ဦးဦးပါေလရာ စဉ်းစားထားခဲ့တာက .. ဒီခေါင်းစဉ်ကလေးနဲ့ အပိုင်းဆယ်ပိုင်း ဆယ့်နှစ်ပိုင်းလောက် ခွဲပြီးရေးမယ်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် ရေးရင်းနဲ့ပဲ စာရေးသူရော စာဖတ်သူပါ စိတ်ဝင်စားမှု့လဲနည်းလာ… အခုတလော တရက်ကို ပိုစ့်တင်နှုံးတွေလဲ များလာ… ဒီရက်ပိုင်းမှာ စည်ပင်က ခပ်ကြမ်းကြမ်းဝင်ရှင်းလို့ လမ်းဘေးဈေးရောင်းသူတွေ ဒုက္ခရောက်ကုန်တာကြောင့် သူတို့နဲ့တကွ သူတို့ကိုကိုယ်ချင်းစာသူတွေရဲ့ ဒေါသကို ဆွပေးရာလဲမရောက်ချင်လို့… ပြီးတော့ဗျာ – တခြားဟာတွေထက် MG ရဲ့စာဖတ်သူအများစုဟာ ပညာတတ်တွေ၊ အတွေးအခေါ်ရင့်သန်သူတွေ၊ အမျှော်အမြင်နဲ့ပြည့်စုံသူတွေ၊ စိတ်စေတနာမှန်သူတွေ များတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှငြင်းနိုင်စရာ မရှိပါဘူး။ ဒီတော့ မိချောင်းမင်း ရေခင်းပြတဲ့နည်းနဲ့ ဆက်ပြီးနှိပ်စက်မနေတော့ပဲ ပြောချင်တာလေးတွေ အတိုဆုံးတက်သုတ်ရိုက် ရရင်………. …………… လမ်းဘေးဆိုင်တွေရှိလို့ လူများစုဝယ်ခြမ်းဘို့ အဆင်ပြေကြတယ်။ လမ်းဘေးဆိုင်တွေ စည်းကမ်းမဲ့တာကြောင့်ပဲ လူတွေ သွားလာဘို့ […]
လူ… ခြောက်သန်း… သူတို့ဝယ်ဘို့ (က) (ခ) (ဂ) အဆင့်ဈေးက ၁၆၈ ဈေး တဈေးကို ပျှမ်းမျှ လူသုံသောင်းခွဲ ဝယ်ရမယ် ဆိုရင် …. (ဒီတော့ တချို့ဈေးကြီးတွေမှာ လူတသိန်းကျော် ဝယ်ရမယ်ဆိုရင်) ဈေးတခုဆီဦးတည်ပြီး ဆိုက်ကားပေါင်းဘယ်လောက် ပြေးဆွဲရမလဲ ? အဲသလောက်ဆိုက်ကားတွေ တနေရာထဲဗဟိုပြု သွား လာရင် အဲဒီနား လမ်းပေါ်ကားမောင်းလို့ကော ရပါတော့မလား .. အဲ .. တော်ပြီ .. အမြည်း ဆိုတာ တတို့လောက်ပဲကောင်းတယ် ..။ ဒီတချက်ထဲနဲ့တင် ခေါင်း ဆင်နင်းသွားဘို့ များတယ် ။ ဒါကြောင့် နေရာအနှံ့ မှာ ဖြန့်ကျက်ပြီးရှိနေတဲ့ လမ်းဘေးဈေးသည်တွေ ပျံကျဈေးတန်းတွေဟာ သင့်တော်တဲ့ အချိန် သင့်တော်တဲ့နေရာ တွေမှာ […]
ကြိုတောင်းပန်ချင်တာလေးနဲနဲရှိပါတယ်။ ကျုပ်တို့အွန်လိုင်းပေါ် တက်တဲ့အခါ ဖွင့်ချင်တိုင်းဖွင့်လို့က မဖြစ်သေးဘူးနော ။ ISP ကငြိုငြင်လို့ ဆိုက်ကိုပိတ်လိုက်ရင် ပြည်တွင်းကလူတွေ အများကြီးနစ်နာသွားမှာ။ ကျုပ်တို့မှာက ဒီသတင်းဆိုက်ဆိုတဲ့ ပြူတင်းပေါက်လေးတွေပဲရှိတာ ….။ ဆိုတော့ တချို့ဟာလေးတွေ လုံးတန်လုံး ဝါးတန်ဝါး ပစ်ရပါတယ်။ ကိုယ့်ဟင်းချက်ကလေး အစပ်တည့်နေစေဦး ရေထိုးပြီး ပေါ့ အောင်လုပ်တန်လုပ်လိုက် ရတာမို့ … ဖတ်ရတဲ့သူဘက်က တစိတ်တပိုင်း ဖြည့်စွက်နားလည်ပေးကြပါလို့ တောင်းပန်ရင်း …… ****************************************** ကတိအတိုင်း ပလက်ဖောင်းပေါ်ဆင်းမယ်လုပ်တိုင်းလဲ ဆင်းလို့က ရချင်မှရတာ။ ဘယ်ပလက်ဖောင်းများ ဆုံးအောင်လျှောက်လို့ ရလို့လဲ။ တလောကဆို မြို့လည်ကောင်မှာ နောက်ဆုံးပေါ်သူဌေးကြီးတဦးရဲ့ နောက်ဆုံးပေါ်ဘဏ်ကြီးလာဖွင့်တယ်။ ဘဏ်ကအကြီးကြီးဆိုတော့ မီးစက်ကလဲ အကြီးကြီးပေါ့။ အဲသည် အလျှား ၁၁ ပေ အနံ ၅ ပေလောက်ရှိတဲ့ ဧရာမမီးစက်ကြီးကို […]
