“သားကောင်းမိခင်”   ကျနော်တို့ မြန်မာအမျိုးသမီးများက “ သားကောင်းမိခင် “လို့အခေါ်ခံရရင် ဂုဏ်ယူလို့ကျေနပ်ကြပါတယ်။ သားကောင်းမိခင်လဲဖြစ်ချင်ကြပါတယ်။ သားကောင်းမိခင်ဆိုတဲ့အထဲမှာ မိမိမွေးထားတဲ့ရင်သွေးကို နို့ချိုဝလင်အောင် တိုက်ကျွေးနိုင်တယ်ဆိုတာလဲ အရေးပါတဲ့အချက်တစ်ခုပါဘဲ။ အဲလိုတိုက်ကျွေးနိုင်ဘို့ဘာလိုတယ်ဆိုတာကလဲ အများသိတော်မူတဲ့အတိုင်းပါဘဲ။ ဒီနေ့မနက်အလုပ်သွားရင်းလမ်းမှ နို့စားနွားမကြီးတစ်ကောင်တွေ့လိုက်တော့ စောစောက ပြောတဲ့ သားကောင်းမိခင်ဆိုတာကြိးကိုသွားသတိရလို်က်ပါတယ်။ ဒါနဲ့ဘဲဆိုင်ကယ်ရပ်လို့ လက်ဆော့တာပေါ့။ သိပ်အကြာကြီးတော့ရိုက်လို့ အဆင်မပြေ။ လမ်းဘေးမှာမွေးထားတဲ့နွားဆိုတော့ ပိုင်ရှင်က တမျိုးမြင်မှာလဲစိုးရသေးတယ်လေ။ ကဲ ရသလောက်လေးတင်ပေးလိုက်ပါတယ။်     ကိုပေါက်လမ်းသလားရင်းလက်ဆော့တော့ရလာတဲ့အတွေးပါးပါး (14-3-2012)    

             “ဆောင်းအကြွင်း နွေအဝင် သဘာဝပန်းချီ ညနေခင်း”   (7-3-2012) တပေါင်းလပြည့်နေ့ရတော့ ကျနော်အတွက် ခရီးယာယီများတဲ့ရက်လို့ပြောနိုင်ပါတယ်။ မနက်ထုံးစံအတိုင်းလမ်းလျှောက်ရင်းကနေ တောင်သမန်အင်းကို သွားချင်စိတ်ပေါက်တာနဲ့ မနက်ခြောက်နာရီခွဲလောက် တောင်သမန်အင်းဘက်ထွက်လာလိုက်ပါတယ်။ 8နာရီကျော်ကျော်လောက်တော့ ပြန်လာ။ ရေမိုးချိုး ကိုးနာရီလောက်ရောက်တော့ မရောက်တာကြာတဲ့ ပေါ်တော်မူဘက်ကိုရောက်သွားပါတယ်။ အဲဒီကနေ နေ့လည် ဆယ်နှစ်နာရီလောက်ပြန်လာ.။ အိမ်ရောက်ထမင်းစား အင်တာနက်ဆိုင်သွားလို့ ဓါတ်ပုံတွေကို ပြန်ကူးရပါတယ်။ ဘာဘဲပြောပြော အတော်စိတ်တိုင်းကျတဲ့ဓါတ်ပုံလေးကို ရလိုက်ပါတယ်။ ညနေစောင်းရောက်တော့ မြို့သစ်ဘက်သွားမလို့ ထွက်အလာ အနောက်ဘက်ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကမ္ဘာမြေကြီးကို နုတ်ဆက်နေတဲ့တပေါင်းလရဲ့ ဝင်လုဆဲနေမင်းကို ရင်သပ်ရူ့မောဘွယ်ရာတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ထန်းပင်စုစု၊ရေနည်းနေတဲ့တက်သိမ်းအင်း၊အပင်စုစု နဲ့ တိမ်ရောင်စုံခြယ်သလို့ ထားတဲ့ကောင်းကင် အင်မတန်လိုက်ဖက်လှပါတယ်။ အဲဒီမှာခဏရပ်ကြည့်နေရင်း သွားစရာရှိတဲ့ မြို့သစ်ဘက်ကကို ဆက်သွားပါတယ်။ သိပ္ပံလမ်းကနေဆိုင်ကယ်မောင်းလာရင်း 73လမ်းအရောက်တောင်ဘက်ကိုကွေ့လို်က်ပါတယ်။ တောအုပ်ကလေးလို သစ်ပင်တွေနဲ့အုံ့ဆိုင်းနေတဲ့လမ်းလေးအတိုင်းစီးလာရင်းက အနောက်ဘက်ကောင်းကင်ကိုလှမ်းအကြည့် အင်မတန်မှလှပသောမြင်ကွင်းကိုတွေ့ရပါတယ်။ […]