြောက်ကျား

မိဘအားကို

ဘာများ မှာခဲ့လိုသနည်း ။

မွေ့းသည့် မိခင်

မွေးဖခင်ကို

ဦးတင်ခဲ့ကြောင်း ပြောပါလေ။

စစ်သားကလေးရေ . . . မင်း ဖေဖေနဲ ့ မေမေကို မသေခင် ဘာများပြောခဲ့ချင်လဲ………..။

သားကလေးတစ်ယောက်က သေဆုံးရတော့မယ့် အချိန်မှာ သူ ့ဖေဖေနဲ့ မေမေကို ပြောခဲ့ချင်တဲ့ နောက်ဆုံးစကားက ဘာလဲ ။

ဦးတင်ခဲ့ကြောင်း တဲ့ ။

ဦးတင် ဆိုတဲ့စကားလုံးဟာ ရှိခိုး ကန်တော့ တာကို ဆိုလိုတယ် လို့ ကျွန်တော် ယူဆပါတယ်။

ကြည့်စမ်း ။ ဘယ်လောက် ချစ်စရာကောင်းတဲ့ သားလေးပါလိမ့် ။

မသေခင် မိဘကို အပြောချင်ဆုံးစကား.. . ။

အဲဒါ က . . . ရှိခိုးကန်တော့ပါတယ် တဲ့။

ဒါပေမယ့်….ကွယ်….

သားလေး ရှိခိုးကန်တော့ချင်တဲ့

သားဘေးလးရဲ ့ဖေဖေနဲ့ မေမေက ဟိုးးးးးးး အဝေးကြီးမှာ . .. . . . . . .။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

နောက် တစ်ပို်ဒ်…

အမောင်ပြောက်ကျား

တိုင်းပြည်အားက်ို

ဘာများ မှာခဲ့လိုသနည်း

တိုင်းပြည်အတွက်ရော ဘာမှာခဲ့ချင်သလဲ စစ်သားကလေးရေ. . . .

ဒီမေးခွန်း ဟာ ကျစ်ရစ်ခဲ့တဲ့ ကိုယ့်တိုင်းကိုယ့်ပြည်က ပြည်သူပြည်သား အားလုံးကို ပြောချင်တဲ့ စကား ဖြစ်လာမှာပါ ။

သူ စွမ်းစွမ်းတမံ သယ်ပိုးခဲ့တဲ့တိုင်းပြည်ရဲ ့အကျိုးအတွက် …..နောက်ဆုံးစကား ။

ဒီတိုင်းပြည်အတွက်. . .

သူ မသေခင် ဘာများ မှာခဲ့ချင်သလဲ. . တဲ့။

မေးခွန်းက လှပ ခန့်ညား သလို အဖြေကလည်း အံ့မခမ်းတောက်ပ တယ် ။

ခရီးမတ်တတ်

လမ်းခုလပ်တွင်

ကိုယ်လွတ်ရှောင်ခွါ

ခွဲရပါ၍

အားနာခဲ့ကြောင်း ပြောပါလေ ။

တိုင်းပြည်အတွက် အန္တရာယ်ကို ကာကွယ် ရင်း ……

သူ. . . သေရတော့မယ် ။

ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ ့ သူ သေရတော့မယ် ။

သူဟာ တိုင်းပြည်ကို ရန်စွယ်တွေ ကာကွယ်ရင်း အသက် စွန် ့ခဲ့ ရသူပါ။

ဒါပေမယ့် သူ တာဝန်မကျေသလို ခံစားနေရတယ် တဲ့ ။

သူ သေသွားရတာကိုက ကိုယ်လွတ် ရုန်းသွား သလို ဖြစ်နေပြီလား . . . လို ့ သူ တွေးမိတယ် ။

သူ. . . ဒီထက်မက တိုင်းပြည် ကို ပေးဆပ်ချင်သေးတယ် ။

အခုတော့ . . .

သူ . . . သွားရတော့မယ် ။

သူ သေရတော့မယ် ။

ကိုယ်လွတ်ရှောင်ခွါ ခဲ့ရလို့ …………..

