စဆရ ႀကီးအချိန်ကား ပြည်ထောင်စုမြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီးမှ ပြည်သူ့သမ္မတ ဗမာနိုင်ငံတော်ဟု အစိတ်စိတ်အမွှာပြိုကွဲပြီးသကာလ ဖြစ်သည်။ ယခင်ကာလကမူ အနောက်ဘက်ခြမ်းတွင် မုတ်ဆိတ်နှင့် ရခီးများ အငြင်းပွားနေသည်ကို ဗမာအစိုးရမှ ထ်ိရောက်စွာ မကိုင်တွယ်ခဲ့သဖြင့် မုတ်ဆိတ်များ လွှတ်တော်တွင် အားကောင်းလာခဲ့ပြီး သီးခြားအုပ်ချုပ်ခွင့်ရ ပြည်နယ်အဖြစ်တောင်းရာမှ အနိုင်ရပြီးသည့်နောက် လွတ်လပ်သည့်နိုင်ငံတော်အဖြစ် ကမ္ဘာသိကြေငြာရာမှတစ်ဆင့် ဗမာအစိုးရနှင့် အကြီးအကျယ်အငြင်းပွားပြီးသည့်နောက် မြန်မာ့ရေပိုင်နက်ကိုကိုုးကျွန်းတွင် ရေတပ်အခြေစိုက်စခန်းဖွင့်ထားသည့် အန်ကယ်ဆမ်တို့၏ အကူအညီဖြင့် ရခီးများ ကိုယ်ပိုင်တိုင်းပြည် ထူထောင်ပြီးစအချိန်၊ ပင်လုံစာချုပ်ပါ အချက်အလက်များကို ဖောက်ဖျက်သည်ဟူသော ခေါင်းစဉ်ဖြင့် အန်တီကြီးခေါင်းဆောင်ပြီး ဒုတိယ ပင်လုံညီလာခံကို အင်းလျားလမ်းတွင် နှစ်ဖက် ခေါင်းဆောင်များ မစုံမညီစွာဖြင့် ဖက်ဒရယ်မူကို အတည်ပြုပြီးသည့်နောက် ကိုယ့်လူမျိုး၊ ကိုယ့်အစိုးရဖြင့် ကိုယ့်ပြည်နယ်ကို မည်မျှတိုးတက်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ကြောင်း သိရှိလာရပြီးနောက် သျှမ်းလူမျိုးများသည်လည်း သီးခြားတိုင်းပြည်ထူထောင်ပြီးစအချိန်၊ မြစ်ဆုံအကြောင်းပြပြီး ကိုယ့်ပြည်နယ် ကာကွယ်မည်ဟုဆိုပြီး […]
ကာရံဟေးသူငယ်ချင်း ညစ်နေတဲ့စိတ်ကို ခဏလောက်မေ့ထားလိုက်ပါ မြူးကြွနေတဲ့ တီးကွက်တွေကြားမှာ ငါတို့ ကခုန်ရအောင်လေ လှပတဲ့ မိုးကောင်းကင်အောက်မှာ ကြယ်လေးတွေကိုရည်တွက်ရင်း ဖိုးရွှေလမင်းကလည်း တူတူကခုန်နေရော့မယ် ကြည့်စမ်းပါဦး ပိုးစုန်းကြူးလေးတောင် သူတို့ရဲ့ အလင်းစက်တွေနဲ့ ဖန်းဆင်းပေးထားတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ငါတို့တွေဘယ်လောက်ပျော်လိုက်မလဲလေ အေးချမ်းမှုကို ငါတို့ခဏတော့ ပိုင်ဆိုင်နေပြီနော် ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူးလေးတွေနဲ့ ဖန်ဆင်းထားတဲ့ ဒီဇာတ်ခုံလေးကို မင်းလေးတစ်ယောက် ဘယ်တော့မှမမေ့ပါနဲ့နော် ပိတောက်မိုး
