kai သျှားထွဋ်အိန္ဒြာ = အသက် (၂၀)၊ ဒုတိယနှစ် ဒဿနိကဗေဒ (Philosophy)၊ ဒဂုံတက္ကသို်လ်၊ ရန်ကုန်မြိ ု့ Q. သျှားထွဋ်အိန္ဒြာ… ဖိလစ်ပိုင်ခရီးစဉ်ရှိတယ်လို့ သိရပါတယ် ။ အဲဒီအစဉ်နဲ့ပက်သက်ပြီးတော့ဘယ်သူ့ အစီအစဉ်လဲ… ဘယ်သူကကမကထလုပ်ပေးတာလဲ… ဆိုတာလေးတွေ ပြောပြပေးပါလား ။ ဟုတ်ကဲ့ပါ…အခုသမီး ၁၅ . ၈ .၂၀၁၄ ကနေ…၂၃ . ၈ .၂၀၁၄ ထိ… ဖိလစ်ပိုင်ကိုသွားရမယ်ပေါ့နော်.. သမီးကိုHoliday Television Co.,Ltd ကနေစီစဉ်ပေးမှုရယ်.. ဒီကMiss Universe Myanmar Organizationတို ့ ပံ့ပိုးကူညီမှုတွေနဲ ့ သွားရမှာပါ…. ။ Q. ထိုင်းနိုင်ငံ Holiday Television Co.,Ltdက Mr.Nawat Itsaragisilတို ့နဲ့အတူ… Miss Universe […]
ေနာင္ ရိုးခင်ပြီးနောက်မှာ…ကောင်မလေးရဲ့ စိတ်ရင်းကောင်းတာလေးတွေ၊ စိတ်မာချင်သယောင် ဆောင်ပြီး စိတ်အားငယ်တတ်တာတွေ….၊ ကျနော့်အပေါ် တစ်ခါတစ်လေတော့ သဘောကောင်းပြီး…တစ်ခါတစ်လေတော့ ချောက်ချတတ်တာတွေ…ခင်ဗျားတို့ကို ပြောပြဦးမယ်….။ အရင် ပိုစ့်မှာ ကျနော်…အဲ့ဒီလို ပြောခဲ့ပါတယ်…. သုံးနှစ်ကျော် ခင်ခဲ့တဲ့ထဲမှာ..သူမနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး မှတ်မှတ်ရရ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ကျနော့်အမှတ်တရပိုစ့်တွေအနေနဲ့ ပြောပြချင်တယ်….။ ကဲ………ကျနော်…စ ပြောတော့မယ်နော်.. ကျနော် ပြောပြမယ်…။ ခင်ဗျားတို့သာ စဉ်းစားကြည့်ကြပါတော့…။ သူမဟာ…ဘယ်လိုမိန်းခလေးမျိုးဆိုတာ……….. **************************************************************** တကယ်လို့…အဲ့ဒီကောင်မလေးကို နာမည်တစ်ခုသာ ပေးရမယ်ဆိုရင် သူ့ကို ကျနော်…”မိန်း” လို့ နာမည်ပေးချင်ပါတယ်…။ တကယ်လဲ သူဟာ ကျနော့်အတွက် Main ပါပဲ…။ ကျနော်တို့ ခင်ပြီးတဲ့နောက်….. ဒီနေ့ ကျနော့်ကားလဲပြီး စိတ်တိုင်းကျတဲ့ ကားသစ်လေးနဲ့ မြောက်ကြွကြွဖြစ်နေတယ်…။ ရွှေညောင်ပင်ဘိုးဘိုးကို ဦးမတိုက်ရသေးခင်…အဲ့ကလေးမကို သွားကြွားမယ်ဆိုပြီး…ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်တော့ […]
ေသာ္ဇင္ (လြိဳင္ေကာ္)ရွာသူရွာသားများကို ကြုံတုန်းလေး မာကက်တင်းဝင်သွားတယ်လို့တော့မထင်ပါနဲ့နော်။ တကယ်တော့ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကို ကြော်ငြာဝင်သွားတာလို့သဘောထားပေးဗျာ။ အထက်က မျက်နာဖုံးလေးကိုတွေ့တဲ့အခါ ဒါ တို့ရွာသားလို့ ပြောမိသွားမယ်ထင်ပါတယ်။ ခုချိန် ဒီစာအုပ်လေးဖြစ်မြောက်လာတော့မယ်ဆိုတာနဲ့ ကျွန်တော်ဘယ်ကနေ စတင်ဝင်ရောက်စာတွေရေးဖြစ်ခဲ့သလဲ ဆိုတာကို ပြန်အမှတ်ရတယ်ဗျ။ လွန်ခဲ့တဲ့ ခန့်မှန်းခြေ ၂၀၁ဝ လောက်မှ ရွာထဲကိုစတင်ဝင်ရောက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ ကျွန်တော် ရွာသူ ရွာသားတွေရဲ့အားပေးဖတ်ရှုမှုနဲ့ ကြိုးစားရေးသားဖြစ်လာရင်က ခုဆို ရည်မှန်းထားတဲ့ အနေအထားတစ်ခုကို အတိုင်းအတာတစ်ခုလောက်အထိရောက်ခဲ့ပြီလို့ပြောလို့ရခဲ့ပါတယ်။ ခုဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ လွိုင်ကော်က စာရေးသူ ကလောင်ရှင် (၅)ဦးရဲ့ “အက္ခရာ ငါးစင်း” ဆိုတဲ့ ဝတ္ထုတို စုစည်းမှုစာအုပ်လေးကို အကောင်အထည်ဖော် စီစဉ်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီစာအုပ်လေးထဲမှာ စာရေးသူတစ်ဦးလျှင် ဝတ္ထုတို (၃)ပုဒ်ပါဝင်ရေးသားထားကြပါတယ်။ မဂ္ဂဇင်းများထက်မှာ ဖော်ပြပြီးသား ဝတ္ထုများပါသလို အသစ်များလည်းပါဝင်ပါတယ်။ ဒါဟာ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဘဝမှတ်တိုင်လေးတစ်ခုဆိုရင်လည်းမမှားပါဘူး။ ရွာသူရွာသားများကို မိတ်ဆက်တဲ့အနေနဲ့ရော […]
ကျနော်…ခန့်မှန်းရခက်တဲ့လူတွေထဲမှာ….ဒီကောင်မလေးက ထိပ်ဆုံးက ပါတယ်….။ သူမက တစ်ခါတစ်လေမှာ…သနားတတ်တယ်…၊ တစ်ခါတစ်လေကျတော့ သွေးအေးအေးနဲ့ ရက်စက်တတ်ပြန်ရော..။ တစ်ခါတစ်လေမှာ…ခက်ထန်နေတတ်ပြီး…တစ်ခါတစ်လေတော့လဲ ထင်မထားတတ်လောက်အောင်ထိ ပျော့ပြောင်းနေတတ်တယ်…။ မျက်လုံးဟာ…စိတ်ရဲ့ ပြတင်းပေါက်တစ်ခုသာဆိုရင်…သူမရဲ့မျက်လုံးဟာ…အချိန်မရွေးအရောင်ပြောင်းသွားနိုင်တဲ့ ကောင်းကင်တစ်ခုပါပဲ….။ ထိုသူမကို နောက်တစ်ခါ ပြန်တွေ့ဖို့ ကျနော် လေးလကျော်လောက်ထိ ကြာသွားခဲ့တယ်..။ အဖေတို့ အမေတို့နဲ့ Ocean သွားပြီးအပြန် ဗိုက်လဲဆာ..၊ လမ်းလဲကြုံတာကြောင့် ၈မိုင်က ရွှေဘဲဆိုင်ထဲ ကျနော်တို့မိသားစု ဝင်ခဲ့ကြတယ်…။ ဘယ်ဘဝက အကျိုးပေးကြောင့်တော့မသိဘူး….၊ ဆိုင်ထဲမှာ အလကားပေးနေသလိုကို လာစားကြတဲ့လူတွေ တစ်ပုံတစ်ပင်…. စားပွဲထိုးလေးကို ခုံနေရာ ရပါ့မလား..မေးတော့ တစ်ဝိုင်းတော့ လွတ်သေးတယ်အကို ဆိုတဲ့ပြောစကားကြောင့် အဲ့ဒီလွတ်နေတဲ့နေရာကို ငယ်ငယ်က တိုင်ဦးတိုင်းဆော့ကြတဲ့ ကလေးတွေလိုပုံစံမျိုးနဲ့ ကျနော်တို့ မိသားစုတွေ အပြေးအလွှား ချီတက်နေတဲ့အချိန်…. “ဟာ…ဗိုလ်မှူး…ရန်ကုန်ကို ဘယ်တုန်းကရောက်လဲ…” အဖေ့ဆီက အဲ့လိုအသံမျိုးထွက်သွားတော့ ကျနော် […]
