weiweiမော်လမြိုင် တက္ကသိုလ်လမ်းမကြီးကနေ ဆက်သွားရင် တောင်ဝိုင်းဘုရားကိုရောက်ပါတယ်။ တောင်ဝိုင်းဘုရားဆိုတာနဲ့ ဝင်္ကဘာကိုတွဲလျက် အမှတ်ရသွားခဲ့တယ်။ ငယ်ငယ်တုန်းက ဝင်္ကဘာထဲဝင်ပြီး ပြန်မထွက်နိုင်ဖြစ်ခဲ့တာလေးကို သတိရသွားတာနဲ့ ဝင်္ကဘာဆီကို ထပ်သွားကြည့်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဝင်ပတ်ချင်စိတ်မရှိလို့ မဝင်ခဲ့ပဲ ဘောင်ပေါ်တက်ပြီး သူငယ်ချင်းဝင်သွားတာကို ရပ်ကြည့်နေခဲ့ပါတယ်။ ဝင်္ကဘာဝင်ပြီးတော့ ရဟန္တာငါးရာတောင်ပေါ်ကို တက်ကြတယ်။ လှေကားထစ်တွေနဲ့ မက်စောက်တယ်။ ငယ်ငယ်ကလိုမဟုတ်ပဲ မောတတ်လာတာကို သတိထားမိလာတယ်။ ရဟန္တာပုံတော်တွေလမ်းတစ်လျှောက်မှာ တွေ့ရပြီး နဲနဲမြင့်တဲ့နေရာတွေမှာ လက်ဆော့ထားတာတွေက စိတ်ပျက်စရာအလွန်ကောင်းပါတယ်။ အမြင့်ကိုရောက်သွားလေ မော်လမြိုင်ရှုခင်းတွေက ပိုပြတ်သားလာလေပဲ။ အတ္ထရံတံတားကိုလဲ လှမ်းမြင်ရတယ်။ ရွှေရောင်စေတီလေးတွေကိုလဲ မြင်ရတယ်။ မော်လမြိုင်လေဆိပ်ကိုလဲ အပေါ်စီးကနေ မြင်ရပါတယ်။ မော်လမြိုင်ခရီးစဉ်ကို နိဂုံးချုပ်ရလျှင်တော့ စေတီပုထိုးအလွန်များပြားတယ်။ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်တယ်။ မွန်လူမျိုးတွေ ဘာသာတရား အလွန်ကိုင်းရှုင်းကြတယ်။ တောင်တွေတိုင်းမှာ ဘုရားတည်ထားကြတယ်။ ဘုရားတွေမှာ ဆူညံစွာ အလှူငွေကောက်ခံခြင်း မတွေ့ခဲ့ရဘူး။ […]
ဗဟုသုတအနေနဲ့ရော အမှတ်တရအနေနဲ့ပါ တင်ထားပေးလိုက်ပါတယ် … မော်လမြိုင်က ဘုရားစေတီတွေက သန့်ရှင်းသပ်ရပ်တယ် … လက်ရာတွေ အရမ်းကောင်းတယ် … ရုပ်ပွားတော်တွေရဲ့မျက်နှာတော်တွေက ယိုးဒယားနဲ့ဆင်ပါတယ် …
မွန်ပြည်နယ်၊ မုဒုံမြို့နယ်၊ မြိုင်ကုန်းကျေးရွာရှိ ဝင်းစိန်တောရ – ရတနာတောင်မှာ တည်ရှိပါတယ်။ အတောင် ၄၀ဝ (ပေ ၆၀၀) ရှိသော ကမ္ဘာ့အကြီးဆုံး လျောင်းတော်မူ ဇိနသုခရန်အောင် ချမ်းသာဘုရားကြီး ဖြစ်ပါတယ်။ ဘုရားကြီးရဲ့ ခြေထောက်တော်ကနေဝင်လိုက်ရင် အထဲမှာ အခန်း ပေါင်း ၁၈၂ ခန်းရှိပါတယ်။ ဗုဒ္ဓဝင်ရုပ်လုံး ရုပ်ထုများနှင့် ငရဲပြည်၊ လူ့ပြည်၊ ဗြဟ္မာပြည်၊ နတ်ပြည် အသီးသီး ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ရုပ်ပုံတွေကို