မာနလေးတွေ ခဏလောက်ရပ်စဲပေးပါ လောဘတွေ မောဟတွေခဏလေး အဝေးကိုပြစ်ထားပေးပါ ကြည့်စမ်းပါဦး ဟိုးတစ်နေရာမှာ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ကလေးငယ်တွေရဲ့ရင်ခွင်ထဲကို အပြေးလေးဝင်ကြည့်ပေးပါ သူတို့လေးတွေရဲ့ နှလုံးသားမှာ တောင်းတနေတာလေးကို ဖြေ့ဆည်းပေးနိုင်ပါ့မလား အေးချမ်းလှတဲ့လောကကြီးထဲမှာ မင်းဘာတွေ တောင်းတချင်နေသေးတာလဲ လိုအပ်လို့လား အပိုအချိန်တွေမကုန်ချင်စမ်းပါနဲ့ကွာ မင်းတို့ရဲ့ အေးချမ်းတဲ့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အိုမင်းနေတဲ့ ဘိုးဘွားတွေကို ဖှေးမကူညီပေးလိုက်ပါ တွဲခေါ်လိုက်ပါ တွဲခေါ်ပေးလိုက်ပါကွာ အားအင်ကုန် ဆီခမ်းနေတဲ့ မီးတောက်လေးကို မင်းတို့ရဲ့ ပြင်းထန်စွာတောက်လောင်နေတဲ့ အလင်းတန်းလေးနဲ့ ခဏလောက်တော့ ပေးကူလှည့်ပါ မေတ္တာတိုင်း ရောက်ပြန်ပါတယ်ကွာ အကြင်မှာ ရင်မှာ မင်းရှိနေသေးတစ်ရွှေ့တော့ လိုအပ်နေတဲ့ မေတ္တာတွေကို ပိုနေတဲ့ မင်းတို့ရင်ထဲက အကြင်နာများနဲ့ ဖှေးမပေးလိုက်ရင် မီးစာကုန်ဆီခမ်းလုလုဖြစ်နေတဲ့ မိဘတွေရဲ့ ရင်ခွင်နဲ့ မေတ္တာဆာလောင်မွတ်သိပ်နေတဲ့ ကလေးငယ်တွေရဲ့ အပေါ်မှာ အကြင်နာသက်ရောက်မယ်ဆိုရင် လောကကြီးက မင်းပေးခဲ့တဲ့ […]
ေသာ္ဇင္ (လြိဳင္ေကာ္)ဘုရားပန်းတွေလဲနေရင်းက ခြံဝဘက်ကို မျက်စိကရောက်တယ်။ ဒီနေ့လည်း ပေါ်မလာတော့ပါလား။ အချိန်က ဆယ်နာရီတိတိ။ ကြယ်တာရာ ပန်းလေးတွေကတော့ လတ်ဆတ်နေတုန်းမို့ ပန်းအိုးထဲ ပြန်ထိုးလိုက်တယ်။ ဘာကြောင့် မျက်စိက ခြံဝဘက်ကိုရောက်ရောက်နေရသလဲလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်မေးမိတယ်။ ဒါပေမယ့် အဖြေက ထွက်မလာဘူး။ ရင်ထဲမှာ ဟာနေတယ်။ ဝမ်းနည်းနေတာလား။ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာကတော့ သေချာနေတယ်။ ကလေးမလေးတို့ရယ် ညည်းတို့ တော်တော် ဆိုးပါလားနော်။ (အဖြစ်အပျက်အစ) နေ့စဉ် မနက် ငါးနာရီဆိုရင် မြတ်လေး နိုးနေပြီ။ ရေနွေးအိုးတည်..ထမင်းချက်။ မနက်စာ ငရုပ်သီးထောင်းကလေးကို ဆီရွှဲရွှဲဆမ်းပြီး ပဲပြုတ်ကလေးသုပ်။ အရည်သောက် ဟင်းရည်ကိုတော့ လွယ်လွယ်ပဲ ကြက်သားမှုန့်ကလေးကို ရေနွေးဆူဆူမှာ ဖောက်ချ။ ကြက်သွန်ဖြူနဲ့ ဂျင်းကို ဓါးပြားရိုက် ပစ်ထည့်လိုက်တာနဲ့ ဟင်းရည်တစ်ခွက်က ပြီးသွားပြီ။ ပြီးရင်တော့ […]
