ဦးကျောက်တို့လို ပုထုဇဉ်ဆိုတာ အာသဝေါကုန်ခမ်းနေတဲ့ ရဟန္တာမဟုတ်လေတော့ ချစ်ချင်းတရားနဲ့ ကင်းပြတ်လို့မရဘူးပေါ့ဗျာ။ သွားလေသူ ဦးသုမောင်ကြီးက “အဖိုးကလည်း အဖွားကို ချစ်တယ်ပြောမှာပဲ၊ အဖေကလည်းအမေ့ကို ချစ်တယ် ချစ်တယ်နဲ့၊ ကိုယ်ကလည်း မင်းကို ပြောပါမယ် ချစ်တယ်” လို့ သီဆိုသွားပေမည့်၊ တကယ်တမ်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ရည်းစားစကားပြောဖို့ဆိုတာ လွယ်တာမဟုတ်ဘူးခင်ဗျ။ အရိပ်သုံးပါးနားမလည် အထာမသိရင် ကံမကောင်းလို့ကတော့ အနည်းလေး အဟောက်ခံ၊ မတော်မဆ ချစ်ဖျားတက်ပြီး လက်ဆွဲမိလို့ကတော့ ပါးရိုက်ခံရဖို့အထိ အကြောင်းရှိပါတယ်။ ဆရာမင်းလူ ရေးသလို ဟိုးရှေးခေတ်က ကျောက်စာထိုးပြီး မော်ကွန်းတင်မတင် မသေခြာပေမည့်၊ ဒီဘက်ခေတ်မှာတော့ တော်ကီညက်ညက်နဲ့ ဖုန်းဆက်၊ မတ်ဆေ့ချ်ပို့၊ အီးမေးလ်ရေးပြီး နှလုံးသားကို လှစ်ဟပြလို့ရတယ်ဆိုတော့၊ အတော်တိုးတက်လာတဲ့ သဘောကိုဆောင်တယ်ခင်ဗျ။ ဘာတဲ့… ဘုန်းကြီးလူထွက်တောင်၊ အွန်လိုင်းတက်ပြီး ချက်တင်ရိုက်လိုက်တာ ဩဇီသူနဲ့ ညားလေသတည်းဆိုတော့ အားရစရာကြီးပါ။
မောင်ကျောက်တို့ခေတ်က အဆောင်နေကျောင်းသားဘဝမှာ ဦးကိုင်ဇာကြီးရဲ့ သီချင်းလို “တယ်လီဖုန်းလေးနဲ့ ချစ်ကြမယ်”ဆိုတာ မလွယ်လှပါဘူး။ တယ်လီဖုန်းက အာစီမှာရယ် အဆောင်မှူးအခန်းမှာရယ်ပဲ ရှိတာမို့၊ ချစ်သမျှကို လှစ်ဟလို့ဆိုချင်ရင် ရည်းစကားလိုက်ပြောရင်ပြော၊ အဲသည့်လောက် သတ္တိမရှိရင် ရည်းစားစာ လိုက်ပေးရတာပေါ့ခင်ဗျာ။ အဲသည်လိုအရေးမှာ ဒဂုံဆောင်တခွင် နာမည်ကျော်ကြား လူကြိုက်များတာကတော့၊ ရူပါမပွင့်ပေမည့် နည်းစနစ်ကောင်းပြီး လက်ရည်ထက်တဲ့ မောင်ကျောက်ခဲပါခင်ဗျာ။ ဘိုင်ပြတ်ရင် ဘီအီးတစ်ပိုင်းနဲ့လည်း အငှါးခံစားပေးတယ်ဆိုတော့၊ ချစ်သဝဏ်လွှာရေးပေးဖို့ မောင်ကျောက်အခန်းမှာ လူစည်တယ်ပေါ့ဗျာ။ မောင်ကျောက်ကောင်းမှုနဲ့ အကြောင်းပါသွားတဲ့သူတွေလည်း မနည်းမနောရှိတာမို့ ကျေးဇူးတင်ခံရသလို၊ လင်မယားရန်ဖြစ်တိုင်း သူတို့ ချစ်လင်တွေကို အပြစ်မမြင်ပဲ၊ အလှော်ကောင်းတဲ့ မောင်ကျောက်ကို တရားခံ နံပါတ် ၁ နေရာမှာထား၊ နာမည် တ ပြီးဆဲတာလည်း ခံရတယ်ခင်ဗျ။