တွေ့ရှိခဲ့ရပါတယ်။ ၁၃၅၃ ခုနှစ် ပြာသိုလဆုတ် (၁၀) ရက်နေ့ (၂၉-၁-၁၉၉၂) ဗုဒ္ဓဟူးနေ့ကစပြီး မွန်ဆရာတော် အဂ္ဂမဟာ သဒ္ဓမ္မ ဇောတိကဓဇ ဘဒ္ဒန္တကေသရ ကိုယ်တိုင် အုတ်မြစ်ချခဲ့ပြီး ဦးစီးတည်ဆောက်ခဲ့ပါတယ်။ အမြင့်ပေ ၁၁၈ ပေရှိပြီး အထပ်ပေါင်း ၈ ထပ် […]
ဖားအောက်တောရထဲကို ရောက်သွားတဲ့အချိန်က ညနေစောင်းဖြစ်နေလို့ ဓါတ်ပုံသေချာရိုက်ဖို့ အချိန်မရလိုက်ပါဘူး။ ရုံးခန်းကိုသွားပြီး အလှူဒါနပြုရင်း လိုချင်တဲ့ စာအုပ်တစ်ချို့ဝယ်ဖြစ်တာနဲ့ အချိန်တော်တော်ကုန်သွားခဲ့ပါတယ်။ မော်လမြိုင်က ဖားအောက်တောရရိပ်သာဟာ ကျွန်မအတွက်တော့ အတိတ်ကောင်းတစ်ခုရှိခဲ့တဲ့နေရာတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ အတိတ်ကိုပြန်တွေးရင် အလွန်ကျေနပ်ပီတိဖြစ်စရာကောင်းတဲ့ အမှတ်တရနေရာတစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ရ နှစ်လောက်က ကျွန်မတို့မိသားစု မော်လမြိုင်ကို ဘုရားဖူးလာရင်း သံဖြူဇရပ်မြို့က ဖေဖေ့မိတ်ဆွေရဲ့ မိတ်ဆွေအိမ်မှာ တည်းဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မတို့ကို သန်လျင်ကမှန်းလဲသိရော အဲဒီမိတ်ဆွေက အရမ်းဝမ်းသာသွားပြီး ဖားအောက်တောရမှာ အဲဒီမိတ်ဆွေရဲ့မယ်တော် (သီလရှင်) တစ်ပါးရှိပြီး သန်လျင်ကလူတွေကို အရမ်းတွေ့ချင်နေလို့ နောက်တစ်နေ့ လိုက်ပို့ပြီး တွေ့ပေးချင်တယ်လို့ပြောလာတယ်။ ကျွန်မတို့လဲ ဝမ်းသာအားရဖြစ်ပြီး သွားတွေ့ကြပါတယ်။ ပထမဆုံးအကြိမ် မော်လမြိုင်ဖားအောက်တောရကို ရောက်ဖူးခြင်းပါပဲ။ မယ်တော်ကြီးက သန်လျင်ဘက်မှာ ရိပ်သာခွဲဖွင့်ချင်လို့ မြို့ခံလူတွေနဲ့ ဝိုင်းဝန်းကူညီပေးနိုင်တဲ့လူခံတွေလိုနေတဲ့အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျိုက်ခေါက်ဘုရားပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရိပ်သာခွဲဖွင့်နိုင်ဖို့အတွက် လိုအပ်တဲ့မြေနေရာ၊ သာသနာ့မြေလျှောက်ထားရေးကိစ္စ၊ […]
