လုံမလေးမွန်မွန်– – – – – – – – – ကျွန်မ ပူလောင်နေတယ်..အရမ်း ပင်ပန်းနေတယ်..စိတ်တွေ ရှုပ်ထွေးနေတယ်… ဖြစ်နိုင်ရင် အားလုံးနဲ့ အဝေးကို ထွက်ပြေးချင်တယ်… ဘယ်သူမှ မရှိတဲ့နေရာ… ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ဝေးကွာရာ…အို… နောက်ဆုံး မာနတရား နဲ့ ကင်းလွတ်ရာ… မြတ်စွာဘုရား..တပည့်တော်မရဲ့ ပူလောင်ခြင်းတွေအတွက် ငြိမ်းချမ်းရာ မြတ်ဓမ္မတရားကို လျင်မြန်စွာ သိမြင်ရပါလို၏ အရှင်ဘုရား…. နားထဲမှာ..နားထဲမှာ..အသံတွေကြားနေတယ်… ကျေးဇူးပြုပြီး အားလုံးထွက်သွားပေးပါ… ငါ… ငါလည်း လူတစ်ယောက်ပါ… ငါ့ခံစားချက်တွေနဲ့ ငါ ရပ်တည်ပါရစေ… ငဲ့ကွက်ထောက်ထားမှုတွေကို ခဏလောက်… မေ့ခွင့်ပေးပါ…. ငါ အရမ်းပင်ပန်းနေချိန်မှာ..ခဏလောက် နားပါရစေ… ပေါ့ပါးချင်တဲ့ ငါ့စိတ်ကို … ခဏလောက် လွတ်လပ်ခွင့်ပေးပါ…. “သမီး..အားတင်းပြီး […]
အချစ်… အချစ်ဆိုတာ ဘာလဲ။ ကျွန်မ မကြာခဏ စဉ်းစားခဲ့ဖူးသည်။ ခပ်ချောချောအစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ကို သဘောကျမိခြင်းသည် အချစ်လား၊ သို့မဟုတ် စာတော်သော သူငယ်ချင်းလေးကို စိတ်ဝင်စားမိခြင်းသည် အချစ်လား၊ သို့မဟုတ် ကျွန်မကို ဂရုတစိုက်ရှိသောသူအပေါ်မှာ ပျော်ဝင်မိနေခြင်းသည် အချစ်လား။ အချစ်ကို အဓိပ္ပာယ်အမျိုးမျိုး ဖွင့်ဆိုကြသည်။ အချစ်သည် ခံစားသူနှင့်သာ သက်ဆိုင်သောကြောင့် အမြဲတမ်းမှန်ကန်နေသော ဖွင့်ဆိုချက်မရှိဟုလည်း ဆိုကြပြန်သည်။ သို့ဆိုလျှင် ကျွန်မကရော မည်သို့ ခံစားမိသနည်း။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မေးခွန်းထုတ်ကြည့်သည်။ အဖြေက ဝေဝါးဆဲ။ ဘုရားရေ..ကျွန်မ ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်ခဲ့ဖူးဘူးလား။ ကျွန်မ၏ ခံစားချက်နှင့် ခံယူချက်တို့သည် အမြဲလိုပင် လွဲချော်လေ့ရှိသည်။ ခံစားချက်မှန်သမျှကို ခံယူချက်က ပယ်ချသကဲ့သို့ ခံယူချက်နောက်သို့လည်း ခံစားချက်က လိုက်လေ့မရှိပေ။ ထိုသည်မှာပင် […]
