“အမိူက်ကစ၍ ”   ကျနော်မိတ်ဆွေတွေနဲ့ပါတ်သက်ရင် တစ်ခါတစ်ခါ ရီစရာလေးတွေတွေ့တတ်ပါတယ်။ ကျနော်ကအလုပ်ကိစ္စနဲ့မပါတ်သက်တဲ့ ကျနော့်လူမူ့ရေးဘဝမှာပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲနေ တတ်ပြောတတ်ပါတယ်။ ဘယ်သွားမှာ ဘာလုပ်မှာ ဘာသွားစားမှာ ဆိုတာမျိုးတွေပေါ့။ နောက် ကျနော်က မိတ်ဆွေမက်သလို အလေးအနကိထားပြီးလဲပေါင်းတတ်ပါတယ်။   ကျနော့်မိတ်ဆွေတော်တော်များများကလဲ သူတို့ရဲ့ကိစ္စတွေဘာတွေကိုလဲတိုင်ပင်လေ့ ပြောပြလေ့ရှိပါတယ်။ ကျနော်ကလဲသိသလောက်မှတ်သလောက် အကြံပေးသလို  တတ်နိုင်သလောက်လဲ ကူညီပေးတတ်ပါတယ်။   အဲ့တော့ မိတ်ဆွေတွေရဲ့ကိစ္စတွကို ကျနော်သိနေတယ်လို့ထင်တတ်ပါတယ်။ တစ်ခါတစ်ရံမှာကျနော်နဲ့သိပ်ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေတွေက ကျနော့်ကိုမပြောဘဲထိန်ချန် ထားတာမျိုးတွေရှိတတ်ပါတယ်။ တိုက်ဆိုင်ချင်တော့ ကျနော်သိတယ်မှတ်ပြီး နောက်တစ်ယောက်ကလာပြောရော။ အဲ့အခါမျိုးမှာကျနော်ကလဲသိသလိုလိုနဲ့ ချော်လဲရောထိုင်လုပ်ရတော့တာပေါ့။   တစ်ခါက ဆိုပါစို့ ကျနော်သိပ်ရင်းတဲ့သူငယ်ချင်းရဲ့ ညီလေးစေ့စပ်ပွဲလုပ်တော့ လိုက်ခဲ့ပါဆိုတော့ မနက်ကတည်းက လုက်ပေးရတာပေါ့။ ကျနော်နဲ့နှစ်ဖက်လုံးကလဲရင်းနှီးနေတာကိုး။   ညနေလဲရောက်ရောက်ရော သူငယ်ချင်းတစ်ယေက် က မနက်ကစေ့စပ်တဲ့ကောင်လေးရဲ့ ညစာ စားပွဲကို […]

“ခါတော်မီ စွန်ရဲအင်းအတွက် အတွေးတစ်စ” အခုရက်ပိုင်း လည်ကြပါတ်ကြတာနဲ့ပါတ်သက်ပြီး ဖေစ်ဘုတ်စာမျက်နှာမှာ ရေပန်းစားတာကတော့“ စွန်ရဲအင်း “ပါဘဲ။ ကြာခင်းကြီးတွေရှိတဲ့အင်းပေါ့။ အချို့ကတော့လည်း လည်စရာပါတ်စရာအဖြစ်ညွှန်းကြသလို အချို့ကတော့ သဘာဝအလှတရားတစ်ခု ပျက်စီးပါပြီဆိုပြီး ကန့်ကွက်ကြပါတယ်။ စွန်ရဲအင်းဆိုတာက မန်းလေးမြို့တောင်ဘက် ကျောက်ဆည်သွားတဲ့လမ်းမှာရှိနေတာပါ။ မန်းလေးကျောက်ဆည် လမ်းသစ်အတိုင်းသွားရင် စဉ့်ကိုင်အလွန် လမ်းဘယ်ဘက်ခြမ်း(မန္တလေးအခေါ် အရှေ့ဘက်ခြမ်း) မှာ ကျောက်ပြားထုတ်လုပ်တဲ့စက်ရုံ ဆိုင်းဘုတ် ကျောက်ပြားကြီး စိုက်ထားတာတွေ့ရင် အဲဒီလမ်းအတိုင်း ကွေ့ဝင်လိုက်ပါ။ လမ်းခွဲတွေ့ တိုင်း ညာဘက်လမ်းကို လိုက်သွားပြီး လမ်းအဆုံးရောက်ရင် စွန်ရဲအင်းရှိတဲ့နေရာကိုရောက်သွားပါမယ်။ စ ဝင်ဝင်ခြင်းကတော့ ကတ္တရာလမ်းဖြစ်ပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ ကျောက်ခဲနဲ့မြေရောတဲ့ လမ်းဖြစ်ပေမယ့် လမ်းကောင်းပါတယ်။ အင်းထဲကို ကွေ့ဝင်တဲ့လမ်းကတော့ အောက်ခံမြေက မြင့်တဲ့အတွက် အောက်ပိုင်းနိမ့်တဲ့ကားဆိုရင်တော့ သတိထားမောင်းရပါလိမ့်မယ်။ စွန်ရဲအင်းက အတွင်းပိုင်းမှာရှိတော့ အရင်က လူသိနည်းပါတယ်။ အလှအပတရားကိုရှာဖွေကြတဲ့ […]

  “မရောစကောင်း ရောစကောင်း  မရောင်းစကောင်း ရောင်းစကောင်း” ရွှေမြန်မာတွေက  ဆီအသုံးကြမ်းတယ်လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။  “ဆီကိုရေချိုး ဆေးရိုးမီးလှုံ”လို့စာချိုးထားခဲ့တာသာကြည့်ရင်သိနိုင်ပါတယ်။ (ရွှေမြန်မာ =မြန်မာပြည်အတွင်းတွင်လက်ရှိနေထိုင်သူအားလုံးကို ရည်ညွှန်းပါသည်) မြန်မာနိုင်ငံမှာအများဆုံးသုံးတာက ပဲ ဆီ ဆိုတဲ့ မြေပဲဆီ။ အညာဘက်မှာတော့ နှမ်းဆီ ကိုအသုံးများပါတယ်။ ဆုံဆီ စစ်စစ်လေးများဆိုရင်အရမ်းမွှေးတော့ ကြိုက်ကြပါတယ်။ ဒါက ရှေးရှေးတုံးက အကြောင်းတွေပါ။ တိုင်းပြည်က လူမွဲစာရင်းဝင်ချိန်မှာတော့ မြန်မာပြည်သူပြည်သားတွေလဲ အကောင်းကြိုက်ပေမယ့် အကောင်းမသုံးနိုင်တော့ပါဘူး။ မသုံးနိုင်ဆို ဝင်ငွေမှ မကောင်းတာကိုးဗျ။ အဲတော့ ပဲဆီအစား သူများနိုင်ငံက ထွက်တဲ့စားအုန်းဆီဆိုတာကို တင်သွင်းပြီး သုံးကြရပါတော့တယ်။ (ဒါကလဲ လူတစ်စုအတွက်ဖန်တီးယူလိုက်တဲ့ဈေးကွက်စီးပွားရေးပါ။) စားအုန်းဆီ မှာ အခွံကထွက်တဲ့ အဆီက လူစားဘို့ပါ။ အစေ့ကထွက်တဲ့အဆီကတော့ ဆပ်ပြာချက်တာတို့ ဘာတို့လုပ်တဲ့ လုပ်ငန်းသုံးဆီပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျနော်တို့ ဈေးပေါတယ်ဆိုပြီးဝယ်စားခဲ့ကြတဲ့ […]