လွမ်းလိုက်တာ ဂေဇက်ရေ မရောက်တာလည်းကြာပြီဖြစ်သလို ကျွန်တော်လည်း လှည့်လာဖို့ရွာကလေးကို အချိန်မပေးနိုင်နေဘူး။ ကျွန်တော်က ဘာနဲ့တူသလဲဆိုရင် ရွာကနေမြို့တက်ပြီး အလုပ်လုပ်နေတဲ့ လူ။ မြို့ပြမှာ ကိုယ့်ဘဝကိုကိုယ်ရပ်တည်နိုင်အောင်လုပ်နေရင်း တစ်ခါတစ်ခါ ရွာကလေးကို မေ့နေသလိုဖြစ်နေခဲ့တာကြာပြီ။ တစ်ခါတစ်ရံမှာရွာကိုအလည်ပြန်ချင်စိတ်တွေက တဖွားဖွား။ ဒါပေမယ့်လည်းပေါ့ ကိုယ်ရွာကိုပြန်တဲ့အချိန်ဟာ ခဏလေးတော့ ဘယ်ဖြစ်စေချင်မလဲလေ။ ရွာထဲက ကျွန်တော့်ကိုမမြင်တာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ဆွေတော်မျိုးတော် ပေါက်ဖော်တွေကိုလည်း တရင်းတနှီးပျော်ဟယ်နောက်ဟယ်လုပ်ချင်သေးတယ်။ ပြီးတော့ ရွာရဲ့ သာရေး၊ နာရေး ဘာညာသာရကာ နေကြာကွာစေ့တွေအကြောင်းလည်း သေသေချာချာနားထောင်ချင်သေးတာလေ။ မှတ်မှတ်ရရ ရွာကနေ ကျွန်တော်ထွက်လာခဲ့မိတာ ဇန်နဝါရီလ ကျွန်တော့်မေမေ ကားအက်စီးဒင့်ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်းပဲ။ အဲဒီတုန်းက ကျွန်တော်ရှိရာ မန်းလေးဆေးရုံးကြီးကို အပြေးလာတဲ့ ကိုပေါက်(မန္တလေး)၊ ဦးမာဃ နဲ့ ဗုံဗုံတို့ကို အရမ်းကျေးဇူးတင်တာပဲ။ တစ်မြို့တစ်ရွာမှာ ရွာသူထဲက ကိုယ့်ကိုလာကြည့်တဲ့ အဆွေတော်တွေကို ဘယ်လိုကျေးဇူးတင်မိမှန်းမသိဘူး။ နောက်တော့ […]