koyinAugust 28, 201118min17010
ပျောက်ဆုံးခြင်း မင်းမရှိတော့ နှင်း၏ညက်ညော သည်ဆောင်းတောပင် မပျော်ချင်ဘူး…။ နွေဦးရင်ငွေ့ လောင်ကျွမ်းမြေ့စေ ဆယ်နေ ပူပြင်း မိုးမင်းမရွာ အာကာ မှောင်ဖုံး ညလုံး ကြယ်ပျောက် လရောင် နောက်ကျိ နေမထိ ပန်း မစိမ်းလန်းဘူး…။ အရူးတပိုင်း သေရည်မှိုုင်းမိ လှိုင်းဒဏ်ပိသည့် ရွက်မရှိလှေ လူးလွန့်နေသို့ ဘယ်ချိန်တိမ်းမှောက် မကြောက်တတ်ပြီ နရီ ပျက်ယွင်း သေမင်း လှောင်ပြုံး ဘဝရှုံးလည်း နှလုံးကွဲကြေ မကြေညာဘူး…။ ယစ်မူးမာယာ လှကညာလည်း အားမနာတတ် လာလှည့်ဖိတ်ခေါ် စိတ်မပျော်ရွှင် ဘဝင်မလှိုက် ငိုရှိုက်မရဲ မလွမ်းဘဲလေ မသေချာဘူး…။ မြေမှာမူးလဲ ရင်ထဲသိမ်းထား သူ…စိမ်းကား၏ သူစိမ်းအားငယ် အပယ်ခံမို့ ကံလိုလို့ ယိမ်း မိန်းခလေးမြင် ကောင်းကင်လျှပ်စီး ရင်ထက်မီးလျှံ ငရဲခံ…သို့ အိပ်မက်ညှို့ယူ အပူပြင်းအား […]