padonmarအောက်တိုဘာ ၂၃ ၊၂၀၁၂ မြန်မာ့အလင်းရောင်စုံသတင်းစာပါ သတင်းလေးပါ။ တစ်ချိန်က နှလုံးသားမရှိသူ အမြန်လမ်းပေါ်မတက်ရ လို့တောင် ရေးခဲ့ရတဲ့ နေပူတော် အမြန်လမ်းမှာ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမယ့် ခြေလှမ်းလေးပါပဲ။ ကြားမိသလောက်တော့ သမ္မတကြီးက အဲဒီ ဆောင်းပါးလေးဖတ်ပြီး တော်တော်ကို စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပါတယ်တဲ့။ အစည်းအဝေးသွားတက်ရတဲ့သူတွေကိုတောင် ခင်ဗျားတို့ကို နေပြည်တော် ခေါ်တွေ့ရတာ အားနာပါတယ်လို့ ပြောသံကြားမိပါတယ်။ စတုတ္ထမဏ္ဍိုင်ရဲ့ ပြည်သူ့အကျိုးပြုနိုင်မှုတစ်ခုပါလို့ပြောချင်ပါတယ်။ (အောက်တိုဘာ ၂၂ မှာ လည်း သမ္မတကြီးက မီဒီယာတွေနဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီးတွေ့ဆုံပြီး မေးမြန်းတာတွေကို စိတ်ရှည်ရှည် ဖြေကြားပေးသွားတယ်လို့ ဖတ်လိုက်ရပါတယ်) အခုဆို အကယ်ဒမီပွဲကြီးလည်း ရန်ကုန်မှာပဲကျင်းပခွင့်ရသွားပါပြီ။ လိုင်စင်လျှှောက်တဲ့ အလုပ်တွေလည်း ရန်ကုန်ကို ပြန်ရွှေ့ဖို့လုပ်နေကြပါပြီ။ မသွားမဖြစ်သွားရဦးမယ့် ခရီးသည်တွေအတွက် အကူအညီ လိုအပ်ရင် ပေးဖို့ပြင်ဆင်ထားတယ်ဆိုတာ ဝမ်းသာစရာ သတင်းကောင်းလေးပါပဲ။ လူနာတင်ယာဉ်လှူဒါန်းတဲ့ ဦးကိုကိုကြီးဆိုသူရဲ့ […]
ချစ်ခင်လေးစားရပါသောဂဇက် ရွာသူား များရှင့် ကျမကတော့ အပိုဂျီး(ခရက်ဒစ်တူ တုံမမ)စစ်စစ်ပါရှင့်။အပိုဂျီးပီပီ နေရာတကာ လျှာရှည် အထွန့်တက် ဆရာလုပ်တတ်ပါတယ်။ ရွာမှာ ဆုပေးပွဲလေးလုပ်မယ်ဆိုတော့ အဘဖေါသထိန်းကြီးနဲ့ အဘဆွေ သထိန်းကြီးများက မတည်ပြီး ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စား ဂျီးတော်နွားကျောင်းမယ့် ဖက်ရွက်အဖွဲ့လေး ဖြစ်လာတာတော့ ရွာသူသားများအသိပါရှင့် ။ (ဆူးပေါ်ဖက်ကျလည်း ဖက်ပေါက်၊ဖက်ပေါ်ဆူးကျလည်းဖက်ပေါက် ဆိုတဲ့ ဖက်ရွက် အဖွဲ့ပါ၊ရွာထဲက ဆူးနဲ့တော့ မဆိုင်ပါဘူး၊ဤကား မရှင်းလင်းချက်) တစ်လတစ်လ ကိုယ်ကြိုက်တာတွေ ကိုယ်ရွေးချင်တဲ့စံနဲ့ရွေးပေးပြီး အမှတ်ပေးစနစ်နဲ့ ရွေးလာကြတာ အခုဆိုရင် ၃လ ပြီးခဲ့ပါပြီ။ ဆုပေးဖို့လည်း အိတ်စိုက်ပြီး ဝယ်ပြီးပါပြီ။ ဘာဆုလဲဆိုတာကိုတော့ ငွေရောင်ဖန်သားပြင်ပေါ်မှာ (ပိတ်သားပြင်က ခေတ်မှမရှိတော့တာနော်) ဆက်လက်ကြည့်ရှုကြပါ။ အဲသဟာလို ဆုကိုရွေးဝယ်ပြီးတော့ ကျမအပိုဂျီးက ထုံးစံအတိုင်းလျှာရှည် အထွန့်တက် အပိုလုပ် ကွန့်ဖို့ စိတ်ကူးတွေဝင်ပြန်ရော။ ကျမတို့ […]