အလွမ်းတွေကို တေးဖွဲ့ရင်း ရေးခဲ့တဲ့ကာရံလေးတွေက အခုတော့ မိုးသည်းတဲ့ညမှာ ကြယ်လေးတွေလဲ အေးခဲလို့နေပြီလား အနောက်အရပ်မှာ ကွယ်နေတဲ့နေမင်းရဲ့ခြေရာကို မင်းဘယ်လိုအရာတွေနဲ့ ဖမ်းပေးနိုင်မလဲလေ မတွေးခဲ့မိတဲ့ မေတ္တာရိပ်အောက်မှာ မင်းပေးခဲ့ဖူးတဲ့ သစ္စာစကားလေးတစ်ခွန်းက ဘယ်တော့မှ မပျက်ပြယ်မဲ့ ချစ်သံဇဉ်တွေတဲ့ အခုတော့ သံဇဉ်လဲ လွမ်းလွန်းလို့ ခန်းခြောက်နေတဲ့ ရေကန်ငယ်လေးထဲမှာ ရွှေငါးလေးတွေလဲ တွေးဖွဲ့စရာ မရှိတော့ပြီဘဲလေ အနိုင်လိုချင်တဲ့ မင်းလေးရဲ့စိတ်ထားကို ငါဘယ်လို ပြုပြင်ပေးမှ နိုးထနိုင်မလဲကွယ် သိပ်ချစ်တယ်ဆိုတာကို ရင်ထဲကဖွင့်မပြောပေမယ့် ငါပေးခဲ့ဖူးတဲ့ အကြင်နာတွေကို အမှတ်ရနေသေးမယ်ဆိုရင် သိနိုင်ပါတယ် ချစ်ဦးသူရယ် အခုတော့ မင်းရဲ့ချစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ နှုတ်ခမ်းထက်က စကားလုံးတွေက ကြိုးပျက်သွားတဲ့ သံယောဇဉ် ပမာ ငါလေ အလွမ်းတွေနဲ့ ထွေးဖက်ရင်း ကျန်ရှိသေးတဲ့ နေ့ရက်တွေကို ဘယ်လိုခွန်အားတွေနဲ့ ခရီးဆက်ရမလဲကွယ် ပိတောက်မိုး
ဦးေက်ာက္ခဲ“ကိစ္စများမြောင်၊ လူတို့ဘောင်” ဆိုတဲ့အတိုင်း၊ ရှုပ်ထွေးပွေလီလှတဲ့ လူမှုရေး၊ ဆွေရေးမျိုးရေး ကိစ္စတွေကြားက အေးရာအေးကြောင်းနေချင်တဲ့ ဦးကျောက် ကို မိသားစုအရေးက ချမ်းသာမပေးပါဘူး။ ညီမလေးက ကိုယ်ဝန် နေ့စေ့လစေ့ကြီးနဲ့၊ သူ့ရဲ့ သမီးဦးလေး မွေးဖွားချိန်မှာ အစ်ကို နဲ့ အမေကို အနားမှာရှိစေချင်ပါတယ် ဆိုလေတာကြောင့် အသက် ၇ဝအရွယ် အမေအို နဲ့ ဦးကျောက် မီးနေ စောင့်ဖို့ ညီမနေတဲ့အရပ်ကို ခရီးဆန့်ခဲ့ရတာပေါ့ ခင်ဗျာ။ ညီမအိမ်ရောက်လို့ ဦးကျောက် တစ်ယောက် ကြော့ကြော့လေး နေရမယ် မထင်ပါနဲ့။ စရောက်ကတည်းက အစားရွေးတဲ့ အမေရယ်၊ ထွေလီကာလီ ခံတွင်းတောင်းလွန်းတဲ့ ကိုယ်ဝန်သည် ညီမရယ် စားဖို့ နေ့နေ့ညည ဖွယ်ဖွယ်ရာရာ ချက်လိုက်ရတာ၊ ခြေမွေးမီးမလောင် လက်မွေးမီးမလောင် တစ်ကိုယ်ရေတစ်ကာယသမား ဦးကျောက် ခမျာ၊ ရှိတဲ့အမွေးတွေ (ဆံပင် ပြောတာ) […]
ညအစဉ် လင်းလတ်ခွင့်မပေးတဲ့ထဲမှာလဲ ငွေလမင်းလဲ ပါပါတယ်လေ သူ့ဝန်းရံမှာ မှီခိုနေတဲ့ ကြယ်လေးတွေတောင် အတွေးပြောင်းလို့ထင်တယ် ဒီနေ့လဲ အဝေးတစ်နေရာကို ရောက်လို့နေပြီလေ လွမ်းတယ်ကွယ် တစ်ခါလွမ်းတိုင်း ငါစာတွေရေးဖွဲခဲ့ရတာ အခုဆို စာရွှက်လေးတွေတောင် စကားပြောတက်နေပြီ သူတို့ပြောတာလေးကို မင်းကြားနိုင်မယ်ဆိုရင် လှောင်ရယ်လို့နေရော့မယ်ထင်တယ်နော် သူတို့ပြောတာလေးတွေက ချစ်သူရေ ငါလွမ်းတိုင်းကောက်ခဲ့ဖူးတဲ့ စွယ်တော်ရွှက်လေးတွေတောင် အခုဆို ခြောက်ခန်းလို့ ငါ့တို့လေးတွေနဲ့အတူ ပိတ်လှောင်ခံနေရတယ်တဲ့ ရယ်ရတယ်နော် ငါဘာတွေတွေးမိနေပါလိမ့် လွမ်းလို့ရူးတာလား ရူးချင်လို့ လွမ်းမိတာလား အချစ်ဆိုတာ ဘာအရောင်လဲ ငါသိမိတာလေးကတော့ အချစ်မှာ အရောင်မရှိပါဘူး ရှိတယ်ဆိုရင် သတ်မှတ်ချက်တွေဘဲဖြစ်မယ် သူတို့တစ်တွေသတ်မှတ်တဲ့ အရောင်အောက်မှာ ငါမရောက်ချင်ဘူး ငါသိတဲ့ အချစ်ဆိုတာ အေးချမ်းတဲ့ မေတ္တာတရားတစ်ခုပါ ဒါဆို အမုန်းဆိုတာရော လူတိုင်းမုန်းဖူးပါလ်ိမ့်မယ် မုန်းချင်ယောင်လဲကြိုးစားမိပါလိမ့်မယ် အမုန်းဆိုတာ ငါ့အတွက်တော့ အပြုံးလက်ဆောင်လေးတစ်ခုပါ လူတစ်ယောက်ကို […]
လေတဖြူးဖြူး တိုက်နေသောကြောင့် လတ်ဆတ်သော လေ၏ ရနံ့နှင့်အတူ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ တောင်တန်းကြီးများဆီသို့ အကြည့်က ရောက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်သည် စိမ်းမြလွန်းနေသည်။ သူ ရောက်ရှိနေသော နေရာမှ ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခွင်ကိုကြည့်လိုက်လျှင် မြူခိုးများဝေနေသော တောင်တန်းကြီးများနှင့် မှိုင်းပျပျသာမြင်နိုင်သော လယ်ကွင်းပြင်များကို တွေ့ရမည်။ ထိုသည်ကပင် လွမ်းစရာ ကောင်းနေတော့သည်။ ကောင်းကင်ပြင်တွင် မိုးသားတိမ်လိပ်များ ဆင်လာလေပြီ။ စောစောတုန်းက ပြာလဲ့လဲ့ကောင်းကင်ပြင်သည် ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားချေပြီ.။ လေနှင့်အတူ မိုးစက် မိုးမှုန်ကလေးများ တစ်စက်တစ်လေ လွင့်ပါးလာကြသည်။ မိုးစက်များ၏ အထိအတွေ့သည် အေးမြလွန်းလေသည်။ သည်နေရာလေးသည် သူ့အတွက် ကြည်နူးခြင်းများကို အတိဖြစ်စေသည်။ “ဆရာ မိုးရွာတော့မယ်…“ နောက်ကျောဆီမှ တပည့်တစ်ယောက်၏ နှိုးဆွမှုကြောင့် အတွေးများ ပြတ်တောက်သွားရသည်။ ဟိုးဝေးဝေး လယ်ကွင်းပြင်များဆီတွင် မိုးရွာနေလေပြီ။ ကောင်းကင်ပြင်မှ […]
သူရႆဝါစိတ်ကောက် ကြယ်သီးလေးဟာ ညီမလေးလား၊ ရင်ဘတ်ပေါ်က ကြယ်သီးဟာ ကိုယ်လား – သူရဿဝါ – ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ပင်မသွေးကြောလွှာကို ချစ်ဦးသူရဲ့နာမည်လေးပေးထားလိုက်တယ် ချစ်သူက သခင် ၊ ကိုယ်က အပါးတော်မြဲပါ ။ ကိုယ့်ဘဝကို စက္ကူငှက်ရုပ်လေးဖြစ်အောင်ချိုးခေါက်ပြီး