================================= ကဗျာပြခန်း ( ၁) – https://myanmargazette.net/176843 ကဗျာပြခန်း ( ၂) – https://myanmargazette.net/177632 ကဗျာပြခန်း ( ၃) – https://myanmargazette.net/178437 ကဗျာပြခန်းအကြောင်း သောင်းပြောင်းထွေလာ – https://myanmargazette.net/178698 ================================= “မန်းဂဇက်ကဗျာချစ်သူများရဲ့ ကဗျာပြခန်း (၄) ဖွင့်ပွဲ” ဖွင့်ပွဲနေ့ဖြစ်သောကြောင့် တစ်ရွာလုံး လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်နေကြသည်။ အနည်းငယ်ထူးခြားချက်ကား ရပ်ဝေးရောက်နေ့ ရွာသူားများပါ ပြန်ရောက်နေကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ ဇူလိုင်လထဲတွင် ကျင်းပမည့် ရွာတွေ့ဆုံပွဲအတွက် ပြန်လာကြခြင်းပင်ဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် လူစုံတက်စုံတက်ရောက်မည့် ကဗျာပြခန်း (၄) ၏ ဖွင့်ပွဲကား အနည်းငယ် ပို၍စည်ကားနေသယောင် ရှိလေသည်။ ကဗျာပြခန်း (၄) ၏ ဖွင့်ပွဲကို ယခင်ပြခန်းများနည်းတူ ရွာထိပ်မှ အစည်းအဝေးခန်းမတွင် ကျင်းပရန် ပြင်ဆင်ထားသည်။ […]
ဒီနေ့ ကျွန်မအဖေဆုံးတာ (၄) နှစ်ပြည့်ပါပြီ။ အဖေလို့ ခေါ်ခွင့်မရတော့တာ (၄) နှစ်တောင် ရှိပြီပေါ့။ မိဘဆိုတာ သားသမီးတွေရဲ့ ဘဝမှာ အရေးအကြီးဆုံး အခန်းကဏ္ဍကနေ ပါဝင်ခဲ့ကြတာပါ။ ဒီလိုပဲ အဖေကလည်း ကျွန်မဘဝရဲ့ (၁၉) နှစ်တာကာလအတွင်းမှာ အဓိကဇာတ်ဆောင်အဖြစ်နဲ့ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။ အဖေနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အမှတ်တရတွေကတော့ အများကြီးပဲပေါ့ရှင်။ အကောင်းအဆိုးဒွန်တွဲပြီး လောကထဲက ထွက်သွားတဲ့ အဖေ့ဘဝကို ပြောပြချင်ပါတယ်။ ကျွန်မလူမှန်းသိတတ်စအရွယ်မှာ အဖေက ကျွန်မအတွက်တော့ ဂုဏ်ယူစရာပါပဲ။ ရန်ကုန်နဲ့မနီးမဝေးက တောမကမြို့မကျနယ်မြို့လေးမှာ ပုံနှိပ်စက်ဆိုလို့ (၃) လုံးပဲ ရှိပါတယ်။ အဲဒီ ပုံနှိပ်တိုက် (၃) ခုမှာမှ “စင်ရော်” ဆိုတဲ့ ကျွန်မတို့ပုံနှိပ်တိုက်က အဖေ့ရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှု၊ ထူးချွန်မှုအောက်မှာ အအောင်မြင်ဆုံးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီလုပ်ငန်းနဲ့ပတ်သက်ရင် အဖေက အတော်ဆုံးပဲလို့ […]
