ကျွန်တော် တန်းလျားထဲဝင်လိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့ မီးဖိုဆောင်ဘက် မှာ မီးများလောင်နေသလားလို့ ထင်နေတာ..ဘယ်ဟုတ်မလဲ ဆလင်းဆိုတဲ့ကောင် စက္ကူတွေကို မီးရှို့နေတာပဲ။ပါးစပ်ကလည်း လူယုတ်မာတွေ ခွေးသားတွေ ဘာညာကျိန်ဆဲနေပြီးတော့ ဆေးရောင်စိုစိုနဲ့ စက္ကူတွေတထပ်ကြီးကို တစစီဆုတ်နေတာ။ကျွန်တော် နည်းနည်းတောင်လန့်သွားပြီး- “ဟကောင် ဆလင်း မင်းဘာလုပ်နေတာလဲ” “အာမန်းကို သွားပုပ်လေလွင့် ပြောတဲ့ သေချင်းဆိုးတွေကို လက်စားချေနေတာကွ” ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ စက္ကူစတွေ မီးပုံထဲ ထပ်ပစ်ထည့်လိုက်သေးတယ်။ဩော..ဒီကောင် ဒီစာရွက်တွေကို မဂ္ဂဇင်းတစ်စောင်က ဆုတ်လာခဲ့ တာကိုး။ “ဘယ်မဂ္ဂဇင်းက ဖြုတ်လာတာလဲ..အသစ်ကြီးရှိဦးမယ်” “အဲဒါ နောက်ဆုံးထုတ် စတားဘတ် မဂ္ဂဇင်းကပဲ။ငါ့လက်နဲ့နိုင်သရွေ့ငါ ဆုတ်ပစ်ဦးမှာပဲ..ငါဆယ်အုပ်လောက်တော့ဝယ်နိုင်မှာပဲကွ..” မဆုတ်ရသေးတဲ့ တစ်စောင်ကို ကောက်ယူပြီး ကျွန်တော်ကြည့်တော့ မျက်နှာဖုံးမှာ အာမန်းအလီပုံနဲ့ဗျ။အောက်မှာလည်း ပြူးပြူးပြဲပြဲ စာလုံးကြီးနဲ့ “ဒီလူရဲ့ တကယ့် အမှန်တရား” တဲ့။ “နေပါဦး မင်း အသဲစွဲဇာတ်လိုက်ကြီးပုံနဲ့ပဲဟ […]

ဘာသာရေး တီးလုံးလေးက နောက်ခံတီးနေတယ်။အာမန်း နဲ့ သူ့အမေက ဗိဿနိုး နတ်ကွန်းဆီသွားဖို့ လှေကားပေါ်တက်နေပြီ။ “ ဗိဿနိုးမယ်တော်ကြီး ဆီမှာ ရိုးရိုးသားသားနဲ့ ဆုတောင်းရင် ပြည့်တယ်လို့ ပြောကြတာပဲ။မင်းဆို ဘာဆုတောင်းမလဲ။” “မင်းရော ဘာဆုတောင်းမလဲ” သူကတောင် ကျွန်တော့် ပြန်မေးနေသေးတယ်။ “ငါတော့ ပိုက်ဆံရဖို့ပဲ တောင်းမယ် ထင်တယ်” “ငါကတော့ အာမန်း နဲ့ အူရ်ဝါရှီ ပြန်ပေါင်းထုပ်ပါစေ လို့ပဲ ဆုတောင်းမှာ” စဉ်းတောင်မစဉ်းစားဘူး။ဆလင်း ချက်ချင်း အဲ့ဒီလို ပြန်ပြောတာ။ဟော..ပိတ်ကားမှာအနီရောင်စာလုံးထူထူတွေနဲ့ အားလပ်ချိန် တဲ့။ ********************************************************************************* ဆလင်း နဲ့ကျွန်တော် ခြေဆန့်လက်ဆန့် လုပ်ကြတယ်။နောက် မုန့်ရောင်းတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ဆီကနေ ပျော့စိစိ စမူဆာ နှစ်ခု ဝယ်စားကြတယ်။ကောင်လေးကတော့ ခုံအလွတ်တွေကြည်ု့ပြီး စိတ်ပျက်နေပုံပဲ။သူ့ကြည့်ရတာ ဒီနေ့အမြတ်ကောင်းကောင်း မရလောက်သေးဘူး။ ကျွန်တော်တို့လည်း အိမ်သာသွားဖို့ လုပ်ကြတယ်။အိမ်သာက […]

