ေၾကာင္၀တုတ္ကျွန်တော်တိုု့ ရန်ကုုန်တက္ကသိုုလ်စာကြည့်တိုုက်သိုု့ရောက်ရှိသွားချိန်တွင် ကိုုအောင်တိုုက်သည် ခြင်္သေ့အရွက်ကလေး (၂)ရွက်ဖြင့် တံခါးအားဖွင့်စေပြီး စာကြည့်တိုုက်ထဲသိုု့ဝင်ကာ အတော်အတန်ကြာအောင် စာအုုပ်များ လှန်လှောရှာဖွေလေသည်…. မိနစ် (၃၀)ခန့်ကြာသောအခါ… စာအုုပ်တစ်အုုပ်ကိုု ပိုုက်လျှက် အောင်တိုုက် ။ ။ ကိုုသူရရေ…ဒီကိစ္စက ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲ ရှင်းလိုု့တော့မရတော့ဘူးဗျ… ကိုုယ့်ထက်တတ်သိနားလည်တဲ့လူဆီကိုုတော့ ပြေး ရမယ်…ဝေသာလီဆောင်ဘက်ကိုုမောင်းတော့ဗျာ… ကျွန်တော်လဲ ကိုုအောင်တိုုက်ရဲ့ လမ်းညွှန်ချက်အတိုုင်း ဝေသာလီဆောင်ဘက်ကိုု ကျူကျူကားလေးအပြင်းမောင်းထွက်ခဲ့ပါတော့သည်… ထိုုသုို့ သွားရောက်နေစဉ် စဉ်းစားမိသည်က ကိုုအောင်တိုုက်မှာ လက်ရုုံးရည်တင်မက နှလုုံးရည်ပြည့်ဝပြီး စည်းကပ်ကိုုးကွယ်သင့်သူကိုု ကိုုးကွယ်တတ်သော အကျင့်ကောင်းရှိသည့် ယောင်္ကျားကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်နေခြင်းကိုု လက်မခံ၍ မရနိုုင်လောက်အောင် လေးစားအံ့ဩမိပါသည်…. သိုု့သော်ငြားလဲ ထိုုသိုု့အရည်အချင်းပြည့်ဝသောယောင်္ကျားကောင်း ဘေးနားတွင် ကြင်သူဇနီးမယားရှိမနေခြင်းကား အံ့ဩစရာဖြစ်ပေသည်… လူတိုုင်းတွင်လဲ အားနည်းချက်ရှိကြသည်မဟုုတ်ပါလော…. (ထိုုအကြောင်း အပြည့်အစုုံကိုု စုုံထောက်အောင်တိုုက်နှင့် […]
တစ်နေ့ ကျွနုု်ုပ်သူရဇော်သည် အလုုပ်အကုိုင်များအဆင်မပြေခြင်း၊ ဇနီးမယားမှာ လင်ငယ်နေခြင်း၊ ဓနဥစ္စာများအပိုုင်စည်းခံရခြင်းစသော ဘေးဒုုက္ခအရပ်ရပ်ကိုု ခါးစည်း၊ ရင်စည်းခံပြီးနောက် အလုုပ်အကိုုင်မယ်မယ်ရရမရှိသည်ဖြစ်သောကြောင့် ကြုံရာကျဘန်းလုုပ်ကိုုင်စားသောက်ရင်း နာမည်ကျော်စုုံထောက်ကြီးအောင်တိုုက်နှင့် အလုုံဆိပ်ကမ်းတစ်နေရာတွင် စုုံစည်းမိကြသည်…. အောင်တိုုက် ။ ။ ကိုုသူရ၊ ခင်ဗျား စိတ်ဓာတ်ကျတယ်ဆိုုပြီး စာတွေလဲဆက်မရေး၊ အရက်ကိုုအဖော်ပြုလိုု့ ဒီလိုုကုုန်စိမ်းထမ်းလိုုက် အရက်သောက်လိုုက်လုုပ်နေလိုု့ ခင်ဗျားဖြစ်မလား သူရဇော် ။ ။ ကိုုအောင်တိုုက်ရယ်…ခင်ဗျားနဲ့ ဂျာနယ်တိုုက်မှာ နှစ်ခါသုုံးခါပဲ ဆုုံဖူးပေမယ့် ကျုပ်အဖိုု့တော့ ငယ်ပေါင်းလိုုကိုု ခင်မင်မိပါတယ်… ဒါပေမယ့်ဗျာ ကံကြမ္မာက ကျွန်တော့်ကိုု လှိုင်းတံပိုုးတင်မကဘူး၊ […]
ဒီညနေ အိမ်ပြန်ချိန်နားနီးမှ နိုုင်ငံခြားသားတစ်ကောင်က တေလေဂျပိုုး Website တစ်ခုုက သတင်းကိုု ဖတ်ပြီး လန့်ဖြတ်တော့မူသတဲ့… ဂျီမေးလ်အကောင့်မှာ “.” (dot) ပါတဲ့ကိစ္စ… အချို့သော အီးမေးလ်လိပ်စာတော်တော်များများမှာ “.” ကုိုထည့်သုုံးထားတာတွေ့ရပါတယ်… ဥပမာ- fattycat.mg@gmail.com (သတိ-ကျွန်တော့် အီးမေးလိပ်စာမဟုုတ်ပါ) အဲဒီအီးမေးလ်လိပ်စာကိုု Gmail မှာ Login လုုပ်တဲ့အခါ “.” (dot) မထည့်ပဲ Password ရိုုက်လိုုက်ရုုံနဲ့ Login ဖြစ်သွားပြီး Inbox ကိုုရောက်သွားတာကိုု မြင်ရမယ်…အဲဒီတော့ fattycatmg@gmail.com ပိုုင်ရှင်က fattycat.mg@gmail.com ရဲ့ Email တွေကိုု အမှတ်မထင် hack လုုပ်လိုုက်သလိုုဖြစ်မယ်လိုု့ ထင်ချင်စရာရှိပါတယ်… အဲဒီအကြောင်းကိုု Google က အောက်ကလင့်မှာရှင်းပြထားတယ်ဗျ… http://support.google.com/mail/bin/answer.py?hl=en&answer=10313# Google ရဲ့အဆိုုအရတော့… fattycat.mg@gmail.com = fattycatmg@gmail.com […]
စနေနေ့ နေ့လည်ပိုင်းအချိန် ဂန္ဓမာ Whole Sales မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကို အလုပ်တစ်ခုနဲ့ချိန်းထား တာနဲ့ ရောက်ခဲ့တယ်… အချိန်းထားတဲ့အချိန်ထက် နာရီဝက်ခန့်စောရောက်နေတော့… ပျင်းပျင်းလဲရှိ အိမ်အတွက် လိုအပ်တာလေးလဲ ဝယ်မယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ဂန္ဓမာထဲမှာ ပတ်ကြည့်မိတယ်… ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ကလဲ စာရေးကိရိယာတွေကို စိတ်ဝင်စားတတ်တော့ ဝင်ပေါက်နဲ့အနီးဆုံး စာရေးကိရိယာ ရောင်းတဲ့ဘက်မှာ တအံ့တဩတွေ့လိုက်ရတာက ဗိုလ်ချုပ်ပုံ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ပုံနဲ့ ဗလာစာအုပ်တွေ… ဗိုလ်ချုပ်နဲ့ ပတ်သက်ရင် နိုင်ငံရေးသမားမဟုတ်ပေမယ့်…ဗိုလ်ချုပ်ကို ဘာ့ကြောင့်ချစ်တယ်ဆိုတာတော့ ရေရေရာရာသိတယ်… ဗိုလ်ချုပ်ကို ဘာလို့လေးစားတယ်ဆိုတာ လေးလေးနက်နက်ခံစားနိုင်တယ်… အခုလို ဗိုလ်ချုပ်ကို ကိုရီးယားမင်းသားမင်းသမီးတွေ၊ ကျန်ကျောင်းတို့ ပေါင်ချိန်တို့နဲ့ တစ်တန်းထဲ ထားတာကျတော့ ရင်ထဲမှာတမျိုးပဲခံစားရတယ်…ဗိုလ်ချုပ်ကို မလေးစားသလိုမြင်မိတယ်… သေချာစဉ်းစားကြည့်ရင် ဝတ်မှုန်ရွှေရည်ကို မေတ္တာရှိတာနဲ့ ဗိုလ်ချုပ်ကို မေတ္တာရှိကြတာ နှိုင်းယှဉ်လို့မရအောင် ကွာခြားတယ်… တိုင်းပြည်ကိုအသက်ပေးချစ်ပြီး၊ ပြည်သူပြည်သားတွေအကျိုးကို မိသားစုထက်ပိုပြီးအလေးပေးလို့ […]
နာဂစ်အပြီး ပြန်လည်ထူထောင်ရေးလုုပ်နေတဲ့အချိန်… IT Department မရှိတဲ့ အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုုက ကျွန်တော့်ကိုု နည်းပညာနဲ့ပတ်သက်ပြီး အကူအညီပေးဖိုု့ သူတိုု့ရုုံးခွဲစိုုက်ရာ လပ္ဗတ္တာမြို့ ကိုု လာခဲ့ဖုို့ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်… နဂိုုကမှ ခြေထောက်မှာ ဗွေပါတဲ့လူဆိုုတော့ ခရီးသွားရမယ်ဆိုုရင်…ချက်ချင်းအထုုပ်ဆွဲပြီး သွားချင်တဲ့ကောင်မိုု့…ဖိတ်ခေါ်မှုကိုု လက်ခံပြီး နောက်တစ်နေ့ညနေ ကားနဲ့ လပ္ဗတ္တာမြို့ ကိုု လိုုက်ပါခဲ့ပါတယ်…ကားပေါ်မှာ တစ်ညအိပ်ပြီး မနက်(၆)နာရီခန့်မှာ လပ္ဗတ္တာမြို့ ကိုုရောက်ပြီး… အဖွဲ့အစည်းရဲ့ ယောင်္ကျားလေးအဆောင်မှာ နေရပါတယ်… ရန်ကုုန်ကနေ ကျွန်တော်နဲ့အတူတူ Assistant ကောင်လေးတစ်ယောက်ပါလာတယ်… ကျွန်တော်တိုု့ နေရတဲ့အဆောင်ကနှစ်ထပ်ဆောင်… အပေါ်ထက်မှာ အရာရှိတွေနေကျပြီး…အောက်ထပ်မှာ Field Staff Officer တွေနေကျတယ်… Field Staff Officer တော်တော်များများက ရန်ကုုန်နဲ့ အခြားနယ်က လာတဲ့လူတွေဖြစ်ပြီးတော့ Operation လုုပ်တဲ့ Staff တွေကိုုတော့ နယ်ခံလူတွေခန့်ထားတယ်… အဆောင်အပေါ်ထပ်မှာတော့ ရန်ကုုန်ကနေလာပြီးနေကြတဲ့ Department Head တွေနေကျတာပေါ့… အဆောင်အောက်ထပ်နောက်ဖက်မှာ ထမင်းစားခန်းနဲ့ မီးဖိုုချောင်ရှိသလိုု အိမ်သာတစ်ခန်း၊ ရေချိုးခန်းတစ်ခန်းလဲရှိတယ်… အဆောင်ခြံဝန်းထဲမှာ နောက်ထပ် လေးလုုံးတွဲအိမ်သာကိုုတော့ အဖွဲ့အစည်းက […]
