လူစိုးနွေခေါင်ခေါင်ငယ်ထိပ်ကို မိုးကြိုးပစ်တဲ့နေ့ ! ကျွန်တော့်ကမ္ဘာလေထုထဲ အိုဇုန်းလွှာတွေပေါက်သစ်ပင်တွေ ခြောက်တဲ့နေ့ ! အဲဒီနေ့မှာ ကွဲအက်ရှတတဲ့အသံနဲ သေမင်းက တိုးတိုးလေးလှောင်တယ် “မင်းလည်းတစ်နေ့ ငါနဲ့တွေ့မှာပါကွာတဲ့ “ ဟုတ်ပါရဲ့အခုဆို ကျွန်တော့် ဘဝဥယျဉ်ထဲက သစ်ပင်တွေ ခြောက်ကုန်တာ တဖျောက်..ဖျောက်နဲ့ လက်ဦးဆရာမည်ထိုက်စွာ ပုပ္ဗါစရိယ မိနှင့်ဖ” ပေမယ့် ဆရာဆိုတဲ့အသိ အဖေနဲ့တွေ့မှ သိခဲ့ရတာ ။ အဖေအမြဲပေးတဲ့ဓါးတုံးတုံးတစ်လက် အမြဲထက်အောင် ကျွန်တော် သွေး၊ ရေးလိုက်တဲ့ စာတိုင်းအဖေ့ကျေးဇူးနဲ့ နှိုင်းရင် ကျွန်တော် ရိုင်းရာကျမှာလား အဖေ။ မိသားစုနဲ့ဝေးနေတဲ့ကျွန်တော့်အတွက် သားငယ်ဆိုတဲ့ ဖုန်းထဲက အဖေခေါ်သံ အားဖြစ်စေခဲ့တာ အမှန်ပါ။ တကယ်တော့ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ လူသားတစ်ယောက် ရန်ကုန်မှာမွေးဖွားလို့ ငယ်မြို့လေးမှာကြီးထွားလာခဲ့ရတာ။ […]
kyeyounglinအချစ်ဆိုတာဘာလဲဗျာ….မသိလို ့မေးပါရစေ….လူတိုင်းမှာအချစ်ဆိုတာရှိတယ် လူတိုင်းအချစ်ကိုခံစားတက်တယ်….သတ္တဝါတိုင်းချစ်တက်ကြတယ်…………. ဘာကြောင့်လဲလို ့စဉ်းစားလာခဲ ့ကြတာ….ဟိုးးးခေတ်အဆက်ဆက်ကတည်းက သမိုင်းကြောင်းကိုပြန်ကြည့်ရင်………..အာဒံနဲ ့ဧဝရဲ ့ပန်းသီးတစ်လုံးကိုသွားတွေ ့တယ်ဗျ ်ပန်းသီးကြောင့်အချစ်ဖြစ်ခဲ ့တာလား…………ကျွန်တော်တော့်မထင်ဘူး ဒါဆိုရင်ဘာ့ကြောင့်လဲ…….ဒါတော့အကြောင်းပြချက်မလိုဘူးလို့ထင်ပါတယ် အချစ်ဆိုတာဘာလဲလို ့…….လူတိုင်းမေးတက်ကြတယ် စွန် ့လွှတ်ခြင်းလား……….ရယူခြင်းလား………… ပေးဆပ်ခြင်းလား…………ပိုင်ဆိုင်ခြင်းလား………. အချစ်ဆိုတာချစ်နေဖို ့ပဲလား…………………….. ကျွန်တော်ခံယူထားတဲ ့အချစ်ဆိုတာကတော ့ ဖန်တီးဖျောက်ဖျက်လို ့မရတဲ ့အရာ……………. ကျွန်တော်သူ ့ကိုချစ်ခဲ ့တာ ဖန်တီးခဲ ့တာမဟုတ်သလို ဖျောက်ဖျက်ပစ်လို ့လဲရမှာမဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော့်နဲ ့သူ ့ကြား……စည်းဘယ်လောက်ခြားခြား……..မိုင်တွေဘယ်လောက်ဝေးဝေး ကျွန်တော့်နှလုံးသားထဲသူရှိနေသရျွ် ကျွန်တော်တို ့ဘယ်တော့မှဝေးမှာမဟုတ်ပါဘူး….. အာဒံနဲ ့ဧဝတွေ ့ခဲ ့ကြတာ..ဧဒင်ဥယာဉ်ကြီးထဲမှာပါ…တစ်ကမာ္ဘလုံးမှာသူတို ့နှစ်ယောက်ပဲရှိခဲ ့တာ ကျွန်တော်တို ့နှစ်ယောက်တွေ ့ခဲ ့တာကတော ့………online ပေါ်မှာ ကမာ္ဘပေါ်ကလူပေါင်းများစွာသုံးစွဲနေကြတဲ ့ G talk […]