ဒီပို့စ်မှာ ရေးစရာနဲနဲများတယ်။ ကျိုက်မရောက လမ်းခရီးသာယာတယ်။ ထန်းပင်တွေ တန်းစီနေတာ အများကြီးတွေ့ရတယ်။ ကျိုက်မရောရောက်ရင် ဆုတောင်းပြည့်ဘုရားကြီးကို ဘုရားဖူးတိုင်း သွားဖူးကြပါတယ်။ အဲဒီဘုရားရဲ့ထူးခြားချက်က ထပြီးလမ်းလျှောက်တော့မလို အနေအထားနဲ့ ထုလုပ်ထားတယ်။ မျက်နှာတော်ကိုပဲဖြတ်ကြည့်ရင် ရှေ့တည့်တည့်ကိုကြည့်နေလို့ မတ်တပ်ရပ်နေသလို ထင်ရပါတယ်။ အရင်တုန်းက ခြေထောက်မှာ သံခြေချင်းခတ်ထားပေမယ့် အခုတော့ဖြုတ်ထားလိုက်ပါပြီ။ ဒေသခံတစ်ယောက်ပြောပြတာကတော့ အရင်တုန်းက အဲဒီနေရာတွေက လယ်ကွင်းတွေပဲရှိတယ်။ ရေကြီးတဲ့အချိန်မှာ လူတွေက အဲဒီနေရာကို စွန့်သွားရတဲ့အချိန်မှာ ဘုရားမျောပါသွားမှာစိုးလို့ ခြေချင်းခတ်ထားတာပါတဲ့။ ကျန်တဲ့ရာဇဝင်တွေ သိတဲ့သူရှိရင် ပြောပြပါအုန်း …. ဘုရားကြီးဘေးနားမှာ အဆောင်တစ်ခုနဲ့ နဂါး အမြုတေထားတဲ့နေရာရှိပါတယ်။ စပ်စုချင်လို့ ဝင်ကြည့်လိုက်တော့ ပုံထဲမှာပြထားတဲ့အတိုင်း ဘဲဥပုံစံကျောက်လုံးလေးတွေ တွေ့ခဲ့ရတယ်။ အဲဒီနေရာက နဂါးရှိရာနေရာမို့ အမတေရှိရာ အမတေစု ဆိုသလိုမျိုး တခြားဒေသကတွေ့ရတဲ့ နဂါးအမတေတွေကိုလဲ အဲဒီမှာ တစ်ပေါင်းထဲ […]
မော်လမြိုင်ဘက်ကို ၅ ကြိမ်လောက် သွားရောက်လည်ပတ်ဖူးပေမယ့် ခရုံဂူကို ယခုတစ်ခေါက်သွားမှ ရောက်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီတစ်ခေါက်က townace ကားတစ်စီးကို ငှားပြီး နေရာအနှံ့အေးအေးဆေးဆေးလျှောက်လည်လို့ ရောက်ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ ကျိုက်မရောမြို့နယ်အတွင်းမှာ တည်ရှိပြီး အတ္ထရံတံတားကို ဖြတ်ကျော်သွားရပါတယ်။ လမ်းခရီးတစ်လျှောက် ထန်းပင် ထန်းလက် ထန်းရွက်ညီညီ ကျိုက်မရောမြို့ကသာယာလှပေသည် ဆိုတဲ့ သီချင်းထဲကအတိုင်း အလွန်သာယာပါတယ်။ အေဒီ ၁ရ ရာစုလောက်ကထဲက တည်ရှိခဲ့တဲ့ ကျောက်ဂူဖြစ်ပြီး ၁၉၇၅ ခုနှစ်ကစပြီး ယဉ်ကျေးမှုဝန်ကြီးဌာနက ထိန်းသိမ်းထားတယ်လို့ ကျောက်တိုင်မှာ ဖတ်လိုက်ရပါတယ်။ ဂူကြီးက တော်တော်ကြီးတယ်။ အထဲမှာ မြင့်ပြီး တော်တော်လေးမှောင်တယ်။ ဓါတ်မီးတွေ စုထိုးပြီးမှ နံရံကို မြင်ရပါတယ်။ သိပ်မှောင်လို့ ဓါတ်ပုံရိုက်ရတာ အဆင်မပြေဘူး။ ဂူကတစ်နေရာမှာ လမ်းပိတ်သွားတာကြောင့် သွားနိုင်တဲ့လမ်းကြောင်းသိပ်မရှည်ပါဘူး။ ဂူထိပ်ပိုင်းမှာ လင်းစွဲကောင်တွေနေကြလို့ အနံ့အသက်သိပ်မကောင်းဘူး။ တွဲလောင်းအိပ်နေတဲ့ […]