အားနာတယ်လို ့ ပြောခဲ့ချင်တယ်. . တဲ့ ။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ကဗျာထဲက စစ်သားလေးရဲ့ တာဝန်သိစ်ိတ် နဲ့ ဖြူစင်မြင့်မြတ်တဲ့ စိတ်ဓါတ်ကို

ကျွန်တော် လေးစားမိပါတယ် ။

ကြက်သီး ဖြန်းခနဲ ထ သွားရတဲ့ အထိပါ။

မှန်တာပြောရရင် အဲဒီ စစ်သားကလေးကို ကျွန်တော် နှမြောတယ် ။

နောက်ဆုံးစာသား ။ ။

ယမ်းငွေ့အူအူ

တလူလူ နှင့်

မေးမြူကြတုန်း

အနောက်ကုန်းတွင်

နေလုံး ကွယ်လေပြီတကား ။

စစ်မြေပြင်အနားမှာ ယမ်းငွေ ့တွေ တလူလူ ဝေ့ဝဲ နေတယ် ။

စစ်သားကလေးကို ဘာများ မှာခဲ့ချင်သလဲ ကွယ်လို့ မေးမြန်း နေ ခိုက်မှာပဲ …..

ဟိုး အနောက်ဘက် တောတန်းကလေးဆီ….

နေလုံးကြီး နစ်…..ဝင် …..ကွယ်…. ပျောက် ။

တောင်စွယ်မှာ…နေ ကွယ်ခဲ့လေပြီ…

ခဲ့ လေ ပြီ ။

စစ်သားကလေးလည်း ခက်ခဲ ပင်ပမ်းစွာ ရှု ရှိုက်နေရတဲ့

သက်ရှင်မှုလေး

ရပ်တန့် သွားးးးး ပြီ ။

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ကျွန်တော် တို ့တ်ိုင်းပြည်ရဲ့ မြေပြင်ပေါ် မှာစစ်သားလေးတစ်ယောက် ရှိခဲ့ဖူးတယ်။

စစ်မြေပြင်ပေါ်ကနေ တိုင်းပြည်ကို ကာကွယ်ပေးရင်း အသက် စွန့်ခဲ့ရသူ /

တိုင်းပြည်အတွက် အားရအောင် ကိုယ်ကျိုး မစွန် ့ခဲ့ရသေးပါဘူး …… ရယ်လို ့ အားနာတတ်ခဲ့သူ /

ဖြူစင် မြင့်မြတ်သော စစ်သားကလေးတစ်ယောက် ရှ်ိခဲ့ဖူးပါတယ်။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာကြီး မင်းသုဝဏ် ရဲ့ သူ ့မှာတမ်း ကဗျာက်ို

( စာသားအဓိပ္ပါယ် ခံစားချက်ကလေးတွေနဲ့သာ ) ခံစား တင်ပြလိုက်ပါတယ် ။

ဆရာကြီး မင်းသုဝဏ် ရဲ့ ကဗျာ တွေကို သီဝရီ တွေ နှုန်း စံတွေနဲ့ တိုင်းတာပြီး ဝေဖန်ဖို ့ရာ

ကျွန်တော် မစွမ်းသာလို ့ မလုပ်ဝံ့လို ့

ကဗျာ ဝေဖန်ရေး မလုပ်ခဲ့ပါဘူး ။

အခု ကျွန်တော် ရေးသား တင်ပြခဲ့သမျှ စာသားတွေကို ကဗျာ ခံစားခြင်း အဖြစ်သာ

မှတ်ယူကြစေလိုပါတယ် ။

ကျွန်တော် ချစ်တဲ့ အနုပညာ /ကျွန်တော် ချစ်တဲ့ ကဗျာတွေထဲမှာ ဟောဒီ သူ ့မှာတမ်း ဆိုတဲ့ ကဗျာလည်း ပါပါတယ် ။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ဆရာ ့ရဲ ့

သူ ့မှာတမ်းကို ပြန်ဖတ် ../ ပြန်ခံစားပြီး…

ကျွန်တော်…..

