လမ်းမှား

သူငယ်ချင်းတို ့

ငါတို ့ခဏနားရအောင်

ရေသောက် အမောဖြေရင်းပေါ ့။

 

သူငယ်ချင်းတို ့

မင်းတို ့ဝမ်းတွေ  ဆာနေတော ့မယ်

ကိုယ်ခန္ဓာလည်း ပင်ပန်းလှပြီ

ငါတို ့ ရိက္ခာပြတ်ခဲ ့တာ နှစ်ရက်ရှိခဲ ့ပြီပဲ။

 

သူငယ်ချင်းတို ့

ဟိုအထက်မှာ မိုးညို  ့နေပြီ

တောင်ကျရေ မဆင်းခင်

ငါတို ့စခန်းကို အရောက်ပြန်နိုင်မှ။

 

 

သူငယ်ချင်းတို ့

တောင်ဝှေးတွေဆင် အားတင်းလျှောက်ကြစမ်း

ဒီနေ ့အလွန် မနက်ဖြန်ခါဆို

ငါတို ့တစ်တွေ လွတ်မြောက်တော ့မယ်။

 

သူငယ်ချင်းတို ့

ငါတို ့တစ်တွေ

သေချာချိန်ဆ

ဒီအပြန်လမ်းကို ရွေးခဲ ့

ဆန် ့ကျင်ဖက်ဆိုတာ

အားလုံးမသိခဲ ့ကြတာတော ့

ထူးဆန်းတယ်။        ။

4 comments

  • Mr. MarGa

    January 18, 2014 at 7:04 pm

    သံလိုက်အိမ်မြှောင် ကျန်ခဲ့လို့ နေမှာပါဗျာ 🙂

  • ဒညင်းဝက်

    January 18, 2014 at 8:34 pm

    ဆာလောင်မှ ု အငတ်ငတ်အပြတ်ပြတ်နဲ ့…
    ကိုယ်….
    လဲကျသေဆုံးသွားရင်တောင်….
    တချို့တချို ့သက်ရှင်မှုတွေအတွက်…
    ကိုယ်က ရိက္ခာ ဖြစ်ချင်သေးတဲ ့လူ…..

    (( ဘာရယ်မဟုတ်… ကဗျာလေးဖတ်ပြီး.ကဗျာလို ပြန်တွေးသွားခြင်းရယ်ပါ…. )

    :kwi:

  • သျှားသက်မာန်

    January 19, 2014 at 4:57 pm

    တစ်မျိုးလေးနဲ့မိုက်ပါတယ်.

  • kyeemite

    January 20, 2014 at 9:29 am

    ခရီးသွားကဗျာလေးပေါ့..ကောင်းပါတယ်

Leave a Reply