ေအာင္ မိုးသူ ညနေ(၅)နာရီမို့ တိမ်တောက်သလိုလို အလင်းရောင်ခပ်ဖြာဖြာပင်ရှိနေသေးသည်။ အနော်ရထားလမ်း လမ်း(၅၀)ဘက်ကနေ ဆူးလေဘက်ကို ရုံးအဆင်းလမ်းလျှောက်လာ ခဲ့သည်။ စိန်ပေါကျောင်းအကျော် ဝန်ကြီးများရုံးခြံစည်းရိုးတစ်လျှောက် ခရေပင်များတန်းစီ ကာ စိုက်ထားသည်ကိုတော့ သတိထားမိသည်။ အခုတော့ ပလက်ဖောင်းတစ်လျှောက် ခရေပန်းများဖွေးဖွေးလှုပ်ကျနေသည်ကို ကျောင်းအပြန်ကလေးငယ်များ လက်ခုတ်လေး ထဲကောက်ယူနေကြသည်ကို ကြည့်ပြီးကျွန်တော်ပြုံးမိလိုက်သည်။ လမ်းများလည်း အတော် ပိတ်သည်မို့ အိမ်အပြန်စောစောရောက်ရန် စိတ်ကစောနေသောကြောင့် ရှေ့မှာကျနေသော ခရေပးန်ေးလများ ကို မနင်းရက်ဘဲ သုံးလေးပွင့်ကောက်ယူပြီး နမ်းရှိုက်မိသည်။ ခရေပန်း ရဲ့ မွှေးရနံ့တို့က ကျွန်တော့်အတိတ်ပုံရိပ် များကို ရေးရေးမြင်ယောင်လာစေမိသည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းက သစ်ပင် ၊ ပန်းပင်များနှင့် အကျိုးပေးသည်ဟုပင် ခေါ်ရမလားပင်။ သစ်ပင် ၊ ပန်းပင်နှင့် ပတ်သက်လာလျှင် မှတ်မှတ်ရရ အဖြစ်အပျက်များစွာရှိခဲ့ဖူးသည်။ ထိုအဖြစ်အပျက်များစွာထဲမှ ခရေပန်းလေးများနှင့် ပတ်သက်သော အဖြစ်အပျက်များမှာ […]
နံနက်မိုးလင်းပြီဆို ဖြေရှင်းရမယ့် အကြောင်းအရာတစ်ခုက နံနက်ခင်းစာကိစ္စပေါ့။ အချို့တွေက လက်ဖက်ရည် ၊ ကော်ဖီ နဲ့ Bakery မုန့်တစ်ခုခုဆို နံနက်စာ ပြီးမြောက် ကြတယ်။ နံနက်ခင်းစာလို့ ဆိုလိုက်တာနဲ့ ထမင်းကြော် ၊ လက်သုတ်စုံ ၊ မုန့်ဟင်းခါး ၊ အုန်းနို့ခေါက်ဆွဲ နဲ့ လက်ဖက်ရည် ၊ ကော်ဖီတို့ကို အားလုံးပြေးမြင်တတ်ကြပါတယ်။ အချို့တွေကတော့ ထမင်းကြမ်းခဲနဲ့ ပဲပြုတ်ဆီစမ်းပေါ့ ကာလတွေပြောင်းလာတာနဲ့ အမျှ လူတော်တော်များများဟာလည်း အရင်ကလို နံနက်ခင်းစာကို အိမ်မှာလို ထမင်းကြော်ချက် မစားကြတော့ပါဘူး။ ရုံးအလုပ်လုပ်တဲ့ သူတွေက လမ်းသင့်တဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်က လက်သုတ်စုံ ဒါမှမဟုတ် မုန့်ဟင်းခါးကို ပါဆယ်ဆွဲတဲ့သူဆွဲ ဆိုင်ထိုင်စားတဲ့သူစားကြတာပါပဲ။ ******************************************* ကျွန်တော်ဆို နံနက်ခင်းစားကို လက်ဖက်ရည် ၊ ကော်ဖီ […]
