ကောင်းကင်ပြာရယ် မင်း နဲ့ ငါ

အောက်တိုဘာ ၂၁ ငါ လူဖြစ်ချိန်မှာ

နေမင်းကသာ ကောင်းကင်ကလည်း ပြာခဲ့မှာပဲလေ ၊

အသက် ၅ နှစ် ကျောင်းသား စဖြစ်တော့

ခေါင်းမော့လိုက်တဲ့အခါ ကောင်းကင်က ပြာနေဆဲပါ ၊

လာလေမစဲတဲ့ အထပ်ထပ်သော နေ့သစ်တွေကိုဖြတ်သန်း

၁ဝ တန်း မှသည် ဘွဲ့ရသည်အထိ

ငါ့ဘဝရဲ့ ကောင်းကင်ဟာ ပြာလွင်လို့နေ

တချို့တွေအတွက် မိုးလေတွေပက်ခဲ့ပေမယ့်

အမေ့ရဲ့ အရိပ်အောက်မှာ သားဘဝဟာ

ခါး ရတာမရှိ ပကတိငြိမ်းချမ်း

စိမ်းလန်းတဲ့ ရှုခင်းကြားမှာ

ပြာလဲ့ကြည်လင် ပျော်ရွှင်ခဲ့ပါတယ် ၊

ဒါပေမယ့်လေ

ကိုယ့်လမ်းကိုဖောက် စ လျှောက်ရတဲ့အခါ

တောက်ပခဲ့တာလည်းရှိ အောက်ကျခဲ့တာလည်းရှိ

နောက်ကျခဲ့တာလည်းရှိ ကောက်ရခဲ့တာလည်းရှိ

ဂျောက်ချခဲ့သူတွေလည်းရှိ ပျောက်ကျခဲ့သူတွေလည်းရှိ

တအိအိနဲ့ ရွေ့လာခဲ့ရင်း သက်ပြင်းဆိုတာ ဘယ်လောက်မှန်းမသိ

လမ်းမရှိတာကိုမှ ရွေးမိတဲ့ဘဝမျိုး ဘက်ဂီယာကို အခါခါထိုး

မိုးမှောင်မည်းတွေကြားမှာ မုန်တိုင်းဆိုတာရိုး

ငမျိုးရေ

မင်း တမ်းတတဲ့ ကောင်းကင်ပြာ

ဆောင်းအဝင်မှာလည်း မတွေ့

နွေနေ့တွေမှာလည်း ပျောက်ဆုံး

တစ်မိုးလုံးမှာလည်း မမြင်

ဘယ်ခရီးကို နှင်နေသလဲကွယ် ၊

 

2

11 comments


  • “……
    ကိုယ့်လမ်းကိုဖောက် စ လျှောက်ရတဲ့အခါ
    တောက်ပခဲ့တာလည်းရှိ အောက်ကျခဲ့တာလည်းရှိ
    နောက်ကျခဲ့တာလည်းရှိ ကောက်ရခဲ့တာလည်းရှိ
    ဂျောက်ချခဲ့သူတွေလည်းရှိ ပျောက်ကျခဲ့သူတွေလည်းရှိ
    တအိအိနဲ့ ရွေ့လာခဲ့ရင်း သက်ပြင်းဆိုတာ ဘယ်လောက်မှန်းမသိ
    ……”

    ဒီနေရာလေး ..
    အရမ်း အရမ်း ကျိုက်မိဘာဂျောင်း …
    ပေါရရင် တစ်ပုဒ်လုံး ခိုက်ဒယ်ဂျာ ..
    ဟက်ထိဒယ်ဘော့ …

  • kyeemite

    May 13, 2013 at 3:56 pm

    ကောင်းလိုက်တဲ့ ဘဝကဗျာလေး…
    အောက်ကဓါတ်ပုံကလည်း ကြည်တောက်ရှင်း နေတာပဲ
    ကဗျာနဲ့လည်းလိုက်ဖက်ပါဘိ..ကိုမျိုးရေ..

