သူရႆဝါ“အိုမင်းချိန်ဆိုတာ အနာဂတ်က နောက်မှာကျန်ခဲ့ပြီး အတိတ်က ရှေ့ပြန်ရောက်လာတဲ့ကာလပါပဲ” အဲဒီစကားအတိုင်းသာဆို ကျနော့်ရဲ့လက်ရှိကာလတွေဟာ ကျနော့်အတွက် အိုမင်းချိန်တွေပါပဲ။ ညီမလေးနဲ့ကျနော့်ရဲ့အနာဂတ်ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အထပ်ထပ်ဟာ သမာရိုးကျဖျက်ဆီးခံလိုက်ရပြီးတဲ့ နောက် ကျနော့်ရဲ့အာရုံထဲမှာ စီစီရီရီပေါ်လာနေကြတာကတော့ ညီမလေးနဲ့ပတ်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့ အတိတ်က ပုံရိပ်တွေချည်းပါပဲ။ ညီမလေးရဲ့အသံ… ညီမလေးရဲ့အမူအယာ…. အိုး… ဘာကိုမှ ကျနော် ဖျောက်ဖျက်မပစ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီကျနော့်ရှေ့မှာဝဲလည်နေခဲ့တဲ့ အတိတ်တွေအတွက် ညီမလေးအပေါ်ထားခဲ့တဲ့ အနာဂတ်စိတ်ကူး တွေက အလိုအလျောက် နေရာဖယ်ပေးခဲ့ရတာပါ။ ညီမလေးနဲ့ကျနော် နားလည်မှုချင်း ထပ်တူကျနေဖို့……. ကျနော့်အပေါ် ညီမလေးရဲ့စိတ်တွေ အမြဲတမ်းအရိပ်လိုထိုးကျနေစေဖို့……. အဆုံးစွန်ပြောရရင် ညီမလေးနဲ့ ဘဝတစ်လျောက်လက်တွဲသွားဖို့……. အဲဒီအနာဂတ်စိတ်ကူးတွေဟာ ဝေးကွာခြင်းနဲ့အတူပဲ ဝေးကွာသွားခဲ့တယ်။ အခုတော့ အနာဂတ်တွေက နောက်မှာပဲကျန်နေရစ်ခဲ့ပြီး အတိတ်တွေက ရှေ့ကိုရောက်လာကြတယ်။ ဒါဟာ…. ကျနော့်အတွက် အိုမင်းချိန်တွေဆိုရင်…….. ဟုတ်ပါတယ်……. ကျနော် အိုမင်းနေခဲ့ပါပြီ။ “အချစ်နဲ့ပတ်သက်ပြီး […]
“ရူးချင်ယောင်ဆောင်” ဘာဆိုဘာမှလည်းမသိချင်ဘူး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဓါးသွေးကျောက်လို စက္ကူဖြတ်တဲ့ကတ်ကြေးလို ထင်ယောင်ထင်မှား လောကမှာ ပြောမရတာတွေ သိပ်များတယ ် ဓါတ်လိုက်သလိုဖြစ်နေတာ ငါနဲ့ တစ်ခုခုနဲ့ ဓါတ်မတည့်ဘူးဖြစ်နေတာ ဟူး … စိတ်ဓါတ်ပဲ ကျွန်တော်၊ ခင်ဗျား၊ မနက်ဖြန်နဲ ့ကောသလအိပ်မက် ဆယ့်ခြောက်ချက် `ဖျတ်´ ခနဲ လင်းသွား၊ မှောင်သွား၊ မှိတ်တုပ်မှိတ်တုပ်ဖြစ်သွား၊ ဘာဆိုဘာမှလည်း မသိချင်တော့ဘူး ရူးချင်ယောင်ဆောင်နေ … ။ ။ သူရဿဝါ ဇူလိုင် ၂၂ ရက် ၊ ၂၀၁ဝ ခုနှစ်