ချစ်သူအတွက်လက်ဆောင်ပို့ပေးဖူးတယ် ။ ရင်ဘတ်မှာမတပ်ဘဲ ဖြုတ်ထားတဲ့ စိတ်ကောက်ကြယ်သီးလေးတစ်လုံးရှိတယ် ၊ ကိုယ်ပါ ။ အဲဒီ ကဗျာကို ရေးခဲ့တုန်းက စိတ်ကောက် ကြယ်သီးလေးဟာ ကိုယ့်အတွေး ထဲက အိပ်မက် သက်သက်ပဲ၊ ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ကူးယဉ် ဖန်တီးမှု သက်သက်ပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ အိပ်မက် ကြယ်သီးလေးဟာ ကိုယ့်ဘဝထဲကို တကယ်ပဲ ကိုယ်ထင်ပြ ဝင်ရောက် လာခဲ့တယ်။ ကိုယ့်ဘဝမှာ စိတ်ကူးယဉ် အရေးအသား သက်သက် အဖြစ်ပဲ […]
ムラカミခုတလော အန်ကယ်ဖော ပို့စ်နဲ့ ဆက်စပ်ပြီး ဆင်းရဲမွဲတေမှု နဲ့ ပါတ်သတ်ပြီး အတွေးပွားစရာများ တာကနေပြီးတော့ .. ဆင်းရဲမွဲတေမှုကို တပိုင်တနိုင်တိုက်ဖျက်နေတဲ့ အဖွဲ့လေး တစ်ခုအကြောင်း မိတ်ဆက်ချင်လို့ပါဗျာ… ရွာထဲမတော့ ပန်းသီးအုံးနှောက်ဆေးခံထိထားတဲ့ ကကြောင်ဝတုတ်ဆိုလား ..သူလုပ်နေတဲ့ ဒိုဇင်ပလွတ် အဖွဲ့တော့ ရှိတယ်ဗျ.. သူတို့အဖွဲ့က ကလေးတွေ ပညာရေးအတွက် အန်ဂျီအိုတွေ- ဘကကျောင်းတွေကို စုပြီးလှူတာ ..သည်တခုကတော့ နည်းနည်း ခြားနားသဗျ… စောင့်ရှောက်တဲ့အဖွဲ့အစည်းတွေကို ထောက်ပံ့တာသက်သက် မဟုတ်ဘဲ ကိုယ်တိုင် တပတ်မှာ ၁ရက်၊ တလမှာ ၄ရက်၊ တနှစ်မှာ ၄၈ ရက် တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်း ချာ့ချ် တခုမှာ မနက်စာကျွေးပြီး စာခေါ်သင်ပေးတာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ကလေးတွေကို စာသင်ပေးနေတဲ့ ဘုန်းကြီးကျောင်း တွေကိုလည်း ရံခါ သွားလှူတဲ့ အလုပ်လည်း […]
ေႏြဦးရာဇဝင် စာတင်ပြောကြကြေးဆို ကျုပ်တို့သမိုင်းမှာ သူရဲကောင်းများစွာ ရှိခဲ့ပါတယ် ။ သတ္တိဂုဏ်ရောင် ထွန်းပြောင်သူထဲမတော့ နောင်ရိုးတိုက်ပွဲလို နောက်ပြန်မလှဲ့ကြေး ဖေါင်ဖျက်လို့ အနိုင်တိုက်ခဲ့တဲ့ ဘုရင့်နောင်ရဲ့သတ္တိကိုတော့ မြန်မာတွေ အသိပါဘဲ ။ သူ့ခေတ်သူ့အခါ သူသည်လည်း ဘုရင့်နောင်ပါ ဒီခေတ်မှာတော့ ငါသည်လည်း ဘုရင့်နောင်ပါဘဲ..