စိတ်ထိခိုက်စရာတွေ ကြုံတိုင်း…ဝဲတက်လာတဲ့မျက်ရည်စတွေကို ထိန်းဖို့ ခေါင်းကို ဆတ်ခနဲမော့ပြီး…“ကောင်းသွားမှာပါ….ပြန်ကောင်းသွားမှာပါ… ”လို့ ပြောရင်း မာန်တင်းတတ်တဲ့ အဲ့ဒီကောင်မလေးနဲ့ ကျနော် ဘယ်လိုဆုံခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း…ခင်ဗျားတို့ကို ပြောပြမယ်…. လွန်ခဲ့သော…သုံးနှစ်ကျော်ကာလ…. အဲ့ဒီနေ့ အင်းယားရဲ့ညနေခင်းကောင်းကင်ဟာ…တိမ်ကင်းစင်ပြီး..ကြည်ကြည်လင်လင်လေးနဲ့ လှနေခဲ့တယ်…။ သိပ်မကြာခင်ရောက်လာတော့မယ့် ညရှုခင်းကို ကြည့်ဖို့ ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတစ်သိုက်…ဂစ်တာ (၂)လက်၊ ဘီယာဘူးကိုယ်စီကိုင်ပြီး…ကန်ဘောင်ပေါ်ကို ခြေဦးလှည့်ခဲ့တဲ့ ညနေပေါ့…။ ကျနော်တို့လို့ဆိုတဲ့ထဲမှာ..ကျနော်ရယ်၊ တီတီး၊ မင်းမြတ်သွေး၊ ဂျန် နဲ့ အောင်လင်းရည်… အင်းယားဟာလဲ ပိတ်ရက်ညနေခင်းတို့ရဲ့ ထုံးစံမပျက် ယောကျာင်္းသံ၊ မိန်းမသံ၊ ကလေးတွေအသံနဲ့ အင်းယားပီသနေခဲ့တယ်….။ လူနည်းနည်းရှင်းတဲ့ IBC နားက မြက်ခင်းပေါ်နေရာယူရင်း ကျနော်တို့အဖွဲ့..ရောက်တတ်ရာရာတွေ ပြော၊ ဘောလုံးအကြောင်း၊ မိန်းခလေးတွေအကြောင်း၊ တခြားသူငယ်ချင်းတွေအကြောင်း၊ ဟိုအဆိုတော်မင်းသမီးတင်ပါး ဈေးကြီးတဲ့အကြောင်း… “ဟင်…သေသွားပြီလားဟင်…သေသွားပြီလား…” မိန်းခလေးအသံစူးစူးတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရလို့…ကျနော်တို့အဖွဲ့အာရုံတွေ အဲ့ဒီအသံရှင်ဆီကို ရောက်သွားတယ်….။ […]
ယခုလ ထင်ရှားကျော်ကြားမြန်မာများကဏ္ဍမှာ ရန်ကုန် စက်မှုတက္ကသိုလ်၊ ဗိသုကာဌာန၊ ပါမောက္ခဟောင်း ဦးမျိုးမြင့်စိန်နဲ့ တွေ့ဆုံမေးမြန်းခဲ့ပါတယ်။ {ဆောင်းဦးပန်း} ၁။ ဆရာ့ဇာတိနဲ့ ကိုယ်ရေးအကျဉ်းပြောပြပေးပါ။ ကျနော့်ဇာတိက မန္တလေး။ မေမြို့အထက်တန်းကျောင်း St Albertsကျောင်းကနေ အထက်တန်းအောင်ပြီး မန္တလေးတက္ကသိုလ်မှာနှစ်နှစ်တက်ခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ကနေ BSc Engineering, Architectဘွဲ့ရခဲ့တယ်။ University of Michigan ကနေ ၁၉၆၁မှာ ဘွဲ့ရပြီး ၁၉၆၃မှာ ရန်ကုန်ပြန်ပြီး RITမှာ ဆရာပြန်လုပ်တယ်။ ၁၉၇၁ကနေ ၁၉၈ဝထိ ဗိသူကာဌာန၊ ပါမောက္ခအဖြစ်တာဝန်ထမ်းဆောင်တယ်။ ၁၉၈၁မှာ မြန်မာပြည်ကိုလျော်ကြေး ငွေ၅သောင်းကျပ်ပေးပြီး USကို ထွက်လာတယ်။ USမှာ တောက်လျှောက်အလုပ်လုပ်ပြီး ၂၀၀၂မှာ ပင်စင်ယူပါတယ်။ ၂၀၀၄မှာ အပြီးအစီးနားရတယ်။ ဇနီးဒေါ်ခင်သက်ဝင်းက အထက၂လသာနဲ့ International Schoolတွေမှာ ဆရာမအလုပ်လုပ်ခဲ့တယ်.။ သမီးတယောက်၊ သားတယောက်၊ […]