နာဂစ်အလွန်… ပြန်လည်ထူထောင်ရေးလုုပ်ငန်းတွေလုုပ်နေတဲ့အချိန်… ဘုိုကလေးမြို့ကိုု အလုုပ်ကိစ္စနဲ့ ခဏခဏသွားရတယ်…တစ်လကိုု အနည်းဆုုံး တစ်ခေါက်ပေါ့… ဘိုုကလေးမြို့ ရုုံးခွဲမပိတ်မချင်း၊ တစ်နှစ်ခွဲလောက်ပေါ့… မိုုင်(၆၀)လောက်ရှိတဲ့ခရီးကုို မော်တော်ကား (Off Road) နဲ့တောင် ၅နာရီလောက် အချိန်ယူပြီးသွားရလောက်အောင် လမ်းတွေကလဲဆိုုး…မိုုးတွေကလဲရွာ…နေကလဲကြဲကြဲတောက်ပူတဲ့အချိန်တွေမှာလဲ အချိန်အခါမရွေး ကျွန်တော်တိုု့ သွားခဲ့တယ်… ဒီနေရာမှာ ကျွန်တော့်အကျင့်တစ်ခုုပြောပြပါဦးမယ်…အကျင့်ဆိုုးလိုု့တော့ ကျွန်တော်ထင်တာပဲ… ရာသီဥတုုကလဲပူ…အလုုပ်တွေကလဲများတဲ့အချိန်ဆိုုတော့ နေ့ခင်းဘက်မှာ ချွေးတစ်ဒီးဒီးနဲ့ အလုုပ်လုုပ်ရတော့ ညနေရုုံးဆင်းရင် လူကိုုယ်မှာ ချွေးတွေဖုုန်တွေနဲ့ စေးကပ်ကပ်ဖြစ်နေတတ်တယ်… ရေချိုးပြန်တော့လဲ မြစ်ရေမိုု့ ကြည်လင်ကြည်လင်လင်သိပ်မရှိပဲဖြစ်နေတော့ ရေချိုးရတာလဲမဝသလိုုပေါ့… ပတ်ဝန်းကျင်ရာသီဥတုုက ပူတာမိုု့၊ တစ်နေ့လုုံး ပင်ပင်ပန်းပန်းအလုုပ်လုုပ်ရပေမယ့် ကျွန်တော်ညအိပ်ရင်တော့ ကောင်းကောင်းအိပ်ချင်တယ်… အစိုုးရကပေးတဲ့ မီးက ညနေ(၆)နာရီကနေပြီးတော့ ည (၉ )နာရီအထိပဲရတော့ ညပိုုင်းမှာ ကိုုယ်ပိုုင်မီးစက်နဲ့ အဲယားကွန်းလေးဖွင့်ပေးတဲ့ တည်းခိုုခန်းလေးကိုု ရှာပြီး အသဲအသန် Booking လုုပ်ရတာပေါ့… ကျွန်တော့်အကြောင်းသိတဲ့ နယ်ရုုံးက အဖွဲ့တွေကလဲ ကျွန်တော့အတွက် သေချာစီစဉ်ပေးပါတယ်…ကျွန်တော့ကြောင့်သူတိုု့ ကရိကထများခဲ့ပါတယ်… နယ်ရုုံးမှာ အတူတူတာဝန်ထမ်းခဲ့တဲ့အဖွဲ့တွေကိုုလဲ […]
အရီးလတ်ရေးတဲ့ ကျားမေမေပိုစ့်ကို ဖတ်ပြီးနောက် ကျွန်တော် အဲဒီစာအုပ်ကို ဖတ်ချင်စိတ်ပေါက်လာပါတယ်… တစ်နေ့တစ်နေ့ အလုပ်နဲ့အိမ်၊ အိမ်နဲ့အလုပ် သွားနေတဲ့သူဆိုတော့ စာအုပ်ဆိုင်ပြေးဖို့ အခက်အခဲရှိသလို… အနီးအနားကပေါ်ပြုလာစာအုပ်ဆိုင်မှာသွားမေးတော့လဲ ၃သောင်းရှစ်ထောင်တောင်းလို့ လန့်ပြီးပြန်လာခဲ့ပါတယ်…. အဲဒီတော့ အွန်လိုင်းဝယ်ဖတ်မယ်ဆိုပြန်တော့လဲ ခေတ်မီသောမြန်မာနိုင်ငံသားမို့ Credit Card ကလဲမရှိနဲ့ အခက်အခဲတွေ့ရပြန်ရော… နောက်ဆုံး Copy Right ငြိတယ်ပဲပြောပြော…စာအုပ်ကို အင်တာနက်ပေါ်မှာ ဓားပြဗားရှင်းရှာရတော့တယ်… နောက်ဆုံးတွေ့ပြန်တော့လဲ…တစ်ယောက်ထဲဖတ်ရမှာ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်ရာရောက်တယ်လို့ ထင်လို့… ဖတ်ချင်ရဲ့ ကျွန်တော့လိုပဲ အခက်အခဲတွေနဲ့ကြုံနေသူတွေကို ကိုယ်ချင်းစာတဲ့အတွက် Download လုပ်ရလွယ်ကူမယ်ထင်တဲ့ File Share ကနေပြီးတော့ Upload လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်…. Link: http://www.datafilehost.com/download-02d12c7a.html တကယ်လို့ Copy Right နဲ့ငြိတယ်ဆိုရင်တော့ သဂျီးရယ်…တမျိုးလုပ်ကြတာပေါ့… တကယ်လို့ အဆင်မပြေဘူးဆိုရင် Email လေးတွေထားခဲ့ပေါ့နော်…ကြိုးစားပြီး Send လုပ်ပေးပါ့မယ်… […]
အန်တီပဒုမ္မာနဲ့ အိတုန်းတို့ရဲ့ စာကိုဖတ်ပြီးတဲ့နောက်မှာ ကျွန်တော်ကိုယ်တွေ့ အိမ်သာနဲ့ပတ်သက်တဲ့ စွန့်စားခန်းကြီးတစ်ခုကို သတိရပြီး အိမ်သာအကြောင်းဓာတ်ကျနေတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေအတွက် အမှတ်တရ ရေးလိုက်မိပါတယ်… Base on True Story ပေါ့နော်… ကျွန်တော် (၁၀)တန်းအောင်ပြီးလို့ မျက်စိလည်လမ်းမှားပြီး GTI ကိုတက်တဲ့အချိန်… ကျွန်တော့သူငယ်ချင်းတွေအများကြီးထဲမှာ ကျွန်တော့ကို ညီအစ်ကိုအရင်းလိုချစ်တဲ့ ပလောင်လူမျိုးသူငယ်ချင်း တစ်ယောက်ရှိပါတယ်… နယ်ကနေပြီး ကျောင်းလာတက်တဲ့သူဖြစ်တဲ့အတွက် ငွေရေးကြေးရေးအခက်အခဲရော၊ ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေး၊ သွားရေးလာရေးအခက်အခဲပါရှိတဲ့သူ့ကို ကျွန်တော်ကသွားလေရာခေါ်သွား…သူငယ်ချင်းအပေါင်းအသင်းများ လာအောင်… အစစအရာရာကူညီခဲ့လို့ သူကလဲကျွန်တော့်ကို ညီအစ်ကိုအရင်းအလားချစ်ခင်ပြီး တပူးပူးတတွဲ တွဲပေါ့… ကျောင်းမှာ သေသေဝပ်ဝပ်နဲ့ စာကြိုးစားတဲ့အထဲမှာသူပါပေမယ့်…စာထက်စိတ်ဝင်စားတာကို အလေးပေးတတ် တဲ့ကျွန်တော့်ကို သူစကားသံဝဲဝဲနဲ့ ဆုံးမဖို့ကြိုးစားတာလဲ အကြိမ်ပေါင်းမနဲပေါ့… အဲဒီလို ဆုံးမမှုကို မနာခံတဲ့ကျွန်တော်က စာမေးပွဲကျပြီး ကျောင်းထွက်လိုက်ရပေမယ့်…သူကတော့ သူတတ်တဲ့ ပညာနဲ့သူ့ရွာကို ပြန်ပြီးအလုပ်ကျွေးပြုစုနေလေရဲ့…ရွာနီးချုပ်စပ်က ဆိုင်ကယ်တွေပြင်ပြီးပေါ့လေ… […]