အနုပညာသည် “အခုအချိန်ဆို . . . . သူတို့ပျော်နေလောက်ပြီ” တွေးရင်း . . . . ငါလည်းပျော်လာတယ် ငါ့အစွယ်ထက်ထက်နဲ့ ငါ့ကိုယ်ငါထွန်ယက် . . . . . . အပြီးမှာ . . . . . ပြတင်းပေါက်ကိုပိတ် ကြယ်တွေကိုမှိတ်ရင်း မနက်ဖြန်နိုးဖို့ ငါအိပ်လိုက်တယ် . . . . . ။ ။ သူရဿဝါ ဇူလိုင် ၁၃ ရက် ၊ ၂၀၁ဝ ခုနှစ်
“သူတို့ အသစ်တဖန်ဖြစ်ပြီ သူတို့ ပြန်လည်မွေးဖွားကြပြီ” အဲဒီမှာ …… ရော့ခ်ဂီတကို ပန်းလိုပန်ထားတဲ့မိန်းမ သံစဉ်တဟုန်းဟုန်းနဲ့ ပွင့်လို့ လှလို့ ငါတို့ လှိုင်းတွေလို တုန်ခါယိမ်းထိုးကြ ငါ့ကိုယ်စောင့်နတ်သမီး ငါ့ကိုသီချင်းတွေဆိုရင်းပြုစားပါ ငါ့ကိုဂီတအသစ်နဲ့အသက်သွင်းပါ ငါ့ကိုညှို့ပါ ……. ငါ့ကိုညှို့ပါ ရူးပြီ …… ငါဟာ ကောင်းကင်နဲ့အပေါက်ခံရတဲ့ ပန်းတစ်ပွင့်ဖြစ်သွား ကျိန်စာနဲ့ကဝေလက်သည်းထဲ တရစ်ချင်း တလွှာချင်း ပျော်ဝင်လူးလွန့်သွား ပိုးမွှားဗိုင်းရပ်စ်များ ငါ့ကို အော်ဟစ်ခေါ်ငင်ကြတယ် နတ်သမီးရေ ….. ဒါကိုပဲ ငါတောင့်တခဲ့မိတာပါ နတ်သမီးဟာ အစိမ်းရောင်ဂါထာရွတ်တယ် ယုံကြည်သက်ဝင်ရာဂီတကို တံခါးခေါက်တယ် ငါ့ကိုယ်စောင့်နတ်ဖုရားမ သီချင်းတွေဆိုရင်း ကိုယ်ထင်ပြတယ် ငါတို့ဟာ စိတ်ချင်းဆက်ထားတဲ့အသက်ဇီဝ နတ်သမီးရဲ့အသံက ငါ့နားထဲဖိတ်လျှံကျတဲ့အခါ အဲဒီတေးတစ်ပိုင်းတစ်စနဲ့ ငါ…… ကပါတယ် ……………………. ငါ့ကိုယ်စောင့်နတ်သမီး ကိုယ်စောင့်နတ်သမီးရေ …….. ငါတို့ဟာ […]
ရှေ့တည့်တည့်မှာတွေ့နေရတာ ထမီတန်းပဲဖြစ်ဖြစ်၊ သားရေကွင်းပဲဖြစ်ဖြစ် လက်လှမ်းမှီရာ တန်းတွေ၊ ကွင်းတွေကိုသာ အလောသုံးဆယ် ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက် ဝူးခနဲထွက်ပြီ စပယ်ယာ – အတွယ်အတာပါတယ်၊ ဘယ်ညာပါတယ်ဆရာ ပြန်အမ်းခါနီးမှ အတိတ်မေ့နေတဲ့အကြွေနဲ့ လက်ထဲချိုးထားတဲ့ငွေအထပ်လိုက် နောက်ပြီး အကုသိုလ်အထပ်လိုက် အတန်ကြီးတွေမလိုဘူး၊ တိုင်ကြီးတွေလွတ်တော့မယ် ကားကွက်အစိပ်အကျဲ .. မနက်ကတည်းက လွဲနေပါတယ်ဆိုမှ တိုင်စေ့၊ လူစေ့၊ ခရီးသည်များလည်း ဒုက္ခတွေနေ့စေ့လစေ့နဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် ဒီမှာပဲထိုင်မယ်ဆရာ ဒီမှာပဲသောင်မယ်ဆရာ အခုထွက်မယ် တော်ကြာထွက်မယ် .. ဒီလိုနဲ့ နေ့ရွှေ့ညရွှေ့ ဒါတောင် အုံနာကြေးမပြည့်သေးတာခက်တယ် “ဘဝမှာအိမ်ပြန်ချိန်တွေနောက်ကျမှာစိုး” နဲ့ ဟိုနားဒီနား နှစ်ရာတန် လူခေါ်သံနဲ့ တည့်တည့်ကြီးတိုးတော့ ဒါ .. “အထူး” ပဲလို့ အသိအမှတ်ပြုရ စပယ်ယာ – သောကပဲ … L ဆိုင်းဇီရော၊ […]
“ကျွန်တော့်အိမ်ကလေး ကျွန်တော့်ဆီက ပြေးသွားကတည်းက” ကျွန်တော့်အိမ်အစစ်မဟုတ်တော့ ကျွန်တော်က မချစ်ဘူး အဖေရယ် ၊ အမေရယ် ၊ ညီလေးရယ် ၊ ကျွန်တော်ရယ် နောက်ပြီး …… ကျွန်တော်တို့အိမ်ကလေးရယ် ဟင့်အင်း ကျွန်တော်မရယ်နိုင်ဘူး ကျွန်တော့်အိမ်ခေါင်မိုးပေါ်ကကြယ်နဲ့ အခုမြင်နေရတဲ့ကြယ် ….. ဘာလို့မတုူတာလဲ အဖေ . . အမေ . . . ကျွန်တော် . . . . ညီလေး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဝေးနေသလိုပဲ ကျွန်တော့်အိမ်ကလေးရေ ….. ကျွန်တော်အခု အိမ်ပြေးဖြစ်နေတယ် အိပ်မက်ဆိုးတွေမက်တိုင်း ကျွန်တော် တရေးလန့်နိုးတိုင်း ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်က ဇောချွေးတွေဟာ ကျွန်တော့်အိမ်ကလေးရဲ့မျက်ရည်ပဲ …. သေချာတယ် အလွမ်းဟာ နာ ကျင် စေး ကပ် စိတ္တဇစွဲလမ်းခြင်းက […]
“ငါ့နားထဲမှာအသံတွေ” လေဟာနယ်ထဲရောက်နေတယ် လေဟာ … နယ်(ပယ်) တစ်ခုခုထဲရောက်နေတယ် ကဗျာရွတ်သံနည်းနည်းလောက်ကျယ်ပေးပါ မီးခြစ်သံတိုးပေးပါ …. ခင်ဗျား ရင်း(န်)တုန်းက အသံမြည်နေတယ် တိုးပေးပါ၊ တိုးပေးပါဆိုတာ အဲဒီအသံကိုမဟုတ်ဘူး တိုးချဲ့ပေးခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး ချဲ့ထားတာကို တိုး(တိတ်) ခိုင်းတာ ငါ့နားထဲမှာ အသံတွေ …. ဒီလိုမဟုတ်ရင် အသံထဲမှာ ငါ့နားတွေ ဖြစ်ချင်တော့ ငါ့နား(အနား)ကို ငါမသွားရဲဘူး ပရီးမီးယားလိဂ်ရှိတယ်၊ ရော်ဂျာဖက်ဒါးရားရှိတယ်၊ တိုက်ဂါးဝုဒ်ရှိတယ်၊ တကယ်တမ်းက ဟန်ကိုယ့်ဖို့ပဲ ကျားကိုလည်းကြောက်တယ် ရှင်ကြီးကိုလည်းကြောက်တယ် ရှင်ကြီးဝမ်းထဲလည်းမဝင်ရဲ ရှင်ငယ်ဝမ်းထဲလည်းမဝင်ရဲနဲ့ ငါ့နားထဲမှာအသံတွေ (သန်တဲ့အသံတွေ) နှစ်နှစ်ဆယ်နီးပါး …. နားထဲ ကာဗွန်ဒိုင်အောက်ဆိုက်ဒ်တွေ ညစ်ညမ်းလေထု၊ ကဗျာရွတ်သံမကြားရဘူး ကဗျာရွတ်သံနည်းနည်းလောက်ကျယ်ပေးပါ “အဲ ဒီ လို အိပ် မက် တွေ ပျက် စီး သွား […]
“ရှင် …. ဝေး” စိတ္တဇ . . . . . ရှင်သန်ခြင်းကဝေးကြဖို့လို့ ဒါ စိတ္တဇပဲ ငါ့ဆီကြေးနန်းရိုက်လိုက်ပါ “ခင်ဗျားကိုယ်ခင်ဗျားမီးလောင်နေပြီ” ခင်းကျင်းပြသလိုက် မဟုတ်ဘူး . . . . ဒီမှာ မနက်တိုင်းက သေကြောင်းကြံစည် မနက်စာ စားရသလောက်ပါပဲ ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်းလမ်းလျှောက်ရသလိုပဲ သိပ် . . . . . လွယ်ကူတယ် အိမ်ပြန်စရာမလိုတော့ဘူး ရှန်ပူနံ့သင်းသင်းသုံးစရာမလိုတော့ဘူး ရှင် . . . . . နေရတာ စိတ္တဇ ဝေး . . . . . နေရတာ စိတ္တဇ “ငါ ဘာ တွေး မိ […]
“ကျွန်မနဲ့ မောင်နဲ့ အခုတလောနဲ့” ရှင့်ကိုချစ်ရတာလေ .. ကိုယ့်လက်သည်းကိုယ် ပြန်ဆိတ်နေရသလိုပဲ မောင်ရယ် ခက်တယ်၊ ကျွန်မ မကြိုက်တာတွေ အများကြီးထဲမှာမှ မောင်ကဘာလို့ ကျွန်မ မျက်နှာမလွှဲပစ်နိုင်တဲ့ အရာဝတ္ထုဖြစ်နေရတာလဲ အခု … ကျွန်မနဲ့မောင် ဘယ်ဘဝရောက်ချင်ယောင်ဆောင်နေရမယ် တကယ် .. မသိရိုးအမှန်ပါကွယ် ရှင့်ကိုကျွန်မ ဘယ်လောက်အထိ တွယ် … ငြိ ကျွန်မက ကြယ်ကြည့်သူသက်သက်ပဲလား မောင် အချစ်ဆိုတာ … အချစ်အကြောင်းဆိုတာ ရိုမီယိုနဲ့ ဂျူးလီးယက်လည်းမဟုတ်၊ အသည်းအသန်လိုက်ရှာနေရတဲ့ ကမ္ဘာဦးကနံရိုးလည်းမဟုတ်ဘူး မောင်က မောင်ပဲ၊ ကျွန်မက ကျွန်မပဲ မောင်နဲ့ ကျွန်မ အတူတူရှိနေချင်တာ အချစ်ပဲ မရယ်ပါနဲ့မောင်ရယ် … အိပ်မက်ဆိုတာ အပြင်ကအကြောင်းကိုပဲ ပြန်တွေ့ရတာမဟုတ်လား ကျွန်မအပေါ် ရှင့်စိတ်ဝင်စားမှုက ရှင်ဖတ်လက်စ စာအုပ်တစ်အုပ်သာသာပါ […]
