ျပခန္း (၁)    http://myanmargazette.net/176843

ကဗ်ာ ျပခန္းအမွတ္ နွစ္

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

၃  ဇြန္ ၁၃

ေကဇီ – ဟင္း:::::::::

သဂ်ား – ဂ်ီးေဒၚ ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း။

ေကဇီ – စိတ္ပူေနတာေလ။  :(

သဂ်ား – ဘာကိုတုန္း။

ေကဇီ – ျပခန္းကိစၥေပါ့ဟ။

သဂ်ား – သိပ္စိတ္ပူမေနပါနဲ႕ဗ်ာ။ အလက္ဆင္း ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္းနဲ႕ ဖြင့္ႏိုင္မွာပါ။

ဤကား အလက္ဆင္းတစ္ေယာက္ ျပခန္း (၂) အတြက္ သြားစီစဥ္ေနခ်ိန္ေတြ ေကဇီနဲ႕ သဂ်ားတို႕ ေျပာဆိုေနရျခင္းျဖစ္၏။

ေကဇီ – ဟမ္။ အလက္ဆင္းအတြက္ စိတ္ပူတယ္လို႕ ဘယ္သူေျပာတုန္း။ မပူပါဘူး။ က်ဳပ္ အတြက္ က်ဳပ္ စိတ္ပူေနတာ။

သဂ်ား – ဖစ္ရေလ ဂ်ီးေဒၚရယ္။

ေကဇီ – ဟုတ္တယ္ ေလ။ နင္တို႕၂ ေယာက္က ျပခန္း (၁) နဲ႕ (၂) ကို စိတ္ဝင္စားေအာင္ေကာင္း ေကာင္းဖန္တီးသြားႏိုင္ေတာ့ က်ဳပ္ ေရးရမဲ့ ျပခန္း (၃) အတြက္ စိတ္ပူတာေပါ့လို႕။ အင့္ အင့္ (႐ိႈက္သံ ခရက္ဒစ္တူ ကိုကမ္း)။  :(

အလက္ဆင္း – ဟင္။ မမခိုင္ ဘာလို႕ ငို တုန္း၊ သဂ်ား နင္ သြား ဆူ ထားျပန္ျပီလား။

သဂ်ား – ဟာ။ မဆူပါဘူး။ သူ႕ဟာသူ ေဂါက္ျပီး ငိုခ်င္ေနတာရယ္။ ကဲ၊ ခု သိျပီမဟုတ္လား ဂ်ီးေဒၚ။ က်ေနာ္ ပထမဆုံး ျပခန္း အတြက္ မအိပ္ႏိုင္ မစားႏိုင္ျဖစ္ခဲ့တာကို။

ေကဇီ – သိပါျပီကြယ္။ ခုလည္း က်ဳပ္ မအိပ္ႏိုင္မစားႏိုင္နဲ႕ အရမ္းမ်ား ပိန္သြားသလားမသိဘူး။ မျဖစ္ဘူး။ ခုခ်ိန္က စ ျပီး ျပခန္း (၃) အတြက္ ၾကိဳးစားရမယ္။

အလက္ဆင္း – ၾကိဳးစားမယ္ ေျပာတာ အေနာ့ အမွတ္ (၂) မစခင္ကတည္းက မဟုတ္ဘူးလား။ ဟို ကဗ်ာ လာလု လိုက္ ဒီ ကဗ်ာ လာ ဓားျမတိုက္လိုက္နဲ႕။

ေကဇီ – အြန္။ အဲ ။ ဟီးဟီး။ :mrgreen:  ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။ အသက္ၾကီးတဲ့ ငါေလး တစ္ေယာက္တည္းဟာကို။ အလိုလိုက္ၾကပါ။ ဒါနဲ႕ အလက္ဆင္းရဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ကို စာရင္းထဲ ထည့္ထားလိုက္ျပီေနာ္။ (၁) ပုဒ္ပဲ ရေသးတယ္။ အင္း:::: ေရွး ကဗ်ာ နဲ႕ ဆိုမွ (၂) ပုဒ္ ေပါ့။ က်ဳပ္က  က်ဳပ္ေရးတဲ့ ပို႕(စ) မွာ ကဗ်ာ ေရာ ဓာတ္ပုံေရာ စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်င္တာ။

သဂ်ား+ အလင္းဆက္ – (ခါခ်ဥ္ေကာင္မာန္ၾကီးေနျပန္ျပီ။ ျပီးရင္ အလုပ္မ်ားလို႕ဆိုျပီးအရပ္ ကယ္ပါ လူဝိုင္းပါ နဲ႕။ ပထမဆုံး ျပခန္းကတည္းက ခံရတာ အံတိုေနျပီ။)