ဒီတစ်ခါ ကျွန်တော် နည်းပညာနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ဆောင်းပါးတစ်ခုကိုရေးပါမယ်… အမြဲတမ်းလိုလို ရယ်စရာဟာသလေးတွေနှောတဲ့ ကျွန်တော့စာတွေနဲ့ ခွဲထွက်ပြီး…နည်းပညာဆန်တဲ့ စာမျိုးရေးတဲ့အခါ စိတ်ထဲမှာ အားပေးမှုရပါ့မလားဆိုတဲ့အတွေးကို မဝံ့မရဲခံစားရပါတယ်… တကယ်တော့ စာတစ်ပုဒ်ရေးတိုင်း သူကြီးပေးတဲ့ပိုက်ဆံတွေထက်…စာဖတ်သူတွေပေးတဲ့ ကော်မန့်တွေက ကျွန်တော်တို့ကို ပိုပြီးအားတက်စေတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်မငြင်းပါဘူး…. အခုတော့ ကျွန်တော်တွေ့ကြုံခဲ့ရတဲ့ နည်းပညာအခက်အခဲအကြောင်းကိုရေးပါမယ်… ရွာထဲမှာ ကျွန်တော့လို တတ်ရာပညာလေးတွေနဲ့ ကြုံရာကျဘန်းလုပ်စားနေကြတဲ့သူတွေရှိသလို… ကျွန်တော့်ထက်ပိုပြီး အသိပညာ အတတ်ပညာတွေရင့်သန်တဲ့သူတွေရှိကြပါတယ်… သူတို့ဆီကလဲ အကြံညဏ်တွေနဲ့ အတွေ့အကြုံလေးတွေဖလှယ်မှုလေးတွေကိုလဲ မျှော်လင့်ပါတယ်… နောက်ထပ်ရည်ရွယ်မှုတစ်ခုက ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံကြီးတိုးတက်ဖို့ လမ်းစမြင်နေရပြီပဲဆိုကြပါစို့… အဲဒီအချိန်မှာ နိုင်ငံတကာအသိုင်းအဝိုင်းကို ဝင်ဆန့်ဖို့ ကျွန်တော်တို့လဲ ပြင်စရာရှိတာ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ရတော့မယ်.. အဲဒီလို ပြင်ဆင်တဲ့အခါမှာ ကျွန်တော်တို့တွေက Copy Right ဆိုတာကြီးကို ရင်ဆိုင်တွေ့ရတော့မယ်.. အဲဒီအခါမှာ ကျွန်တော်တို့ IT တွေ အားလုံး ချက်ချင်း […]
မနေ့က ပြည်ထောင်စုနေ့… ကျွန်တော်တို့ မန်းဂေဇက်အဖွဲ့သွားတွေစုပြီး…အလှူလုပ်ခဲ့တယ်… သေသောသူတို့ ကူညီရာမှာပေါ့… ဘာကြောင့်ပဲသေသေ…လူမျိုးမရွေး၊ ဘာသာမရွေး၊ သေပုံသေနည်းမရွေး အကူအညီပေးသောအဖွဲ့အစည်းကြီး စည်းကမ်းသေသပ်ပြီး…မွန်မြတ်သောရည်ရွယ်ချက်တွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့အသင်းအဖွဲ့… အဲဒီအသင်းအဖွဲ့မှာ လှူဒါန်းခွင့်ရတဲ့အတွက်…အလှူလုပ်ဖြစ်အောင် အပင်ပန်းခံခဲ့တဲ့… အိတုန်း၊ AKKO၊ ကိုရွှေတိုက်စိုး၊ ကိုယ်တိုင်စီမံခဲ့တဲ့ အလှူပွဲကိုမပါဝင်နိုင်ခဲ့တဲ့ ET တို့ကို ပထမဆုံးကျေးဇူးတင်မိပါတယ်… နောက်တစ်ခုက အဲဒီအသင်းကြီးဖြစ်မြောက်အောင် လမ်းညွှန်ခဲ့တဲ့ စာရေးဆရာကြီး ဦးသုခ၊ အနစ်နာခံပြီး အကောင်အထည်ဖော်ခဲ့တဲ့ ဦးကျော်သူနဲ့ အသင်းကြီးတည်တံ့ခိုင်မာအောင် အဖက်ဖက်ကနေပြီး