ဒီနေ့ကြည့်လိုက်တဲ့မနက်ဖြန်များ ဒဏ်ရာ၊ ပြန်မလာစေနဲ့တော့ အခု ငါတို့တွဲထားတဲ့လက်တွေအတိုင်း ရှေ့ဆက် . . . ရှေ့ဆက် နေဝန်းနီနီ နံနက်တွေဆီ “ငါ့ကို အဲဒီနေ့ကနေ ဒီနေ့အထိ ပြီး . . . နောင်နှစ်ပေါင်းများစွာအထိ နင်နဲ့အတူခေါ်သွားပါ” ငါတို့ ဘဝရဲ့ခါးသီးမှုတွေကို ရယ်မောပစ်လိုက်ကြမယ် တိမ်တွေ၊ သက်တန့်တွေအပေါ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပစ်တင်လိုက်ကြမယ် တခါတလေ . . လှိုင်းကြမ်းလေကြမ်း တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လွမ်းကြမယ် မိုးတွေရွာတဲ့အခါ ထီးတစ်လက်ကိုနှစ်ယောက်ဆောင်းကြမယ် အဆိုးတွေလာတဲ့အခါ ငါ့ကိုနင်က . . . နင့်ကိုငါက ထီးလိုမိုးပေးကြမယ် အချစ်ဆိုတာ ဒါပါပဲ ကလေးရယ် ဖိနပ်တစ်ရံတည်းကို နှစ်ယောက်အတူစီးနင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်မိတယ် ရောက်လာတော့မယ့် နေဝန်းနီနီ နံနက်ခင်းများဆီ . . . […]
“လာမယ့်တစ်နေ့ဟာ မျက်လုံးထဲအခုစူးဝင်” အချစ်ဆိုတာ တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်မှန်း တစ်နေရာတည်းမှာ အတည်တကျမနေချင်မှန်း သိလိုက်ရတဲ့အခါ နင်ငါ့ကိုပြုံးပြနေခဲ့တာဟာ မှန်နံရံဟိုဖက်ခြမ်းကနေပဲလို့ သိလိုက်ရတဲ့တစ်နေ့မှာ ငါ့စိတ်နဲ့ငါ့ကိုယ် အလိုလိုကွာကျသွားခဲ့ပေါ့ ရှေ့တည့်တည့်မှာ နင်ရှိတယ်၊ ချစ်စရာသိပ်ကောင်းတဲ့ရက်စက်မှုရှိတယ် နောက်ပြီး . . . ငါမမြင်ဖူးတဲ့ကောင်တစ်ကောင်လည်းရှိတယ် ဒါပေမယ့် နောက်ပြန်လှည့်လို့မရဘူး မျက်နှာလွှဲလိုက်တာနဲ့၊ ငါကျောခိုင်းလိုက်တာနဲ့ “ဝေးကွာခြင်း” မီးမြားဟာ ငါ့ကျောကို “ဒုတ်”ခနဲ စိုက်သွားမှာ . . . “ရပ်တန့်နိုင်ပြီ” လို့ ငါ့ကိုယ်ငါ ထင်ခဲ့မိတယ် ငါ့အမှားဟာ ဖရိုဖရဲနဲ့ အသက်ရှင်သန်မှုမှာသွေးစက်လက်နဲ့ မနက်ခင်းတိုင်း၊ ညနေတိုင်းဟာ နင်ပဲလို့ စိတ်ချထားတဲ့ကောင်ကိုမှ . . . . ညီမလေးရယ် “ယုံတယ်မဟုတ်လား” လို့ နင်ပြောရက်ခဲ့တယ် ငါ့နိမိတ်စကားတွေနဲ့အတူ ငါ နေ့အဆက်ဆက်ပြိုလဲသွား . […]