naywoon niလွန်ခဲ့တဲ့သုံးနှစ်လောက်ကပေါ့..။ ကျွန်တော်နဲ့ကျောင်းအတူနေခဲ့/ ပေခဲ့ဖူးတဲ့သူငယ်ချင်းက ရွာတစ်ရွာကအလှူသွားဖို့ခေါ်ပါတယ်..။ သူတစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေလို့အဖေါ်ခေါ်တာပါ..။ ရွာကမြို့နဲ့သုံးမိုင်ကျော်လောက်ပဲရှိတာမို့ စက်ဘီးနဲ့ပဲစောစောသွားပြီးစောစောပြန်လာကြဖို့သဘောတူလိုက်ပါတယ်..။ အဲအလှူသွားမဲ့မနက်ရောက်တော့မြန်မာစော နေထွက်ဆိုသလိုပါပဲ ခုနှစ်နာရီခွဲလောက်မှသွားဖို့အဆင်သင့်ဖြစ်ပါတယ်။ “ဟေ့..အလှူသွားမှာပိုက်ပိုက်လေးဘာလေးကောထည့်ခဲ့ရဲ့လား” ကျွန်တော်ကအကြောင်းသိနေလို့သတိပေးလိုက်တာပါ.။ ကျွန်တော်မှာတော့အိတ်ထဲအစောင့်ထည့်ထားတဲ့ ငွေ2500လောက်ပဲ ပါတာမို့စိုးရိမ်ကြီးမေးလိုက်တာပါ..။ ကိုယ့်ကောင်အ ကြောင်းကိုယ်သိတာလည်းပါတာမို့ပါ..။ သူကဒီမြို့နဲ့အဆက်အသွယ်ပြတ်နေတာကြာပြီ.။ ဒီမြို့နယ်ဘက်တွေမှာထွန်းကားနေတဲ့ယဉ်ကျေးမှုကိုသူမသိလောက်သေးဘူး..။ ပြန်ရောက်တာပဲသုံးလေးရက်လောက်ရှိသေးတာ..။ ဒီတော့အခြားသူဆိုရင်လိုက်ဖို့ငြင်းလိုက်မဲ့ ကိစ္စကိုအားနာလို့လိုက်လာတာလည်းပါတယ်လေ..။ သူက “ဟ..အလှူသွားမှာလေဟာ!မင်္ဂလာဆောင်မှမဟုတ်တာ” စပြီ..။ ဇာတ်လမ်းကဒီတော့သူအမေဖြစ်တဲ့သူကမနေနိုင်တော့ဘူး။ “ဟဲ့သား..လိုရမယ်ရတော့ထည့်သွားဦးလေ.. ဟိုကျမှစာရင်းစာအုပ်နဲ့တိုးနေလို့………..” “ဟာ…အမေတို့ဆီကလည်း……… ပါပါတယ်ဗျာ..ဒီကောင်ကို့စချင်လို့..” သူကဒီအလှူကိုသွားတာအကြောင်းကလည်းရှိကိုး..။ မသွားရင်လည်းဖြစ်သွားရင်လည်းဖြစ်ပေမဲ့ သူ့အိမ်ကစကားကိုမပယ်ရှားချင်သူဆိုတော့ ရောက်အောင်သွားရမှာပေါ့…။ ဒီလိုနဲ့ငယ်ကအကြောင်းပြောရင်း စက်ဘီးလမ်းအတိုင်းမှန်မှန်ပဲနင်းသွားကြပါတယ်.။ မကြာပါဘူးအလှူရှိတဲ့ရွာကိုရောက်ပါပြီ.။ အဲဒိမှာသူကအိမ်ကသဘောတူထားတဲ့ကောင်မလေးအိမ်အရင်သွားရမလား။ အလှူကိုပဲအရင်သွားရမလားမေးလာပါတယ်..။ “ကျွှန်တော်ကအလှူလာတာပဲအလှူအရင်သွားပေါ့..။ မင်းကောင်မလေးလည်းအလှူရောက်နေရော့ပေါ့” ဆိုပြီးအလှူရှိရာမဏ္ဍပ်ကိုသွားခဲ့ကြပါတယ်..။ အဲဒိရောက်တော့အလှူရှင်က အိမ်တစ်အိမ်ကိုခေါ်သွားပြီးသီးသန့်ဧည့်ခံပါတယ်..။ ကျွန်တော့မင်းသားကတော့မျက်စေ့သူငယ်နဲ့ပေါ့..။ အလှူမှာကျွေးတဲ့ ထမင်းရုံထဲမခေါ်ပဲနဲ့သီးသန့်ကျွေးတာဆိုတော့ သူ့စိတ်ထဲမှာရှိူးတိုးရှန့်တန့်ဖြစ်နေပုံလည်းရပါတယ်..။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ကျွန်တော်တို့ဟာသူငယ်ချင်း မင်္ဂလာဆောင်အလှူတို့ကလွဲရင် လူတောထဲသိပ်မဝင်ဆန့်တာလည်းပါပါတယ်..။ မရောက်ဖူးဘူးပေါ့ဗျာ..။ ကျွန်တော်ကပဲဦးဆောင်ပြီးသူ့ကိုခေါ်သွားရတာပေါ့..။ အဲဒိမှာဘာတွေ့လိုက်သလဲဆိုတော့ ကလေးတွေဝတ်ကောင်းစားလှလေးတွေဝတ်ပြီး […]