Ma Maမလတ်ရေးတဲ့ ချစ်ညီမ သို့ ဆိုတဲ့ပိုစ့်ကို ဖတ်ပြီး ဝင်လားတဲ့အတွေးလေးပါ။ patriotism နဲ့ chauvinism အကြောင်းကို မလတ်ပိုစ့် https://myanmargazette.net/215855/comment-page-1#comment-404029 မှာ ရှင်းပြထားတာမို့ အထူးမပြောလိုပါဘူး။ patriotism အမျိုးသားရေးစိတ်ဓာတ်နဲ့ chauvinism မျိုးချစ်စိတ်ဓာတ်ဆိုတာကိုဖတ်ပြီး…….. ကြုံခဲ့ဖူးတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုကို သွားသတိရမိတယ်။ တစ်ခါတုန်းက လမ်းသွားရင်း ကလေး၂ယောက် ရန်ဖြစ်နေကြတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ပြောရလွယ်အောင် မောင်ဖြူနဲ့ မောင်နီလို့ နာမည်ပေးလိုက်မယ်။ မောင်နီက မောင်ဖြူကို ရိုက်ပုတ်ကုတ်ခြစ်တယ်။ မောင်ဖြူက ပြန်ခုခံပေမယ့် မနိုင်တော့ ဒါဏ်ရာဒါဏ်ချက်တွေနဲ့ ငိုယိုပြီး ပြန်သွားတယ်။ မောင်ဖြူ့မိဘတွေက လမ်းဘေးဈေးသည်တွေ။ သားဖြစ်သူ ငိုယိုပြီးရောက်လာတော့ အဖေဖြစ်သူက မေးတယ်။ အကျိုးအကြောင်းသိတော့ ဒေါသတကြီးနဲ့ မောင်နီဆီကိုသွားတယ်။ ကလေးကို […]
ျမစပဲ႐ိုးမွအိ-အိမ်စာ ပြီးပြီချင့်။ :-))) . နောက်လဲ ထပ်ပြီး စာ လုပ်ချင်ပါသေးတယ်။ . တစ်ခါထဲဘဲ မြန်မာအသင်းကြီး ကို ဂုဏ်ပြုပြီး အညှော်တိုက်လိုက်တဲ့ သဘောလဲ ပါပါတယ်။ ကကြီးမိုက် ကို ကျော်ဖို့ အရှိန်ယူလိုက်တာလဲ ပါပါတယ်။ သများ က နဲနဲ ကွန်ပိတေးတစ် (+ ကွန်ဆာဗေးတစ်) ဖြစ်တော့ ခင်တာလဲ ခင်တာ တစ်ပိုင်း၊ ကျော်ချင်တာလဲ ကျော်ချိန်တာ တစ်ပိုင်းမို့ ဒီ အကြော်ပို့စ် နဲ့ ကပ်လိုက်ခဲ့ပါတယ်။ 😉 . ဘော်လုံးပွဲ ကို နဲနဲ ထပ်ကွန့်ချင်တာလေး လဲ ရှိတာမို့ ဆက်ပြစီ။ ၁၅ရက်နေ့ မလဲ ထပ်ပြီး ဂုဏ်ပြု ချင်ပါရဲ့။ တကယ်ဘဲ ကြိုးစားကြတဲ့ မျက်နှာ […]
ムラカミရွာကား ခြောက်ကပ်နေသည်..။ အရေးအကြောင်းဆို သဂျီးက ပျောက်နေ၏။ လူ့ဘောင်ညီး၍ ဘုန်းကြီးဝတ်သွားပြီလား မဆိုနိုင်။ တိတ်တိတ်ပြန်လာကာ တောထွက်၍ တရားအားထုတ်နေပြီလားမသိ။ အဲ.. ဟိုတလောကပဲ ကျုပ်နယ်ဘက်ကပြန်လာတာဆိုတော့ … ဘားမန်းပြည်ဝယ် ထွက်စရာတော မကျန်သလောက်ဆိုတာ မျက်မြင်။ အညာဘက်တွင်မတော့ ကျိုးတိုးကျဲတဲ ထန်းတောလောက်သာကျန်ရှိသည်။ သင်္ကန်းဝတ်ပီး ထန်းတေတာထွက်တယ်ဆိုတော့လည်း မသင့်တော်။ ထားတော့ သူ့အကြောင်း။ ဟိုသင်္ဘောကတ်ပီတန်ကတော် နှခမ်းတလန် ပန်းတလန် မွသဲလည်း