မောင်ကျောက်ကတော့ မနာပါဘူး၊ ရည်းစားစာရေးပေးရုံတင်မဟုတ်၊ ကိုယ်တိုင်လည်း လိုက်တွန်းပေးထားတာဆိုတော့ “မပြေးသော်လည်း ကန်ရာရှိ” ဟုတ်နေတာကိုး။ ဒီလိုပါခင်ဗျာ၊ မောင်ကျောက်တို့ ဒဂုံဆောင်သား အေးမောင်ဆိုတာ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အနေအေးသူပါ၊ ဒါပေသည့် အချစ်နဲ့တွေ့တော့ သူလည်း မအေးနိုင်ရှာတော့ပါဘူး။ ထမင်းစားဆောင်မှာ ထမင်းမစားခင် စပါးလုံးရွေးနေတုံး၊ အရင်းမရှိအဖျားမရှိ မနက်ဖြန် လှည်းတန်းက တောင်ကြီးစားသောက်ဆိုင်မှာ ဒကာခံပါရစေလို့ ဆိုလာပါတယ်။ အေးမောင် ဒီရက်ထဲ မူပျက်နေတာသတိထားမိတာမို့ ဘယ်အဆင်လာမယ်ဆိုတာ အတတ်သိတာပေါ့ဗျာ။ အဲသည်တော့ အေးမောင် တိုက်ကျွေးသမျှ သောက်စားပြီး တာဝန်ကျေအောင် ရည်းစားစာရေးပေးရတာပေါ့။ စာရေးပေးပြီး ၅ရက်လောက်နေတော့၊ အခြေအနေ စုံစမ်းကြည့်တာ၊ ကိုယ့်ဆရာ အေးမောင်က ကောင်မလေးလွယ်အိတ်ထဲ စာထည့်ပေးပြီးတည်းက ရှက်တော်မူရှာလို့ သွားတောင် မချောင်းပါဘူးတဲ့။ သယ်… ဒီငမိုက်သား၊ အူတီးအတ လူ့ဗာလကို ပို့မည့်ပို့ ကုတို့ရောက်အောင်ပို့မှဖြစ်တော့မယ် ဆိုပြီး၊ ကောင်မလေးအတန်းပြီးရင် လိုက်တွန်းဖို့ ပြင်ရတာပေါ့ဗျာ။
အေးမောင် ကြိုက်နေတဲ့ကောင်မလေးက ကမာရွတ် ကန်လမ်းထဲက ဆိုတော့ အတန်းပြီးရင် လှိုင်တက္ကသိုလ်ဝင်းကနေ အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်ပါသတဲ့။ သည်တော့ မောင်ကျောက်နဲ့ အေးမောင်၊ နောက်ကလိုက်ပြီး တွန်းကြတာပေါ့ဗျာ။ ဒါပေသည့် အလုပ်မဖြစ်ဘူးခင်ဗျ၊ ကောင်မလေးက ခိုးခိုးကြည့်ပြီး အထာပေး အသာလေး လမ်းလျှောက်နေတာကို၊ သတို့သား အေးမောင်က အနားရောက်သွားရင် ပုဆိုးပြင်ဝတ်လိုက်၊ ခေါင်းကုတ်လိုက်၊ နောက်ချန်နေခဲ့လိုက်၊ မောင်ကျောက်က အတင်းပြန်တွန်းလွှတ်လိုက်နဲ့ ရုပ်ပျက်နေတာပေါ့ခင်ဗျာ။ မောင်ကျောက်လည်း စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ မေးကြည့်တော့ “ငါ့… သူ့အနားရောက်ရင်၊ ဒူးတုန်ပြီး ပုဆိုးကျွတ်ချင်သလိုလို၊ ရှူးပေါက်ချင်သလိုလို ဖြစ်လာတယ်ကွ”လို့ ဖြေရှာပါတယ်။ ဒီပုံနဲ့တော့ မဖြစ်ခြေ၊ “ဇ” မရှိတဲ့ အေးမောင်ကို “အေး… မင်း မအာရဲရင် ငါလိုက် အာမယ်” လို့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ပြောပြီး၊ တကယ် လိုက်အာတော့ ကောင်မလေးလည်း အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ဟီ ဟိ အားရပါးရ “ဒိုင်ကြောင်”တွေလွှတ်ပြီးမှ “အဟီး အခုပြောတာ ဟိုကောင် အေးမောင် ကိုယ်စားပါခင်ဗျာ”လို့ စကားအဆုံးသတ်လိုက်တော့ “သူကိုယ်တိုင် ပြောပါစေ”တဲ့။ ဟီ ဟိ… ဒီလိုနဲ့ အောင်မြင်စွာ ပွဲသိမ်းလိုက်တာ၊ အခု ခလေး ၂ယောက်ရတဲ့ အထိဆိုတော့ မပွင့်တပွင့် မြုံစေ့စေ့ အေးမောင်ကို စိတ်တိုင်းမကျရင် မောင်ကျောက်ကိုဆဲတာ လွန်အံ့တော့ မထင်။
