TheWinner Getprizeမြိုင် မနက်အစောကြီး (၄) နာရီလောက် နေပြည်တော်ကို ထထွက်လာရတော့ အိပ်ချင်နေမိသည်။ ဒါပေမယ့်လည်း မအိပ်လိုက်ရဲသေးပါဘူး။ ပါလာတဲ့ အဖော်နဲ့ မြိုင်တို့ တစ်ယောက်တစ်လှည့် ကားသမားကို မကြာခဏ စကားပြောပေးနေကြရပါသည်။ အများသူငါ သတိပေးသည့် ကားသမား မငိုက်ရေးအတွက်ပေါ့။ ဟုတ်တယ်လေ၊ သို့မဟုတ်ပါက သေမင်းတံခါးပေါက်နဲ့ နီးနိုင်တယ်မဟုတ်လား။ ဒီတစ်ခေါက်မြိုင်လာတာကတော့ အရင်လို အစိုးရရုံးကိစ္စ၊ အစည်းအဝေး ကိစ္စတွေလိုမဟုတ်ပါဘူး။ အစိုးရက လစဉ်နီးပါး အဆောက်အဦးတွေ၊ မြေတွေ၊ ဟိုတယ်တွေ နဲ့ ပြတိုက်တွေပါမကျန် လေလံတွေရော၊ တင်ဒါတွေပါ စုံအောင်ချနေတော့ မြိုင့်တို့ရဲ့ ဆရာသမားကလည်း အများသူဌေးများနည်းတူ ရချင်ပါလေရော။ မြိုင့်မှာလည်း ကိုယ့်ရဲ့ Responsible မဟုတ်ပေမယ့် အစုံသုတ် မြိုင်ကတော့ – “သွားလိုက်ပါဦး၊ ဒီလေလံလေးကိုတော့” ဆိုတော့လည်း အသွားစေခိုင်းသူ မင်းဧကရာဇ်၊ […]
ကိုေပါက္(မႏၱေလး)“တစ်နည်းအားဖြင့် ခရီးသွားကြတဲ့ မိဘ လုပ်သားပြည်သူများခင်ဗျားးးးးးးးးးးးးးးးးးးး” ၁၉၈၃ခုနစ်ဖေဖော်ဝါရီလ က စလို့ရန်ကုန်ကို ကျနော်မရောက်ခဲ့တာ ၂၀၁၁ခုနှစ် ဇူလိုင်လ ရောက်မှဘဲရန်ကုန်ရောက်ခွင့်ကြုံခဲ့ပါတယ်။ အပွင့်လင်းဆုံးပြောရရင်တော့ အဲကွန်းဘတ်စ် ဆိုသဟာကြီးကို အဲဒီတော့ မှ စစီးဘူးတာပါဘဲ။ တစ်ညလုံးလေအေးတွေလွှတ်ထားပြီး မောင်းတဲ့ကားပေါ်မှာ စောင်ခြုံပြီးလိုက်ရတော့တာပါဘဲ။ ဒါတောင် ကျနော်ရုံးက ကလေးတွေက “လေးလေး စောင်ထည့်သွားနော်”လို့ပြောလို့ပါ။ နို့မဟုတ်ရင်တော့ ခရီးသွားရင် ဘာမှ မသယ်ချင်တဲ့ကျနော်တစ်ယောက် အေးစိမ့်နေတဲ့ကားပေါ်မှာ အတော်လေး ဒုက္ခရောက်မှာသေချာပါတယ်။ ၂၀၁၂ခုနှစ်ရဲ့နောက်ဆုံးရက်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ပွဲတစ်ခုတက်စရာရှိတော့ ခါတိုင်းလိုဘဲ ကားနဲ သွားဘို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ရန်ကုန်သွားမှာကို သိတဲ့ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်က ဖုန်းလှမ်းဆက်ပါတယ်။ “ခိုင်မန္တလေး”နဲ့လိုက်ပါလား ကားအသစ် ပရိုမိုးရှင်းလဲရှိတယ် လို့ပြောပေမယ့် ကျနော်က လက်မှတ်ဝယ်ပြီးပါပြီ။ လက်မှတ်တစ်စောင် ၁၃၈၀ဝကျပ်။ ပုံမှန်ကားကား […]
