အသက် 25နှစ်ရှိပြီဖြစ်သောကျောင်းဆရာလေးတစ်ယောက်နဲ 21နှစ်ရှိပြီဖြစ်သောဆရာမလေးတစ်ယောက် ရွာတစ် ရွာမှာအတူတူ အလုပ်လုပ် ကြရင် ဖြစ်ပေါ်လာသောချစ်ခြင်းတရားများဖြင်း လက်ထပ်လိုက်ကြပါတယ် ။ဆရာလေးက ဆရာမလေးကိုသိပ်ပြီး ချစ်သလို ဘေးကကြည်ရင်းခံစားနိုင်ပါတယ် ။ အဲလိုနဲ လက်ထပ်ပြီးတော ကျောင်းဆရာလေးတိုရွာကိုပြောင်းရွေ့တာဝန်တမ်းဆောင်ကြပါတယ် ။ အဲဒီရွာမှာနေတုန်း သမီးလေးနှစ်ယောက်မွေးဖွားခဲပါတယ် ။  ရာတူးတိုးပြီး မြိုနယ်လေးကိုတာဝန်ကျတော အဲဒီမြိုလေးရဲတစ်ဘက် ကမ်းမှ ရ်ှိသေား ကျောင်းဆရာလေး ပညာသင်စဉ်းကနေခဲတဲ အိမ်လေးမှာပြောင်းရွေ့နေကြပါတယ် ။ မြိုလေးကို သွားပြီး အလုပ်ဆင်ရတာ ကလေးတွေနဲအဆင်မပြေလို အဲဒီမြိုလေးကိုပြောင်းရွေ့နေကြပါတယ် ။ ရ်ှိသောပိုက်ဆံလေးဖြင့်  ဝယ်ရသောအိမ်လေးဖြစ်သဖြင့် သိပ်ပြီး အကောင်းကြီးမဟုတ်ပါ ။ လှေကားတစ် ငါးတတ်လောက် ပဲတက်ရပြီး သက်ကယ်မိုးထားပြီး ဝါးတံရံများကာထားပါတယ် ။ အဲဒီအိမ်လေးမှာ နေပြီး ကျောင်းဆရာအလုပ်လဲလုပ်ပြီး ဆောင်ရသီးမှာပန်းများစိုက်ပျ်ိုးရောင်းချပြီး နေတို်င်ခဲပါတယ် ။ သူတို့က သစ်ပင်စို်က်လဲ ဝါသနာပါ […]


မိုးပွင်က အမေတိုနဲခွဲပြီး အလုပ်2နေတောအမေ ကအလွန်ဆိုးရိမ်းတတ်ပါတယ် ဖုန်းဆက်တိုင်းလဲမှာတယ် သူများတိုက်တဲကော်ဖီမသောက်နဲ သူများကြွေးတာမစားနဲဆိုပြီ တို့ဆေးမိတာတိုတွေသူကြားနေရတာတွေပြန်ပြောတတ်ပါတယ်။နေ့တိုင်းဘုရားရှစ်ခိုးဖို့မှာတတ်သလို ဘုရားမရှိခိုးမိဘူးပြောရင်လည်အလွန် စိတ်ညစ် စိတ်ဆင်းရဲနေတတ်တဲအမေပါ ။ ဒီနေ့တောအမေကဖုန်ုးဆက်ပါတယ် မဆက်တာလဲကြာလို့ပါ ကျွန်မတို့ မြို့လေးမှာဖြစ်ပွားတာတဲ ကောင်မလေးတစ်ယောက်အလိမ်ခံရတဲအကြောင်းပါ။ ကျွန်မတို့ထက်တောငယ်ပါတယ် အခုဆိုအသက် 25ကျော်လောက်ရှိပါပြီ ။အိမ်က လည်အဆင်ပြေပါတယ် တိုက်နဲမြိုလည်ကောင်မှာပါ ။ ဒီနေတောအဲဒီကောင်မလေးကိုလူတစ်ယောက်ကလာလိမ်ကြောင့် အဲဒီလူက သူကအရာရှိတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီ ကောင်မလေးကို သိန်း30 တင်တောင်းပါတယ် ။သိန်းသုံးဆယ်ဆိုတာလဲ အကြွေးလိုပြောပါတယ် ။ကျွန်မတိုအရပ်ဒေသက မိန်းကလေးတွေက်ိုတင်တောင်းရတဲအရပ်ပါ။ ကောင်းမလေးနဲလက်ထပ်ပြီ ကောင်မလေးကိုခေါ်သွားမယ်ဆိုပြီကားလက်မှတ်တွေဖြတ် မနက်ဆိုထွက်တောမယ်ပေါ ။ဒါပေမဲညမှာ သူမိဘတွေက သံသရရှိ လိုရဲကိုဖမ်းခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ရဲကစစ်မေးတောလူလိမ်တစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီကောင်မလေးကိုခေါ်သွားပြီ ရောင်စားမယ်လို စစ်ဆေးတွေ့ရှိရပါတယ် ။အဲဒီလူလိမ်ကို အမှုဖွင်ထားကြောင်းလည်ပြောပါတယ် ။ စစ်ကိုင်းတိုင်းကျွန်းလှမြို့လေးမှာတကယ်ဖြစ်ပွားခဲတာပါ ။  


ကိုယ်တိုင်ရေး ရာဇဝင် by ဆရာလေး ကိုကြည်နိုင် on Thursday, September 22, 2011 at 5:50am ( ဒီစာကို   အမ မစု က တောင်းဆိုလို ့ရေးသားလိုက်တာပါ….အမ က မန္တလေး ဂေဇက် မှာ  ကျွန်တော်တို ့ လုပ်နေတဲ ့ ကုသိုလ်ဖြစ်  ဆေးခန်းလေး အကြောင်း ရေးသားရာမှ စိတ်ဝင်စားကြတဲ ့သူတွေ ရှိလာတယ်…သူတို ့က အဖွဲ ့လေးအကြောင်း မေးနေကြတယ် ..ရေးပေးပါဦး လို ့ ဆိုလာတော့  ကျွန်တော်ကပဲ အဖွဲ ့သမိုင်းကို တင်ပြပေးဖို ့ တာဝန်ယူလိုက်ပါတယ်…)     ပထမဆုံး အဖွဲ ့လေး စတင်ဖြစ်ပေါ်လာပုံက စပြောပါ့မယ်..၂၀၁ဝ […]


ကိုယ်တိုင်ရေး ရာဇဝင် By ဆရာလေး ကိုကြည်နိုင် · Last edited 6 hours ago · Edit Doc ( ဒီစာကို   အမ မစု က တောင်းဆိုလို ့ရေးသားလိုက်တာပါ….အမ က မန္တလေး ဂေဇက် မှာ  ကျွန်တော်တို ့ လုပ်နေတဲ ့ ကုသိုလ်ဖြစ်  ဆေးခန်းလေး အကြောင်း ရေးသားရာမှ စိတ်ဝင်စားကြတဲ ့သူတွေ ရှိလာတယ်…သူတို ့က အဖွဲ ့လေးအကြောင်း မေးနေကြတယ် ..ရေးပေးပါဦး လို ့ ဆိုလာတော့  ကျွန်တော်ကပဲ အဖွဲ ့သမိုင်းကို တင်ပြပေးဖို ့ တာဝန်ယူလိုက်ပါတယ်…)     ပထမဆုံး အဖွဲ ့လေး […]