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“ဒီလို မမှားအောင် သတိထား သင့် တယ်ထင်ပါရဲ့” သက္ကရာဇ်မှားနေတဲ့ စာမျက်နှာ ပြီးခဲ့ တဲ့ ရက်က ဂျာ နယ် တစ်စောင် ကောက် ဖတ်လိုက်ပါတယ်။ အခုရက်ပိုင်း လူတွေ အရမ်း ပြန်ပြီး အာရုံကျ နေတဲ့ ဓမ္မစေတီ ခေါင်းလောင်းအကြောင်းဆိုတော့ စိတ်ဝင်တစားနဲ့ဖတ်မိပါတယ်။ အဲဒီမှာ သက္က ရာဇ်အမှားကြီး ရေးထားတာကို မြင်မိတယ်။ နေ့ စဉ် သတင်းစာ ဆိုရင်တော့ ဒီအမှားမျိုးက ဖြစ်နိုင်ပါတယ်. တစ်ပါတ်တစ်ကြိမ်ထုတ်တဲ့ ဂျာနယ် လဲ ဖြစ် စောင်ရေ အများ ဆုံး လူ အဖတ် အများ ဆုံး ထုတ် တဲ့ ဂျာနယ်မျိုးမှာတော့ ဒီအမှားမျုးိက မဖြစ်သင့် ဘူး လို့ ထင် […]
alinsettနည်းနည်း… လျှာရှည်လိုက်ဦးမယ်.. ။ စကားလုံးလှလှ သုံးပြီးပြောရရင်တော့.. ကျွန်တော့်လျှာကို..ကျွန်တော့်ခံတွင်းထဲမှာ…ခဏလေး ပျံသန်းပြခွင့်ပြုပါ…ပေါ့ ။ ဒီလိုပါ… ။ ဂဇက်ထဲ.. ကျွန်တော်.. ဝင်တဲ့ နည်းလမ်းလေးတွေထဲက.. အများအတွက်လည်း..အဆင်ပြေမယ်..ထင်တာလေးတွေ..ပြောပြချင်လို ့ပါ ။ ကျွန်တော်..ပြောပြတဲ့ပုံစံနဲ ့…ဝင်လို ့/ ပြ ု လို ့ရပါလား..ဆိုတာကို… မသိသေးသူ မိတ်ဆွေများအတွက်…. ရည်ရွယ်ပါတယ်.. တကယ်လို ့… အခုလို..ကျွန်တော်ပြောပြနေတဲ့ နည်းလမ်းတွေထပ်… ပိုအဆင်ပြေမယ့်..နည်းလမ်းလေးတွေ… သိထားကြတယ်ဆိုရင်လည်း.. ပြန်ဝေမျှ ပေးစေချင်တယ်နော်.. ။ စကားကြီးစကားကျယ်ပြောရရင်… ပညာဖလှယ်ကြစို ့ပေါ့ဗျာ.. ။ ဟဲဟဲ.. ။ ……………………………… ကျွန်တော် ဂဇက်ကို..ဝင်ပုံ ဝင်နည်း.. ပိုစ့်တွေ ဖတ်ပုံဖတ်နည်း… Comment ပေးပုံပေးနည်း လေး..တချို […]
ကျနော်တို ့… လူငယ်စာချစ်သူတော်တော်များများရဲ ့ ရင်ထဲထိ..ရောက်အောင် ပို ့နိုင်တဲ ့… စကားလုံးများ ဖန်တီးသူ… ဆရာတာရာမင်းဝေ (သို ့မဟုတ်) ရွှေဘုန်းလူ…. ကျနော်တို ့ကို..ခွဲခွဲထားခဲ့တာ… လွန်ခဲ့တဲ့… 2007 ခုနှစ်ရဲ .August ……မိုးဖွဲတွေနဲ ့..နေ့ရက်ကလေး..တစ်ရက်…. 5 . 8 .2007 . တနင်္ဂနွေ / နေ့လည် 12 း 40 …. ကတည်းက…. ဒါပေမယ့်… အခုထိ…ကျနော်တို ့သူ့ကို မေ့လို ့မရသေးဘူး.. ။ သူ ့..အနုပညာတွေက… ကြယ်တစ်စင်းလိုပဲ… ကျနော်တို ့ချစ်တဲ ့..စာပေကောင်းကင်မှာ.. လင်းလက်တောက်ပနေဆဲ.. ကျနော်တို ့… အဲဒီ ကြယ်စင်အလင်းတန်းတွေကို.. ဖမ်းဆုပ်ကြည့်ပြီး… ရင်ထဲ..နင့်နင့်နဲနဲ… […]
အာဂကျွန်တော်လေထန်ကုန်းကိုရောက်တော့နေ့လည်၁၁း၃ဝနေပြီ။ အသုဘပို့တဲ့လူတွေမတွေတာနဲ့လေထန်ကုန်းမှာကျန်တဲ့လူတွေကိုမေးလိုက်တော့ ဗိုလ်ချူပ်အောင်ဆန်းလမ်းကရုပ်ရှင်တွေရှေ့မှာရှိသေးတယ်..အမြန်လိုက်သွားရင်မီ လိမ့်မယ်ဆိုလို့ဗိုလ်ချူပ်အောင်ဆန်းလမ်းကိုအပြေးထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ၃၃လမ်းထိပ်မှာအသိတစ်ယောက်ကိုတွေ့တော့မေးလိုက်တယ်ကားထွက်သွား ပြီလားလို့ပေါ။့အသိကပြန်ပြောရှာပါတယ်။-ကားတွေထွက်လို့မရဘူးပြသနာတွေ တက်နေတယ်-တဲ့ပထမတော့ကျွန်တော်လည်းမယုံပါဘူး။ဒါပေမယ့်ကိုယ်တိုင်မြင် မှပဲယုံခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်တော်ထောက်လှမ်းရေးသမား ဝီဇီရာရုပ်ရှင်ရုံလား။ဘုရင့်ရုပ်ရှင်ရုံလားမသိဘူး။၃၃လမ်းထိပ်ကရုပ်ရှင်ရုံထိပ်ကားလမ်း ကနေဟိုဘက်ကားလမ်းကိုကြည့်လိုက်တော့လူအရောက်၄၊၅၊၆ဝလောက်စုစုနဲ့ရပ် တာကိုတွေ့လိုက်ပါတယ်။ဪ-ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်းမီသေးတယ်ဆိုပြီးကားလမ်းကူး မယ်လို့လုပ်တုန်း။ကျွန်တော်သေသေချာထပ်ကြည့်မိလိုက်တော့ဆရာ့အသုဘကို ပို့မယ့်လူတွေထဲကသုံးယောက်လောက်က၊စာရေးဆရာတာရာမင်းဝေ၊အသက်(၄၁) စတဲ့စာရွက်ဖြူလေးတွေကိုင်တန်းစီပြီးရပ်နေတာတွေ့လိုက်ရတော့ကျွန်တော်သိပ် မသင်္ကာတော့ဘူး။သူတို့ရပ်နေတဲ့ပုံစံကတစ်စုံတစ်ခုကိုဆန္ဒပြနေသရောင်ပဲလေ။ ဒါနဲ့ဒီဘက်ကားလမ်းကနေပဲအရိပ်အကဲကိုလှမ်းကြည့်နေမိတယ်။ဘေးနာကလူတွေ ကလည်းဘာလုပ်နေကြတာလဲ၊ဆန္ဒပြနေကြတာလား၊စသဖြင့်မေးခွန်းတွေနဲ့အုံပြီး ကြည့်နေကြတယ်။ကျွန်တော်ကလည်းတတ်နိုင်သမျှလောက်-မဟုတ်ပါဘူးအသုဘ လိုက်ပို့ဖို့ပြင်နေကြတာပါလို့ပြောပြရသေးတယ်။သူတို့မေးမယ်ဆိုလည်းမေးလောက် စရာအဲဒီမှာရပ်နေကြသူတွေ၊စာရွက်တွေကိုင်ထားကြသူအချို့တွေကအမျိုးသားဒီမိုကရေ စီအဖွဲ့NLDဝတ်စုံတွေနဲ့လေ။ဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်းဒီဘက်ကားလမ်းရုပ်ရှင်ရုံရှေ့ကနေပြီး အခြေအနေကိုစောင့်ကြည့်ကာ။ကျွန်တော့်ကင်မရာလေးနဲ့မှတ်တမ်းဓာတ်ပုံလေးတွေရိုက် နေလိုက်ပါတယ်။အဲ့ဒီအချိန်မှာအင်္ကျီအဖြူလည်ကတုံး၊ပုလဲပေါက်ပုဆိုးအနက်နဲ့လူ၃ ယောက်လောက်က၊စာရွက်ကိုင်ထားတဲ့လူတွေကိုရော၊အသုဘပို့မယ့်လူတွေကိုရော၊ ရုပ်ရှင်ကင်မရာနဲ့တစ်မျိုး၊ရုပ်သေကင်မရာနဲ့တစ်မျိုးရိုက်ပြီးမှတ်တမ်းတင်နေတာတွေ့ ရတယ်။ကျွန်တော့်ကလည်းကျွန်တော့်ကင်မရာနဲ့ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ပေါ့၊နောက်တော့အဲ ဒီကင်မရာတွေနဲ့ရိုက်နေတဲ့သူတွေက ကျွန်တော်ဆီကိုလာရိုက်တော့တာပါပဲ။အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်းကျွန်တော့်ကိုရိုက်ရင်ထီးနဲ့ကွယ်လိုက်လွတ်ရင်ပြန်ရိုက်လိုက်လုပ်နေ တော့တာ။မကြာပါဘူးအဲဒီလူတွေကကျွန်တော့်ကိုပေါ်တင်ကြီးထပ်ပြီးလာရိုက်နေတော့ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲထောက်လှမ်းရေးတွေထင်လို့အဲဒီနေရာနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းနေရာကိုပြေး ထွက်သွားလိုက်တယ်။ကျွန်တော်သွားခါနီးတစ်ချက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့အဲဒီကင်မာ ကိုင်တစ်ယောက်ကနောက်တစ်ယောက်ကိုကျွန်တော့်ကိုချက်ပြလိုက်တာတွေ့လိုက်ရ ပါတယ်။ပြီးတော့ကျွန်တော်က၃၃လမ်းထိပ်ဘက်ကကဗျာဆရာအောင်ဝေးတို့၊လေထန် ကုန်းဆိုင်ရှင်တို့ဘက်နားမှာဝင်ရပ်နေလိုက်တော့တယ်။ဓာတ်ပုံလည်းဆက်မရိုက်ရဲတော့ ဘူး။ဆရာအောင်ဝေးတော့ကတော့ကားရဖို့စီစဉ်နေတာတွေ့ရပါတယ်။နောက်မကြာပါဘူး ခုနကကင်မရာကိုင်အဖွဲ့ကလူတစ်ယောက်ကျွန်တော့်အနားကိုရောက်လာပြီးညီလေးက ဘယ်ကလဲ၊ဘာလာလုပ်တာလဲလို့လာမေးတယ်။ကျွန်တော်ကလည်းသူ့မေးခွန်းနဲ့သူ့ကို ပြန်မေးလိုက်ပါတယ်။အဲဒီတော့သူက-အကိုက၈၈မျိုးဆက်သစ်လူငယ်အဖွဲ့ကပါ။ရွှေဘုန်း တို့နဲ့အကိုတို့ကကျောင်းတုန်းကတစ်နှစ်တည်းမိုလို့အခုလိုက်ပို့တာလေ-တဲ့ဒါနဲ့ကျွန် တော်ကလည်းကျွန်တော့်ကစာရူးပေရူးတစ်ယောက်ပါ။ပြီးတော့ဆရာ့ကိုအရမ်းကြိုက်တဲ့ ပရိသတ်တစ်ယောက်ပါ။ဒါကြောင့်အခုဆရာရဲ့ဈာပနကိုလာပို့တဲ့သူပါလို့ပြောလိုက်တယ်။ -အဲဒီတော့မှသူကအော်မသိပါဘူး။အကိုတို့ကမင်းဟိုဘက်နေဓာတ်ပုံတွေရိုက်နေတော့ ထောက်လှမ်းရေးကလူမှတ်လို့။ပြီးတော့မင်းကလည်းအကိုအတို့ကပြန်ပြီးရိုက်ရင်ပုန်းပုန်း နေတာကိုး-။အဲဒီတော့မှကျွန်တော်လည်းဖြစ်မှဖြစ်ရလေအကိုတို့ကိုကျွန်တော်ကလည်း ထောက်လှမ်းရေးကမှတ်လို့ပုန်းနေတာလို့ပြန်ပြောပြလိုက်ရတယ်။ပြီးတော့သူကဒီမှာ ပြသနာတွေတက်နေတဲ့အကြောင်းကိုပြောပြပါတယ်။အသုဘပို့တဲ့ကားတွေက၁၁းဝဝနာရီ လောက်ကလာသွားတယ်။လူတစ်ချို့လည်းကားပေါ်တက်ထိုင်လို့ထိုင်နေကြတာပေါ့။အဲဒီ့ အချိန်မှာအမည်မသိလူနှစ်ဦးယောက်လာပြီးကားသမားတွေကိုမင်းတို့ဒီအသုဘကိုလိုက်မ ပို့ရဘူး။လိုက်ပို့ရင်မင်းတို့တွေအဖမ်းခံရမယ်လို့လာပြောတော့ကားသမားတွေလည်း ကြောက်ပြီးပြန်ပြေးသွားကြတာတဲ့။သူတို့ကတော့ဒါကိုအစိုးရဘက်ကလုပ်တာလို့ထင်ပြီး အခုလိုဆရာတာရာမင်းဝေရဲ့အမည်၊အသက်တွေရေးထားတဲ့စာရွက်တွေ(အမှန်ကကား မှာကပ်မယ့်စာရွက်ပါ)တွေကိုဆန္ဒပြလိုထောင်ပြီးတော့ကိုင်နေကြတာတဲ့။သဘောကတော့ သူတို့နိုင်ငံရေးလုပ်နေကြတာမဟုတ်ဘူး။သူ့တို့မိတ်ဆွေရဲ့အသုဘကိုလိုက်ပို့ကြတာပါ […]
manawphyulay အဟမ်း… ။ မြန်မာနိုင်ငံကြီး..တော်တော်…တိုးတက်နေပြီ ။ အစိုးရရဲ့ တာဝန်ကျေမှု / ကောင်းမွန်စွာလုပ်ဆောင်နိုင်မှုတွေ ရဲ ့..အကျိုးရလဒ်ပေါ့… ။ မနက်ခင်း….အလုပ်သွားကြတဲ့…အလုပ်သမားတွေလည်း… စိ်တ်လက်ကြည်သာစွာ… ဘတ်စ်ကားတွေလည်း…တိုးမစီးရတော့ဘူး .. ။ လမ်းတွေ ပိတ်ဆို ့နေလို ့…အလုပ်နောက်ကျတာလည်း..မဖြစ်တော့ဘူး ။ လူကြီးလမ်းကြောင်းကို…စောင့်နေရလို ့…ကိုယ်လိုရာဆက်မသွားနို်င်တာတွေလည်း..မရှိတော့ဘူး ။ အရင်တုန်းကလို… မသေသင့်တဲ့ရောဂါလေးတွေနဲ့လည်း…မသေကြတော့ဘူး ။ ပညာရေးစနစ်ဟာလည်း..