ဆရာ့ကို လွမ်းမိပါတယ် ။

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

လေးစားစွာဖြင့်…

အလင်းဆက်

alinsett.art@gmail.com

—————————————————–

သူ ့မှာတမ်း

သူတို့အဆုတ်

ထားခဲ့ မြှုပ်သည့်

ဗုံးငုတ် တိုက်မှား

မောင်ပြောက်ကျားကို

ရွာသားရွာသူ

မေးကြမြူသည်

အူအူယမ်းငွေ ့ ထတုန်းတည်း ။

အမောင်ပြောက်ကျား

ချစ်သူအားကို

ဘာများ မှာခဲ့လိုသနည်း

ငယ်ကကြင်မြတ်

မိသက်မှတ်ကို

ခွင့်လွှတ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပါလေ။

အမောင်ပြောက်ကျား

မိဘအားကို

ဘာများ မှာခဲ့လိုသနည်း ။

မွေ့းသည့် မိခင်

မွေးဖခင်ကို

ဦးတင်ခဲ့ကြောင်း ပြောပါလေ။

အမောင်ပြောက်ကျား

တိုင်းပြည်အားက်ို

ဘာများ မှာခဲ့လိုသနည်း ။

ခရီးမတ်တတ်

လမ်းခုလပ်တွင်

ကိုယ်လွတ်ရှောင်ခွါ

ခွဲရပါ၍

အားနာခဲ့ကြောင်း ပြောပါလေ ။

————————-

မင်းသုဝဏ်

20 comments

  • Mr. MarGa

    December 21, 2012 at 7:39 pm

    ္တတပ်သားလေးကတော့ တိုင်းပြည် ကို ချစ်လို့ အသက်ပေးပြီး တာတောင် အားနာပါတယ်တဲ့
    ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတွေကတော့ တိုင်းပြည်ကို ချစ်လို့ အကုန်ယူပြီးတာတောင် မဝသေးဘူး တဲ့
    အလက်ဆင်းရေ
    ဦးမာဃ ခံစားချက်လေး ပြောတာပါနော်
    ကဗျာလေးကိုလဲ ခံစားသွားပါတယ်
    ပို့စ်နဲ့ မဆိုင်သလိုတော့ ဖြစ်သွားပြီ။

  • မောင်ပေ

    December 21, 2012 at 8:09 pm

    ဆရာမင်းသုဝဏ် ကို အားကျပြီး
    ဒီလိုလေး ဖွဲ ့ကြည့်မိတယ်
    “ ပေ့မှာတမ်း ”
    ငါ့ညီမောင်လင်း
    ဟောင်ကောင်ပုလင်း
    အသာဖွက်ကာ
    တစ်ခါနှပ်မှာ
    အမြည်းလဲမင်း
    အသီးဆွဲရင်း
    တူတူသောက်ရာ
    ဘုံဆိုင်တစ်ခါ

  • padonmar

    December 21, 2012 at 11:00 pm

    အလက်ဆင်းရေ
    ကဗျာလေးပြန်ခံစားရတာရော၊ အလင်းဆက်ထောက်ပြတဲ့ စာသားလေးတွေရော ကောင်းလိုက်တာ။
    ဒီကဗျာလေးကိုပဲ ဆရာမောင်ဝံသက သူ ကင်ဆာရောဂွခံစားရတော့ ပြည်သူ့ခေတ်ဂျာနယ်မှာ ရေးခဲ့သေးတယ်။
    ခေါင်းစဉ်ကတော့ အားနာခဲ့ကြောင်းမပြောချင် လို့ ထင်ပါတယ်။
    အလွန်ကောင်းတဲ့ စာကလေးပါပဲ။
    အန်တီတို့လည်း အားနာပါတယ်လို့ မပြောရအောင် ကြိုးစားကြပါစို့။

