သဇင်

သတ္တနွေးနွေး

လှိုင်းဖွေးဖွေးနှင့်

လမင်းငိုသံ

ရှုံ့ရှုံ ညံ၍

မိုးအောက်မြေပြင်

ဂေါ်သဇင်သည်

ဖူးပွင့်ရွှင်လန်း

ထိုညချမ်း၌

ဘဝအသစ်စနေ၏။   ။

5 comments

  • “ဘီလူးကြီး”ogre

    September 15, 2011 at 4:39 pm

    ဒီကဗျာတွေဖတ်ဖတ်ပြီး ကျုပ်တောင် ကဗျာရေးချင်စိတ်
    ပေါက်လာတယ် မရေးတတ်တာခက်ကပြီ

  • MaMa

    September 15, 2011 at 6:05 pm

    လမင်းငိုမှ သဇင်က ပွင့်တယ်ဆိုတော့ သူတည်းတစ်ယောက် ကောင်းဖို့ရောက်မူ သူတစ်ယောက်မှ ပျက်လင့်ကာသာ ဓမ္မတာတည်း ဆိုတာကို သွားသတိရမိတယ်။ နောက် တူးတူး ဆိုထားတဲ့ ပုလဲမျက်ရည် ဆိုသလိုပေ့ါ………

  • မီးမီး သော်

    September 15, 2011 at 7:22 pm

    သဇင် ဆိုတာဆောင်းပွင့်တဲ့ ပန်းဆိုတော့?လမင်းကငိုတော့ ကျတဲ ့မျက်ရည်က နှင်းငွေ ့လို ့ရည်ရွယ်တာလားမောင်ရေချမ်းရေ။

    • မောင်ရေချမ်း

      September 15, 2011 at 8:24 pm

      ဟုတ်တော့ မဟုတ်ဘူးဗျ…အဲ့လိုယူဆ လည်းရပါတယ်…ကျွန်တော် ရေးတာက လောကကြီးတစ်ခုလုံးက နွေးနွေးထွေးထွေး နှင့် လှိုင်းများက လည်း ဖွေးဖွေး ဖွေးဖွေးပင်၊ ထိုစဉ် လမင်း ၏အထီးကျန်မှုကြောင့် ငိုရှိုက်သံ မှ ရှုံ့ရှုံ့ ဟုပင် ထွက်ချေ၏။ထိုအခိုက်တွင် မဟူရာမိုးကောင်ကင် ၏ အောက်ခြေရှိ မြေပြင်တစ်နေရာ ၌ ဖြူဖွေး ၍ ကျက်သရေ ရှိလှစွာသော သဇင် ပန်းသည် အဖူုးမှ အပွင့်အဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းရှင်သန်စ ပြုနေလေသည်…။အဲ့လို အတွေး နဲ့တော့ ရေးထားတာပါ။

Leave a Reply