သတင်းစာထဲမှာ စာရေးဆရာကြီး အောင်ချိန်ဘွား( ကလောင်ကို လေးစားသောအားဖြင့် ဦးမထည့်ပါဘူး) ရဲ့ ကွယ်လွန်သူ ဇနီးအတွက် လွမ်းကဗျာလေး ဖတ်လိုက်ရတော့ အရင် ကဖတ်ဖူးတဲ့ ဆရာ့ရဲ့ လက်ရာလေးတွေ ပြန်ရှာမိပါတယ်။ ကျမရဲ့စာအုပ်စင်မှာ ရှာမရတော့ ဆုံးသွားတဲ့ အကို ဝမ်းကွဲတစ်ယောက်ရဲ့ စာအုပ်စင်ကို မွှေနှောက်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ တွေ့လာတဲ့ စာအုပ်ကို အမှတ်တရဖြစ်စေဖို့ရော၊ အဲဒီခေတ်ကို ဂဇက်ရွာသူသားများ လေ့လာမိစေဖို့ရော ရည်ရွယ်ပြီး တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ဆရာတွေ့ရင် နှစ်သက်မယ်လို့ထင်ပါတယ်။ ၁၉၈၂ ကထုတ်ဝေတဲ့ စာအုပ်ဆိုတော့ ကြောင်ဝတုတ်က ၂နှစ်သား၊မောင်ဂီတို့ စိန်ဗိုက်တို့ မောင်အံတို့ တောင်မမွေးလောက်သေးပါဘူး။ တန်ဖိုးက ၂ဝ ကျပ်တဲ့။ ခုခေတ်မှာ ဒီလို စာတစ်အုပ် အနည်းဆုံး ၂၀၀ဝ ဆိုတော့ အဆ ၁၀ဝ တက်တာပေါ့နော်။ ငှားခကလည်း ၁ရက်ကို ၁ […]
ဆရာမဒေါ်မာဂရက် ဆိုရင် ကျမတို့မြို့လေးက လူတိုင်းသိကြပါတယ်။ အလွန်ရိုးသားတဲ့ Baptist ဘာသာဝင် ကရင်လူမျိုး အပျိုကြီးပါ။ အရပ်မြင့်မြင့် ၊တစ်ခေါင်းလုံးဖြူနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ် ထုံးဖွဲ့၊အမြဲတမ်း အဝတ်အစားလည်း သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်နဲ့ ရုပ်ချောတဲ့ ဆရာမဖြစ်ပါတယ်။ (ဒီလောက်ရုပ်ချော သဘောကောင်းတဲ့ ဆရာမ ဘာလို့ အပျိုကြီး ဖြစ်နေလဲဆိုတာ ငယ်ငယ်တုံးက သဘောမပေါက်ခဲ့ပါဘူး။) စာသင်တာလည်း အလွန်ကောင်း၊စိတ်လည်းရှည်၊ကျောင်းသားတွေကိုလည်းချစ် ၊ကျောင်းသားတိုင်းကလည်း ချစ်တဲ့ ဆရာမပါ။ ဆရာမသက်တမ်းအလွန်ရှည်တော့ တစ်မြို့လုံး ဆရာမတပည့်တွေချည်းပါပဲ။အားလုံးကိုလည်း နာမည်နဲ့ တကွမှတ်မိသူဖြစ်ပါတယ်။ သတ္တမတန်း “A” ခန်းရဲ့ အတန်းပိုင်ဆရာမအဖြစ်နဲ့ အင်္ဂလိပ်စာ သင်ကြားခြင်းမှာ တစ်သက်တာလုံး မြုှပ်နှံသွားသူပါ။ ကျမတို့ခေတ်က ၅တန်းရောက်မှ အင်္ဂလိပ်စာ စသင်ရပါတယ်။ ကျူရှင်တွေလည်း မတက်ချင်တဲ့ ကျမ ၅ တန်းအတက်မှာ အင်္ဂလိပ်စာ အခက်အခဲနဲ့ […]