အပိုင်း(၁) မှာ ရန်ကုန်မြို့ကြီးဗွက်ပေါက်သွားတာ ပြောပြီးတဲ့နောက် အခု ရန်ကုန်သားတချို့ ဘာဖြစ်သွားတယ်ဆိုတာ ပြောမယ့်အလှည့်။ အဲဒါမပြောခင် အရင်အပိုင်း(၁) ထဲမှာ အဲဒီတုန်းက မြို့တော်ဝန်ကြီးကို နဲနဲထိခိုက်ထားသလို ရေးထားပါတယ်။ မြင်လွယ်အောင် တမင်ထည့်ရေးတာ။ သူ့လို အောင်ပွဲအလီလီရ တပ်မှုးတဦးသည်ပင် မြို့ပြအုပ်ချုပ်မှု့လိုဟာမျိုးမှာ အောင်မြင်အောင်မလုပ်နိုင်ဘူး။ ရန်သူလား အကုန်ပစ်ထည့်လိုက် ဆိုတာမျိုးနဲ့မရဘူး။ မြို့ပြစီမံခန့်ခွဲမှု့ဆိုတာ ရှုပ်ထွေးတယ် ၊ သိမ်မွေ့တယ် ၊ လိုအပ်ချက်တွေများပြားတယ် ၊ အာဏာက အဓိကမဟုတ်ပဲ ပညာကသာ အဓိကဖြစ်ပါတယ် ။ အခု ဒုတိယပိုင်း ……………… မြင်ကွင်းလေးတခုပြောပြချင်တယ် ။ လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်အစိတ်- အချိန် – ည ၁၁ နာရီခွဲ (မြို့လယ်ရုပ်ရှင်ရုံများ နောက်ဆုံးပွဲလွှတ်ပြီး နာရီဝက်အကြာ) နေရာ – အနော်ရထာလမ်း ၊ […]
လမ်းဘေးဈေးသည်တွေရှင်းမယ် ကြားတော့ ကိုယ့်ထောင်ချောက် ကိုယ်ထောင်ကြဦးမှာပေါ့လို့ တွေးမိတယ်။ ဒါကတကယ့်ပြဿနာကြီးနော ။ ဒါဟာ စီမံခန့်ခွဲသူတွေရဲ့ ပညာရယ် စေတနာရယ် ဇွဲရယ် သတ္တိရယ်ကို စမ်းသပ်မယ့် ပွဲကြီးပါ။ အသည်းကောင်းလို့ ကြိုးဝိုင်းထဲဝင်လာတဲ့ မြို့တော်ဝန်ကြီးနဲ့တကွ အုပ်ချုပ်သူများကို ကြိုဆိုပါတယ်။ တခြားဟာမပြောခင် သမိုင်းလေး အရင်ပြောထားချင်တယ်။ အရင်တုန်းက မြို့တော်ဝန်တဦးတုန်းက – ရုတ်တရက်ကြီး ရန်ကုန်မြို့တော်ကြီးကို စီမံခန့်ခွဲရတော့မယ်ဆိုတော့ ….. ဒီနေရာမှာစကားခဏဖြတ်ပြီး ရုတ်တရက်ကြီးဆိုတဲ့ စကားလေးကိုရှင်းမယ်။ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံတွေများစွာမှာ မြို့ပြအုပ်ချုပ်ရေးတာဝန်ယူသူတွေဟာ အစကတည်းက မြို့ပြအုပ်ချုပ်မှုအကြောင်း စိတ်ဝင်စားသူ လေ့လာထားသူ တစိတ်တပိုင်းပါဝင်ပတ်သက်ဘူးသူ အတွေ့အကြုံရှိသူ ( ဥပမာ မြို့အုပ်ချုပ်ရေး ကောင်စီဝင်လုပ်ဘူးသူ) စသည်တွေများပါတယ်။ ကျုပ်အခုပြောမယ့်ဇတ်လိုက်ကြီးက တိုက်ပွဲကြီးတပွဲ ဗျူဟာမြောက်ဆင်နွဲအောင်နိုင်အပြီးမှာ (သူ့စာအုပ်ထဲကအတိုင်းပြောရရင်) မြှုတ်နှံတဲ့အစီအစဉ်အရ ဘာမှမဆိုင်ပဲ မြို့တော်ဝန်ကြီးဖြစ်လာပါတယ်။ အခု အပေါ်ကစကားစပြန်ကောက်ပါမယ်။ […]