မြန်မာပြည်နှင့်လွန်ခဲ့သောအနှစ်20

ယခုခေတ်ဟာ2011ရာစုနှစ်အားဖြင့် နှစ်ဆယ့်တရာစုရောက်နေပြီလေ။ ဒါပင့်မဲ့အိုင်တို့မြန်မာပြည်ကြီးလွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ်20လောက်ကလောက်တောင်မချမ်းသာတဲ့ အပြင် တဖြည်းဖြည်းနဲ့မွဲပြီးဆင်ရလြာတယ်။ မြန်မာလူမျိုူးတွေကိုမွဲတထက်မွဲ ပြာတထက်ပြာအောင်ဘယ်သူတွေလုပ်နေလဲဆိုတာအိုင်မသိဘူးလေ။
သိလည်း ပြောရဲပါဘူးနော်ဟုတ်ဘူးလား။ မြန်မာပြည်လွန်ခဲ့အနှစ်20ပြန်လည်အောင်မေ့မိတယ်လေ။ ဘာလိုလဲဆိုတောခုနှစ်အားဖြင့်1994လောက်တောမြန်ာမပြည်ဟာတခါးပိတ်စီးပွားရေးဝါလေ။ မတိုးတက်
မခေတ်မီသေးဘူးနော်။ ဒါပင်မဲ့မဆင်းရဲတာတောအမှန်လေ။ ဆင်းရဲတဲ့ သူတွေကလည်း ရွှေဂေါင်းပြောင်လို့ မြန်မာပြည်မှာခေါ်တဲ့ ဘဲဥလောက်က
အလုံးများများမိသားစုတစု လောက်လောက်ငငစားနိုင်တယ်လေ။ အဲဒီကစပြီးတောတဖြည်းဖြည်းနဲ့1996နှစ်ကြသောvisiting myanmar လို့ခေါ်တဲ့ မြန်မာပြည်နှင့်နိုင်ငံတကာကူးလူးဆက်ဆန်ရေးဆိုတဲ့ တခါးဖွင့်ဝါဒစတင်ကျင့်သုံးလို်တာလေ။ အဲဒီကစပြီးတောမြန်မာလူမျိုးတွေလည်း တဖြည်းဖြည်းဆင်းရဲလာလိုက်တာအခုတောချမ်းသာတဲ့ သူတွေမှာဘဲဥဆိုတဦးတလုံးကျ စားရတဲ့ ဘဝမျိုးရောက်နေပြီလားတောမသိဘူေးလ။
ကမ္ဘာမှာ1945လောက်စပြီးတောစစ်အေးတိုက်ပွဲတွေကလွဲလို့တနိုင်ငံနဲ့တနိုင်ငံစိပွားရေးစစ်ဘဲတိုက်တောတယ်လေ။
အဲဒီစိပွားရေးစစ်ပွဲတွေဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေကမဖွံးဖြိုးသေးတဲ့ မြန်မာပြည်လိုနိုင်ငံမျိုးပ်ိုပြီးတောခံရတယ်လေ။
အဲဒီဟာတွေဖြစ်ချိန်တန်လိုဖြစ်လာတယ်လေ။ ်ဲဒီစစ်ကိုဘယ်လိုကာကွယ်မလဲဆိုမစဥ်းစားဘဲကိုယ်ကောင်းစားဖို့စဉ်းစားနေတဲ့ လူတချို့ကြောင့်မြန်မာပြည်ခေတ်လဲနောက်ကျနိုင်င့လည်း မွဲတေလာပြီး
ကမ္ဘာအဆင်းရဲဆုံးနိုင်ငံတွေစာရင်းမှာတောင်ပါဝင်ခဲ့ရပြီးလေ။ သယံဇတတွေဒီလောက်ပေါဒီလောက်မျာေးနတောတောင်မြန်မာပြည်နှင့်မြန်မာလူမျိုးတွေဆင်းရဲရတော်တော်ရင်နာဖို့ကောင်းတယ်လေ။
ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းသာရှိသေးရင်သူနိုင်ငံသူအရ တိုက်ပေးခဲ့မြန်မာပြည်ကြီးဘယ်လောက်များကြည့်ကြည့်ပြီး ဝမ်းနည်းလိုက်မလဲဆိုတွေးကြည့်တာနဲ့တင်သိနိုင်တယ်နော်။ မြန်မာပြည်နှင့်အိုင်တိုဗိုလ်ချုပ်အဆက်သွယ်ဖြတ်တာနှစ်20ကျော်လေ။
ဒင်းတို့တွေသေသွားတဲ့ ဗိုလ်ချုပ် မျက်နှာကြည့်ရမှာကြောက်လဲေ ကြာက်ရှက်လည်း ရှက်လို့နဲ့တူတယ်ထင်ပါတယ်လေ။ ကျောင်းတွေအိုင်တို့ငယ်ငယ်ကဆိုနိုင်ငံတော်အလံအောက်ဗိုလ်ချုပ်ပုံလေ အမြဲအလေးပြုနေရတာကိုသွေးထဲမှာပိုးကောင်လေးတွေ

သွာနေသလို တရွှရွှနဲ့လေနိုင်ငံအတွက်တခုခုလုပ်ပေးချင်စိတ်တွေတဖွးဖွးပေါ့နော်.။
အိုင်တို့၈တန်းနှစ်လောက်စပြီးတော ဗိုလ်ချုပ်ပုံဖြုတ်တယာက်ယောက်ပုံကောက်တပ်ကတည်းက အိုင်တို့တွေနိုင်ငံတော်သီချင်းဆိုရတာတောင် အရသာမရှိတောဘူးလေ။
အာလုံးပြောချင်တာတွေ သိချင်တာတွေအများကြီးပါလေ။ အိုင်လည်း သိပ်မပြောရဲဘူးလေ။ အခုခေတ်ရောက်ပင်မဲ့ အိုင်လွန်ခဲ့တဲံနှစ်20လောက်ပြန်လွမ်းနေမိတယ်လေ။
အိုင်နဲ့အတူကြုံဘူးလိုက်မည်ဖြစ်သောမြန်မာနိုင်ငံသားအားလုံးသက်သေဘဲလေ။ အိုင်ပြောတာတွေများသွားတယ်နော်.