ေကဇီ – ဘာ! ေနၾကေပါ့။ ၾကည့္ထား။ ကဗ်ာေရာ၊ ဓာတ္ပုံေရာ နင္ တို႕ အေျပာမခံရေအာင္ တစ္ေယာက္တည္း လုပ္မဟဲ့။   :evil:

ဤသို႕ က်ိန္းဝါးျပီး သကာလ ေကဇီ တစ္ေယာက္ ကဗ်ာ ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ရျပီေပါ့။ ။ လက္ထဲမွာက အလင္းဆက္ ရဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲ ရွိေသးတာ၊။ ဓာတ္ပုံ စပယ္ရွယ္ ရွာျပီး တြဲေပးမယ္ လို႕ မက္လုံးေပးျပီး သူ႕ ျပခန္း (၂) မွ ခ်န္ခိုင္းထားေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ေပါ့။ ဟိဟိ…

ကိုယ္တိုင္က နည္းပညာေရာ အႏုပညာပါ အားနည္းေသာ္လည္း မည္သို႕ မည္ပုံေရာက္လာမိသည္မသိေသာ အလက္ဆင္းတို႕ရဲ့  “”ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ား”” ရုံးခန္းတြင္း မွာ ထိုင္ျပီး ေခါင္းပူေအာင္ စဥ္းစားရေတာ့တာေပါ့ေလ။  :roll:

ကိုယ္တိုင္စီစဥ္ရတဲ့ ဒီ ျပခန္း အတြက္ေနာက္ ေနာက္ေခါက္ျပခန္းေတြမွာ ကဗ်ာ ေပးဖို႕ မေသခ်ာေသာသူမ်ားဆီက ဓားျမတိုက္ဖို႕ စိတ္ကူး အရင္ရ ပါတယ္။

 

“ဟဲ့ ႐ႉး ႐ႉး။ ဒီ ေၾကာင္ ဖက္တီးဟာ ငါ့ ငါးေျခာက္ျပား ဆြဲသြားျပန္ျပီ” 

ၾကားလိုက္ရေသာ ေဘးအိမ္မွ ထို အသံေၾကာင့္ အၾကံတစ္ခ်က္လင္းလက္….!!!!

ဟုတ္ျပီ။ ကိုဂ်ီး ဖက္ကက္ ဆီ ဖုန္းေခၚရမယ္။

တစ္ဆက္တည္း သတိရသြားတာ ကိုဂ်ီး အမတ္မင္း …

ဒီ ၂ ေယာက္ ကို အရင္ အႏိုင္က်င့္ရမယ္။ ေဟးေဟးေဟး။

………………..

ဖက္ကက္ – ဟယ္လို

ေကဇီ – ကိုဖက္ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ေပး။

ဖက္ကက္ – ဟဲ့ ပလုတ္တုတ္၊ ခုေျပာေနတာ ဘယ္သူတုန္း။

ေကဇီ – အယ္၊ ဟုတ္သား၊ ကိုဖက္ … အေနာ္ ပါ … ေကဇီ ရယ္။ ကဗ်ာေပးပါ (ဤသို႕ လိုရာ ဇြတ္ေတာင္းရ၏)

ဖက္ကက္ – ဘာကဗ်ာ လို ခ်င္တာတုန္း။ အခ်စ္လား.. ဘဝ လား… ဒသန လား။

ေကဇီ – (အလဲ့) ဘာျဖစ္ျဖစ္ ခု ခံစားေနရတာကို ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာ ေပးဗ်ာ။

ဖက္ကက္ – ဟယ္! အခု ေလာေလာဆယ္ အခ်စ္လည္း မရွိ ဘဝလည္း မရွိ ဘာကိုမွ မခံစားႏိုင္ဘူး။

ေကဇီ – အင္း။ အဲဒီလို ဘာမွ မခံစားႏိုင္တာကို ကဗ်ာေရးပါ။ ဒါပဲ။

ဖက္ကက္ – အန္။ ေအးပါ။ ပို႕လိုက္မယ္။

ေကဇီ – ကိုဂ်ီးမတ္ရွိရင္ ဖုန္းေပးလိုက္။

…………………….

အမတ္မင္း – ေျပာ။ ေဒၚဆြိ။

ေကဇီ – ကိုဂ်ီးမတ္ ကဗ်ာေပးပါ။

အမတ္မင္း – ဟင္၊ ျပခန္းက ဘယ္ေတာ့တုန္းရယ္။

ေကဇီ – ၁၇ ရက္ေန႕မွပါ။ ဒါမဲ့ ၾကိဳေပးၾကပါ။

အမတ္မင္း – ေအးပါ။ ျဖည္းျဖည္းေပါ့။

ေကဇီ – ဘာမွ ေႏွးေႏွးေကြးေကြးလုပ္မေနနဲ႕။ လူပ်ိဳၾကီးျဖစ္သြားမယ္ (အဲေလ ဟုတ္ေပါင္၊ ကဗ်ာမေပးပဲေနလိမ့္မယ္) ဟိုဟာ။ ျပခန္းမမွီပဲ ေနမယ္လို႕ ေျပာတာပါ။ ဟီး။

အမတ္မင္း – အင္း။ ေပးမယ္။ ေပးမယ္။

ဟိ။ ဒီ လူဂ်ီး ၂ ေယာက္ေတာ့ နားပူျပီးျပီ။

……………………………………………….

ထို အခ်ိန္တြင္ သဂ်ားမွ “ဂ်ီးေဒၚ၊ ဖားသားေၾကာ္ နဲ႕ ထမင္း စားမလား” ဟု လာေခၚရာမွ ……

ေကဇီ – “ဟာ။ ဟုတ္ျပီ။ ဟုတ္ျပီ”

သဂ်ား – စားဖို႕မ်ားဆို ဝမ္းသာအားရပဲ။

ေကဇီ – ဟာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဟို ဖားသက္ျပင္း ဆီ ကို ဖုန္းေခၚေပးပါ သဂ်ားေရ။

………………………………………..

ဖားသက္ျပင္း – ဘာဒုန္း မဇာယိ။ ဒမာ ရန္နီ ၾကည့္ေနတယ္၊ မေႏွာက္ရွက္နဲ႕။

ေကဇီ – (ဟမ္၊ လာကတည္းက……။ သည္းခံ၊ သည္းခံ) ဟဲ့။ နိ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ လိုခ်င္တယ္။

ဖားသက္ျပင္း – သမ်ား ကဗ်ာ ေရးတတ္ဘု။ ကေဗ်ာင္ပဲ ေရးတတ္တယ္။

ေကဇီ – သိတယ္။ ဒါမဲ့ ရသစုံေအာင္ ေတာင္းရတာ။ ဟို ကဗ်ာ ယူလိုက္မယ္။

ဖားသက္ျပင္း – အင္း! ယူလိုက္။ ဒါပဲ။

ေကဇီ – ဒါမဲ့ ….. အဲ့ ဒီ က ဗ်ာ ၾကီးက………………….။

ဖားသက္ျပင္း – ဘာျဖစ္တုန္း၊ အဲဒါလည္း ရသမဟုတ္ဘူးလား။ ရသစုံခ်င္တယ္ဆို……။ ေျပာစမ္းဘာ…….။

ေကဇီ – (ဟိုက္။ ဆက္ေျပာရင္ အဆူခံရဦးမယ္) ေအး။ ျပီးေရာ၊ အဲဒါ လွမ္းေျပာတာ။ ဒါပဲ။

…………………………………..

ျပီးေတာ့ သူတို႕မသိေအာင္ ပိတ္သတ္ၾကီးကို တိုးတိုးေလးေျပာဦးမွ။

ဟိ။ ဆရာ ထက္ေဝးကဗ်ာတစ္ပုဒ္ .. ဟို ကေလး ၂ ေယာက္ မသိေအာင္ ခိုးထားတာ ရွိတယ္။  :wink:

 

ေနာက္ ႏွိပ္စက္ စရာ ပစ္မွတ္ က  …….. အံစာတုံး

ေကဇီ – အံစာေရ၊ အမ, နင့္ ဆီမွာ ရွိတဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ နင္မသိေအာင္ ယူထားလိုက္ျပီ။ အဲဒါ ျပခန္း အတြက္ ေပးသုံးပါ။

အံစာ – ဟိုက္၊ ျမန္ခ်က္။ ဘယ္တုန္းကဟင္၊ ဘယ္ ကဗ်ာတုန္း ဟင္။

ေကဇီ – မေျပာဘူး။ ျပခန္းမွ ၾကည့္ေတာ့။ ခြင့္မေတာင္းရင္ မေကာင္းလို႕ ေတာင္းရတာ၊ ဒါပဲ။

အံစာ က နားေအးျပီး ေရာ သေဘာထားသူပီပီ ……

အံစာ – အိုစေက ပါ။ ဒို႕မဂ်ီး စိတ္ခ်မ္းသာ ျပီး:::: ေရာ။

 

အင္း:::: ဘယ္သူ႕ ကို ေတာင္းရဦးမတုန္း ဆိုေတာ့….. လုံမေလး

ေကဇီ – မြန္မြန္ ေရ။ အမအတြက္ ခ်န္ထားခိုင္းတဲ့ ကဗ်ာေလးေပးေတာ့ေလ။

မြန္မြန္ – ဟုတ္ အမ။ အလင္းဆက္က ေမးေနေသးတယ္။ သူ႕ကို ေပးမဲ့ ကဗ်ာေရာတဲ့။

ေကဇီ – တျခားကဗ်ာေပးလိုက္ေနာ္။ ဒါေလးကိုေတာ့ အမ ျပခန္း အတြက္ေပးလိုက္။ သူ႕ကို ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေျပာလိုက္ေနာ္။ ခြိခြိ။

မြန္မြန္ – ဟုတ္ကဲ့ အမ။

ေတြ႕လား၊ ညီမေလးက အဲလို လိမၼာတာ။   :lol:

 

 

 

ေနာက္တစ္ေယာက္…….  ေရႊၾကည္

ေကဇီ – ၾကည္၊ ျပခန္း အတြက္ အေကာင္းဆုံး ကဗ်ာ ရရင္ လိုခ်င္တယ္။

ေရႊၾကည္ – ဟိုက္။ ငါ့ အမကေတာ့ လုပ္ျပီ။ ေပးျပီးျပီေလ။ ၃ ပုဒ္။

ေကဇီ – အင္း။ ဟုတ္တယ္။ ၾကည့္ ကဗ်ာထဲ က အၾကိဳက္ဆုံး ကဗ်ာေလး အမ ျပခန္း အတြက္ က်န္ဖို႕ အေရး ဟိုေျပာ ဒီ ေျပာ ေျပာလိုက္ရတာ            ေမာလိုက္တာကြယ္။

ေရႊၾကည္ – ဘာပဲ ေျပာေျပာ ခု က်န္တယ္ ဟုတ္။

ေကဇီ – ဟီးဟီး။ က်န္တယ္၊ က်န္တယ္။ ေပ်ာ္စရာၾကီး။  :harr:

 

ေနာက္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဒီ ရြာထဲမွာ မမ္ဘာ ဝင္ထားျပီး ကဗ်ာကို လူၾကိဳက္မမ်ားဘူး ဆိုကာ ပို႕(စ) မတင္ျဖစ္ပဲ ဖတ္ပဲ ဖတ္သူ ၁ ဦး။

မ ေနျခည္ ပါ…

ေကဇီ – အမ၊ ဒသန ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေလာက္ ေပးပါ။

ေနျခည္ –  ဟင္။ ဆြိက နားလည္လို႕လား။

ေကဇီ – (ဟိုက္! ေသျပီ။) အဲ။. ဒီလိုေလ။ျပခန္းအတြက္ပါ အမရယ္။ ကူညီပါဦး။   :oops:

ေနျခည္ –  ဟိုတခါ အလက္ဆင္းကို ေပးထားေသးတယ္ေလ။

ေကဇီ – အာ၊ အဲဒါနဲ႕ မတူတဲ့ ဟာမ်ိဳး လိုခ်င္တာ။

ေနျခည္ –  အြန္း။ အြန္း။ ပို႕ လိုက္မယ္။ ဆြိ ၾကည့္ျပီး ၾကိဳက္ရာ ေရြးလိုက္ေတာ့။

ေကဇီ –  ဟုတ္။ (ခြိ။ ဟုတ္ျပီ)   :mrgreen:

 

ေနာက္ခါ အျပင္ ကဗ်ာ ထဲက ဘယ္သူ႕ကို အပူကပ္ရမတုန္း စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့…….

ကိုကမ္းရဲ့ မိတ္ေဆြလည္းျဖစ္သူ၊ ကိုယ္နဲ႕ လည္း ရင္းႏွီးတဲ့ မိဆု ကို သြားသတိရတယ္။

 

ေကဇီ – ခ်စ္ဆု ေရ၊ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေပးသုံးပါ ကြယ္။

မိဆု – ရတယ္ ခ်စ္ခိုင္၊ ေရးထားတာ အမ်ားၾကီးပဲ ၾကိဳက္ရာ “မ” သြားခ်ည္ ။

အဟုတ္ပဲ။ ၾကိဳက္တာမ်ား၍ ဘာ “မ” ရမွန္းေတာင္မသိ။ ေနာက္မွ ရွိထားတဲ့ ဓာတ္ပုံနဲ႕ တြဲလို႕ ရမဲ့ ကဗ်ာေလး “မ” လာခဲ့ရတယ္။

 

ေနာက္တစ္ေယာက္က သူ႕ အေတြးေလးေတြကို ၾကိဳက္လို႕ သူ႕ စာေတြ လိုက္လိုက္ဖတ္ရတဲ့ ကေလးမ, ေမယြန္းအိမ္ တဲ့။

သူ႕ကို တစ္ခါတည္း စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခိုင္းျပီး ကိုယ့္ ကို ေပးခိုင္းရတယ္။

ဘယ္လို ေရြးရမလည္း လာျပန္ေမးေနလို႕ စိတ္ထဲ ေလာေလာဆယ္ ထိတဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေပးပါ ေျပာလိုက္တယ္။

 