ဝိုင်းဝန်းပံ့ပိုး ကျသော အသင်းဝင်လုပ်အားပေးသူများအားလုံးကို ဒီနေရာကနေပြီးတော့ ဂုဏ်ယူစွာ ဂါရဝပြုပါတယ်… မန်းဂေဇက်က သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အပြင်မှာတွေ့ရမယ်ဆိုတော့… ရင်ခုန်မိတာတော့အမှန်ပဲ…သူတို့တွေက ပုသလား၊ ရှည်သလား၊ ပိန်းသလား၊ ဝသလား၊ ဖြူသလား၊ မဲသလား ဘာတစ်ခုမှမသိပဲနဲ့ အလှူအတွက် ဖြူစင်တဲ့လှူချင်စိတ်လေးတစ်ခုထည်းနဲ့ စုပေါင်းလှူဖြစ်ကြတယ်… တွေ့ဆုံဖြစ်ခဲ့ကြတယ်… ဒီလိုတွေ့ဆုံဖြစ်အောင်…နေရာလေးတစ်ခုဖန်တီးပေးခဲ့တဲ့ […]
မြန်မာပြည်မှာ ဘယ်တော့မှမမေ့တော့မယ့် နာဂစ်လို့ခေါ်တဲ့မုန်တိုင်းကြီး ပြီးသွားတဲ့အချိန်… နိုင်ငံထဲရောက်နှင့်ပြီးသား နိုင်ငံတကာကူညီသူအဖွဲ့တွေက Delta လို့ခေါ်တဲ့ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသကို အပြေးသွားပြီး ကူညီခဲ့ကြတယ်…နိုင်ငံတကာမှ ဝန်ထမ်းတွေရော၊ မြန်မာနိုင်ငံသားဝန်ထမ်းများပါပေါ့.. လူအား၊ ငွေအား၊ စေတနာအားနဲ့ ကူညီခဲ့ကြကြောင်း မှတ်တမ်းတင်အပ်ပါတယ်… (အဲဒီလိုကယ်ဆယ်ရေးလုပ်ငန်းတွေလုပ်ဆောင်နေစဉ်အတွင်း ကွယ်လွန်သွားကြသော ခင်မင်သော၊ မခင်မင်သော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်သူငယ်ချင်းများအားလုံးအတွက် ဒီစာကို အမှတ်တရရေးလိုက်ပါတယ်) ကျွန်တော်တို့လို နည်းပညာအထောက်အကူပေးတဲ့ သူတွေကတော့ ရှေ့တန်းမှာ မပါဝင်ခဲ့ပေမယ့်… နောက်တန်းကနေ ရှေ့တန်းရောက်သူတို့ ချောမွေ့အဆင်ပြေအောင် ကျရာနေရာမှာကြိုးစားခဲ့ကြရပါတယ်… ကျွန်တော် လပ္ပတာမြို့ကို နာဂစ်အပြီး လေးလလောက်မှာ ဆက်သွယ်ရေးရရှိဖို့အတွက် ယုံယုံကြည်ကြည် တာဝန်လွှဲအပ်ခြင်းခံလို့ရတော့ စီစဉ်စရာရှိတာတွေ တစ်ပတ်အတွင်း အသေးစိတ်စီစဉ်ပြီး… Assistant တစ်ယောက်နဲ့အတူ ခရီးထွက်ဖို့ပြင်ဆင်ရပါတယ်… ကျွန်တော်သွားရမယ့် လပ္ပတာကို ရန်ကုန်ကနေ ကားနဲ့သွားရင် တစ်ညအိပ် (၁၀)နာရီခန့်ကားမောင်းရမှာမို့… WFP က […]