ဒီနေ့ညနေ ၃နာရီခွဲ မြို့ထဲကို အပြန် အင်းစိန်လမ်းပေါ် ဆင်ရေတွင်းနားမှာ ဘေးချင်းပွတ်ပြီး ချိတ်နေတဲ့ ပါရမီဘတ်စကား ၂စီးကို တစ်ဖက်ယာဉ်ကြောမှာ တွေ့လိုက်ရလို့ မှတ်တမ်းတင်ထားလိုက်ပါတယ်။ ဒရိုင်ဘာတွေ စပါယ်ယာတွေလည်း သူမှားငါမှန် အချင်းများနေကြပါတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း လမ်းဘေးကလူအုပ်ကြီးကလည်း ဝိုင်းစပ်စုလို့ပါပဲ။ သူတို့နောက်က လမ်းပိတ်နေလို့ သွားမရတော့တဲ့ ယာဉ်တန်းကြီးဟာ ကား ၁မှတ်တိုင်စာ (စွယ်တော်ရွက် သင်တန်းရှေ့ထိ) ရောက်ပြီး ခရီးသည်တွေလည်း စိတ်ပျက်ပျက်နဲ့ သူတို့ရှင်းအပြီးကိုစောင့်နေကြရပါတယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့လက သတင်းစာထဲမှာပါတဲ့ ပါရမီ-အဓိပတိယာဉ်များ မဆင်မခြင်မောင်းလျှင်၊ဆက်ဆံရေးမပြေပြစ်လျှင် အောက်ပါဖုန်းနံပါတ်များသို့တိုင်ပါဆိုတဲ့ ကြော်ငြာလေး သတိရမိပါတယ်။ သူတို့ပေးထားတဲ့ ဖုန်းနံပါတ်က မှတ်မိလွယ် နံပါတ် မဟုတ်ပါဘူး။ (ဥပမာ- အရေးပေါ်လူနာတင်ယာဉ်ခေါ်ချင်ရင် 500005 ဆိုတာမျိုး တစ်ခါကြားတာနဲ့ မမေ့နိုင်တဲ့ နံပါတ်မျိုး ဖြစ်သင့်ပါတယ်) ကျမ ကတော့ တိုင်မယ်တောမယ် […]
အမေရိကန်၊အင်္ဂလန်၊ ဂျပန်နဲ့ ကိုရီးယား အော်ဇီသားများပါမကျန် Cholestrol မတက်ဖို့အရေး သံလွင်ဆီရွေးလို့စားမယ်တဲ့။ သဘာဝလွန်တဲ့ ဂျီအမ်ဖုဒ် စိတ်တော်ခုလို့ ရှောင်ကြဉ်မယ်တဲ့။ ရောဂါပိုးမွှား အိုကပ်ပါးတု့ိ သူတိုု့့တိုင်းပြည်ထဲ မဝင်ရဲအောင် ပါလာသမျှမျိုးစေ့ လေဆိပ်မှာ ထားခဲ့ရမယ်တဲ့ဟေ့။ ………………….. ဒို့ရွှေမြန်မာက သူဌေးးကြီးများ ပေါများတဲ့အရေး ဒေါ်လှတွေ အထပ်လိုက်ပေးတယ်တဲ့ဟေး။ ……………………….. မလပ်တလပ် လူတန်းစား ဒို့များကလည်း ဆေးဆိုးတဲ့ မျှစ် ဒို့မချစ်ပေါင်၊ ပန်းရောင် သမ်းတဲ့ ငါးပိ စေ့စေ့မကြည့်ပါအမိ။ ကြွပ်ကြွပ်အိတ်ထည့်ထား အကြော်များ ဝေးရာကရှား။ မြောင်းဆီလူဆီ ဒို့မသတီ ရွတ်မည်ဖတ်မည် ကန့်ကွက်ပါမည်။ လိုအပ်ရင်လည်း ဆန္ဒတွေထုတ်ဖော်ဖို့အရေး ဒို့အရေး။ သို့သော် ဒီလူမပီကြက်မပီကလေးတွေမှာတော့ အမှိုက်ပုံတွေရဲ့ကြား တိုးဝှေ့ကာသွား ဘယ်သူတွေ ပစ်ထားထား ဘယ်သူတွေ နင်းသွားသွား ကြက်ကလေးတွေလို ယက်ပါလား […]