  • padonmar

    December 21, 2012 at 11:00 pm

    အလက်ဆင်းရေ
    ကဗျာလေးပြန်ခံစားရတာရော၊ အလင်းဆက်ထောက်ပြတဲ့ စာသားလေးတွေရော ကောင်းလိုက်တာ။
    ဒီကဗျာလေးကိုပဲ ဆရာမောင်ဝံသက သူ ကင်ဆာရောဂါခံစားရတော့ ပြည်သူ့ခေတ်ဂျာနယ်မှာ ရေးခဲ့သေးတယ်။
    ခေါင်းစဉ်ကတော့ အားနာခဲ့ကြောင်းမပြောချင် လို့ ထင်ပါတယ်။
    အလွန်ကောင်းတဲ့ စာကလေးပါပဲ။
    အန်တီတို့လည်း အားနာပါတယ်လို့ မပြောရအောင် ကြိုးစားကြပါစို့။

  • ခင်ခ

    December 22, 2012 at 9:26 am

    သေသောသူသည် သုဿန်သို့ သက်သက်သာသာ သွားသည်။

    အရင်တုန်းက ဖတ်ဖူးခဲ့တဲ့ဝတ္ထုစာအုပ်တစ်ခုရဲ့ခေါင်းစဉ်ပေါ့၊ အဲ ဒါကို အဓိပ္ပါယ် ပြောင်းပြန်ရွတ်ကြည့်ရင်

    မသေသောသူသည် သုဿန်သို့ မသက်မသာ သွားသည် ဗျ။

    အဲဒါလည်း ဟုတ်တာဘဲနော် သုဿန် ဆိုတာ ပျော်ရွှင်ကြည်နူးစရာ နေရာမှ မဟုတ်တာလေ။

  • ဗုံဗုံ

    December 22, 2012 at 9:45 am

    အမောင်ပြောက်ကျား
    ချစ်သူအားကို
    ဘာများ မှာခဲ့လိုသနည်း
    ငယ်ကကြင်မြတ်
    မိသက်မှတ်ကို
    ခွင့်လွှတ်ခဲ့ကြောင်း ပြောပါလေ
    ဦးလေးလင်းဆက် မိဗုံကတော့ ဟိုလိုထင်တယ် သူသေသွားလို့ သူ့ချစ်သူကောင်မလေးက နောက်ထပ်တစ်ယောက်ကို လက်တွဲသွားရင်တောင်မှ သူကခွင့်လွှတ်ပါတယ်လို့ ပြောချင်တာလားလို့လေ ကဗျာလေးကို ဖတ်ရင်းနဲ့ တွေးကြည့်တာပါ 🙂
    ထပ်ပြီးတော့ တွေးလိုက်သေးတယ် သူ့နေရာမှာ ဦးလေးလင်းဆက်ကြီးဆို ဘယ်လိုများ မှာမလဲလို့လေ :harr:

  • ဦးကြောင်ကြီး

    December 22, 2012 at 10:16 am

    သူ့မှာတမ်း
    ငုဝါပန်း
    နုကာလန်း
    ညုတာမဆန်း
    ဥဖြာသွမ်း
    ဘုခါရမ်း
    ထုမာကြမ်း
    ခုလာစမ်း..။ :kwi:

  • အလင်းဆက်

    December 22, 2012 at 7:15 pm

    ဦးဦးမာဃ ရေ..
    ဦးဦးရဲ ့ ခံစားချက် စာသားလေးတွေကလည်း..
    ဒီ ကဗျာ စာသားတွေနဲ ့..
    တွဲဆက် ယူပြိီး .ခံစားလို ့ရပါတယ်ဗျာ ။
    ခံစား..မှု အတွက်.ကျေးကျေးနော့် ။
    ==============
    လေးလေးပေ…

    ငါ့င်္ညီ ပြောင်ဝင်း
    မောင်သစ်ဆင်း ပဲ.ကြားဖူးတာ..
    အခုတော့

    🙂
    လေးလေးရေ..
    လေးလေးကဗျာလေးထဲကအတိုင်း….
    တူတူ..ကစ်လိုက်ကြစို ့လေ..
    ဟိဟိ ။
    ==================

  • အလင်းဆက်

    December 22, 2012 at 7:26 pm

    အန်တီပုဒုမ္မာရေ..

    ကျွန်တော့်တင်ပြချက်ကလေး..
    သဘောကျတယ်ဆိုလို ့ ဝမ်းသာပါတယ် ။

    ကျွန်တော်..ထုတ်ပြ ခဲ့တဲ ့…စာသား..