ေနာက္တစ္ေယာက္က ဘေလာ့ကာ မိုးကုတ္သား ။

သူ႕ ႏုတ္(ထ) ေတြထဲ အရင္ ေမႊလိုက္ျပီးမွ ၾကိဳက္ရာေတာင္းရတယ္။

ေျပာမႏိုင္တာ အစကတည္းကသိတာမို႕ “သေဘာ၊ သေဘာ” တဲ့။ ေဘးမဲ့ ေပးသံၾကီးနဲ႕။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ပုဒ္တိုးေပါ့။

 

ဓာတ္ပုံကိုလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ အင္တာနက္ထဲက မလိုခ်င္ေတာ့ ဖဘအေကာင့္ထဲက ဖတိုဂရပ္ဖာေတြကို ခ်ဥ္းကပ္ရေသးတယ္။

ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္႐ိုက္ၾကတာဆိုေတာ့ ကိုယ္သုံးမဲ့ ဓာတ္ပုံေတြမွာ ေရစာ ျဖဳတ္ေစလိုေၾကာင္း ဟိုလိုေလး ေျပာလိုက္ ဒီလိုေလးေျပာလိုက္နဲ႕ ေအာင္ျမင္စြာၾကိဳက္ရာယူသုံးခြင့္ရပါေတာ့တယ္။   :mrgreen:

မင္းဇာနည္၊

ခြန္ခ်ိဳေမာင္နဲ႕

ေအာင္ေအာင္မ်ိဳး တို႕ဆီက။

က်န္တဲ့ ပံုေတြကေတာ့ ကဗ်ာေရးတဲ့ အစ္မ ေနျခည္ ဆီက သူ စုထားတဲ့ ပုံေတြ ဗလ အားကိုးျပီး ေတာင္းထားတာပါ။

ဒီလို လိုက္ေတာင္းလိုက္၊

စာရင္းေလး ခ် ေရးလိုက္၊

ဓာတ္ပုံလည္းေရြးလိုက္ လုပ္ေနရင္း အလက္ဆင္းက တစ္ရက္ ဖုန္းဆက္ပါတယ္။

 

အလင္းဆက္ – မမခိုင္၊ ေလး ခင္ခ က ရာသီစာေလး ပို႕လိုက္မတဲ့။

ေကဇီ – ဟယ္။ ဟုတ္လား။ ခု မိုးတြင္းဆိုေတာ့ အင္ဥခ်က္လား၊ မွ်စ္ခ်ဥ္ဟင္း လား။

အလင္းဆက္ – ဗ်ာ။ မမခိုင္၊ အစားခ်ည္း စဥ္းစားမေနနဲ႕ေလ။ ကဗ်ာကို ေျပာတာ။ ရာသီစာ ကဗ်ာေလး ပို႕လိုက္တာ။ ဒါကိုေျပာတာ။

ေကဇီ – ဪ။ ဟီး။ မွားတဲ့ အခါလည္း မွားေပမေပါ့။ ေအးပါ။ ျပခန္း (၃) အတြက္ စာရင္းတို႕လိုက္မယ္ေနာ္။

ဒီလိုနဲ႕ ကို ခင္ခ ၾကီး ဆီက ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ရတယ္။

 

ေနာက္ ကဗ်ာ ေတာင္းခ်င္တဲ့ ရြာသားၾကီးတစ္ဦးရွိပါေသးတယ္။

အဲ့ဒါနဲ႕ ေတြ႕တုန္းခဏ ကဗ်ာေတာင္းေတာ့…….

ရြာသားၾကီး – မဇာ၊ က်ေနာ္ကလည္း ကဗ်ာနဲ႕ ေဝးလို႕ပါဗ်ာ၊ တစ္ျခား အကူအညီေပးပါ့မယ္။

ေကဇီ – တျခား အကူအညီက ခုလည္း ေပးေနတာပဲေလ။ က်ေနာ္က ကဗ်ာလိုခ်င္တာ။ ေပးရင္ေပး။ မေပးရင္ နာမည္ေတြ ေဖာ္လိုက္မယ္။ လူသိမခံတဲ့ ကိစၥေတြ ရွိတယ္ဟုတ္။ ဘလက္ေမးလုပ္လိုက္မယ္။

ရြာသားၾကီး – ဟာ ။ အဲလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႕ မဇာရယ္။ ၾကိဳးစားေရးေပးပါ့မယ္။ ကေလာင္နာမည္ေလးသာ ေျပာင္းေပးပါ။ စ်ာန္ ဆိုျပီး။

:mrgreen:  ခြိခြိ။ ဒီ တစ္ေယာက္ကို ဤသို႕ ဤႏွယ္ ခ်ိန္းေျခာက္ရယူခဲ့ေတာ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ရျပီေပါ့.။။ ကေလာင္နာမည္ က စ်ာန္တဲ့။

