မနေ့ညနေက လမ်းလျှောက်နေတုန်း….ဘေးက အသံတိုးတိုးကြားတယ်…. အင်္ဂလိပ်ကားကောင်းတွေရမယ်၊ ရုံတင်ကားတွေ ရမယ်၊ အသစ်ထွက်တဲ့အခွေတွေ ရှိတယ်….တဲ့ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့…. လူတစ်ယောက်…ပလပ်စတစ်ထိုင်ခုံလေးပေါ်ထိုင်နေရင်း…..သူ့နားက ဖြတ်သွားတဲ့လူတွေကိုလဲ တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကို လိုက်အကဲခတ်ပြီး ခပ်တိုးတိုး အော်နေတယ်…။ သူကသာ အဲ့ဒီလိုအော်နေတယ်….၊ သူ့ဘေးမှာရော ရှေ့မှာပါ ဘာအခွေမှ မရှိဘူးရယ်…။ ကျမ သူ့ကိုလှမ်းကြည့်တာ မြင်တော့…ညီမ ဟိုဆိုင်းဘုတ်ရှိတဲ့ ဘေးလှေကားက တက်သွားပါလို့….ပြောတယ်…။ ဘေးမှာပါတဲ့ သူငယ်ချင်း ၂ ယောက်ကလဲ အင်း…ငါတို့လဲ အခွေငတ်နေတာကြာပြီ…၊ Shopping Mall တွေမှာတောင် အခွေတွေ မရှိတော့ဘူး၊ ကြုံတုန်း သွားကြည့်ရအောင်တဲ့… ကျမလဲ ကြည့်ချင်တဲ့ကားလေးတွေရှိနေတော့….သူညွှန်ပြတဲ့ ဘေးလှေကားကနေ တက်သွားတယ်….။ သိပ်မတက်လိုက်ရပါဘူး……။ ပထမလှေကားတစ်ဆစ်ချိုး နေရာလေးမှာတင်….အခွေထည့်ထားတဲ့ခြင်းလေးတွေကို ပလပ်စတစ်ခုံပေါ်တင်ပြီး…အဲ့ဒီဘေးမှာ အခွေရောင်းသူ လူတစ်ယောက်ရပ်နေတယ်…..။ ကျမတို့မေးသမျှ အခွေတွေကို အမြန်ပဲရှာနေတယ်….။ အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ….. အသက် […]

၁။ ညို……ကို့ကိုိုစတွေ့ခဲ့တာကတော့ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ရဲ့ မွေးနေ့ပွဲတစ်ခုမှာပါ။ ထိုမွေးနေ့ပွဲမှာ သီချင်းများနှင့်အနောက်တိုင်းဆန်စွာ ကခုန်နေကြရင်း နှစ်ဦးသားမမျှော်လင့်ဘဲ တိုက်မိသွားခဲ့ကြသည်။ ထို့နောက် ညိုနှင့်ကိုတို့ပြိုင်တူ ”ဆောရီး” ဟု ပြောမိကြကာ မျက်လုံးချင်း ခေတ္တမျှဆုံဆည်းသွားခဲ့ကြသည်။ ညိုသည်သာမန်ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံမိလျှင် လျင်မြန်စွာ အကြည့်လွှဲပစ်တတ်သော်လည်း ကို့ကိုကား ဂရုတစို်က်ပြန်ကြည့်မိခဲ့သည်မှာ ကိုကအခြားယောက်ျားလေးများကဲ့သို့အကြည့်ရဲရဲနှင့် ကြည့်ခြင်းမဟုတ်ဘဲ တိတ်တခိုးကြည့်တတ်သောမျက်လုံးညိုများကြောင့်ပင် ဖြစ်လေသည်။ ၂။ ကိုရဲ့ ဇာတိက ဆောင်းရာသီဆို်လျှင် အလွန်ချမ်းအေးပြီး နွေရာသီဆိုလျှင် အေးမြတတ်သော တောင်ပေါ်ဒေသတစ်ခုဖြစ်ပြီး ညိုကရန်ကုန်သူဖြစ်ကာ အနေချင်းဝေးနေကြသော်လည်း အင်တာနက်ခေတ်မှာ ကြီးပြင်းလာကြသူများဖြစ်သောကြောင့် အင်တာနက်နှင့် ချိတ်ဆက်ရင်း သံယောဇဉ်တစ်စစီသီခဲ့ကြသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ကိုက ရန်ကုန်သို့ပြောင်းလာပြီး အဒေါ်ဖြစ်သူဧ။်အလုပ်၌ခေတ္တအလုပ်ဝင်လုပ်ခဲ့ရင်း အချစ်ကြိုး တွေပိုရှည်လာခဲ့တော့သည်။ ၃။ ကိုနှင့်ညိုတို့ နှစ်ယောက်သည် ဘဝတစ်သက်တာချစ်ခရီးလမ်းကို အတူတူလျှောက်လှမ်းကြမည်ဟုစိတ် ကူးတွေ ယဉ်ခဲ့ကြသည်။ ကိုက […]

(တောက်…….) ဘယ်လိုမှ ငြိမ်နေလို့မရတော့ပဲ ယားနေလှတဲ့ လက်မောင်းကို ကုတ်ဖဲ့ရင်း မီးထဖွင့်လိုက်ရတယ်။ မီးရောင်အောက် ကျနော့် မွေ့ယာပေါ်မှာတော့ ကာလနာ သေချင်းဆိုးကြမ်းပိုးက ပြေးပေါက်ရှာနေပြီ၊ ရှိသမျှ အားကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်မကြားထားပြီး ဖိချေလိုက်တဲ့အခါ ဖောင်းကားနေတဲ့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲက သွေးတွေက ဗျစ်ကနဲ ထွက်လာခဲ့တယ်။ ဒါ……..သူ စုတ်ယူထားတဲ့ ကျနော့်သွေးတွေပဲ။ x                         x                        x တကယ်တော့ ကျနော့် အိမ်လေးမှာ အရင်တုန်းက ကြမ်းပိုးဆိုတာ သိပ်မသောင်းကျန်းလှပါဘူး။ ကျနော် ငယ်ငယ်တုန်းက ကြမ်းပိုးဆိုတာလည်း သိပ်ဂရုမစိုက်မိသလို အိပ်ပြီဆိုရင်လည်း တုံးကနဲကိုး၊ ဒါပေမယ့် ဒီဘက်နှစ်တွေမှာတော့ ဒီကြမ်းပိုးတွေဟာ […]