နည်းနည်းလောက်ပေါက်ကွဲခွင့်ပြုကြပါ။ စိတ်ထဲမှာလည်း တော်တော်လေး မွန်းကျပ်နေလို့ပါ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း ယုံကြည်မှုလျော့သလို ဖြစ်နေပါတယ်။ အလုပ်အကြောင်းလေး ရင်ဖွင့်ပါရစေရှင်။ ခရီးသွားလုပ်ငန်းရဲ့ High Season ကတော့ ဧပြီလ ၃ဝ ရက်နေ့မှာ ကုန်ဆုံးသွားခဲ့ပါပြီ။ မေလကနေ စက်တင်ဘာလအထိကိုတော့ Off Season (တနည်းအားဖြင့် Low Season) လို့ သတ်မှတ်ထားတဲ့အတွက် ဒီလိုမိုးရာသီအစမှာ ခရီးသည်တွေ လျော့နည်းစပြုလာပြီ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒီတော့ ကျွန်မတို့ ခရီးသွားကုမ္ပဏီတွေလည်း ကုန်ဆုံးသွားတဲ့ကာလက စာရင်းတွေကိုရှင်း၊ လာမယ့် ခရီးသွားရာသီအတွက် ပြင်ဆင်ကြနဲ့ ထူးထူးခြားခြား အလုပ်ပါးသွားတယ်ရယ်လို့တော့ မရှိပါဘူး။ (မိုးတွင်းဧည့်သည်များတဲ့ တစ်ချို့ကုမ္ပဏီတွေကတော့ အလုပ်များနေမယ်လို့ ထင်ပါတယ်။) ပြီးခဲ့တဲ့ရာသီတစ်ခုလုံးကို စိတ်မောလူမောနဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ကြရပါတယ်။ အခန်း booking တွေမရတာ၊ လေယာဉ် booking […]
– – ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ “” ဗုဒ္ဓဘာသာကို နိုင်ငံတော်ဘာသာအဖြစ် တရားဝင်ပြဌာန်းထားတဲ့အကြောင်းလေးကို ထေရဝါဒဓမ္မကွန်ရက် က စာစောင်ထုတ်ထားပါတယ်..လောလောဆယ်တော့ ဒါလေးကို တင်ပေးလိုက်ပါတယ်.. အသေးစိတ်ကိုတော့ မကြာခင်မှာ တင်ပေးပါမယ်ရှင့်…. “” ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ဒီအပိုင်းမှာတော့ ကြုံခဲ့ရတဲ့ လူတွေအကြောင်းကို ပြောပြပါမယ်။ သူများအကြောင်းတွေပြောမယ်ဆိုတော့ အတင်းလိုမျိုးများ ဖြစ်မလားလို့ တွေးမိပါသေးတယ်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပြန်ကြည့်ပြန်ရင်လည်း ပြီးပြည့်စုံနေတဲ့လူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အထူးသဖြင့် သီလစောင့်ထိန်းတဲ့အချိန်တစ်လျှောက်လုံး ကျွန်မတို့သူငယ်ချင်းတွေစုပြီး စကားပြောကြတဲ့အတွက် သီလတစ်ပါးကျိုးတယ်လို့များ ပြောလို့ရမလားတော့ မသိပါဘူး။ မျက်စိရှေ့မြင်နေတာတွေကိုတော့ ကြည့်ပြီး ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာ အမှန်ပါပဲ။ ဒီတော့ ဒါလေးတွေကိုပဲ ပြန်ပြီး ဖောက်သည်ချပါရစေ။ ပထမဆုံးကတော့ လူငယ်တွေများတဲ့အလျောက် စကားတွေအသားကုန်ပြောကြတာပါ။ လူများတဲ့အတွက် အသံတွေက ဆူနေပါတော့တယ်။ ကျွန်မတို့လည်း စကားပြောတဲ့အထဲမှာ ပါပါတယ်။ နာရီဝက်နားချိန်ပေးရင် စင်္ကြံမလျှောက်ဖြစ်ပါဘူး။ အစကတော့ လျှောက်မလို့ ကြိုးစားကြည့်ပါသေးတယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်က လှုပ်လှုပ်ရွရွ၊ စကားသံတွေကကြားနေရဆိုတော့ အမှတ်မကပ်နိုင်တာနဲ့ပဲ မလျှောက်ဖြစ်တော့ပါဘူး။ လူငယ်များတယ်ဆိုတဲ့နေရာမှာ ယောက်ျားလေးက (၁၀၀)ကျော်လောက်ရှိပါတယ်။ အက်ဆစ်သံကြားလို့ အိမ်ကအတင်းပို့တာကြောင့် ရောက်လာကြပုံပါပဲ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ တစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်းမှာ တဖွဲဖွဲပြန်သွားကြလို့ပါ။ […]
……………….. ……………….. ……………….. တရားစခန်းသို့ တစ်ခေါက် (၁) https://myanmargazette.net/173951/creative-writing ……………….. ……………….. ……………….. ဆရာဦးရဲမြင့်က ပဋိစ္စသမုပ္ပာဒ်သင်တန်းတရားကို သင်ပါတယ်။ ဆရာဦးမောင်မောင်ကတော့ မဟာသတိပဌာန်တရားနဲ့ လိုရင်းတိုရှင်းဝိပဿနာတရားတို့ကို သင်ပါတယ်။ ဆရာနှစ်ယောက်စလုံးက သင်ကြားပေးတာ အရမ်းကောင်းပါတယ်။ ဆရာဦးရဲမြင့်ကတော့ မိုးကုတ်တရားအတိုင်း ပဋိစ္စသမုပ္ပာဒ်လည်ပုံပြတ်ပုံတွေကို အပြင်ဗဟုသုတတွေနဲ့ရော၊ စက်ဝိုင်းနဲ့ရော အသေအချာသင်ပေးပါတယ်။ လေယူလေသိမ်းကတော့ ဆရာတော်တွေတရားဟောတဲ့လေသံနဲ့ တူပါတယ်။ ဆရာဦးမောင်မောင်ကတော့ အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဓမ္မစက္ကဖောင်ဒေးရှင်း (I.D.F) ကဖြစ်တဲ့အတွက် ဘာသာရေးအသိတွေ၊ အမျိုးဘာသာသာသနာကို ကာကွယ်စောင့်ရှောက်ဖို့တွေ၊ မြတ်စွာဘုရားရဲ့တရားတော်တွေဟာ သိပ္ပံနည်းကျတဲ့အကြောင်းတွေ စတဲ့ ဗဟုသုတတွေကို ထည့်သွင်းပြောကြားတဲ့အတွက် ကျွန်မတို့လို ဘာမှမသိသေးတဲ့လူငယ်တွေအတွက်ကတော့ တကယ့်ကို မှတ်သားစရာပညာတွေပါပဲ။ ဆရာရဲ့စာအုပ်တွေကိုလည်း ပြန်ကြားရေးဌာနမှာ ဝယ်လို့ရပါတယ်။ အခွေတွေလည်း ရှိပါတယ်။ တကယ်တော့ […]
ခေါင်းစဉ်ကိုကြည့်ပြီး မွန်မွန်တစ်ယောက် တရားပဲဟောတော့မလား၊ ဒါမှမဟုတ် တရားပဲပေါက်သွားပြီလား၊ ဘာလားညာလား မထင်လိုက်ပါနဲ့နော်။ ဒုတိယအကြိမ်ဆိုပေမယ့် ပထမအကြိမ်လို ဖြစ်နေလို့ပါ။ ပထမအကြိမ်တုန်းက ဆယ်တန်းဖြေပြီးတဲ့အချိန်ဆိုတော့ ကလေးသာသာ ဘာမှအာရုံမရှိဘဲ တရားစခန်းဝင်တာဆိုတော့ အခုနေပြန်တွေးကြည့်ရင် ဘာမှမမှတ်မိတော့ဘူး။ ဆိုတော့ ကျွန်မအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်အတွေ့အကြုံတွေကို အရမ်းပြောပြချင်လို့ပါ။ အခုမှ သေချာဝင်ဖူးတာဆိုတော့ ကိုယ့်အတွက် အသစ်ဖြစ်နေတာလည်း ပါတာပေါ့နော်။ ရွာထဲမှာ ဖောက်သည်ပြန်ချတာပါ။ အမှတ်တရလေးလည်း ဖြစ်အောင်ပေါ့။ အားနာပါးနာနဲ့ ဖတ်ပေးကြပါဦးနော်။ ပိတ်ရက်ဆိုရင် နယ်ပြန်ချင်တာ ရွရွတက်နေတဲ့ ကျွန်မတစ်ယောက် ဒီနှစ် သင်္ကြန်ပိတ်ရက်ရှည်မှာ အိမ်ပြန်ချင်စိတ်မရှိတာ နည်းနည်းထူးခြားတယ်ရှင့်။ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ ပြောကြပါတယ်.. ဟိုလူမရှိလို့ ပြန်မလာတာမို့လား၊ ဒီလူမရှိလု့ိ မပျော်နိုင်တာမို့လား၊ […]
ဆုတောင်းခဲ့ဖူးပါသည်… (၁) https://myanmargazette.net/171969/creative-writing ဆုတောင်းခဲ့ဖူးပါသည်… (၂) https://myanmargazette.net/172279/creative-writing ……………………………… အခန်း (၆) မဟုတ်ပါစေနှင့် ဟု အကြိမ်ကြိမ်ဆုတောင်းထားခဲ့သော်လည်း သေချာမှုတစ်ခုကတော့ အိမ်အပြန်တွင် စောင့်ကြိုနေခဲ့ပါသည်။ “ငါ နေ့ခင်းက ကိုဖြိုးနဲ့ ဖုန်းပြောတယ် ခင်လေး..” “ဘာတဲ့လဲဟင်” “သူ မြင်မြင်ချင်း သဘောကျသွားတယ်တဲ့… နောက် တကယ်ချစ်မိသွားတယ်တဲ့… ” “အော်.. အဲ့လောက်တောင်မှလား…” “အင်း… ငါ ပြောတော့ပြောလိုက်ပါတယ်… ခင်လေး ဘယ်လောက်တောင် ခံစားရမလဲ နင်မသိဘူးလားဆိုတော့… သူ မထင်ရက်ပါဘူးတဲ့… ” “နင်တို့တောင် သိနေတဲ့ ငါ့သံယောဇဉ်တွေကို သူမမြင်ခဲ့ဘူးပေါ့…” “သူက ပြောတယ်.. တစ်ခါတစ်ခါတော့ သူလည်း အဲဒီလို ခံစားရပါတယ်တဲ့.. ဒါပေမယ့် အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အနေနဲ့ သာမန်ထက်ပိုတဲ့ […]
– – ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ဆုတောင်းခဲ့ဖူးပါသည်… (၁) https://myanmargazette.net/171969/creative-writing ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ အခန်း (၄) မမနွေး… နာမည်အပြည်အစုံက နွေးရတီဝင်း။ အသားဖြူဖြူ၊ လူကောင်ခပ်သေးသေးနှင့် ချစ်စရာကောင်းသော တိုင်းရင်းသူ မမနွေးက ခင်လေးတို့ထက် (၃) နှစ်ကြီးပါသည်ဆိုလျှင် မည်သူကမျှ မယုံချင်ကြပါ။ ကျောင်းပြီးလို့ ဘွဲ့ရပြီးချိန်တွင် နေခြည်က အဆောင်နေပြီး သင်တန်းတက်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သီးသန့်နေတတ်သည့် နေခြည်က အဆောင်မနေချင်တော့ပါဟုဆိုတော့ ခင်လေးတို့ တစ်နယ်တည်းက သူငယ်ချင်းတွေစုပြီး တိုက်ခန်းငှားနေကြသည်။ ထိုအခါ နေခြည်နှင့် တစ်ဆောင်တည်းနေခဲ့သည် မမနွေးကပါ ခင်လေးတို့ဆီ ပါလာခဲ့တော့သည်။ မမနွေးကို ခင်လေး ချစ်ပါသည်။ သမီးကြီးဖြစ်သည့် ခင်လေးအတွက်ကတော့ အစ်မတစ်ယောက် ကောက်ရသကဲ့သို့ပင်။ မမနွေးကလည်း နွဲ့ဆိုးဆိုးတတ်သည့် နေခြည့်ကို […]