ပိန္နဲ္နဲရွက်ကလေး နှစ်ရွက် မရဏာနုဿတိ ကမ္မဋ္ဌာန်းအကြောင်းကို စိတ်ဝင်စားလို့ ဖတ်ရှုနေရင်း စိတ်ထဲမှာ သတိတစ်ခုရလိုက်မိတယ်။ မနက်စောစော ဘုန်းကြီးပျံပင့်ထားလို့ သွားရမယ့်ကိစ္စပါ။ ဒါနဲ့ ဖတ်နေတဲ့ စာအုပ်လေး ဘေးမှာ ချပြီးတော့ စောစောလေး အိပ်ယာဝင်လိုက်တယ်။ မနက်လေးနာရီခွဲလောက် အနောက်ဥယျာဉ်တိုက်က ဘုန်းကြီးပျံကို ကျောင်းက ကားနဲ့လိုက်ပို့ခိုင်းပြီးတော့ ကားကို ပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။ ကျောင်းဝင်းထဲရောက်တော့ ပင်မကျောင်းဆောင်ကြီးရဲ့ အရှေ့ကွက်လပ်ထဲမှာ ယာယီစံကျောင်းပြုလုပ်ပြီး ပျံတော်မူသွားတဲ့ ဆရာတော်ရုပ်ကလာပ်အား အပူဇော်ခံထားရှိပါတယ်။ ဆရာတော်အရွယ်ကောင်းစဉ်က ရိုက်ကူးထားတဲ့ ခန့်ညားထည်ဝါတဲ့ မတ်ရပ်ဓာတ်ပုံကြီးက ရုပ်ကလာပ်ဦးခေါင်းပိုင်းကနေ ချိတ်ဆွဲထားတယ်။ မှန်အခေါင်းထဲမှာတော့ ဆရာတော်ရဲ့ ရုပ်ကလာပ်က ငြိမ်သက်နေလျက်။ ဆရာတော်သက်တော်က (၇၆)နှစ်၊ ဝါတော်က(၅၆)ဝါလို့ မှန်အခေါင်းအပြင်မှာ ရေးထားတယ်။ဆရာတော်ကြီးရဲ့ သီလ သမာဓိ ပညာဂုဏ်များကို အာရုံပြုကာ ဦးညွှတ် ကန်တော့လိုက်ပါတယ်။ ဆရာတော်ကြီး ရုပ်ကလာပ်တော်ကို […]
`ငါကံကောင်းနေသေးတယ်´ဆိုတဲ့ စာလေးကို ရေးသူ ဘုန်းသုခေဆိုတာ စမ်းချောင်းမြို့နယ် ဓမ္မစေတီစာသင်တိုက်က ဆရာတော် ဦးသုခေဓိတ ဖြစ်ပါတယ်။ စာသင်သား ၁၀ဝ ကျော်ကို စည်းကမ်းတကျ ပရိယတ်သင်ပေးရုံသာမက အနီးပတ်ဝန်းကျင်က ရပ်ကွက်သူားတွေကိုလည်း ဝိပဿနာတရားဟော အဘိဓမ္မာသင်တန်းပေးဆိုတာတွေကို ဓမ္မပူဇာမပါ အပတ်စဉ် ဟောကြားသင်ပြပေးနေပါတယ်။ ဆရာတော်ရဲ့ တပည့်စာသင်သားတွေဟာ စည်းကမ်းသေဝပ်စွာနေကြရပါတယ်။ မနက် တန်းဆွမ်းခံထွက်ချိန်ကလွဲလို့ အပြင်မှာ ဦးပဉ္ဖင်းတွေကိုရင်တွေကို မမြင်တွေ့ရပါ။ စာသင်စာကျက် ဝေယျာဝစ္စတွေလုပ်နဲ့ မအားလပ်ကြရပါဘူး။လူတွေနဲ့ ရောနှောခြင်းမရှိရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် နာဂစ်ကြောင့် ကျောင်းတိုက်ရှေ့လမ်းမကြီး သစ်ပင်တွေ လဲပြိုပြီး ပိတ်သွားတာလို လိုအပ်တဲ့အချိန်တွေမှာ စာသင်သားတွေထွက်ပြီး သစ်ပင်တွေ ရှင်းလင်းဖယ်ရှားပေးတာမျိုး လုပ်ပေးစေပါတယ်။ သင်္ကြန်တွင်းမှာ ပဏ္ဍိတာရာမဆရာတော်ကြီးရဲ့ ဩဝါဒခံယူပြီး တရားစခန်းဖွင့်လှစ်ပေးလေ့ရှိပါတယ်။ ကျမထက်အသက်ငယ်ပေမယ့် ဆရာတော့် သင်တန်းမှာ ကျမအားလပ်တိုင်း သွားတက်လေ့ရှိတော့ ကျမရဲ့ ဆရာ […]