ဆလင်း တအားကုန်ပြေးလာပြီး သူ့အခန်းထဲက အိပ်ယာပေါ်မှာ မျက်နှာမှောက်ထားတာ။ကျွန်တော်လည်း ထိတ်ခနဲဖြစ်သွားတာပေါ့။ “စလင်း..စလင်း..မင်းဘာဖြစ်လာတာလဲ..ဘာလို့ဒီနေ့အစောကြီး ပြန်လာတာလဲ” သူက အိပ်ယာပေါ်မှာ မှောက်ခုံကြီးလုပ်နေတော့ ကျွန်တော်လည်း စိုးရိမ်ပြီး အော်တောင်မေးမိတယ်လေ။မေးတော့လည်းပြန်မပြော။ ဒါနဲ့ သူ့ဆွဲလန်လိုက်တော့ သကောင့်သားက မျက်ခွက်ကြီး ပြုံးလို့ဗျ။ “တကယ့်ကို အံဩစရာကောင်းတဲ့ဟာ ဒီနေ့ဖြစ်လာတာဟ..ဒီနေ့ကတော့ ငါ့အပျော်ဆုံးနေ့ပဲကွာ” “ဘာလဲ မင်းထီပေါက်လို့လား” “ဟင့်အင်း..ထီပေါက်တာထက်တောင် ကောင်းသေး..ငါ အာမန်းအလီနဲ ့တွေ့ခဲ့တယ်ကွ” အသက်တောင်မရှူနိုင်ဘူး သူ့အဲဒီနေ့အဖြစ်ပြောပြတာ။ဂက်ကိုပါ မှာ သူ့အလုပ်နဲ့လှည့်ပတ်နေတုန်း အာမန်းအလီကို သူရိပ်ခနဲ မြင်လိုက် ရတာ။ သူ့ဇာတ်လိုက်ကျော်က မာစီဒီးကားပေါ်က ဆင်းပြီး ကြယ်ငါးပွင့် ဟော်တယ်ကြီးထဲ ဝင်တော့မလို့ဘဲ။ဆလင်းက ဘတ်စ်ကားပေါ်မှာလေ။ သူ့အလုပ်ဖြစ်တဲ့ ထမင်းဘူးလေးတွေ အစာပြေမုန့်ဘူးလေးတွေလိုက်ပို့တဲ့ အလုပ်လုပ်နေရင်းပေါ့။သူ့လက်ထဲ နောက်ဆုံးတစ်ဘူး ပဲ ပို့ဖို့ကျန်တာ လေ။အာမန်း ကိုမြင်လိုက်ရော သွားနေတဲ့ ကားပေါ်က […]

သူရဲကောင်း ၏ ကျဆုံးခန်း တတိယ ဘဲလ် မြည်သွားပြီ။ခရမ်းရောင် ကတီပါ ကားလိပ်ကြီး ဖွင့်တော့မယ်။မီးတွေလည်း တော်တော်ကြီး မှိန်ကျသွားတာ ထွက်ပေါက်ဆို တဲ့ မီးနီနဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကလေးသာ ကောင်းကောင်းကျန်တော့တာ။မီးခဲစ ရဲရဲလေးလိုပဲ အမှောင်ခန်းထဲမှာ တောက်နေပုံများ။ပေါက်ပေါက်တွေ အအေး တွေ ရောင်းတဲ့လူတွေလည်း အကုန်ထွက်ကြရပြီပေါ့။ကျွန်တော် နဲ ့ဆလင်း ကိုယ့်ခုံလေးတွေမှာ ကိုယ်စီထိုင်လိုက်ကြတယ်။ ခင်ဗျား ဦးဆုံးသိဖို့လိုတာက ဆလင်းက ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း။အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးပေါ့။နောက်တစ်ခုက သူက ဟိန္ဒူရုပ်ရှင်တွေ တအား ကိုကြိုက်တာ။အဲ..အကုန်လုံးတော့ဘယ်ဟုတ်မလဲ။အာမန်း အလီ ပါတဲ့ ကားတွေပဲပေါ့။ ပြောကြတာတော့ လက်ဦး နာမည်ကြီးတာ အမီတာ ဘာဂျမ်းပေါ့ဗျာ။နောက် ရှရွတ်ခန်း။ခုကျတော့ အာမန်းအလီတဲ့ဗျ။ဟာ တကယ့် ဇာတ် ကြမ်းမင်းသားပဲ။အိန္ဒိယ သားတွေရဲ့ နတ်ဘုရားတစ်ပါး။သန်းပေါင်းများစွာသော ပရိသတ်တွေရဲ ့သွေးခုန်နှုန်းကို တဒုတ်ဒုတ်တိုးစေတဲ့သူ။ ဆလင်းက အာမန်းအလီ […]