မျက်ရည်………ကင်းမဲ့ဇုန်

ကာရံMay 9, 20131min1084

မျက်ရည်စက်တွေကြားမှာ

ကြီးပြင်းခဲ့ရတဲ့ငါ့ဘဝ

အကြင်နာကင်းမဲ့တဲ့ လူ့လောကအလည်မှာ

ထမင်းတစ်နပ်တောင် ဝမ်းမဝခဲ့ပေ

မင်းတို့ပြောတဲ့ မေတ္တာတရားတွေအောက်မှာ

အမုန်းလက်နက်တွေကို အလှဆင်ခြင်းလား

သောကကို ပုခုံးမှာလွယ်နေတဲ့ ငါ့ဘဝကတော့

ခါးသီးတဲ့ထမင်းထုပ်ကို ဟန်လုပ်ပြီးမစားချင်တော့ဘူး

အမှိုက်ဆိုပြီး ထားခဲ့တဲ့ မိဘတွေ အခုတော့

အကြင်နာတရားကင်းမဲ့ဇုန်မှာ ရပ်တည်တက်နေပြီလား

ဘာကြောင့်များ လောကထဲကိုတွန်းပို့ရက်တာလဲဟင်

မျက်ရည်ကအဖော်လား အမုန်းကအဖော်လား

ရယ်စရာကောင်းလိုက်တာဗျာ

စာနာပေးပါ အသင်လောက ချစ်ခြင်းမရှိတော့တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ

နစ်မျောမယ့်အစား လေလွင့်နေတဲ့စိတ်ကဗျာလေးကို

သွေးမျက်ရည်အဖြစ် ဖန်ဆင်းမထားရင် ငါကျေနပ်ပါပြီ

                                    ပိတောက်မိုး

4 comments

  • ရွှေတိုက်စိုး

    May 10, 2013 at 12:49 pm

    အစွန်.ပစ်ခံ မိဘမဲ့တွေရဲ.ဘဝ ကို စာကြောင်း ၁၆ကြောင်းနဲ. ပေါ်လွင်အောင်ရေးပြနိုင်တယ်..
    ဂွတ်တယ်ဗျာ……..

  • padauk moe

    May 10, 2013 at 5:07 pm

    ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ ခံစားပေးတဲ့အတွက်

  • ရွှေ ကြည်

    May 10, 2013 at 11:42 pm

    လက်ရည်တွေတက်နေတယ် ပိတောက်မိုးရေ အရမ်းကောင်းပါတယ် ရသမြောက်လို့တစုံတခုတော့ခံစားသွားရတယ်

  • padauk moe

    May 11, 2013 at 9:21 pm

    ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မရွှေကြည်ရေ

Leave a Reply