“Are you sleeping!” ဆိုတဲ့ကလေးသီချင်းလေးကို Alarm sound လုပ်ထားတဲ့ Cellphone က Alarm မြည်သံနဲ့အတူ ကျော်ကျော် နိုးထလာပါတယ်။ ဒီနေ့ တနင်္ဂနွေနေ့ဖြစ်ပေမယ့် ခါတိုင်းလို 8 နာရီ 9 နာရီထိ အိပ်နေလို့မဖြစ်ပါဘူး။ ဒီနေ့ အန်တီ မေအေးဦး တို့ရဲ့ 2000 Group က ယဉ်ကျေးလိမ္မာသင်တန်းနဲ့ အခမဲ့ ဆေးစစ်၊ ဆေးကုပေးခြင်းကို ရွှေပြည်သာ “ မြိုင် ” သီလရှင် စာသင်တိုက်မှာ လုပ်ဖို့ရှိပါတယ်။ ကျော်ကျော်က အဒေါ်တွေ၊ အမတွေဆီကနေ ဒီအဖွဲ့လေး သတင်းကြားပြီး ကြုံကြိုက်ရင် လုပ်အားပေးဖို့ ရည်ရွယ်ခဲ့ပါတယ်။ အခုတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူကျောင်းပိတ်ရက်နဲ့ သင်တန်းကြုံကြိုက်ပြီဖြစ်လို့ ဘယ်လို လုပ်အား ပေးရပါ့မလဲ စဉ်းစားရင်း ကြိုပို့တာဝန်ယူပေးဖို့ […]
ဝါးခယ်မ အမှတ် (၁) အခြေခံပညာအထက်တန်းကျောင်း(ကျောင်းကြီး) အာစရိယပူဇော်ပွဲ Teacher homage of 1973-1988 batches of B.E.H.S(1),Wakhema will be held on 30th Dec,2012 at Wakhema township. We aim to donate large amount of money.(3-5 lakhs). Plz share this as much as u can. Thz. ဝါးခယ်မ ကျောင်းကြီးတွင် 1973မှ1988 အတွင်း ဒသမတန်းဖြေဆိုခဲ့ကြသော ကျောင်းသားကျောင်းသူဟောင်းများမှ ဦးဆောင်၍ ထိုနှစ်များအတွင်း ပညာသင်ကြားပေးခဲ့သော ဆရာကြီး ဆရာမကြီးများအား အာစရိယပူဇော်ပွဲကို 2012 December 30 (တနင်္ဂနွေနေ့) […]
ဒီနေ့မနက် ၉နာရီခွဲ ကျမ အလုပ်အသွားလမ်းမှာ ကား accident တစ်ခုကြုံရပါတယ်။ Car accident ကတော့ ခုတလော နေ့စဉ် ဖြစ်နေတာ ဆိုတော့ မဆန်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မျက်စိရှေ့မှာတင် ဖြစ်သွားတာဆိုတော့ ဖြစ်ပြီးသား ဓာတ်ပုံတွေ တွေ့ရတာနဲ့ မတူပဲ ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးမြင်လိုက်ရလို့ အတွေးတွေ တော်တော်ရှုပ်သွားရပါတယ်။ ဲဖြစ်စဉ်လေးပြောပြချင်ပါတယ်။ ပြည်လမ်းနဲ့ ပါရမီလမ်းဆုံ ကို လူတိုင်းသိကြပါတယ်။ အင်းလျားလေးနားပါ။ ပြည်လမ်းကနေ ပါရမီလမ်း RC2 ဖက်ကို ကွေ့လိုင်း(၁၅ စက္ကန့်ပေးပါတယ်)ပေးတဲ့အချိန် မှာ ပုံထဲက ဆလွန်းကားအနက်လေးက သူ့ယာဉ်ကြောအတိုင်းမောင်းထွက်ပါတယ်။ ချော်တွင်းကုန်းဖက် ပါရမီလမ်းကနေ ပြည်လမ်းမြို့လယ်ဖက်ကို မီးဝါပေးထားချိန် မှာ ကက အဖြူရောင်က မီးဝါကို အမီဖြတ်ဖို့ အရှိန်နဲ့မောင်းလာပါတယ်။ အဲဒီ မီးဝါဖြတ်တဲ့ ကကအဖြူက ကွေ့လိုင်းက […]