အရင်တုန်းကလို..မနိမ့်ကျတော့ဘူး ။ မတရားမှုတွေလည်းမရှိတော့ဘူး ။ လမ်းတွေ တံတားတွေဟာလည်း… စနစ်တကျ… ရှင်းလင်းလို ့… ။ လမ်းဘေးဝဲယာမှာလည်း..စည်ပင်စွမ်းကြောင့်… အမှိုက်တစ်စမမြင်ရပဲ…စိမ်းလန်းစိုပြေလို့… ။ ခရီးသွားလာရေးတွေလည်း..အဆင်ပြေ… နိုင်ငံခြားကုန်သွယ်ရေးတွေလည်း.. အဆင်ကိုပြေလို ့.. ။ပြည်သူပြည်သားတွေရဲ ့ ဝင်ငွေနဲ ့ ထွက်ငွေတွေဟာလည်း..မျှတလို ့… ။ […]
htet wayညီမလေးရေဖေ့စ်ဘွတ်ခ်(FaceBook)ဆိုတာလူသုံးများတဲ့ခေတ်စားနေတဲ့အရာတစ်ခုမဟုတ်လား။ ကျောင်းဆရာမလေးတစ်ယောက်ကတော့`ကျမဖေ့စ်ဘွတ်ခ်မသုံးးချင်တော့ဘူးစိတ်ပျက်လာတယ် `ကျမအကောင့်ကိုဟတ်ပြီးပေါက်တတ်ကရပုံတွေတင်ထားမှာလည်းစိုးမိတယ်´..တဲ။့ နောက်တစ်ယောက်ကတော့လူမူရေးအသင်းအဖွဲ့တစ်ခုကခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်ပါဖုန်းဆက်ပြီးပြောပြန်တယ်ညီမလေးရယ် ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်ကိုဖွင့်လိုက်ရင်ဖန်တီးချက်တွေ၊အတင်းအဖျင်းတွေ၊အမုန်းတွေနောက်မပေါ့်တပေါ်ပုံတွေစိတ်ပျက်တယ်ဗျာ. ဒါကြောင့်ပိတ်လိုက်ပြီ..တဲ့။ နောက်တစ်ဦးကတော့ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်ကိုစွဲလမ်းနေသူပါသူကတောအချိန်ပြည့်အွန်လိုင်းသုံးတယ်။ သူ့အကောင့်ကိုတစ်ယောက်ကဟတ်လိုက်ပြီး`ဒီကောင်မလေးဟာသူ့ချစ်သူပါလို့ရေးပြဓါတ်ပုံတွေမှာနည်းပညာနဲ ့နှစ်ယောက်ယှဉ်တွဲထားတဲ့ပုံကိုတင်လိုက်တော့သူအကြီးအကယ်တုန်လှုပ်တော့တာပဲညီမလေးရယ်။ သူလည်းဖေ့ဘုတ်အကောင့်ကိုပိတ်လို့စွန့်ခွာခဲ့ပါတယ်။ဒီတော့ညီမလေးရယ်ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်မှာဗဟုသုတတွေရတယ် ၊ဖေ့ဘုတ်မှာကိုယ့်ခံစားချက်လေးတွေတင်ကြတယ်အကိုဆိုကဗျာလေးတွေတင်လို့၊သတင်းကောင်းလေးတွေရှယ်လို့ပေါ့။ အားလပ်ချိန်လေးမှာအွန်လိုင်းမှာ ရှာဖွေစရာလေးတွေရှာဖွေပေါ့။ သိပ်ပျော်စရာကောင်းတာပဲကွယ်။ အခုလိုဖေ့ဘုတ်ကိုနာကြည်းနေသူတွေရဲ့စကားကိုကြားရတော့အကိုအံ့ဩမိပါတယ်။ညီမလေးရေ တစ်ချို့က ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်ကိုလက်နက်တစ်ခုလိုတိုက်ဖို့ခိုက်ဖို့သုံးတတ်ကြတယ်။ တစ်ချို့ကလည်းမိမိစိတ်ခံစားချက်သက်သက်ဖေါ်ပြဖို့သုံးတတ်ကြတယ်။အဲ့ဒီမှာထူးဆန်းတာက အွန်လိုင်းကြူ(Q)နည်းများဆိုပြီးတော့တောင်တစ်ဖက်သားကိုလွှမ်းမိုးဖို့စာတွေရေးထားတာဖတ်ရပြန်ပါတယ်။ အွန်လိုင်းကနေချစ်သူတွေဖြစ်ကြဖို့နည်းပေးလမ်းပြစာသားတွေလည်းတွေ့ရပါတယ်။ အွန်လိုင်းကနေချစ်သူတွေဖြစ်စရာလားလို့ညီမလေးက