ဦးဦးပါေလရာ အဲဒါ ကျွန်တော်တို့ကို လူကြီးတွေ ဆုံးမခဲ့တာ.. သူများကို လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထိုးရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို လက်ခလယ်ရယ် လက်သူကြွယ်ရယ် လက်သန်းရယ်ဆိုပြီး လက်ချောင်းသုံးချောင်းပြန်ထိုးပြီးဖြစ်တတ်သတဲ့။ အခုလဲအဲဒါပါခင်ဗျား…။ ဘယ်သူတွေက လာဘ်စားလို့…..၊ ဘယ်လိုမသမာလို့…..၊ ဘယ်လောက်အကျင့်ပျက်လို့ ……၊ ??လို့…. XXလို့….. **လို့….. အဲဒီတော့ အဲဒီလာဘ်က ဘယ်သူပေးတာလ???ဲ ဘာကြောင့်ပေးတာလဲ ??? အဲဒါလေးလဲ ပြန်ကြည့် ပြန်စီစစ်သင့်လှပါတယ်။ လုပ်ရကိုင်ရ အဆင်ပြေအောင်လို့၊ ကောင်းမွန်တဲ့ဝန်ဆောင်မှု့ရချင်လို့၊ ကိုယ်အကျွမ်းမဝင်တာတွေအတွက် လွယ်ကူအောင်လို့ – ဆိုပြီး ပေးကြတဲ့ လာဘ် ဆိုတာ ပေးသူကလဲ နဲနဲပါ။ ရသူအတွက်လဲ မများပါဘူး။ ဒါကိုကောင်းတယ်လို့ ရှေ့နေလိုက်မလို့မဟုတ်ပါဘူးနော် ဒါ့ထက် ဆိုးတာတွေကို ယှဉ်ပြမလို့ပါ။ တကယ်တော့ – အပုံလိုက်ပေးကြရ၊ ပက်ကနဲ […]
– – ၃။ ………….. ဝန်ထမ်းများအတွက် အမှားပြင် အမှန်ရောက်နည်းလမ်းများ အံမယ်.. အံမယ်.. ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်.. “မင်းကရော ဘယ်လောက်မှန်နေလို့တုန်းးးး ကွ” ….လို့ ထ ဆဲချင်စရာတော့ပစ်လေး တချက်လောက်တော့ တို့ ထိ ပါရစေ။ ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျာ။ မှန်ပါတယ်။ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လဲ အမှားမကင်းပါဘူး။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာတော့ – လူဝတ်ကြောင်ထဲမှာဖြင့် အမှားကင်းတယ်လို့ ဝန်ခံနိုင်သူကလဲ သိပ်မများလှဘူးလို့ ထင်ပါရဲ့ခင်ဗျာ။ ဒါကြောင့်လဲ ကိုယ်တိုင်အတွက်ရော သူများအတွက်ပါ ဖြေဆေးလေးတွေရှာမိတာပါ။ မှားတာကို ပြင်ချင်မှဖြင့် အနည်းဆုံးတချက်က မှားတာကို မှားမှန်း လက်ခံနိုင်ရပါမယ်။ မှားတာအတွက် အကြောင်းပြချက်တွေရှိပါတယ်။ မငြင်းနိုင်တဲ့ဆင်ခြေတွေရှိပါတယ်။ မရှောင်သာတဲ့ အခြေအနေတွေရှိပါတယ်။ သို့သော်- မှားတာကတော့ မှားတာပါပဲ။ အဲသလို လက်ခံမှလဲ အမှားတွေကို ထပ်မတိုးအောင် ထိန်းချုပ်နိုင်မှာ… […]
၅။ “……………………………အကျင့်ပျက်နေသောစိတ်ဓါတ်များ…………” အခုနောက်ပိုင်းမှာတော့ဖြင့် လူတွေကြားထဲမှာ အကျင့်စာရိတ္တပျက်ပြားနေတာတွေ စိတ်ဓါတ်ပျက်ပြားနေတာတွေကလဲ အဆန်းမဟုတ်တော့သလိုပဲ။ ဘာလို့လဲလို့ အကြောင်းရှာကြည့်ရင် စိတ်ဓါတ်ကောင်းတွေ စာရိတ္တကောင်းတွေကို တန်ဘိုးမထားကြတော့တာလဲ အရေးကြီးတဲ့ အချက်တခုပါပဲ။ ဘာကြောင့်တန်ဘိုးမထားကြတော့တာလဲလို့ ခြေရာထပ်ကောက်ရင် – ဒီခေတ်ကြီးမှာ အဲဒါတွေက အသုံးကျပုံမရတော့လို့ .. ဆိုပြီး အဖြေတခုရလာပါတယ်။ ဥပမာတခုပြောရရင် လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်သုံးဆယ်လောက်အထိ သူတပါးပစ္စည်းခိုးတာ အလွဲသုံးစားလုပ်တာကို ကျွန်တော်တို့ လူမှု့ဝန်းကျင်မှာ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ဆန့်ကျင်ကြတယ်။ ရှုတ်ချကြတယ်။ အစိုးရ / သမဝါယမ ဝန်ထမ်းတယောက် စာရင်းစစ်ဝင်လို့ အလွဲသုံးစားလုပ်တာ ပေါ်ပေါက်ပြီဆိုရင် လျော်တာမလျော်တာထားလို့- အရေးယူတာမယူတာထားလို့- သူနေတဲ့ရပ်ကွက်ထဲတောင် ကောင်းကောင်းမနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ကို လူတွေက အပြစ်မြင်ကြတယ် ၊ ရှောင်ကျဉ်ကြတယ် ၊ လက်မခံကြောင်းပြကြပါတယ်။ သူ့သားသမီးတွေလဲ ကျောင်းတက်ရတာ မဖြောင့်တော့ဘူး။ […]
– ၄။ …. “ဟိုလူ့လက်ညှိုးထိုး၊ သည်လူ့လက်ညှိုးထိုး အကျင့်ပါနေသော ………” ဟုတ်ပါတယ်ခင်ဗျ…။ အဲဒါ ကျွန်တော်ပါခင်ဗျာ…။ စကားပုံအရှိသားမဟုတ်လား – “လူမတန် ကံ ချ” တဲ့… ရှိပြီးသားစကားပုံလေး မသုံးလိုက်ရရင် နှမြောစရာကြီး။ ကိုယ်အဆင်မပြေမှု့တွေ တွေ့ကြုံ ကြားသိ ရလေတိုင်း – ကိုယ့်လိုအင်ဆန္ဒတွေမပြည့်လာလေတိုင်း- ကိုယ်ဖြစ်ချင်တာ ကိုယ်လုပ်ချင်တာတွေ မဖြစ်လာလေတိုင်း- လူတွေမှ စည်းကမ်းမရှိတာ…. အုပ်ချုပ်သူတွေက ဘာဖြစ်တာ…. ရာသီဥတုကဘယ်လို… ရေခံမြေခံတွေကဘယ်လို… တရုတ်တွေကဘာလုပ်လို့ ကုလားတွေကဘာလုပ်လို့ အဲသလို အဲသလို သူများလွှဲချရတာ တော်တော်အဆင်ပြေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒါပေမယ့် – ကြာလာတော့လေ- ကိုယ်ပေးတဲ့ဆင်ခြေတွေ ပတ်လည်ဝိုင်းလာပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပိတ်လှောင်မိလျှက်သား ဖြစ်နေတော့တယ်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဖုံးကာထားမိလျှက်သားဖြစ်နေတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ့်တိုးတက်မှု့တွေလုပ်ဆောင်ဘို့လမ်းကြောင်းမှာ- ကိုယ့်ကိုယ်ကို […]
(ကိုသစ်မင်းရဲ့ ဂေဇက်ဆီမီနာ(၂) ကိုဖတ်ပြီး ဝင်ပါချင်စိတ်တွေဖြစ်လာတယ်။ တကယ်တော့ ဆရာသစ်ရဲ့အောက်လိုင်းအတိုင်း တန်တန်ရာရာ ဝင်ဖြည့်ဆွေးနွေးနိုင်စွမ်းတော့ မရှိပါဘူး။ ဒါကြောင့် ပိုစ့်မူရင်းထဲမှာ ဆွမ်းဆန်ထဲ ဝင်မရောရဲတာနဲ့ အစလေးတွေ ဆွဲထုတ်ပြီး ပြောချင်တာတွေ လျှှောက်ပြောပါတော့မယ်။) ၂။…..“ကျ”ဆင်းနေသော ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယုံကြည်မှုများ ကျွန်တော်တို့ အများစုမှာ မရှိတာတွေထဲက လိုအပ်တာတွေထဲက တခုက အဲဒါ…. “ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု ” ဆင်ခြေတွေပေးပါ့မယ်- ဘဝရေခံမြေခံကဘယ်သို့၊ အုပ်ချုပ်တဲ့စံနစ်ကဘာဖြစ်လို့၊ လူမျိုးရဲ့စရိုက်က ဘယ့်နှယ်နေလို့၊ တိုင်းပြည်က ဘယ်လိုဖြစ်နေလို့ … … လို့ … လို့ … လို့ … အကြောင်းတွေကိုတော့ မငြင်းတော့ပါဘူး… အဲဒီတော့ အကျိုးကို လက်ခံသလား ?? ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယုံကြည်မှု မရှိဘူးဆိုတဲ့ […]