ပျောက်နေ၏။ သူကတော့ ဒီမိုးတွင်းဝယ် သူ့ ကွန်ဒိုလေး အင်းယားကန်တိုးချဲ့သည့်အထဲပါသွားလို့ မြစ်တဖက်ကမ်း ပြောင်းနေသည်ဟုကြားရသည်။ အိမ်ပြောင်းကန်ပနီများ ဘားမန်းပြည်တွင်ပေါ်လာပြီဖြစ်သည်။ နှပ်ချေး ငါးပိလုပ်စားနေသော ကတ်ပီတန်ကတော်ကတော့ အကုန်အကျမခံလိုသဖြင့် ဝန်ဆောင်မှုကန်ပနီများ မသုံးပါ။ သူ့လေးဘီးကားလေးနှင့် အထပ်ထပ်အခါခါ ပစ္စည်းရွှေ့နေသည်ဟူသတတ်။ ကြောင်နှာကြီးလည်း […]
စိတ်ညစ်နေတာဗျ ကျုပ်ရှောင်မိလေး ပျက်သွားလို့…. တျောက်သောသူက ပန်းသီးပြန်သုံးတဲ့…. သူ့ဆီကယူတဲ့… မယူချင်ပါဘူးဆို… ဇွတ်…. အမေက ငသားလေး…. ဆိုနီပဲသုံး တဲ့… အတင်း ဆိုနီသွားဝယ်မယ်လုပ်နေတာ…. အဖေက သူ့ ဆမ်ဆောင်း ပေးလိုက်တယ်.. ရော့ … ဒါပဲသုံးတဲ့…ကျုပ် စိတ်တွေမကောင်းနွန်းနွန့်ပါ… ရှောင်မိလေး ပြန်ကောင်းသွားရင် အေးမယ်… မဟုတ်ရင် တဖက်ဖက်ကို မျက်နှာလိုက်ရာကျတော့မယ်လေ…. သိတယ်မလား…. ကျုပ်ကလည်း အသည်းမမာတော့…. အဲ… အယ်လ်ဂျီလေးတော့ ကိုင်ချင်သားဗျာ… ထားပါလေ ဖုန်းကိစ္စ …… ကျုပ်ကလည်း သိပ်ရိုးသားချင်သားကလားဗျာ….. ကျုပ်ယီးဇား အယ်စတုံကြီး နေပြန်ကောင်းတာတောင် ငယ်ချစ်ဦး ဒက်စတွတ်လေး မေ့သလောက်ရှိတခါတခါ ပြန်ပြန်ကိုင်နေသေးတာရယ်…. အသည်းမမာတာတော့ဗျာ…. ကျုပ်က အားနာတတ်တာကိုး…. မနက်က ပေါက်ဆီလေး သွားစားတယ်…. အိမ်ရောက်တော့ ဆြာဂီကို ကြည်ညိုလွန်းလို့တဲ့… မျက်စောင်းထိုးအိမ်က နို့ခေါက်ဆွဲတွေ လာဂါသွားတယ်… အော်… ဓါနလေးမြောက်အောင် ၂ဇွန်းလောက်ပဲ စားနိုင်တော့ ရင်ဘက်ထဲသိပ်မကောင်း.. နေ့လည်ကျ […]
alinsett “ တစ်ယောက်ရဲ့ ဒုက္ခက … အခြား တစ်ယောက်အတွက် ဟာသ …တဲ့ ” **************************************************** ခင်ဗျားတို့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ရှင်သန်နေထိုင်နေရာ ဘဝထဲမှာက နေ့စဉ်နဲ့အမျှ… ကြုံတွေ့နေရတဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေ အများကြီးပဲ မဟုတ်လား။ အဲသည်ထဲက တချို့အဖြစ်အပျက်တွေသည် ကြည်နူးဆွတ်ပျံ့ဖွယ်ရာ… တချို့အဖြစ်အပျက်တွေကတော့ ထိရှ နာကျင်စရာ… ဘယ်အရာတွေပဲဖြစ်ဖြစ် … ကျွန်တော်တို့သာ ယူတတ်မယ်ဆိုရင် … သင်ခန်းစာတွေသာ ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့် ကျေးဇူးတော်ရှင် ဆရာတော် ဦးဇောတိက(မဟာမြိုင်တောရ) ရဲ့ ဆိုဆုံးမ စကားကို ပြန်သတိရမိသည်။ “အဖြစ်အပျက်တိုင်းဟာ … အတွေ့အကြုံ၊ […]