`ဒုက္ခနဲ့မကင်းတဲ့ကဗျာ´ အဲဒီလိုဆိုတော့ ဒုက္ခရောက်တော့တာပေါ့ ဘုရားသခင်နဲ့ သိပ္ပံပညာနဲ့ `ငြိ´ ခဲ့တုန်းကလည်း ဒီလိုပဲ မိန်းမလှလေးတစ်ယောက်နဲ့ ထိတွေ့ဆက်ဆံရသလို ဒုက္ခဟာ မချောမွေ့မှန်းတော့ သူသူငါငါလည်း အသိ တစ်ခုခုပြေလည်သွားရင်တောင် လောကကြီးကို ကျေးဇူးလှမ်းလှမ်းတင်ရတဲ့ဒုက္ခက မသေးဘူး ဘတ်စ်ကားပေါ်တက်ရတာကအစ သေကောင်ပေါင်းလဲဝေဒနာအဆုံး ဒုက္ခနဲ့ပဲ နပန်းလုံးရတယ် ကိုမိုးလှိုင်ညက .. ဒုက္ခ ခဏခဏရောက်ရင် ကမ္ဘာကျော်သွားတတ်ပါသတဲ့ ဘာထူးလို့လဲ အစ်ကိုရယ် … ကမ္ဘာကျော်သွားရင်လည်း ဒုက္ခ ခဏခဏရောက်တော့တာပဲ ဒုက္ခဟာသိပ်ပြီး ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမရှိဘူး ဒုက္ခရောက်တယ်ဆိုတာ … ဒုက္ခက ကိုယ့်ဆီရောက်လာတာလား ကိုယ်က ဒုက္ခဆီ ရောက်အောင်သွားတာလား ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကိုယ့်အနားမှာအမြဲရှိနေတယ်ဆိုတော့ ဒုက္ခဟာ မိတ်ဆွေစစ်စစ်ဖြစ်တယ် ဒုက္ခက အမြဲတမ်းဆယ့်ငါးပဲရည်ပြည့် ဒုက္ခကို ဆင်တူယိုးမှားအတုအပ သတိပြု ဒုက္ခကို အဟောင်းဈေးပေးဝယ်လို့လည်းရသေးတယ် သားရေကွင်းလေးဆွဲဖြတ်လိုက်သလောက် မလွယ်ကူဘူးဆိုတော့ […]
“ငါကိုယ်တိုင်အဝါရောင် ၊ ငါကိုယ်တိုင်ဗူဗူဇီလာ” ဒီတစ်နေ့အတွက်တော့ ကမ္ဘာဟာ အဝါရောင်ဖြစ်ပေးရလိမ့်မယ် ငါတို့အားလုံး ဂျိုဟန်နက်စဘတ်ကိုရောက်ကြပြီ “ဟေး …. အာဖရိက” လို့ နှုတ်ခွန်းဆက်ကြပြီ ပြည်သူလူထု ငါးဆယ့်တစ်သန်းနဲ့အတူတူ နယ်လ်ဆင်မင်ဒဲလားကြီးနဲ့အတူတူ ဗူဗူဇီလာနှဲသံများနဲ့အတူ အာဖရိကအတွက် ဂုဏ်ယူကြမယ် “ကမ္ဘာ့ဘောလုံးမှာ ငါတို့ ၈၃ ပါ … ဒါပေမယ့် ဒီပွဲတော်ကို ငါတို့တည်ဆောက်ခဲ့နိုင် ၊ ငါတို့ပိုင်တယ်” ဥဒါန်းကျူးရင့်သံတွေကြား ဘယ်ခြေတစ်ဖက်ဟာ မီးထတောက်သွားသလားထင်ရ ရုတ် တ ရက် …. “ဂိုး …. ဂိုး … ဂိုး” အဲဒီအသံ မတိတ်တော့ပြန်ဘူး “Waka Waka eh eh, Tsamina mina zangalewa This time for Africa, We […]