    မြူ…ဆိုတာ နဲ ့

    မိသက်မှတ် ဆိုတာလေးကို..အဲဒီ စာတမ်းထဲမှာ.အကျယ်မပြောသာတော့လို ့..
    အကျယ်ကို ချန်ထားလိုက်ရတာပါ ။

    အမှန်က…
    အဲဒီ စကားလုံးတွေကို…သေသေချာချာ ခွဲခြမ်း စိတ်ဖြာ ပြီး.ခံစားချင်သေးတာ ။

    မြူ ဆိုတာလေး..ထည့် သုံးလိုက်တဲ ့ ဦးဝဏ် ကို.. တော်တော်…
    ဦးခိုက် ချင်သွားတယ် ။

    အဲဒီ မြူ..ဆိုတာလေး..ထည့်လိုက်လို ့..
    အဲဒီ စကာလုံး ( လေးလုံး တစ်ပဒ ) က
    နူးညံ့ ့ သိမ်မွေ့သွားတာပါ ။

    မေးမြန်းကြသည်..ဆိုရင်…
    နောက် တစ်ခြားစကားလုံး အစားထိုးကြည့်ရင်…

    ကြမ်းတမ်းနေပါတယ် ။

    မြူ..ဆိုတာလေး..ထည့်လိုက်တော့…
    ချော့မြူ..ပြီး.မေးကြတယ်…
    ညင်ညင်သာသာ..လေး…မေးရတယ်..ဆိုတာလေး.ပေါ်သွားတာ..။
    ————-
    ပြိီးတော့…မိသက်မှတ်….

    ကျွန်တော်..အဲဒီ စကားလုံးကို..
    အဲဒီ ကဗျာ ပုံနှိပ် စာသားတော်တော်များများကို လိုက်ရှာပြီးမှ..အတည်ယူလိုက်တာပါ ။
    မိ သ က် မှတ် ။
    သက်..ကို..ကကြီးအသတ် နဲ ့ပဲ..ရေးထားတာ … .လေး သတိပြုမိလို့ပါ ။ သတ်ပုံများ..စာရိုက်သမားတွေ မှားရေးသလားလို ့.. မသေချာသေးလို ့.. လိုက်ရှာ ဖတ်ရတာပါ ။
    နောက်ဆုံးတော့..ဦးဝဏ်က.. သက် လို့ပဲ..ရေးခဲ့တာ သေချာသွားပါတယ် ။.

    မိ ….ဆိုတာက..ချစ်သူမိန်းကလေးကို ခေါ်တာ ။

    သက်…. ဆိုတာ.က အသက် ကိုပြောတာ ..။

    အနောက်က..မှတ်…ဆိ်ုတာနဲ ့တွဲပြီး.သတ်မှတ်တယ်.လို့ပြောတာ လုံးဝ မဟုတ်တာ သတ်ြိပုမိတယ် ။

    သတ်မှတ် လို ့မသုံးပဲ…
    သက်မှတ်..လို ့သုံးသွားတာ…

    အဲဒါ..အားလုံးကို..ပေါင်းလိုက်ရင်…..

    စစ်သားကလေးရဲ ့အသည်း အသက်လို မှတ်ယူထားရတဲ ့ချစ်သူကောင်မလေး ပေါ့ ။

    သိပ်လှတဲ ့စကားလုံးလေးတစ်ခု..တွဲဆက် ပြသွားလို ့.မချီးကျူးပဲ..မနေနိင်ဘူးဗျို ့ ။
    ————————-
    ပြီးတော့…
    ငယ်က ကြင်မြတ်….