  • kaung kin pyar

    May 13, 2013 at 4:32 pm

    ကောင်းကင်ပြာဆိုလို့ အိပ်ချင်တာတောင် မျက်လုံးတွေ ပြူးကုန်တယ်..။ ဟီးးး။ အကြွေးများ လှမ်းတောင်းတာလားလို့။ အူးမျိုးနဲ့က တစ်ခါမှတောင် မဆုံဖူးတာ သတိရမှ စိတ်ချလက်ချ ကိုးနတ်ရှင် နှောင့်ယှက်တဲ့ကြားက ဖွင့်လိုက်တယ်…။
    တော်သေးးးးးးးး

    • Myo Thant

      May 13, 2013 at 4:35 pm

      မနေ့က လွဲသွားတာ ကံကောင်းတယ်မှတ်ပါ ကောင်းကင်ပြာ 🙂

  • MaMa

    May 13, 2013 at 5:03 pm

    ကောင်းကင်ပြာကို တမ်းတနိုင်သေးတယ်ဆိုကတည်းက မုန်တိုင်းထန်မနေတာ သေချာတယ်။ :hee:

  • မောင် ပေ

    May 13, 2013 at 8:19 pm

    ကောင်းကင်ပြာလေး
    ဘယ်အချိန် ပြီးဆုံးမလဲ
    လမ်းပေါ်မှာ တွေး…
    တစ်ယောက်ထဲပဲ…. ( လေးဖြူ သီချင်းစာသားမှ )

  • alinsett

    December 14, 2013 at 8:37 pm

    ကောင်းကင်ပြာ…ဆိုတာ…
    ကောင်းကင်ပြာပေါ့နော်…

    • Myo Thant

      December 16, 2013 at 9:06 am

      အေးပေါ့ အောင်ရဲလင်း ရယ် 🙂

  • ဦးကြောင်ကြီး

    December 16, 2013 at 9:42 am

    ကင်းကောင်ပြာ
    လင်းအောင်ရှာ
    တင်းထောင်လာ
    ဝင်းပြောင်ခါ
    မြင်းကြောင်ညာ
    သင်းဆောင်ဖြာ
    နှင်းမောင်ငါ
    ရှင်းပြောင်စာ..

  • အမေ့ရဲ့ အရိပ်အောက်မှာ သားဘဝဟာ

    ခါး ရတာမရှိ ပကတိငြိမ်းချမ်း

    စိမ်းလန်းတဲ့ ရှုခင်းကြားမှာ

    ပြာလဲ့ကြည်လင် ပျော်ရွှင်ခဲ့ပါတယ် ၊

    ဒါပေမယ့်လေ

    ကိုယ့်လမ်းကိုဖောက် စ လျှောက်ရတဲ့အခါ

    တောက်ပခဲ့တာလည်းရှိ အောက်ကျခဲ့တာလည်းရှိ

    နောက်ကျခဲ့တာလည်းရှိ ကောက်ရခဲ့တာလည်းရှိ

    ဂျောက်ချခဲ့သူတွေလည်းရှိ ပျောက်ကျခဲ့သူတွေလည်းရှိ

    တအိအိနဲ့ ရွေ့လာခဲ့ရင်း သက်ပြင်းဆိုတာ ဘယ်လောက်မှန်းမသိ

    လမ်းမရှိတာကိုမှ ရွေးမိတဲ့ဘဝမျိုး ဘက်ဂီယာကို အခါခါထိုး

    မိုးမှောင်မည်းတွေကြားမှာ မုန်တိုင်းဆိုတာရိုး

    ငမျိုးရေ

    မင်း တမ်းတတဲ့ ကောင်းကင်ပြာ

    ဆောင်းအဝင်မှာလည်း မတွေ့

    နွေနေ့တွေမှာလည်း ပျောက်ဆုံး

    တစ်မိုးလုံးမှာလည်း မမြင်

    ဘယ်ခရီးကို နှင်နေသလဲကွယ် ၊

    (အရမ်းကောင်းတယ်ဦးမျိုးရေ တော်တော်ကြီးရေးတတ်တာပဲ)

    • Myo Thant

      December 16, 2013 at 11:22 am

      own feel ပေါ့ကွယ် 🙂

Leave a Reply