ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်

kotun winlattDecember 5, 20111min782

အမှတ်သညာမဲ့တဲ့ ဉာဏ်အစဉ်မှာ

ပြစ်တင်မှုတွေသာပြည့်နှက်နေခဲ့ရင်

သံစဉ်တွေလည်းမလှတော့သလို

ဘဝအမြင်တွေလည်း ကျဉ်းမြောင်းရာကျလိမ့်မပေါ့ …။

တည်မြဲခြင်းတရားကို ဘယ်လိုခံယူကြမလဲ….

ဟော့ဟိုက ….

စိမ်းမြမြအရွက်တွေကြားက

ငှက်ကလေးတွေ အော်သံကို နာဆင်စမ်းပါ …။

ကြည်နူးစေချင်လို့လား …

ကြေကွဲစေချင်လို့လား …

နှလုံးသားရဲ့ စေညွှန်ရာလိုက်ပါရင်းပေါ့….။

သောကအပူများနဲ့ ခရီးဆက်နေခဲ့မိလား …

ဪ…..

ဒါဟာ လမ်းတစ်ခုပါပဲ…

တွေးကြရမှာက

မျိုးဆက်တွေ သွေးနဲ့ ခင်းခဲ့တာလား ….

ချွေးနဲ့ ခင်းခဲ့တာလား…

အသက်နဲ့ ရင်းခဲ့ကြတာလား….

သဘောတရားကတော့ ခပ်ပါးပါးပါ ….

စားမိသမျှလည်း ပြန်အန်ထုတ်လို့မှ မရတာ …

ပြင်ဆင်ချက်တွေနဲ့ စာမျက်နှာတစ်ခုလုံးလည်း ပေပွ …

ပိုင်းခြေရလဒ်နဲ့ ပိုင်းဝေရလဒ်က အချိုးချမရ …

မသိကိန်းများနဲ့ နေ့ရက်များအကြောင်း

မြိန်ရေ ယှက်ရေပြောရင်း ….

ဒီကနေ့အထိ …

ဦးနှောက်ရော နှလုံးသားကပါ

အမှတ်သညာမဲ့နေကြတုန်းပါ ….။

2 comments

  • aye.kk

    December 5, 2011 at 5:04 pm

    ဪ..
    အမှတ်သညာဆိုတာရှိရင်ကောင်းပါတယ်..
    အမှတ်သညာမရှိရင် သည်းခြေမရှိတာနဲ ့တူတူပါဘဲ..
    ခံစားမှုမပြုဘဲဥပေက္ခာပြုနိုင်သူတွေ စိတ်ထားနိုင်တာလဲ အံ့ဩစရာပါဘဲ..
    ယောနိသော မနသီကာရ လို ့ဘဲဆိုရမှာလား..ဘယ်လိုပြောရမလဲနော်..။

  • တစ်ခါတစ်ခါများ
    မေ့ထားချင်ပါတယ်ဆိုမှ
    ပိုသတိရ
    ကောင်းလွန်းတဲ့အမှတ်သညာ
    သက်ရှိသာဆို
    ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်
    ရိုက်လိုက်ချင်ပါဘိ။
    စိတ်ထဲမှာရှိနေတဲ့အစိုင်အခဲ
    ကြေကွဲသွားတဲ့ထိအောင်လေ………………….

Leave a Reply