    အဲဒါလည်း..အရမ်း လှတဲ ့စကားလုံးနော့ ။

    အဲဒီလို စကားလုံးလေးတွေ ကို တစ်လုံးချင်းစီ…ခံစား..ကြည့်လိုက်ရင်..
    ကဗျာဝေဖန်ရေးလည်း..ဆန်သွားမယ် ။
    နေရာနဲ ့အချိန် အခက်ခဲ အရလည်း…
    ရေးရတဲ ့ ကျွန်တော့်အတွက်ရော..
    ဖတ်ရတဲ ့ စာဖတ်သူတွေ အတွက်ပါ… ကသိကအောက် နိုင်တယ် …ဆိုပြီး.
    အကျယ်ကို မခံစားတော့တာပါ ။

    ပြိီးတော့…

    မင်းသုဝဏ်ဆိုတာ..
    မြန်မာ ကဗျာလောက မှာ..လျှမ်းလျှမ်းတောက် ခဲ့တဲ ့
    ဆရာတစ်ဆူပါ ။
    အဲဒီလို ဆရာကြီးတစ်ယောက်ရဲ ့ကဗျာတစ်ပုဒ်ကို..
    ကျွန်တော် အလင်းဆက်လို …
    ဘာမှ မဟုတ်သေးတဲ ့ ချာတိတ်လေးတစ်ယောက်က..
    ဝေဖန် ဖို ့..ဆိုတာ..
    အင်မတန်…. အကြမ်းထည်.ဆန်လွန်းနေတယ်..ထင်လို ့…
    ဝေဖန်ဖို ့မဝံ့ရဲလို ့..
    ဒီလောက်ကလေးပဲ……

    ——————

    အန်တီရေ….

    ခံစား..အားပေးလို ့ကျေးဇူး..အထူးတင်ပါတယ်ဗျို ့ ။

  • မင်းနန္ဓာ

    December 22, 2012 at 7:26 pm

    ဗိုလ်ချုပ်ကြီးတွေလည်း တစ်ဘဝတည်း တိုင်းပြည်တာဝတ်ထမ်းရတာ အားမရလို့တဲ့
    ဘောင်းဘီချွတ် လူဝတ်ပြောင်းပြီး ဆက်ကဲ့ယူ.. အဲ ကယ်ယူနေတုန်းပဲလေ..

  • အလင်းဆက်

    December 22, 2012 at 7:29 pm

    လေးလေးခင်ခ ရေ..
    အဲဒီစာအုပ် သားဖတ်ဖူးတယ် ။
    သေသောသူသည် သုဿန်သို ့ သွားသည် ။
    ဘဘမင်းသိင်္ခ ရေးတာလေ. ။
    လေးလေးခ ရဲ ့… ဒဿန ကိုတော့..အခုမှ သိတာ ။
    အမှန်ပေါ့လေးလေးခရေ..။
    🙂
    အားပေးလို ့ကျေးဇူးပါ။
    ====================

  • အလင်းဆက်

    December 22, 2012 at 7:32 pm

    မိဗုံရေ…
    ဟုတ်ပါတယ်ကွယ် ။ ဦးဆက်လည်း…အဲဒီလု်ိပဲ.ထင်တာပါ ။

    ကျန်ရစ်ခဲ့မယ့်သူလေးအတွက်…
    အမှားသေးသေးလေးတွေက..အစ……

    ========================
    မိဗုံ…
    ဦးဆက် သာ..
    အဲဒီ စစ်သားလေးနေရာမှာဆို…
    မသေချင်သေးဝူး….
    မသေချင်သေးဝူး…လို ့အော်နေမှာနဲ ့ပဲ..

    ဘယ်သ ူ့အတွက်မှ..
    မှာစကားပါးနေဖို့အချိန်ရမှာမဟုတ်. ။
    အဟိ ။
    မိဗုံ….
    မိဗုံ….

    ဟင်းဟင်း…
    :kwi:

  • အလင်းဆက်

    December 22, 2012 at 7:36 pm

    ဦးဦးကြောင်…

    သုံးလုံးစပ်လေး.. ဟုတ်တော့မလိုလိုနဲ ့…
    ညုတာမဆန်း…လုပ်ချလိုက်တယ် ။

    ဘာပဲပြောပြော…
    ချစ်တယ်.ဦးကြောင်ရယ်….
    ဟယ်..ဟယ်…
    🙂

    ============================
    မင်းနန္ဓာ ရေ…

    အဲဒါ.က…အဲဒလိုပေါ့နော်…။
    အဟိ အဟိပေါ့နော်…။
    ဟုတ်နေသလိုလို…ပေါ့နော် ။
    အဟိ အဟိပေါ့နော်..။
    အဟိအဟိ ။…. ..။