အခန်း (၁) “ခင်လေး သူ့ကို သိပ်ချစ်တယ် အစ်မ…. အစ်မ သိတယ်မို့လားဟင်…” ကြည်နူးစွာပြောလိုက်သည့် ခင်လေးကို မမနွေးက ပြုံးပြီးကြည့်လိုက်ပါသည်။ “အစ်မ သိတာပေါ့ ညီမလေးရယ်… သူ့အကြောင်းပြောရင် ညီမလေးပြုံးနေတာ… အချိန်ပြည့် သူနဲ့ တွေ့ချင်နေတာ… ဖုန်းတွေပြောချင်တာ… သူနဲ့စရင် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်နေတာ… အစ်မ ရိပ်မိပါတယ်… နောက်ဆုံးတော့ အစ်မကို ပြောပြပြီပေါ့…” “ခင်လေး သူ့ကို ချစ်တယ်ဆိုတာ ဘယ်သူ့ကိုမဆို ပြောပြရဲပါတယ်… ချစ်တယ်ဆိုတာ ရှက်စရာလို့လည်း ဘယ်တော့မှ မတွေးခဲ့မိပါဘူး… တစ်ခုပဲ… ဒါကို သူရိပ်မိတယ်ဆိုရင်တောင် တရားဝင်မသိစေချင်ဘူး… သူ့ကို တရားဝင်သွားပြောမယ့်သူတွေကိုတော့ မပြောဖြစ်ပါဘူး…” “သူသိတော့ ပိုမကောင်းဘူးလား ညီမလေးရယ်…” “ခင်လေး ကြောက်တယ် အစ်မရယ်… ခင်လေး ကြုံဖူးခဲ့ပါတယ်… […]
– – +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ လောကကြီးထဲ ဝင်လာတုန်းကပေါ့… နာကျင်မှုကို သူမမှု ဝါး…ဆိုတဲ့ ငိုသံနောက်မှာ ပီတိတွေအကုန်စုလို့ ငါ့ကို မွေးဖွားပေးခဲ့တယ်…။ လူလားမြောက်လာချိန်မှာပေါ့… မေတ္တာနို့ရည်ကို တိုက်ကျွေး ရင်ငွေ့နွေးကြားက ငါ့အပေါ် အပြုံးပန်းတွေ ဝေချလို့ ချစ်မဝဖြစ်ခဲ့ပြန်တယ်…။ ကျောင်းတက်စအချိန်မှာပေါ့… ဖြူစိမ်းဝတ်စုံ ပါးကွက်ကျား စုတ်ဖွားလွတ်အိတ်နဲ့ ကျောင်းသူကြီးကို ရှုမငြီးဖွယ် တစိမ့်စိမ့်ကြည့်လို့ ကြည်နူးခဲ့ရပြန်တယ်…။ ပညာသင်ချိန်ကာလမှာပေ့ါ… လိုအပ်တာ အကုန်ဖြည့်ဆည်း “ငါ့သမီး စာကျက်နေရင် ပြီးရော” တဲ့… စာအံသံတွေ နားဆင်ရင်း ဘဝအမောတွေလည်း ပြေခဲ့ရပေါ့…။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မှာပေါ့… အရာရာကို နားလည်ပေးလို့ “အမေသာ သူငယ်ချင်းကောင်းပါ” တဲ့… အကြောင်းအကျိုးခွဲခြားတတ်ဖို့ မနားတမ်း သွန်သင်ခဲ့ပြန်တယ်…။ မြို့တော်ကြီးကို စေလွှတ်ကာနီးပေါ့… “ငါ့သမီးတက်လမ်းအတွက်ဆို ခွဲနိုင်ပါတယ်” တဲ့… […]