။ စေတနာ စေတနာ အခါခါပြောပြီး ရသမျှအကုန်နှိုက်တတ်ကြတဲ့ လူရမ်းကားတသိုက်ကြောင့် မြစ်တစင်းပေါ်မှာ အလျှားလိုက်ကျောခင်းလို့ ယိုင်နဲ့နဲ့ တံတားတစင်း ငါဖြစ်ခဲ့တာပေါ့ ။ ငါမမွေးဖွားခင်ကတည်းက ငါ့ရဲ့အသွေးအသားတွေကို စုတ်ယူခဲ့ကြသလို ခုချိန်ထိလည်း ဖဲ့ယူစားသောက်နေကြဆဲပါ။ တကယ်လို့ သူတို့သာဖဲ့မစားခဲ့ရင် ရာဇဝင်မှာ ထွန်းပြောင်ခဲ့တဲ့ ဘုရင့်နောင်လို ငါလည်း နှစ်တရာလောက် ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်ပါရဲ့ ။ ခုတော့ငါ့ဘဝ ဟိုလူရွှင်တော်တွေပြက်လုံးထုတ်သလို “ဖွင့်ပွဲကြီးက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်.. တံတားကြီးကို လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ယိုင်တိုင် ယိုင်တိုင်…” […]
ေ႐ႊဂ်ဴးအဲ့နေ့ည ခရေတို့ခြံထဲက ကွပ်ပြစ်မှာ သူငယ်ချင်းတွေ ထိုင်ပြီး စကားတွေ ထိုင်ပြောဖြစ်ကြပါတယ်… ကိုကြီးဆောင်းလူတော့ မပါဘူး သူက သူ့ကျောင်းက သူငယ်ချင်းတွေ လာခေါ်လို့ လက်ဘက်ရည်ဆိုင်သွားထိုင်ပါတယ်… အဲ့တော့ ကျန်တဲ့သူတွေပဲ ကျန်ခဲ့ပါတယ်… ည ၁ဝ နာရီလောက်မှာ လူစုခွဲဖြစ်ကြပါတယ်… အဲ့ဒီလိုနဲ့ နွေရာသီကျောင်းပိတ်ရက်ကုန်သွားပြန်ပါတယ်… နောက်နှစ်နွေကျောင်းပိတ်ရက်လည်း ဒီလို ထူးမခြားနားအဖြစ်လေးတွေနဲ့ပဲ ပျော်ရွှင်စွာ ကုန်ဆုံးခဲ့ပါတယ်… အင်း ပျော်ရွှင်စရာဆိုပေမယ့် အဲ့နွေရာသီမှာ နွေဦး ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို စိတ်ဝင်စားနေပြီ ဆိုတဲ့ သတင်းကို ဝဿန်ဆီက ကြားရပါတယ်… ခရေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း နွေဦးနဲ့ တွေ့တော့ ပြောလိုက်မိသေးရဲ့ ခုမှ ၈ တန်းစတက်မယ်… မထင်ရဘူးနော် လို့ ပြောတော့ အေးပေါ့ နင် ဘယ်သိမလဲ ငါ့အဲ့ကောင်မလေးကို ဘယ်လောက်စိတ်ဝင်စားနေသလဲဆိုတာကို တဲ့ […]
‘ငါ့အတွက်တော့ နင်က အမြဲတမ်း နံပါတ် (၃)ပါတဲ့’ တစ်ခါက သူပြောခဲ့ဖူးတယ် ခုလည်း ပြောတယ် နင်တစ်ယောက်ပဲ ငါ စိတ်ချမ်းသာအောင် လုပ်နိုင်တယ်တဲ့…. ဒါတွေ အားလုံးရဲ့ အစကတော့ ရန်ကုန်မြို့မှာ တိုးချဲ့မြို့နယ်တွေ စတင်တဲ့အချိန်က မြို့သစ်တစ်ခုမှာ အလုပ်ကြောင့် ပေ ၄ဝ ပေ ၆ဝ မြေကွက်တစ်ကွက်ရတဲ့ အဖိုးဖြစ်သူ အဲ့ဒီမြို့သစ်ကို ပြောင်းပြီး နေတဲ့ အချိန်က စရမယ်လို့ ထင်ပါတယ်… အဲ့ဒီတုန်းက အဖိုးရဲ့လမ်းထဲမှာ အိမ်ဆိုလို့ အဖိုးတို့အိမ်နဲ့ ကျန်ဆောက်လက်စ အိမ် ၄ လုံးလားပဲ ရှိသေးတယ်လို့ ဦးလေးတွေရဲ့ ပြန်ပြောပြချက်အရ သိရပါတယ်.. အဖေနဲ့ အမေက အစိုးရဝန်ထမ်းတွေ ဖြစ်တဲ့အတွက် နယ်ရောက်နေချိန် အဖိုးဖွားလက်ထဲထားခဲ့ရတာပေါ့… … အဖိုးအိမ်ကို အသက် ၄ […]