  • ရွှေ ကြည်

    December 22, 2012 at 10:06 pm

    ဆရာရဲ့ ပုံတူပန်းချီလား အလက်ဆင်း
    အစ်မ မမြင်ဘူးလို့ ကျိန်းသေအောင်မေးတာပါ။ ပန်းချီကားရော ကဗျာ မျှဝေခံစားမှုရောအတွက်ကျေးဇူးပါ။
    ဒီကဗျာကို ရွာသားတယောက်တင်ပြီးဆွေးနွေးဖူးသေးတယ်ထင်တယ်။
    အဓိပ္ပါယ်ပြည့်ဝပြီး အနှစ်သာရ ရှိတဲ့ကဗျာတပုဒ်ပါပဲ။ မိနဲ့ဘကို ဦးတင်တယ်ဆိုတာ ရှိခိုးဦးတင်တာပါပဲ။
    ကဗျာထဲမှာ ဆရာရဲ့စိတ်ဓါတ်ကိုမြင်တွေ့လိုက်ရသလိုပါပဲ။
    လွတ်လပ်တဲ့ အနုပညာခံစားချက်နဲ့ အနုပညာဖန်တီးမှုတွေနဲ့ အလက်ဆင်းချစ်တဲ့ အနုပညာနဲ့ထာဝရလက်တွဲနိုင်ပါစေ။

  • ရွှေ ကြည်

    December 22, 2012 at 10:20 pm

    သူတို့ ဆူလို့
    ပစ်လို့ ချကုန်
    မီးဗုံးစုံကြောင့်
    မီးခိုးအူအူ စစ်တမူသို့
    ယမ်းတို့ အူအူထသတည်း။
    လက်စွမ်းထက်သူ
    လုပ်ဆောင်သူကို
    ပြည်သူအများ
    အမေးပါးသည်
    အမောင် လူသား
    ဘာများ ပြောကြားလိုသနည်း
    တိုင်းပြည်ကောင်းရေး
    ကြိုးစားပေးဖို့
    လူထုသံဃာစတေးပါသည်
    အားနာမိကြောင်းပြောပါလေ။
    (ဆရာကြီးကို တုပခြင်းမဟုတ်ပါ အမှားပါရင်တောင်းပန်ပါတယ်)

  • MaMa

    December 22, 2012 at 10:58 pm

    အလင်းဆက်ရေ-
    အက္ခရာတစ်လုံးထက် တစ်လုံး ပိုကောင်းလာတယ် ဆိုတာထက် ပိုကောင်းလာတယ်ဆိုတာကို ဘယ်လို ပြောရမှန်း မသိလို့ အားနာတဲ့အကြောင်း ပြောပါရစေ။ :kwi:

    ဆရာကြီး မင်းသုဝဏ်ရဲ့ စကားလုံး တစ်လုံးချင်းစီကို သေသေချာချာ ခံစားတင်ပြထားတာမို့………
    သာမန်ကာလျှံကာ ဖတ်သွားတဲ့ အရသာနဲ့ လုံးဝခြားနားဆန်းပြားစွာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ :hee:

  • ခိုင်ဇာ

    December 23, 2012 at 4:20 pm

    ဟိုး… ငယ်ငယ်က ဆရာ မင်းသုဝဏ် ရဲ့ ဒီ သူ့မှာတမ်းကဗျာလေး စဖတ်ခါစ … ဖွံ့ဖြိုးချိန်မှာ ရှင်းပြတဲ့ မြန်မာစာ ဆရာမ ကလည်း တော်၊ ဆိုတော့ စာသင်ခန်းထဲမှာ မိန်းကလေးတွေ တော်တော်များများ ငိုခဲ့ကြတာ။
    စစ်သားလေးတွေကိုလည်း သနားလိုက်ကြတာ။
    နောက်တော့…၊ နောက်တော့…..၊ နောက်တော့………… အဲ……..မပြောတော့ပါဘူးနော့။ :mrgreen:

    မောင်အလင်းဆက်ရဲ့ စာ အလွမ်းလေးနဲ့ဆိုတော့ ဖတ်ရတာ မြိုင်တာပေါ့ကွယ်။

    နောက် ဆရာ့ကဗျာထဲက စိတ်ထဲ ကျန်နေတတ်တာက “ဖိုးမောင်လာပြီ” ကဗျာလေး။

  • ငါ့ညီပြောင်ဝင်း မောင်အလက်ဆင်းရေ
    ပြောစရာမလိုအောင် ခံစားချပြပေးသွားတာပါ။
    အ ကိုတော့ရောက်လုလုဖြစ်နေပြီနော်..
    ထပ်ပြီးစောင့်ဖတ်နေပါမယ်။

  • အလင်းဆက်

    December 23, 2012 at 9:40 pm

    မမရွှေကြည်..
    အဲဒါ..ဆရာ့ ပုံတူပါပဲ. ။
    နီးစပ်ရာ..ဂူးဂဲကနေပဲ..ဗြူးဗြဲ ပြီး.ရှာလိုက်တာပါ ။

    တင်ပြ ထားတဲ ့မူရင်း ဓါတ်ပုံပိုင်ရှင်ကို..ခွင့်မတောင်းရသေးလိုူ ့အခု ဒီနေရာကနေ ပဲ ခွင့်တောင်းလိုက်ပါတယ်နော်။ ယူ သုံးတဲ ဲ ့အတွက်.. အပြစ်တော် မရှ ပါနဲ ့နော် ့။
    ==============================
    မမရွှေကြည်ရေ…

    တိုင်းပြည်ကောင်းရေး
    ကြိုးစားပေးဖို့
    လူထုသံဃာစတေးပါသည်

    အဲသည်..စာသားလေး ဖတ်ရတာ..မျက်ရည်တောင် လည်မိချင်တယ် ။
    တကယ် ။

    ==============================

  • အလင်းဆက်

    December 23, 2012 at 9:54 pm

    အန်တီမမရေ..
    ကျေးဇုူးပါဗျ ။

    အားထုတ် ရေးသားရကျိုး နပ်ပါပြီ. ။

    ခင်မင်လေးစာလျက်ပါလို ့.ပြောရင်း..
    နောက်လာမယ့် အက္ခရာ လက်ကျန် လေးတွေ ထိ လည်း..
    လိုက်ပါ .ခံစာေးပးပါဦးလို ့….
    ————————-

    မမခိုင်ဇာရေ…
    ကျွန်တော့်စာ အလွမ်းလေးနဲ ့..
    မမတို့ ရဲ ့…ခံစားချက် အလန်းလေးတွေနဲ ့ဆု်ိတော့..
    ပို မြိုင်သွားပါတယ် ။

    ဒီလိုပါပဲ…
    ဆရာမင်းသုဝဏ်ရဲ ့ကဗျာတော်တော်များများက..
    ကျွန်တော်တို ့အသည်း ထဲမှာ.နစ်ဝင် နေတာပါပဲ.. ။ နော့် ။
    နောက်လည်း အဆင်သင့်သလို….. ဆရာ့ကဗျာလေးတွေကို..
    ခံစားချက်..ကူးလူးဆက်သွယ်..ပြချင်ပါသေးတယ် ။

    ————————————————————

    မမနန်းတော်ရာသူရေ….

    အ အထိရောက်တော့မှာ..ကို…
    ဆက်လက် စောင့်မျှော်… အားပေးနေမယ်ဆိုလို ့.အားတက်ရပါတယ် ။

    အခုတလော..ကျွန်တော်တော့..ဘာစာမှ ကို ရေး လို ့မရချင်ဖြစ်နေတာ ..။
    သ = အပြီးမှာ..
    ဟ = ကိုရေးဖို ့..အခုထိ အဆင်သင့် မဖြစ်သေးလို ့..
    နည်းနည်း..စိတ်လေ..နေပါတယ် ။

    အားပေး စောင့်မျှော်တဲ ့သူတွေ….ရှိတာတွေ ့လေလေ..
    ကျွန်တော်..စာရေး ဖို ့..အားတက်ရလေလေ..ပါ ။
    ကျေးဇူးပါ ။

Leave a Reply