 

ကိုယ့္ အေတြးနဲ႕ ကိုယ္ ပီတိ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာပဲ ……

သဂ်ား က “ဂ်ီးေဒၚ၊ ေလး ဘလက္ေခ်ာ က သူ႕ကို ေမးမယ္ ဆိုလို႕ မေမးခင္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လာပို႕သြားတယ္”

ေကဇီ – ေဟ။ ဟုတ္လား။ ငါ စ်ာန္ ကို ဘလက္ေမးလုပ္မယ္ ဆိုတာ နားစြန္နားဖ်ား ၾကား ျပီး လာပို႕တာ ျဖစ္ရမယ္။ ဒီ လူဂ်ီး နားမေကာင္းလို႕ အကုန္ နားစြန္နားဖ်ား လိုက္ၾကား ေနတယ္ဆိုပဲ။ က်န္း:::::::။ သူငယ္မ ကုသိုလ္ ငါ့ ကုသိုလ္။ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ ရျပန္ျပီ။   :-P

ဤသို႕ျဖင့္ ကို ဘလက္ေခ်ာဆီမွ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စာရင္းထဲ ထည့္လိုက္ရပါတယ္။

ေလာဘတၾကီး ကဗ်ာ စုေဆာင္းေနတာ။ ကိုယ့္ အလွည့္က် ၁၅ ပုဒ္ မက ၁၆ ပုဒ္ ျဖစ္ျပီ။   :)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

 ၁၇ ဇြန္ ၁၃

အထက္ပါ အတိုင္း ……..

၁) ခိုးဝွက္

၂) အလစ္သုတ္

၃) ျပန္မေပး

၄) ျခိမ္းေျခာက္ ေတာင္း

၅) ဓားျမတိုက္

၆) အႏုၾကမ္းစီး

၇) နား အဟြာက်င့္

၈) မက္လုံးေပး စသည့္နည္းမ်ိဳးစုံ ျဖင့္ ရယူထားေသာ ကဗ်ာမ်ားျဖင့္ ျပခန္း (၃) ကို ဖြင့္လွစ္ေၾကာင္း ေက်ညာအပ္ပါတယ္ ။

တစ္ေယာက္တည္း ထင္ရာက်ဲျပီးမွ သူတို႕ကို ျပတာမို႕ အမွားအယြင္း ရွိပါက က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္း ရဲ့ အျပစ္သာျဖစ္ေၾကာင္းလည္း အသိေပးအပ္ပါတယ္ဗ်ာ။

ပိတ္သတ္ၾကီးဗ်။

ျပခန္းထဲမဝင္ခင္ ျပခန္းေစာင့္ (ဟုတ္ေပါင္) ျပခန္း တာဝန္ခံ သဂ်ား ဆီ က လက္ဆင့္ကမ္း စာေစာင္ေလးေတြ ယူသြားေစခ်င္ပါတယ္။ အရင္ ျပခန္းဖြင့္တုန္းက ဆက္ဖို႕ က်န္သြားတဲ့….

(ဆရာ ျမဇင္ရဲ႕ ေခတ္ေပၚ အဂၤလိပ္ + ျမန္မာ (ျမန္မာကဗ်ာ) စာအုပ္မွာ ပါရွိတဲ့ ျမ၀တီပံုႏွိပ္တိုက္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၏ အမွာစာကို ကိုးကားထားတဲ့ )

ျမန္မာကဗ်ာ သမိုင္းေၾကာင္း အဆက္ကေလးကို အပ်င္းၾကီးျပီး မရြတ္ျပႏိုင္ေတာ့လို႕ လက္ကမ္းစာေစာင္အျဖစ္ပဲ ေပးလိုက္ပါ့မယ္။

