အချိန်ကား  2016 ခုနှစ်။ ရန်ကုန်မြို  ့တွင်း တနေရာ….။ MINI STORE တခု၏ အရှေ  ့နားတွင် လူငယ်ကောင်လေးတစ်ယောက် မယောင် မလည် လမ်းလျှောက်နေသည်။ သူ ့မျက်လုံးများက ဂဏာ မငြိမ်။  မေးစိကို ပွတ်လိုက် ဆိုးဆေးကျို  ့တို ့ကျဲတဲ ဆံပင်ကို ထိုးဖွလိုက် နှင့် အကြံထုတ်နေသည်။ တခဏနေသော် သူ  ့ကိုယ်သူ ယုံကြည်စိတ်ချသော အသွင်နှင့် ဆိုင်ထဲသို ့ ဝင်သွားတော့သည်။ အရောင်းကောင်တာတွင် ကျောင်းပိတ်ရက် PART TIME အနေဖြင့် နေ ့ဆိုင်းညဆိုင်း မိမိအားလပ်ချိန်ကို အချိန်မဖြုံးပဲ အချိန်ပိုင်းဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်နေကြသည်။   တဖက်ကကြည့်မည်ဆိုလျင်လဲ  မိဘထံမှ လက်ဖြန် ့တောင်းရမည့် ကျူရှင်စားရိတ်၊ အသုံးစားရိတ်၊ အဝတ်အစားဖိုး၊ PHONE BILL […]