ေသာ္ဇင္ (လြိဳင္ေကာ္) ည…တစ်ညလုံး အိပ်မရခဲ့ဘူး။ တိုက်လေယာဉ်တွေလို တဝှီးဝှီးပျံသန်းလာတဲ့ ခြင်တွေ တစ်ကိုယ်လုံးကို အပ်စူးစူးတစ်ချောင်းနဲ့ထိုးသလို အဆက်မပြတ် တရစပ်တိုက်ခိုက်နေတယ်။ မူးနောက်ခေါင်းကိုက်ဝေဒနာနဲ့ လည်ပင်းရိုးတစ်လျှောက် ကိုက်ခဲ့တဲ့ ခံစားချက်က သူ့ကို ထိုးနှက်နေတယ်။ ဆောင်းရယ်လို မပီပြင်တဲ့ မန္တလေးညက သူ့ကို အဆတစ်ရာမက ပူလောင်နေစေပြန်တယ်။ ရင်ထဲမှာ ဖြစ်ပေါ်နေတဲ့ ခံစားချက်တွေ အမျိုးမျိုး အဖုံဖုံ။ မျက်စိထဲ ပြန်မြင်နေတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုက အာရုံမှာ ပြတ်ခနဲ ထင်းခနဲ။ နေ့တစ်နေ့ရဲ့ နှစ်ဆယ့်လေးနာရီဆိုတာ ဘယ်အချိန်မှာ စပြီး ဘယ်အချိန်မှာ ဆုံးတာလဲ။ သူမသိလိုက်ဘူး။ ဒီတစ်ရက်နှစ်ရက်အတွင်း အိပ်စက်ခြင်းဆိုတာ သူ့ဆီကနေ သွေဖယ်ပြီး ဘယ်ကိုခရီးနှင်သွားခဲ့သလဲ သူမသိဘူး။ လက်တစ်ကမ်းအကွာက မျက်နှာတစ်ခုမှာ သွေးစိမ်းရှင်ရှင်ထွက်နေတာကို သူ့ကြည့်ရင်း မျက်နှာကို လွှဲလိုက်မိတယ်။ ဘာလဲ…။ ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ။ မေးခွန်းတွေ […]
(၁) အဲဒီလူရဲ့ မျက်လုံးတွေကို သူသတိထားမိနေတာကြာပြီ။ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး တစ်ခုခုပြောချင်နေတဲ့ပုံမျိုး။ ဘာကြောင့် သူ အဲဒီလူကို သတိထားမိသလဲဆိုရင် သူ့ရဲ့အိမ်နဘေးကပ်ရက်မှာနေလို့ပဲ။ မနက်ခြောက်နာရီလောက်ဆိုရင် စတီးထမင်းချိုင့်လေးဆွဲပြီး ထွက်သွားတတ်တယ်။ ဘယ်အချိန်မှာ ပြန်ရောက်သလဲတော့ မသိဘူး။ သေချာတာကတော့ ညတော်တော်လေး မှောင်မှ ပြန်ရောက်တတ်တာပဲ။ လမ်းလျှောက်ရင် ခေါင်းကလေး ငိုက်စိုက် ငိုက်စိုက်နဲ့ လောကကြီးကို စိတ်ကုန်နေသလိုမျိုး။ လေးတိလေးကန် လမ်းလျှောက်ဟန်က စိတ်မပါလက်မပါ။ နေ့စဉ်အသက်ဆက်နေရတာတောင် စိတ်မှပါရဲ့လားလို့ သူတွေးနေမိတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ အိမ်ဘေးကပ်လျှက် လမ်းသွယ်လေးအတိုင်း လမ်းလျှောက်ရင်း