ထိုေခတ္ ျမန္မာကဗ်ာဆရာမ်ားသည္ အစဥ္အလာ ေတးကဗ်ာမ်ားကို ဆက္လက္ဖြဲ႕ဆိုခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ၁၉၁၃ – ၁၉၁၄ ခု ေလာက္မွစ၍ ႏိုင္ငံခ်စ္ေစတနာ၊ ေမတၱာ ကရုဏာ ေစတနာတို႔ကို ႏႈိးေဆာ္ႏိုင္ေသာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၏ ကဗ်ာမ်ား ထင္ေပၚလာၾကပါသည္။ ထိုကဗ်ာတို႔သည္ အတိတ္ေခတ္ ျမန္မာ့သမိုင္း၌ လည္းေကာင္း၊ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈတို႔၌ လည္းေကာင္း အထူးအာရံုျပဳ ဖြဲ႔ဆိုေသာ ကဗ်ာမ်ားျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အထက္ပါေစတနာတို႔ကိုပင္ ခိုင္မာက်ယ္ျပန္႔လာေအာင္ ႏႈိးေဆာ္ႏိုင္ေသာ ေခတ္စမ္းကဗ်ာေခၚ ကဗ်ာမ်ားသည္ ၁၉၂၈ ခုေလာက္မွစ၍ ဆက္တိုက္ေပၚလာၾကျပန္သည္။ ထိုကဗ်ာမ်ားသည္ ျမန္မာ့ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး အမူအရာတို႔၌ လည္းေကာင္း၊ ပတ္၀န္းက်င္ သက္ရွိသက္မဲ့ သဘာ၀တို႔၌ လည္းေကာင္း အထူးအာရံုျပဳ၍ အျမင္သစ္ျဖင့္ နားလည္လြယ္ေအာင္ ဖြဲ႕ဆိုေသာ ကဗ်ာမ်ားျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ၁၉၄၈ ခုတြင္ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ရာ ျမန္မာစာေပသည္ တစ္ရွိန္ထိုး တိုးတက္ခဲ့သည္။ ထိုေခတ္ကဗ်ာဆရာမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေခတ္စမ္းကဗ်ာမ်ားမွ အရွိန္ယူလ်က္ ေရးဖြဲ႕ၾကသည္။ ထိုကဗ်ာဆရာမ်ားသည္ ဒုတိယကမၻာစစ္ဒဏ္ကို ခံခဲ့ရသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ နယ္ခ်ဲ႕အရင္းရွင္သာမက နယ္ခ်ဲ႕ဖက္ဆစ္မ်ား၏ဒဏ္ကို ခံခဲ့ရသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ စစ္ႀကိဳေခတ္ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းမႈတုိက္ပြဲမ်ားကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ လြတ္လပ္ေရးအျမင္အသိ၊ ျပည္ေထာင္စု စည္းလံုးေရး အျမင္အသိ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအျမင္အသိ၊ လူတန္းစာအျမင္အသိတို႔ ရွိလာသျဖင့္လည္းေကာင္း၊ အေၾကာင္းအရာပိုမိုစံုလင္စြာ ဖြဲ႕ဆိုလာ၍ သူတို႔ေခတ္ အေတြးအေခၚမ်ား၊ သူတို႔ေခတ္ ခံစားမႈအသိမ်ားကို တင္ျပႏိုင္ရန္ အားထုတ္လာၾကသည္။

ဤကား ျမန္မာကဗ်ာ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲတိုးတက္လာပံုကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေလ့လာတင္ျပခ်က္ျဖစ္သည္။

ေခတ္ေပၚ အဂၤလိပ္ + ျမန္မာ (ျမန္မာကဗ်ာ) စာအုပ္တြင္ ပါရွိေသာ ျမ၀တီပံုႏွိပ္တိုက္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၏ အမွာစာမွ…..

ေခတ္ေပၚ အဂၤလိပ္ + ျမန္မာ (ျမန္မာကဗ်ာ) စာအုပ္တြင္ ကဗ်ာဆရာ (၄၂) ဦး၏ ကဗ်ာေပါင္း (၈၇) ပုဒ္ ပါ၀င္သည္။ ယင္းတို႔မွာ ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီေခတ္မွသည္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္အထိ ေပၚထြန္းခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာေပါင္းမ်ားစြာ၏ ကဗ်ာေပါင္းအေျမာက္အမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ႕ကိုသာ ေရြးခ်ယ္စုစည္းတင္ျပေသာ ကဗ်ာမ်ားျဖစ္ပါသည္။ ယင္းတို႔ကို ဦး၀င္းေဖ က အဂၤလိပ္ဘာသာသို႔ အစအဆံုး ျပန္ဆိုပါသည္။ ယင္းတို႔အနက္ အခ်ိဳ႕ကို ဦး၀င္းေဖသည္ အဂၤလိပ္ လုပ္သားျပည္သူ႔ေန႔စဥ္သတင္းစာ (Working People’s Daily) ႏွင့္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ထုတ္ေ၀ေသာ ေရွ႕သို႔ (Forward) စာေစာင္တို႔၌ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါသည္။

ေခတ္ေပၚ အဂၤလိပ္ + ျမန္မာ (ျမန္မာကဗ်ာ) စာအုပ္တြင္ ပါရွိေသာ ျမ၀တီပံုႏွိပ္တိုက္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္၏ အမွာစာမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္

 

ထိုကဗ်ာမ်ားကို အမွတ္တရအျဖစ္ ကဗ်ာျပခန္းတြင္ လစဥ္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပေပးသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။

အဲ! ေနပါဦးဗ်။

ျပခန္းထဲ မဝင္ခင္ ေနာက္တစ္ခု ေျပာပါရေစဦး။

ပထမျပခန္းက ဗုဒ္ အမ်ားဆုံးသူနဲ႕ …..