ကျွန်မကဘဝကိုပေါပါးစွာဘာမှမသိပဲနဲဖြတ်သန်းနေသူတစ်ယောက်ပါ အဲဒါနဲလူမှုရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုမှာပါဝင်ခြင်တာနဲ.ကျွန်မနဲသိတဲစစ်ဆေးကမောင်လေးတွေနဲစကားပြောမိလို သူတိုဆေးခန်းလေးလုပ်ထားတယ် အစ်မလိုက်ကြည်ပါလားဆိုတာနဲလိုက်ကြည်ဖြစ်ခဲပါတယ်တနင်္ဂနွေနေက ကုသိုလ်ဖြစ်ဆေးခန်းလေးကိုလိုက်သွားဖြစ်ပါတယ် မြိုင်သိလရှင်စာသင်တိုက်မှာ.. ကျွန်မတိုဆေးခန်းကိုရောက်တောစောင့်နေကြတဲလူနာတွေ100ကျော်လောက်ရှိပါတယ် သူတိုရဲမျက်လုံးတွေကအကူအညီတောင်းခံနေကြသလိုပါပဲ အားကိုးစွာကြည့်နေကြတဲသူတိုကိုဆေးကုပေးမဲစေတနာဝန်တမ်းတွေကိုကြည်ပြီးကျွန်မစိတ်လှုပ်ရှားမိပါတယ် ဆေးခန်လေးမှာဆရာဝန်လေးတွေက ဆေးကုပေးနေကြတာကိုကြည်ပြီးတ ကယ်ကိုအားကျမိပါတယ်လူနာတွေနောက်ထပ်ရောက်လာတာတွေပါပေါင်းတောကျွန်မတိုအဖွဲသိမ်းပြီးချိန်မှာတော လူနာပေါင်း180 လောက်ကိုကုသပေးလိုက်ရပါတယ် ကျွန်မတိုအဖွဲက နေ့လည်စားထမင်းကိုသုံးနာရီလောက်မှစားရပါတယ် ကျွန်မမှတ်မိနေတဲလူနာကတွေကတော မိန်မကြီးတစ်ယောက်ကသူသားရဲဖက်စခန်းမှာ ကိုယ်တွေဖေါရောင်ပြီး အသားတွေဝါနေတာ ဆေးကလည်မဝယ်နိုင်လိုဒီဆေးခန်းလေးကိုလာရတာပါတဲ လင်မယားနှစ်ယောက်လဲတွေ့ပါတယ်ပုဆိုးကပေါက်နေလိုနှစ်တပ်ဝတ်ထားတာ အရောင်အဆင်းမဲနေပါတယ် မြိုထဲမှာတောင်းစားနေတဲသူတွေတောင်သူထက်အရောင်အဝါတောက်မယ်လို့ထင်ပါတယ် ဗိုက်ကြီးသယ်တစ်ယောက် သူကိုဆရာတွေကစိုးရိမ်နေကြပါတယ်  သူကိုပြောနေကြတယ်ဆေးရုံးမှာပဲမွေးရမယ်ကလေးကအမွာဖြစ်နေတာ သူကတောမျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ ကြည်နေပါတယ် အဲဒီမိန်ကလေးသာကျွန်မတိုအမျိုး ညီမဖြစ်ရင် ဘယ်လောက်စိတ်ပူပြီး စိုးရိမ်နေရမယ်ဆိုတာမသိတောပါဘူး သူကတောဘာမှမသိသလိုပဲ ကျွန်မကတကယ်တောဆေးကြောင်လုံးဝမသိတဲသူတစ်ယောက်ပါ ဆရာဝန်လေးတွေနဲ ဆေးပေးနေတဲကူညီပေးနေသူတွေကတကယ်စေတနာအပြည့်နဲလုပ်ကိုင်ပေးနေတာကိုကြည်ပြီး စိတ်ထဲမှာခံစားရတာတွေကတော မပြောပြတတ်တောပါဘူး ကျွန်မဒီဆေးခန်းလေးရောက်သွားမှအော်လောကမှာအကူအညီလိုအပ်နေသူတွေအများကြီးဆိုတာသေချာနားလည်ပါတောတယ်….