သူ့ကို ကြည့်သွားတတ်တယ်။ အဲဒီလို ကြည့်သွားတဲ့အကြည့်တွေက သူ့ကို တစ်စုံတစ်ခုပြောချင်နေတယ်လို့ ထင်တယ်။ ဒါလည်း ဟုတ်ချင်မှ ဟုတ်မှာပါ။ သူ့ဘာသာသူ တွေးမိတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်လေ။ အစကတော့ အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ပါပဲ။ နောက်တော့ […]
ဦးေက်ာက္ခဲ “မောင်စိန်…. ဒီကို ခဏလာအုံးကွ” “ဟုတ်ကဲ့ အဖေ လာပြီခင်ဗျ” မောင်ကျောက်ရဲ့ ဖခမည်းတော်လည်း ယောက္ခထီးကြီးက အခေါ်တော်ရှိတော့ လုပ်လက်စ အလုပ်တွေကို အသာရပ်၊ မနှေးအမြန် ချီတက်လာပေမယ့် ဘုရားခန်းထဲမှာ သားတော်မောင် မောင်ကျောက်ကိုပါ အခန့်သားတွေ့လိုက်ရတော့ အတော်မျက်နှာပျက်သွားပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ…. သူ့ခမျာ မယားလည်းကြောက်ရ၊ ယောက္ခမ ယောက္ခထီး လည်းကြောက်ရ၊ သည်ကြားထဲ သားလုပ်တဲ့ မောင်ကျောက်က ရောကြပ်တာပါခံရတော့မယ် ဆိုတော့ ဘယ်… မျက်နှာသာယာနိုင်ပါ့။ “မောင်စိန်…မင်း တရားသဘောကို အခြေခံမသိဘဲ ဘာမှန်းညာမှန်းမသိ မနက်စောစောထပြီး ဘုရားရှေ့ ငုတ်တုတ် ထိုင်မနေနဲ့။ အိပ်ရေးပျက်တာပဲ […]
ကာရံအလွမ်းတွေဝေ ပန်းတွေခြွေခဲ့ စီးစေမြစ်သွင် အကြင်နာမိုး ရင်မှာဖြိုးဆွေ မြတ်နိုးမှုလေး ပူဆွေးကင်းဝေး ရင်တွင်းအေးအောင် ကြံဆောင်စိတ်ထား ရင်မှာချစ်အား တိုးပွားအစဉ် နှစ်တစ်ရာတိုင် ချစ်သဒ္ဒါခိုင်မြဲ ပေးဆပ်အမှန် မေတ္တာပန်းတိုင် ရောက်လှမ်းစို့လေ အပြစ်မယူသူများတစ်နေ့ ချစ်သူများနေ့ အမှတ်တရ နမ်းပန်းတစ်ပွင့် ခြွေလင့်ကြိုနေ ချစ်ရသောသူ သိပါစေသို့………….. ပိတောက်မိုး
(၁) အမေကြီး ခွဲစိတ်ခန်းထဲကို ဝင်သွားကတည်းက ဂဏာမငြိမ်သော စိတ်တွေနှင့် ပျာယာခပ်စွာ လူးလောက်ခေါက်ပြန် လမ်းလျှောက်လိုက် ထိုင်လိုက် ထလိုက် မတ်တပ်ရပ်လိုက်နှင့် မသိသားဆိုးရွားစွာ ဒေါ်အေးကြည်စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းလှသည်။ လက်တွင်ပတ်ထားသော နာရီကိုကြည့်မိရသည်ကလည်း ဘယ်နှစ်ကြိမ် ဘယ်နှစ်လီမှန်းမသိ။ ဆယ့်ငါးမိနစ်တစ်ကြိမ်လို ကြည့်ကြည့်မိနေရသည်။ နောက်ပြီး ခွဲခန်းရှိရာ အပေါ်ထပ်ကနေ ဆေးရုံကြီး အဝင်ပေါက်ဘက်ကို အကြည့်ကလည်း ခဏခဏရောက်ရသေးသည်။ ပွဲလမ်းသဘင်တစ်ခုလို စည်ကားနေသော ဆေးရုံဝန်းအတွင်းမှာ လူလူသူသူများစွာထဲမှာ အမေကြီးရဲ့ သားတွေ သမီးတွေများ လိုက်လာကြမလားဆိုသည့် အတွေးနှင့်ပါ။ သို့သော်လည်း ဒေါ်အေးကြည့်က ရင်ထဲတွင် သိနှင့်နေရက်ခဲ့ပါသည်.။ အချိန်တွေသာကုန်ကုန်သွားရသည်။ ပေါ်တော်မမူလာသော အမေကြီးရဲ့ ရင်းနှစ်သည်းချာ သားသမီးများ ဒီကနေ့လည်း လာမည်မဟုတ်။ “ဒေါ်အုန်းရင် လူနာစောင့်“ “ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်မ ပါရှင်“ မေ့မျောနေသော အမေကြီးကို […]
ေတာင္ေပၚသားလကလည်း ကုန်နိူင်ခဲလိုက်တာလို့ တွေးမိခြင်းနဲ့အတူ သားက ဆွဲထူလိုက်ချိန်မှာ ရနာရီတောင်ခွဲနေပါပေါ့လား တစ်နေ့တာကို ဖြတ်သန်းရဦးတော့မယ်ပေါ့ ဖေကြီး နန်းကြီးသုပ်စားမယ်နော်ဆိုတဲ့ သားကို မုန့်ဟင်းခါးစားပါလားသားရယ်လို့ ပြောမိတော့ မရဘူး နန်းကြီးသုပ်ပဲတဲ့ နန်းကြီးသုပ်က ၅၀ဝ မုန့်ဟင်းခါးက ၂၅ဝ လေ ပြောမရတော့လည်း ကျွေးရတော့မှာပေါ့ ကိုယ်ကတော့ ရေနွေးကြမ်းကိုသာအဖေါ်လုပ်နေရပါတယ် လဘက်ရည်သောက်ချင်ပေမယ့် ၃၀ဝ မို့ ၁၅ဝရတဲ့ လှိုင်မင်းရောက်မှသာ သောက်မိတာပါ အဖေကြီး ဆန်နဲ့ဆီ ဝယ်ရဦးမယ်နော်ဆိုတော့ အေးပါလို့ပြောရင်း တစ်ထောင်တန် ၂ရွက် ထွက်ပြန်ပဟ လို့ ခပ်မောမောလေးတွေးမိရပြန်ရော ကျောင်းဝတ်စုံက တနင်္ဂနွေသွားဝယ်မှာလား ချုပ်လည်းချုပ်ရဦးမှာနော် ရွွှှေသဲ ( သားရဲ့အိမ်နာမည် ) ကြိုက်တဲ့ ကျောပိုးအိတ်က တစ်သောင်းတဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ အနှစ် ၃၀ ကျော် ၄ဝ က […]
ဝါဆိုဝါခေါင်ကာလ။ စာဆိုရှိသည့်အတိုင်း၊ ရေတွေဖောင်နေသည်။ ဧရာဝတီ၏ ဒေါမာန်များ အထွတ်အထိပ် ရောက်နေချိန်။ မြစ်ညာမှ တွန်းတွန်းတိုက်တိုက်နှင့် ဆွဲချခံခဲ့ရသော ဒိုက်သရောတို့သည် ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဟူသော အားပျက်မှုဖြင့်၊ ရေစီးထဲဝယ် ငုတ်ချီပေါ်ချီ။ ဧရာဝတီမြစ်ပြင်က ကျယ်လွန်းသည်။ ဆောင်းတုန်းက မြေပဲခင်းများ၊ ဟသာင်္သောင်များ အားလုံးမြစ်ပြင်အောက် ငုံ့လျှိုးနေကြပြီ။ ဧရာဝတီသည် ကြီးစိုးနိူင်လွန်းစွ။ လှိုင်းတို့သည် ကမ်းပါးစွန်းကို ရန်စနေကြ၏ တစ်နေ့လုံး ကိုယ့်ဟာကိုယ်သီးခြားနေထိုင်ခဲ့သော မြစ်ကမ်းပါးစောင်းကြီးသည် ရေလှိုင်း၏ စော်ကားခြင်းကို ခံနေရ၏။ မြစ်ကမ်းပါးထိပ်သည် အမှိုက်စများ၊ ရေမြုပ်များဖြင့် ပစ်ပေါက်ခြင်းကို၊ အပြစ်မဲ့စွာ ငုံ့ခံနေရသည်။ သည်အချိန်မှာ ကိုယ်က ဘာများတတ်နိူင်ပါမည်နည်း။ သူမ၏ ထဘီအောက်နားစသည် လေထဲတဖျပ်ဖျပ် လွင့်နေသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက်မှာ လေထဲ၌ ရေမှုန်စများဖြင့် စိုစွတ်လာလေသည်။ သို့သော် ဒါကို သူမ မသိ။ မြစ်လေကြမ်းက […]
kotun winlattဂေဇက်ရွာသူရွာသားများ ကျန်းခန့်သာလို့ မာပါစ… ရွာသူ/သားအပေါင်း စိတ်၏ကျန်းမာခြင်း ကိုယ်၏ချမ်းသာခြင်းနဲ့ပြည့်စုံကြပါစေလို့ ကျနော်တောသားမှ မေတ္တာပို့သ ဆုတောင်းအပ်ပါသည်။ ကာလကြာရှည် ဂေဇက်ရွာကြီးနဲ့ ဝေနေခဲ့ရပါသော ကျနော် ဒီနေ့တွင်မှ အင်တာနက်သုံးစွဲခွင့် ပြန်လည် ရရှိပြီး သကာလ စုပ်ချာချာကွန်နက်ရှင်လေးအား စုပ်ချာချာ ကွန်ပြူတာလေးအား အသုံးပြု၍ အားသွန်ခွန်စိုက် ဤစာလေးအားရေးသားအပ်ပါသည်။ အင်တာနက်ကိုလည်း မသုံးရ ညပိုင်းတွင်လည်း အပြင်မထွက် အမိန့်ကြောင့် ကျနော့်မှာ နေမထိ ထိုင်မသာဖြစ်နေရပါသည်။ လေးပေါက်ကိုလည်း သတိရ..ကိုကြီးကမ်းကိုလည်း ဆွေးမိ..ဟိုးအဝေးကြီး တဂျီးလေးမောင်ခိုင်ကိုလည်း တမ်းတ…လူထူဆန်းသလားးးနာမည်ပဲထူးဆန်းလေးသလားမသိသော လူကြီးကိုလည်း မေ့မရ…လွှတ်တော်မှာ ချွတ်ချော်အဲ…တော်ကြာ ခုံရုံးဖွဲ့ပြီး အစစ်ဆေးခံနေရလိမ့်ဦးမယ်… အမတ်မင်းအားလည်း လွမ်းဆွတ်….ဆြာပေနှင့်တကွရွာသူရွာသားတို့ မတွေ့ရသည့်နေမှစပြီး ကျနော့်မှာ စားမဝင်အိပ်မပျော်ဖြစ်နေပြီး ဒီယနေ့တွင်မှ အစာလေးပြန်ဝင်ကာ နေထိထိုင်သာရှိလေချေပြီ….အို..ကောင်းးလေစွ..ကောင်းးးလေစွ….ဒီနေ့တော့ ဒီမျှလောက်သာရေးပြီးးကျနော်ပြန်ပြေးဆင်းချေတော့မည်…ဟိုးးးအဝေးက တဂျီးမောင်ခိုင်ရေ..ကျနော်မလာနိုင်လည်း ကျနော့်အကောင့်လေးကို မဖျက်လိုက်ပါနဲ့ဦး…ဒုက္ခိတအွန်လိုင်းသုံးနေရသူမို့ စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး […]
