ကျနော်တို့ နိုင်ငံမှာ စာနယ်ဇင်းလွတ်လပ်ခွင့်ရတာဝမ်းသာစရာပါ  နိုင်ငံတော်ကိုအပြုသဘောမျိုးနဲ့မှားအျမှန်တွေကိုဝေဖနထောက်ပြခွင့်တွေရပါတော့မယ်လေ  အရင်အစိုးရလက်ထက်ကဆိုရင်ပေါ့  အားလုံးသိ့ကြတဲ့အတိုင်း  ဘယ်မှအတိမ်းစောင်းမခံ ခပ် သဲသဲပြောရမယ်ဆိုရင်တောင်   မှားတာနဲ့သေဒဏ်ဆိုတာမျိုးကိုး  အခုချိန်ခါမှာဆိုရင်ဘဲ မဂ္ဂဇင်း  ဂျာနယ်တွေမှာ  အရင်ကထက်စာရင်အများကြီး ရေးခွင့်ရလာတာတွေ့ရမှာပါ  နိုင်ငံတော်သမ္မတကြီးကိုကျေးဇူးတင်စရာပါ    စာလဲရှည်နေပါပြီ  ဖတ်ရတဲ့သူကိုလဲအားနာလှပါတယ်  ပြောခွင့်ရပြီဆိုတော့လဲပြောရတော့မှာပေါ့   ဒီပို့လေးကိုဖတ်ပြီးတော့  ဒါမျိုးတွေကတော့အများကြီးပါလို့တော့  ကောက်ချက်မချလိုက်စေချင်ပါဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့  အခုရေးပြမဲ့မြို့လေးကနေပြီးတော့ဒီလိုအရေးအသားမျိုးတွေ ရေးခဲ  တွေ့ရခဲလို့ပါဘဲ မော်လမြိုင်ကျွန်းမြို့လေးပါ  အလွန်အေးချမ်းသာယာပါတယ်မြို့နေလူထုကလဲရိုူသားသူများလှပါတယ်   မြို့ပေါ်ကိုရောက်လာတတ်တဲ့အမှုထမ်း  အရာထမ်းများကိုလဲ  လေးစားချစ်ခင်  ဆွေမျိုးညီအကိုမောင်နှမလိုမျိုးကူညီရိုင်းပင်းတတ်တဲ့  စိတ်ဓာတ်လဲ  မြို့နေလူထုမှာအပြည့်အဝရှိ့ပါတယ်    ဒါမေမဲ့ဗျာ    အခွန်ဦးစီးဌာနက  ဒုတိယဦးစီးမှုးဆိုသူရဲံ့လုပ်ရပ်ကတော့များလှပါတယ်   အဖြစ်ကဒီလိုပါ   လွန်ခဲ့တဲ့  2011  /11လပိုင်းလောက်ကပါ   မြို့မရပ်ကွက်  (၇) ရပ်ကွက်မှာရှီ့တဲံ  ဓျေးသည်များထံကိုသွားပြီးတော့ အခွန်ကောက်ခံတာပါစုစုပေါင်း  ရ ဦးခန့်လောက်ရှီ့ပါတယ်  သူဟာ  အိတ်တလုံးကိုဆွဲလို့ ဓျေးဆိုင်တဆိုင်ကိုဝင်လိုက်ပါတယ်  ပြီးတော့ဆိုင်ရှင်ဆိုသူကု်မေးပါတယ်  ဆိုင်ရှင်မှန်ကန်ရင်  […]