စာခ်စ္သူဘဝရဲ့ အနှစ်သာရတစ်ခုထဲမှာလည်း စာဖတ်ခြင်းဆိုတဲ့အရာကလည်း တစ်ခုအပါအဝင်ဖြစ်ပါတယ်။ရသစာပေ ၊ သုတစာပေ စတဲ့ ကိုယ်နှစ်သက်တဲ့ စာပေအမျိုးမျိုးကိုလည်း ဖတ်ရှုရတဲ့ အရသာဟာ စာအုပ်စာပေအလွန်အမင်းနှစ်သက်သူတွေ သိကြမှာပါ။ စာကောင်းတစ်ပုဒ်ဟာ ဟင်းကောင်းတစ်ခွက်နဲ့ မလဲနိုင်ဆိုသလိုပါပဲ။ စာအုပ်ကောင်းတစ်အုပ် ဖတ်နေရင် ထမင်းမေ့ ဟင်းမေ့ဖြစ်ကြရပါတယ်။ ကျနော်တို့ “စာချစ်သူ”ဆိုတဲ့အဖွဲ့လေးဟာ ရွာထဲမှာရှိတဲ့ ဟင်းကောင်းတွေထက်ကောင်းတဲ့ ပို့စ်ကောင်းကောင်းလေးတွေကို မြည်းစမ်းပြီး လစဉ်လတိုင်း ပို့စ်အညွှန်းတွေကို တင်ဆက်သွားဖို့ ရည်ရွယ်ပါတယ်။ ရွာထဲက ပို့စ်ကောင်းတွေနဲ့မိတ်ဆက်ဖို့အတွက် ၂၀၁၅ခုနှစ် ၊ မေ လကနေစလို့ ရွာထဲကို “စာချစ်သူ”အဖွဲ့လေး ဝင်ရောက်လာပြီလို့ လေးစားစွာနဲ့ မိတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်။ နွေဦးကာလ ပူလွန်းခဲ့သမျှများဟာ အခုတော့ အနည်းငယ် မိုးလေလေးစွတ်ကာစိုလို့ အေးမြစိုစွတ်တဲ့ မိုးကာလကို ကူးပြောင်းလို့လာနေပါပြီ။ မေ(၃၁)ကတော့ နှစ်တိုင်းလိုလို ထုံးစံလေးကို မပျက်မကွက် မိုးတွေကို သည်းကာခြွေချပေးခဲ့ပြန်ပါတယ်။ […]
လိုက်ခဲ့ကြမလား ?? စိုစွတ်ခြင်းလည်း မဟုတ် ခြောက်သွေ့ခြင်းလည်း မမည်သော သစ်တောအုပ်ကလေးထဲ ကျွန်တော် သွားပါမည်။ စိမ်းစိုလတ်ဆတ်သော သစ်ပင်ကြီးများ၏အောက်မှာ သစ်တောလမ်းကလေး ကွေ့ကောက်ကောက်က တစ်ယောက်ယောက် လျှောက်နင်းလာဖို့ အမြဲတစေ ခွင့်ပြုနေသည့်ဟန်. . . ထို့အပြင် ဤတောအုပ်ထဲသို့ စတင်ဝင်ရောက်လိုက်သည်နှင့် ပထမဆုံး ခံစားမိနိုင်သည့်အချက်မှာ ”ဤနယ်မြေသည် ဘာမဆို ဖြစ်ပျက်သွားနိုင်သော နယ်မြေဖြစ်သည်” ဆိုတဲ့ခံစားမှု။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်တော်တို့ဟာ မွန်းကျပ်ပိတ်လှောင်နေသော ထိုထိုဤဤ မြို့ပြ လွှမ်းခြုံမှုအောက်မှနေ၍ ဆောက်တည်ရာမဲ့ ပြေးထွက်ချင်မိသူတွေပဲ မဟုတ်လား။ ပြေးလာသူမှန်သမျှကို ဆီးကြိုလင့်မည့် ဆိုင်းဘုတ်မရှိသော်လည်း ဤသစ်တောကလေးသည် လာသူတွေကို ဖိတ်ခေါ်ကြိုဆိုနေသယောင် ဖြစ်သည်။ တခါတရံမကသော […]
စဆရ ႀကီးဘာရယ်တော့ မဟုတ်ဘူးဗျာ။ လှနုထွန်းကြောင့်ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ ဘယ့်နှယ့်ဗျာ.. မယ်တွေသွားပြိုင်ဖို့ ရွေးလိုက်ရင် မျက်နှာလေးတစ်ခုကလွဲ ကျန်တာ ဘာမှ အဆင်ကိုမပြေတာ။ နမ်းချင်စရာကြီးကနေစလိုက်တာ ခင်ညှစ်စရာထိ။ နောက်ဆုံးဖင်မည်းကြီးကျမှ တော်တော်လေး ပွသွားရှာတယ်။ အဲ့တုန်းက ကျုပ် ဖင်မည်းကြီး ဆာဂျရီလုပ်နေတာကို ရှာရှာဖွေဖွေ တွေ့မိလို့ ဦးဦးဖျားဖျား ဂရုပ်မှာ ရှယ်ဖူးပါ့ဗျား။ ခုနောက်ပိုင်း သူထပ်လွှတ်တာတွေ ကြည့်မိတော့လည်း ထိုနည်းလည်းကောင်းပဲ။ မှားနေတယ်၊ အတော်လေး မှားနေတယ်။ ပြောချင်တာမှ ယားနေတာပဲ။ ကျုပ်တို့လို အားပေးရုံသက်သက်လူတွေများအဖို့တော့ သူရွေးလိုက်သမျှက ဒါ မြန်မာဆိုပြီး ကမ္ဘာကို ချပြနေရသလိုဖြစ်နေတယ်။ မှားတော့လည်းမမှားပါဘူး။ ကျုပ်တို့အနေနဲ့ ရွေးချယ်စရာမှ မရှိတာ။ မြန်မာမှာ ဒါပဲ အကောင်းဆုံးရှိတယ်ဆိုပြီး ချပြရသလိုဖြစ်နေတယ်။ တစ်နိုင်ငံလုံးမှာမှ အကောင်းဆုံးဆိုတာကို ရွေးလွှတ်ရတာလား။ တစ်ချိန်တုန်းကများတော့ ခါးသေးရင်ချီတွေမှ လှတယ်ထင်တာလား။ ခုနောက်ပိုင်းတော့ […]
Kaung Kin Pyarဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး…… ညက မက်တဲ့ အိပ်မက်လေး မှတ်မှတ်ရ ရ ဖြစ်နေလို့… ———————————————————– `ဆု ဦး အောင်´ `ဆု ဦး အောင်´ ကျမနာမည် ခေါ်နေသံကြားလိုက်လို့ ကျမ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်တယ်……။ ကျမရောက်နေတဲ့ နေရာက တောအုပ်တစ်ခုထဲမှာ…… ။ ပန်းတွေကလဲ ပွင့်လို့… ငှက်သံလေးတွေကိုလဲ ကြားနေရတယ်။ `ဆု ဦး အောင်´ `ဆု ဦး အောင်´ ထပ်ခေါ်ပြန်ပြီ။ ကျမ သေချာအောင် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို တစ်ခုချင်း စေ့စေ့စပ်စပ် လိုက်ကြည့်တယ်။ ဟင်!!! တွေ့ပါပြီ… ။ သစ်ပင်ကြီးကြီးတစ်ပင်ရဲ့အနောက်မှာ မျက်နှာ ပေါ်ရုံ ခေါင်းစွပ်အမည်းကြီးခြုံထားတဲ့ အဖွားကြီးတစ်ယောက်…… (Snow White ထဲက မင်းသမီးကို ပန်းသီးကျွေးတဲ့ စုန်းမကြီးလို ပုံစံမျိုးနဲ့……)။ သူမက အပင်ကြီးတစ်ပင်နဲ့ကွယ်နေတော့ ကျမ သူမကို တော်ရုံမမြင်နိုင်ခဲ့ဘူး……။ သူမပုံစံကိုကြည့်ပြီးတော့ ကျမ လန့်သွားတယ်… အခြေအနေကြည့်ရတာ ကိုယ့်ဘက်ကောင်းလာနိုင်ဖို့ မရှိတဲ့ပုံစံလေ…။ အာလာဒင်ထဲက […]