“When I was younger” ကျွန်ုပ်ရမ်းကားစဉ်အချိန်…. (၁၀)တန်းအောင်ပြီးနောက်… ရန်ကုန်ကို စရောက်တဲ့အချိန်… မင်္ဂလာဒုံဘက် အဒေါ်တစ်ယောက်အိမ်မှာ ခိုနားတုန်းကပေါ့… ကျွန်တော်က မနက်ပိုင်း (၇)နာရီဆိုရင် မြို့ထဲလမ်း(၅၀)နားမှာရှိတဲ့ ကွန်ပျူတာသင်တန်းတစ်ခုမှာ သင်တန်း တွေတက်ခဲ့တယ်… မင်္ဂလာဒုံကနေပြီးတော့ မြို့ထဲကို (၇)နာရီအမီရောက်ဖို့ မနက် (၅)နာရီလောက်ထပြီး ပြင်ရဆင်ရနဲ့ မနက်ပိုင်း စောစောကားစောင့်ရတာလဲ အချိန်ပေးရတာပေါ့… ကျွန်တော်က Bus လမ်းကြောင်းကို သေချာမကျွမ်းကျင်တာလဲပါတာပေါ့ဗျာ… ရောက်မယ့် နံပါတ်ကိုမှတ်ထား… အဲဒီကားစောင့်စီးကိုး…သိပ်မှမသွားတတ်တာ…အဲဒီတုန်းက တောသား အထူးသဖြင့် မနက်စာကို သင်တန်းအောက်က လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာပဲ အဆင်ပြေသလိုပြီးနေကြပေါ့… တစ်နေ့တော့… မနက် (၅)နာရီလောက်အိပ်ယာလူးလဲထပြီး ရေချိုး၊ မျက်နှာသစ် အဝတ်အစားလဲပြီးတော့ လမ်းထိပ်ကိုထွက်တယ်… (၅၁) Bus ကိုစောင့်စီးခဲ့တယ်… ကားကြီးက အချောင်ကြီးဆိုပေမယ့် ထိုင်ခုံအားလုံးတော့ ပြည့်နေတယ်ပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်က […]
သင်ဟာ ဗမာ၊ ဘယ်နေရာမှာ ဘယ်သို့နားမှာ၊ နားနေပါလဲ… နေရာထိုင်ခင်း၊ သိမ်ညံ့ဗျဉ်းခြင်း ကောင်းသည်ခြင်းလဲ၊ ရှိမှုရှိတုံ သင်ဟာဗမာ အိုဗမာတို့ သင်၏အမျိုး သင့်ကိုကိုးပြီး တိုးရာမမြင်၊ ကွဲပြားလူမျိုး အကျိုးကိုးပြီး၊ ကိုယ့်အမျိုးကိုယ်သတ် မျှော်လင့်တတ်သည်… မြန်မာကောင်းကျိုး တည်မည်တည်း… ဘာ… “သင်္ကြန်နဲ့နှစ်သစ်ကူးရုံးပိတ်ရက်ကို လျော့လိုက်တယ်…” မခံစားနိုင်သော ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်အသံ…ကျွန်တော့် နားနဲ့ကြားလိုက်ရတယ်… ဘယ်လိုများဖြစ်သွားပါလိမ့်… ဘာတွေများ…အရေးကြီးသွားပါလိမ့်… မြန်မာနိုင်ငံအတွက် ဘယ်လောက်များ တိုးတက်ဖို့အရေးပါနေပါလိမ့်… “ဒီအကြောင်းကို နိုင်ငံခြားသားကဆုံးဖြတ်ဦးတောင် ဗမာဖြစ်တဲ့ လူ့စွမ်းအားအရင်းအမြစ်ကရော ထောက်ခံတာပဲလား” တအံ့တဩ မေးလိုက်တဲ့ ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်အသံ…ကျွန်တော့် နားနဲ့ ကြားလိုက်ရတယ်.. ဘယ်လိုများ ဖြစ်သွားပါလိမ့် မြန်မာနိုင်ငံက ဝန်ထမ်းတွေများ ငယ်စဉ်ကတည်းက သင်ပေးလိုက်သလို မရိုကျိုးတော့ပါလား… “ ဒါကတော့ရှင်းပါတယ်…သူက မြန်မာနိုင်ငံမှာ လစာထောင်ကျော်ရနေလို့ […]