ဒုတိယျပခန္းက ဗုဒ္ အမ်ားဆုံးသူကို ေၾကညာခ်င္ေသးလို႕ပါ။

 

ပထမျပခန္း ဗုဒ္အမ်ားဆုံးကဗ်ာက “မင္းေၾကာက္ရမွာ တစ္ခုပဲရွိတယ္” ျဖစ္ျပီး ေရးသူက “အလင္းဆက္” ပါ။

ဒုတိယျပခန္း ဗုဒ္အမ်ားဆုံးကဗ်ာက “ခ်စ္ျခင္းကဗ်ာ” ျဖစ္ျပီး ေရးသူက “ကိုရင္စည္သူ” ပါ။

 

ဒါေတြ က ျပခန္း (၂) က ကဗ်ာေတြနဲ႕ ေရးသူေတြ တြဲျပီး အသိေပးထားတာပါ။
ျပခန္း (၂)မွာလည္း ေဖာ္ျပျပီးသားပါ။ ဒီမွာ ထပ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

  • ခ်စ္ျခင္းကဗ်ာ- ကိုရင္စည္သူ
  • မိန္းမသားဘဝ- လံုမေလးမြန္မြန္
  • ဆက္လက္စီးဆင္းေနေပးပါ- ေနျခည္
  • မႈန္ရီေဝေဝ မႏၱေလး- ကိုေပါက္(မႏၱေလး)
  • အငယ္အေႏွာင္းၿမိဳ႕ – ကမ္းေဝး
  • သူ- ေရပုလင္း
  • ေအာင္ႏိုင္သူ- သဲႏုေအး
  • အမွ် အမွ်- ရာမည
  • ေရႊသည္ငါနဲ႕ မထိုက္ေလၿပီ – ခင္ခ
  • အိမ္လြမ္းသူ- BMTM Mdy
  • အေဝး…အေဝးႀကီးပဲ – Nora
  • လဗ်ာကႁဗြတ္- ဦးေၾကာင္ႀကီး
  • ရင္ကြဲသူ- ေရႊၾကည္
  • အရိပ္မဲ့ ေျခရာမ်ား- ပိေတာက္မိုး

 

ျပခန္း (၁) တုန္းက ဗုဒ္ (၁၀၅) ခုမွာ အလင္းဆက္ကဗ်ာက ဗုဒ္ (၁၅) ခုနဲ႕ အမ်ားဆုံးအေရအတြက္ကို ရသြားတာျဖစ္ျပီး
ျပခန္း (၂) မွာ ဗုဒ္ (၇၉) ခုမွာ ကိုရင္စည္သူ႕ ကဗ်ာက ဗုဒ္ (၂၆) ခုနဲ႕ အမ်ားဆုံးအေရအတြက္ကို ရသြားတာျဖစ္ပါတယ္။

ေၾကျငာခ အျဖစ္ ဗုဒ္ အမ်ားဆုံးရသူႏွစ္ဦးမွ တိုက္ပါတယ္တဲ့ခင္ဗ်ာ။ (ေရ ခဲ ေရ)  :mrgreen:

ရႊီး:::::::

ေျဖာင္း::: ေျဖာင္း::: ေျဖာင္း:::

 

ကဲ!

တတိယ အၾကိမ္ ဖြင့္လွစ္တဲ့ ကဗ်ာ ျပခန္းက ၾကိဳဆိုပါ၏။ ဒီ ျပခန္း (၃) က ကဗ်ာေလးေတြကိုလည္း ဗုဒ္ခဲ့ေပးပါဦးဗ်။

က်ေနာ့ ျပခန္း (၃) မွာေတာ့ ျပခန္း (၁)/(၂) ထက္ ပိုဝင္ ျပီး ဗုဒ္ ပိုမ်ားခ်င္ပါတယ္ေနာ္။ တဂ်ား နဲ႕ အလက္ဆင္းကို ႏိုင္ခ်င္လို႕ပါ။

သနားေသာ အားျဖင့္ ဗုဒ္ေပးၾကပါ။ ဟိဟိဟိ။

ကဗ်ာ ျပခန္း အမွတ္ (၃)

ကဗ်ာ ျပခန္း အမွတ္ (၃)

 

 အၾကိဳက္ဆုံး ကဗ်ာ (၃) ပုဒ္ ကို ေရြးျပီး ဗုဒ္ႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။ 

 

 

ကဗ်ာျပခန္းမွာ..  ကဗ်ာေလးမ်ား..ပါ၀င္ ျပသ ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့…. alinsett.art@gmail.com ကို.ကဗ်ာေလးမ်ား..ေပးပို့နုိင္ပါတယ္..လို ့။

ဇီဇီ

About ဇီဇီ

ဇီဇီ has written 357 post in this Website..

CJ # 129120