ခုတလော အမှိုက်အကြောင်း စဉ်းစားဖြစ်တယ်။ လူကြီးတွေက ဘာရယ် ဘယ်လိုလုပ်မယ်ဆိုတာ သေချာမသိပေမယ့်။ ပထမဆုံး ကျတော်တို့ လမ်းလေးအကြောင်းပဲတွေးကြည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့လမ်းလေးရဲ့ ဘေးမှာ မီးတားကွင်းတစ်ခုရှိတယ်။ ပြီးတော့ နောက်ထပ်တစ်လမ်း။ အဲသည်တစ်လမ်းရဲ့ဘေးက အလယ်တန်း ကျောင်းလေးရှိတယ်။ အလယ်တန်းကျောင်းလေးရဲ့ ဘေးက ရပ်ကွက် ကောင်စီရုံးရှိတယ်။ ပြောချင်တာ ကျွန်တော်တို့လမ်းလေးဘေးက မီးတားကွင်းက အမှိုက်ပုံဖြစ်နေတာ။ အဲ့သည်အမှိုက်ပုံကလည်း ကျွန်တော်တို့နေကတည်းက ရှိလာတာဆိုတော့လည်း အနီးအနားလမ်းတွေကအစ တခြားမျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ကွက်ကအဆုံး အမှိုက်ပစ်ကြတာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့လမ်းလေးဟာ သံသုမာလမ်းကြီးနဲ့ ကျောချင်းကပ်ရပ်မှာ တည်ရှိပါတယ်။ အဲသည်တော့ အမှိုက်ပုံဟာလည်း လမ်းမကြီးနဲ့ ကျောချင်း ကပ်ရပ်ပေါ့။ သံသုမာလမ်းကြီးကနေ လမ်းကလေးတစ်ခုကိုချိုးဝင်တာနဲ့ အမှိုက်ပုံကိုတွေ့ရပါမယ် ပြီးရင် ညာကွေ့ရင် အလယ်တန်းကျောင်းလေးဘက်ကို ဖြစ်ပြီး ဘယ်ကွေ့ရင် ကျွန်တော်တို့လမ်းလေးပါ။ အမှိုက်ပုံရှိတဲ့ လမ်းချိုးကလေးဟာ သံသုမာလမ်းမကြီးနဲ့ အနီးစပ်ဆုံး […]
Sine Sant ဒီနေ ့နှင့်သူ ******************* ဒီနေ ့သူ ့စိတ်ထဲမှာ လေးလံနေသည် ။ လွတ်လပ်ပေါ့ပါးခြင်းကိုမခံစားရ ။ တခုခုကိုစိုးရိမ်ထိတ်လန် ့နေသည်ဟုထင်သည်။ မနက် ကနေ ညထိ သူ ့ကိုယ်သူ ့ဆန်းစစ်ကြည့်နေမိတယ် ။ ဘာအပြစ်တွေ လုပ်မိထားလည်း ၊ ဘယ်သူ ့အပေါ်စကားပြောမှားထား သလဲ ပြန်စဉ်းစား ကြည့်သည် ။ ကြီးကြီးမားမား စိုးရိမ်နေစရာ ဘာမှမရှိ ခဲ့ ။ သူ ့မောင်နှမ တွေ လိုအပ်တဲ့အကူ အညီတွေကိုအကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင်သူ မစွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သော ကိစ္စအတွက်သော စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်နေတာတော့ မှန်ပါသည် ။ သူ ဘာဖြစ်နေသလဲ ။ မနေ ့ကအကြောင်းကို […]