၁၉၈၈ လှုပ်ရှားမှုကြီးမှာ အမေကော ကျနော်ပါ လိုက်ပါစီးမျောရင်း ကိုယ်ယုံကြည်ရာတွေအတွက် ခရီးဆက်ခဲ့ကြပါတယ် ၊ တက္ကသိုလ်ရိပ်သာလမ်းရုံးချုပ်ကို အမေကော ကျနော်ပါရောက်ခဲ့ကြပြီး ကျရာတာဝန်အသီးသီးနဲ့အတူ နေ့ရက်တွေကိုကျော်ဖြတ်ခဲ့ပါတယ် ၊ အတွေ့အကြုံအသစ်အဆန်းတွေကြားမှာ နိူင်ငံရေးလုပ်သူနဲ့ လုပ်စားသူတွေအကြောင်းလည်း အများကြီးနားလည်ခဲ့ရပါတယ် ၊ ( တရားရမိတာလေးတွေကိုတော့ ဒီပို့စ်ခေါင်းစည်းနဲ့ သိပ်မလိုက်ဖက်ပေမယ့် နည်းနည်းပြောပါရစေ ) အဲဒီရုံးချုပ်လုပ်တဲ့ ၂ ထပ်တိုက်ကလေးက ငှားထားတာပါ ၊ ပထမဆုံး အကျယ်ချုပ်ချပြီးတဲ့အခါ ဒီရုံးချုပ်လုပ်ထားတဲ့ အိမ်ပိုင်ရှင်ကိုလည်း ဖိအားအကြီးအကျယ်ပေးတာမို့ ပြောင်းဖို့ဖြစ်လာပါတယ် ၊ အဖွဲ့ဝင်လက်ခံဌာနကို တာဝန်ယူထားရတဲ့ ကျနော့်အတွက် တစ်ပြည်လုံးက အဖွဲ့ဝင်တွေရဲ့ သိန်းချီတဲ့အဖွဲ့ဝင်ပုံစံတွေကိုသယ်ဖို့ ခေါင်းခဲခဲ့ရပါတယ် ၊ ဘယ်ကားမှ ငှားမရလို့ပါ ၊ အငှားလိုက်ရင်ပဲ ကားသိမ်းမလိုလို ထောင်ပဲချမလိုလို သတင်းတွေကြောင့်ပါ ၊ လူပေါင်းများစွာနဲ့ စည်ကားခဲ့တဲ့ […]
alinsettသံယောဇဉ်အကြောင်း..ပြောကြမည် ဆိုလျှင်… ကျွန်တော်ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးသော အဖြူရောင် သံယောဇဉ်ကလေးများ အကြောင်းက စ ပြောရပါမည် ။ သံယောဇဉ် သန့်သန့်ကလေးများအကြောင်းကိုတွေးမိတိုင်း… သတိရမိသည်မှာ.. သူတို ့…သာ..ဖြစ်ပါသည် ။ သူတို့ကို ကျွန်တော်… လွမ်းဆွတ် တမ်းတ နေကြောင်း… သူတို ့..သိပါ့မလား..။ ဝေးကွာခြင်းသည်…သူတို့နှင့် ကျွန်တော့်ကို…. မဆုံနိုင်အောင် ခြား ထားခဲ့သော… တံတိုုင်း တစ်ခု ဖြစ်ပါသည် ။ အခု အချိန်ဆိုလျှင်… သူတို ့.. လောကကြီး အကြောင်း… လူတွေ အကြောင်း..စသည်ဖြင့်….တော်တော်လေးကို.. သိနေကြတော့မည် ။ တစ်ယောက်က … အနုပညာကို ချစ်တတ်လျှင်… နောက်တစ်ယောက်က ….. သဘာဝတရားနှင့်.. ပတ်ဝန်းကျင်လောကကို ချစ်မြတ်နိုးပါလိမ့်မည် ။ နောက်တစ်ယောက်ကတော့…… တီထွင် ဖန်တီးခြင်းများကို..ချစ်တတ်ပါလိ်မ့်မည် ။ […]