မွန်ပြည်နယ်ဘက်ကိုရောက်တာနဲ့ တောင်တွေကို စတွေ့ရပါတယ်။ တောင်ထိပ်တိုင်းမှာ ဘုရားတွေနဲ့ အရင်တုန်းကတော့ ထုံးဖြူဖြူဘုရား အခုတော့ ရွှေရောင်တဝင်းဝင်းနဲ့ ဘုရားစေတီတွေ အများကြီး တွေ့မြင်ရပါတယ်။ ရော်ဘာပင်တွေ မျက်စိတဆုံးတွေ့ရတယ်။ ထန်းပင်ထန်းလက်တွေနဲ့ လမ်းခရီးကလဲ သာယာပါတယ်။ မုဒုံမှာ နံမည်ကြီး မုဒုံကန်ကြီးဆီကိုရောက်တော့ ကားပေါ်ကဆင်းဆင်းခြင်း “အမျိုးသမီးများ မဆင်းရ” ဆိုတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကို စမြင်လိုက်ရတယ်။ အဆန်းပါလားလို့ ဓါတ်ပုံရိုက်ထားလိုက်တယ်။ ကားဆရာပြောပြတာက ဒီကန်ကြီးထဲမှာ နဂါးကြီးရှိတယ်တဲ့။ ဟိုးအရင်နှစ်တွေက အမျိုးသမီးရေကန်ထဲဆင်းတဲ့အခါ အချိန်အခါမဟုတ် လှိုင်းလေတွေ ထန်ပြီး ငလျှင်လှုပ်သလို ဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်တဲ့။ အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာ နဂါးကြီးက အမျိုးသမီးတွေရေထဲဆင်းတာကို မကြိုက်တာလို့ ယူဆပြီး တားမြစ်လာခဲ့တာ ယနေ့အထိပဲတဲ့ … ကျိုက်ခမီဘုရားမှာလဲ အမျိုးသမီးမတက်ရဆိုတဲ့ အယူအဆနဲ့ မုဒုံကန်ထဲ အမျိုးသမီးမဆင်းရဆိုတာတွေကို မြင်တွေ့ရတာ ခေတ်နောက်ကျလိုက်တဲ့ အယူအဆအဟောင်းအနွမ်းတွေလို့ တွေးလိုက်မိပါတယ်။ […]
မော်လမြိုင်ဆိုတာနဲ့ ကျိုက်ခမီဘုရားကို အရင်ဆုံးသတိရကြပါလိမ့်မယ်။ မော်လမြိုင်မြို့ပေါ်ကနေ တစ်နာရီကျော်ကျော်လောက် ကားစီးသွားရပါတယ်။ မုဒုံ၊ သံဖြူဇရပ်ကို ကျော်ဖြတ်ပြီးမှ ကျိုက်ခမီကို ရောက်တယ်။ လမ်းတလျှောက် မျက်စိတဆုံးမြင်ခဲ့ရတဲ့ ရော်ဘာပင်တွေက မွန်ပြည်နယ်ကို ချမ်းသာတဲ့ပြည်နယ်တစ်ခုလို့ သက်သေပြနေသလိုပါပဲ။ ဘုရားကိုရောက်တော့ မနက် ၉ နာရီအချိန်ပါ။ ပိတ်ရက်မဟုတ်လို့ ဘုရားဖူးတဲ့လူတွေ သိပ်များများမတွေ့ခဲ့ရဘူး။ ဘုရားကိုသွားရတဲ့လမ်း (နတ်လမ်းလို့ခေါ်တယ်ထင်တာပဲ) ပြုပြင်နေချိန်မို့ အမြင်ထဲမှာ နဲနဲတော့ မျက်စိရှုပ်နေတယ်။ ဓါတ်ပုံလေးတွေ အလွမ်းပြေကြည့်ကြပါအုန်း … ဘုရားဖူးအဖွဲ့တွေနဲ့သွားရင် ကျိုက်ခမီက ခြေတံရှည်ဇရပ်တွေပေါ်မှာ အိပ်ကြရပါတယ်။ ထမင်းဟင်းချက်စားလို့ရတယ်။ ဘုရားဖူးရာသီတွေမှာ အရမ်းစည်ကားပြီး တည်းခိုရတာ အဆင်မပြေဖြစ်ရလေ့ရှိပါတယ်။ အဲဒီဘုရားကိုရောက်တိုင်း အမျိုးသမီးများ မတက်ရဆိုတဲ့လှေကားကိုမြင်လိုက်တိုင်း စိတ်ထဲမှာ ဘဝင်မကျဖြစ်မိတယ်။ ဘုရားသမိုင်းကြောင်းနဲ့ပတ်သက်ရင် မုဆိုးမတည်ခဲ့တဲ့ဘုရားဆိုတာကလွဲပြီး ပိုမသိပါဘူး။ သိတဲ့သူများရှိရင် ကွန်မန့်ကနေ ပြောပြပါလို့ တောင်းဆိုချင်ပါတယ်။
မော်လမြိုင်သားတွေတောင် တကူးတက သွားကြည့်ကြမယ့် နေရာတစ်ခု ဟုတ်မယ်မထင်ပါဘူး။ ကျွန်မတို့ကို လိုက်ပို့တဲ့ မော်လမြိုင်သားစစ်စစ်ကတောင် တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးဘူးလို့ ပြောပါတယ်။ မြို့ပေါ်မှာတည်ရှိပြီး ဝင်ကြေး ၂၀ဝ ကျပ်ပေးရပါတယ်။ ကျောင်းသားကျောင်းသူ အခမဲ့ဖြစ်ပါတယ်။ ၂ ထပ် အဆောက်အဦးတစ်ခုဖြစ်ပြီး အထဲမှာ လေ့လာနေတဲ့ဧည့်သည်တစ်ယောက်မှ မရှိနေတာက ပြတိုက်ရဲ့ထူးခြားချက်ဖြစ်ပါတယ်။ အတွင်းမှာ အလင်းအားမကောင်းပဲ မီးချောင်းသာဖွင့်ထားတာမို့ ဓါတ်ပုံရိုက်ရတာ အဆင်မပြေခဲ့ပါဘူး။ အေဒီ ၁၅ ရာစုနဲ့ ၁ရ ရာစုက ပန်းချီ ပန်းပု တွေကို ပြသထားတာတွေ့ရပါတယ်။ အများအားဖြင့် ဘုရားဆင်းတုတော်တွေပုံစံတွေဖြစ်ပါတယ်။ ယိုးဒယားလက်ရာနဲ့ အတော်လေးဆင်တူတာကို တွေ့ရပါတယ်။ အားလုံးမဟုတ်ပေမယ့် ရိုက်မိသလောက်ထဲက အဆင်ပြေမယ်ထင်တာလေးတွေ ရွေးတင်ပေးလိုက်ပါတယ် … ရှင်စောပုဘုရင်မအသုံးပြုခဲ့တဲ့ ဥသျှောင်အစစ်ကို ရွှေတိဂုံစေတီကနေ တွေ့ရှိခဲ့ပြီး ယခုအခါ လန်ဒန်ကပြတိုက်မှာ ရှိနေပါတယ်။ […]
မော်လမြိုင်ခဏခဏရောက်ဖူးပေမယ့် သံဖြူဇရပ်က စစ်သင်္ဂျိုင်းကို အခုတစ်ခေါက်မှပဲ ရောက်ဖူးခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်မတို့ဧည့်သည် ဩစကြီးယားနိုင်ငံသားက သူ့အဘိုးရဲ့မိတ်ဆွေတွေကျောက်တိုင် ရှိနေလို့ ဝင်ပြီးဂါရဝပြုချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ ရောက်ဖူးသွားခြင်းဖြစ်ပါတယ်။ ဝင်းထဲကိုဝင်လိုက်တာနဲ့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်စွာ ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ထားတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ဝင်ကြေးမပေးရပါဘူး။ အင်္ဂလန်က တိုက်ရိုက်လစာပေးပြီး ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ထားတယ်လို့ သိရပါတယ်။ ၁၉၃၉ ကနေ ၁၉၄၅ အတွင်း စစ်အတွင်းကျဆုံးသွားတဲ့ နိုင်ငံခြားသားစစ်သည်များရဲ့ ကျောက်တိုင်များကို ဗဟုသုတအနေနဲ့ကြည့်ရအောင် ဓါတ်ပုံတစ်ချို့ တင်ပေးလိုက်ပါတယ် …. အထဲကိုဝင်လိုက်ချိန်မှာ ပန်းခြံတစ်ခုလိုဖြစ်နေပေမယ့် မြေပုံတွေကို တစ်ခုချင်းသေချာကြည့်ရင်း ရင်ထဲမှာ ဝမ်းနည်းသလိုလို ခံစားရပါတယ်။ ဆွေမျိုးသားချင်းတွေ လာရောက်အလေးပြုလေ့ရှိတယ်လို့ သိရပေမယ့် အရေအတွက်အရမ်းနဲပါတယ်တဲ့။ ထိုင်းဘက်မှာလဲ အခုလိုမျိုး စစ်သဂျိုင်းရှိပြီး သွားရောက်အလေးပြုတဲ့သူပိုများတယ်လို့ သိရပါတယ်။ ကျွန်မတို့ဧည့်သည်က သူ့ဆွေမျိုးသားချင်းတွေကို အကြာကြီးရှာပြီးတဲ့နောက် ၃ ခု တွေ့သွားတယ်။ အလေးပြုရင်း မျက်ရည်ဝဲနေတာတွေ့ခဲ့ရလို့ […]
မော်လမြိုင်ရောက်တုန်း သွားလည်ခဲ့တဲ့ ကမ်းခြေတစ်ခုပါ။ ငယ်ငယ်ကလေးထဲက ရောက်ဖူးတဲ့နေရာတစ်ခုအနေနဲ့ ရင်ထဲမှာ ရင်းနှီးပြီးသားနေရာတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။ မြို့ပြကနေ ခေတ္တထွက်ပြေးပြီး မြင်လိုက်ရချိန်မှာ မြင်ကွင်းဆန်းသစ်ပြီး ခံစားချက်တွေလဲ လွတ်လပ်လို့သွားပါတယ် … သဲပြင်ပေါ်မှာ ဖိနပ်မပါနဲ့ လျှောက်ခဲ့ရတဲ့ အရသာကတော့ ရေးမပြတတ်အောင်ပါပဲ … လတ်ဆတ်တဲ့ ပင်လယ်ရေအနံ့နဲ့ အုန်းစိမ်းရေသောက်ခဲ့တယ် … ဂဏန်းဟင်းနဲ့ ပင်လယ်စာတွေနဲ့ စားခဲ့ရတဲ့ စက်စဲကမ်းခြေက နေ့လည်စာကလဲ အမှတ်တရတစ်ခုပါပဲ … စက်စဲကမ်းခြေက ကျွန်မအမြင်မှာ အရင်ကထက် ပိုသန့်ရှင်းနေတယ်လို့ ခံစားမိပါတယ်။ ကမ်းစပ်နားမှာ ရေအနဲငယ်နောက်နေပေမယ့် နဲနဲဝေးဝေးကူးသွားလိုက်ရင် ပြာလဲ့လဲ့နဲ့ ကြည်လင်နေပါတယ်။ လူများများမတွေ့ရလို့ သန့်ရှင်းပြီး စိတ်လွတ်လပ်ပါတယ်။ ရေထောက်ဗလာနဲ့ ကမ်းခြေနားကပ်ပြီး လမ်းလျှောက်ရတာ အရမ်းကောင်းတယ်။ ကမ်းခြေနဲ့ နဲနဲလှမ်းတဲ့နေရာမှာတော့ အကောင်သေးသေးလေးတွေ သဲပြင်ပေါ် ပြေးလွှားနေတာမို့ ရှောင်လို့မရပဲ […]