ပြောအုံးမယ်။ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူတွေတောင်အွန်လိုင်းကနေလှည့်စားခံကြရတာတွေရှိနေပါတယ်။ တခါကပေါ့ဖေ့ဘုတ်သုံးရင်းစကားလုံးပရိယာယ်လွှမ်းမိုးခံရတဲ့ကလေးမလေးတစ်ယောက်ရဲ့ရင်နင့်ဖွယ်ရာ အဖြစ်ကလေးတစ်ခုအကိုပြောပြမယ်။ကာင်မလေးကအသက်(၂၀)ပဲရှိပါသေးတယ်တက္ကသိုလ်ဒုတိယနှစ်ပေါ့။ အွန်လိုင်းမှာအပျော်သဘောမျိုးစကားပြောရာကနေသံယောဇဉ်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ ကောင်လေးကစီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်လို့သိထားတယ်အသက်က(၃၀)ပေါ့။ကောင်လေးက စကားအေြ့ပာအဆိုကောင်းတဲ့အပြင်အရပ်စကားနဲ့ပြောရရင်မိန်းမကျမ်းကြေတယ်လို့ဆိုရမယ်။ ဂရုစိုက်တာတွေအလေးအနက်ထားတာတွေ၊နောက်ကောင်မလေးနဲ့တယ်လီဖုန်းချင်းဆက်သွယ်ပြီး စကားတွေပြောကြတယ်။ကောင်မလေးရဲ့ဖုန်းဘီလ်ကုန်တဲ့အခါ၊အခါမလင့်ထည့်ပေးလို့၊ချစ်သူတွေဆိုတာချစ်ကြပြီ ဆိုရင်တွေ့ချင်မြင်ချင်တာသဘာဝပဲမဟုတ်လားညီမလေးရယ်။ကောင်မလေးကသူနေတဲ့မြို့ကိုလာတွေ့ပါလို့တောင်း ဆိုပေမယ့်ကောင်လေးကမအားလို့ပါ၊ လုပ်ငန်းတွေကြပ်နေလို့ပါ ဆိုပြီးအချိန်တွေရွှေ့တယ်ဓါတ်ပုံတောင်းတော့လည်းမထင်မရှားတစ်ပိုင်းပုံလေးကိုပေးထားတယ်ကွယ်။ ဒီလိုနဲ့နှစ်တွေကြာလာတော့ကောင်မလေးကလက်ထပ်ဖို့တောင်းဆိုခဲ့တယ်ညီမလေးရယ်။ ဒီတော့မှဖုန်းလည်းဆက်မရတော့ဘူး၊ဖေ့စ်ဘွတ်ခ်လည်းမသုံးတော့ဘူး၊လုံးဝကိုကွယ်ပျောက်သွားတဲ့အခါ တစ်ဖက်ကတအားခံစားရရှာတာပေါ့။သူပေးထားတဲ့လိပ်စာအတိုင်းလိုက်တော့လည်းဒီနာမည်ကမရှိ၊ ဒီလူကိုမသိကြတော့ကောင်မလေးခမျာဒီစိတ်နဲ့ဘုံးဘုံးလဲပြီးနဂိုအခံနှလုံးရောဂါကလည်းရှိတော ့နောက်ဆုံးကွယ်လွန်ခဲ့ရရှာတယ်ညီမလေးရယ်။ဘာကြောင့်အတွေ့မခံရတာလဲ၊ ဘာကြောင့်စိတ်ဒုက္ခပေးရတာလဲ၊ဘာကြောင့်ညာရတာလဲဆိုတဲ့စာသားလေးသုံးခုကိုကောင်မလေးကလက်ဖျံမှာဆေးမင်ကြောင် ထိုးသလိုဆေးနဲ့ရေးထားတယ်ဆိုတာကိုပါ အကိုသိလိုက်တော့ရင်ထဲကြေကွဲမိပါတယ် ညီမလေးရယ်။ တစ်ဖက်သားအပေါ်ညာတာဟာကိုယ်ချင်းမစားခြင်းပါပဲ၊ကိုယ့်လုပ်ရပ်တွေပေါ်မှာလိပ်ပြာမသန့်ရင် သိက္ခာလည်းမသန်နိုင်ဘူးမဟုတ်လား။အကျိုးမပြုအချိန်ကုန်ခံပြီးစိတ်အနာတရဖြစ်အောင်လှည့်စားတာမျိုးတွေ ညီမလေးမလုပ်မိပါစေနဲ့နော်။ နောက်တစ်ယောက်ကတော့ သူတင်လိုက်တဲ့စတေးတပ်(Status)ကိုဘယ်သူတွေကဝေဖန်ကွန်မန့် ဘယ်လောက်တက်သလဲ ၊ဘယ်သူတွေကLikeလုပ်ကြသလဲစိတ်မဖြောင့်ရှာဘူးတဲ့ ညီမလေးရယ် ။ စားလည်းဒီစိတ်၊သွားလည်းဒီစိတ်နဲ့ Like(ကြိုက်သူတွေ)မှများများရနိုင်ပါ့မလားဆိုပြီးတွေးပူရတာလည်းဝေဒနာဖြစ်လို့နောက်ဆုံးစိတ္တဇဖြစ်မှာစိုးလို့ ဆေးလိပ်ဖြတ်သလိုဖေ့စ်ဘွတ်ခ် […]