နေဝင်းမောင်ရဲ့ ဆက်ဆံရေး အနုပညာ စာအုပ် ကို ဖတ်ညွှန်းလေး ကျမရေးမိပါတယ်။ နေဝင်းမောင်ရဲ့ ဆက်ဆံရေး အနုပညာ မှန်တာပြောရရင် ကျမ နေဝင်းမောင်ရဲ့ စာတွေ လေးစားပေမယ့် သူ့အကြောင်း သိပ်မသိပါဘူး။ သူ လူရည်ချွန်ဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာတောင် သူကွယ်လွန်ပြီးမှ သူ့အမေရဲ့ဆောင်းပါးတွေ ဖတ်ပြီးသိရတာပါ။ ကျမတို့ ခေတ်က လူရည်ချွန်ဆိုတာ တကယ့်ကို ကျောင်းပညာ၊ဗဟုသုတ၊အားကစား၊အနုပညာ ဘက်စုံအတော်ဆုံးမဟုတ်တောင် တီးမိခေါက်မိရှိတဲ့ လူတော်တွေကို မျက်နှာကြီးငယ် မလိုက် ရွေးချယ်ခဲ့တာဖြစ်လို့ လူတော်တိုင်း လူရည်ချွန်မဖြစ်ပေမယ့် လူရည်ချွန်တိုင်းဟာတော့ လူတော်တွေဖြစ်ပါတယ်။ (ကျမတော့ လူရည်ချွန်ထဲမပါခဲ့ပါဘူးနော်၊အလွန် အားကျမိတဲ့ဘဝပါ) ဒီလို လူတော်တွေ တော်တော်များများ ပြည်တွင်းမှာ မရှိကြတော့တာလည်း ကျမ မကြာခဏရေးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီထဲက မြန်မာပြည်မှာ ကျန်တဲ့၊ နိုင်ငံ့အပြင်ထွက်ပြီးမှ မြန်မာပြည်ကိုပြန်လာတဲ့ လူရည်ချွန်တွေထဲက တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ နေဝင်းမောင်အကြောင်းကို […]
ကျမနဲ့နေဝင်းမောင် ကျမနဲ့နေဝင်းမောင်ဟာ ဆေး(၁)မှာ တစ်တန်းတည်းသားတွေပါ။ ဒါပေမယ့် ခင်မင်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေတော့ မဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ သူက ပညာတတ်အရာရှိ မိဘကမွေးတဲ့သူဖြစ်ပြီး ကျမက ပညာမတတ်တဲ့ ကုန်သည်မိဘက မွေးတဲ့သူဆိုတော့ Orbit မတူတဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတွေကြားမှာ ကျောင်းနေစဉ်က သိကျွမ်းခဲ့ခြင်းတောင် မရှိပါဘူး။ 3rd MB အရောက်မှာ သူဟာ ကျမတို့အတန်းနဲ့ လမ်းခွဲခဲ့ရပါတယ်။ ကျောင်းပြီးလို့ အနှစ် ၂ဝ အကြာ သူငယ်ချင်းတွေ ပြန်ဆုံကြတဲ့ပွဲလေးမှာ နေဝင်းမောင်နဲ့ ပြန်တွေ့ခဲ့ပါတယ်။ သူရဲ့ပါတနာဖြစ်တဲ့ ကျမတို့အတန်းရဲ့ မရှိမဖြစ် ခိုင် ကမိတ်ဆက်ပေးလို့ ပြော ဖြစ်တဲ့ စကား ၄-၅ ခွန်းထက်မပိုပါဘူး။ ကျမတို့ သူငယ်ချင်းတွေ နောက်ပိုင်းမှာ အဲဒီနေဝင်းမောင် ဆိုတာ ဟိုတစ်ယောက်မလားလို့ တီးတိုးတီးတိုး လုပ်ခဲ့ကြရုံပါဘဲ။ ကျမတို့ အတန်းရဲ့ […]