ပြန်ပြောရရင်တော့ မောင်ကျောက် ချစ်မှုရေးရာ နည်းပေးလမ်းပြ ကူညီခဲ့တာ အများသားဆိုတော့ ချစ်သူငယ်ချင်း ငပြားရဲ့ အခန်းဖော် စောလှိုင်လည်းပါသေးတယ်ခင်ဗျ။ ငပြားက အခန်းထဲမှာ ဖဲဝိုင်းခိုးလုပ်ပါတယ်ဆိုမှ၊ စောလှိုင်က ဟိုဘက်ကုတင်ပေါ်မှာ စောင်ခြုံပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ သက်ပြင်းတွေချ၊ ချစ်ဆိပ်တွေတက်နေတာကို၊ ငပြားက လာဘ်တိတ်တယ်ဆိုပြီး တင်းပါတယ်။ အဲသည်တော့မဖြစ်ခြေ ဒီအရေးကို ငါကူပါ့မယ်၊ မင်းဘယ်သူ့ကိုကြိုက်နေတာလဲ မေးလိုက်မှ ဇူးမေဂျာက မောင်ကျောက် ဘော်ဘော် မိသင်း တဲ့လေ။ ဒီတော့ မောင်ကျောက်လည်း ဈာန်သွင်းလို့ စောလှိုင်နေရာကနေ အငှါးခံစားပြီးရေးလိုက်တာ၊ ဒီကောင့်ကို သူ့လက်ရေးနဲ့ ပြန်ကူးဖို့ ပေးလိုက်တော့ အဆဲခံရပါတယ်။
“တောက်… သောက်ကျိုးနဲကောင်းတဲ့ ရည်းစားစာ၊ အေပေး… မောင်ကျောက်၊ ငါတောင် မိသင်းကို ဒီလောက်စေ့စေ့စပ်စပ် မကြည့်ဖူးဘူး၊ ခွီး မင်း ကြိတ်ခိုက်နေတာလား”တဲ့ ဟီ ဟိ။
ဘော်ဘော်ချင်းဆိုတော့ မိသင်းကလည်း၊ လက်စခြေစကို မြင်ပါတယ်။ စောလှိုင် ရည်းစားစာပေးအပြီး စာပြန်လိုက်ပုံက…
“ကိုစောလှိုင် အဖြစ်မရှိတာသိနေတာမို့ လာပေးတဲ့ ရည်းစားစာက မောင်ကျောက်ရဲ့လက်ရာမှန်းသိပါတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ကျမ နဖူးပေါ်လက်တင်ပြီးလည်း စဉ်းစားတယ်၊ လက်ပေါ်နဖူးတင်ပြီးလည်း စဉ်းစားတယ်၊ စဉ်းစားတိုင်းလည်း ဒီအဖြေပါပဲ။ အဲဒါက ကျမ ကိုစောလှိုင်ကို ဘယ်လိုမှ မချစ်နိုင်ပါဘူး” တဲ့ ခင်ဗျာ။ မောင်ကျောက်လည်း စောလှိုင် ကြက်နာကြီးလည်လိမ်၊ လဒမှိုင် မှိုင်နေတာမကြည့်ရက်လို့ မိသင်းကိုလည်းတွန်း၊ စောလှိုင်ကို နည်းစနစ်ပြောင်းပြီး လုပ်ကြံခိုင်းလိုက်တာ အခုတော့၊ မိသင်းခမျာ စောလှိုင်ရဲ့ ဘယ်လက်ရုံးကို ခေါင်းအုံးအိပ်ရတဲ့ အခြေအနေ ဖြစ်သွားပြီခင်ဗျ။
အခုလည်းဗျာ အွန်လိုင်းမှာ ညင့်နက်သန်းခေါင် ထထပြီး ဂေါက်ရရှာတဲ့၊ ရွာသားညီငယ် ချစ်ဒုက္ခသည်ကို ဝါသနာဘာဂီ ဤအကျင့်ကို ပြင်နိုင်ရန်ခက်တာမို့ ကူမိပြန်သေးတယ်ခင်ဗျ။ ဒီမောင့် အချစ်ဖျားကလည်း ဒီဂရီ မသေးဘူးခင်ဗျ။ ဒါပေသည့် နည်းစနစ်ပိုင်းဆိုင်ရာမှာ ပျော့ကွက်ဟာကွက်တွေရှိတာမို့၊ ဟောသည့်ငနဲ ဦးကျောက်ခဲကြီးက အသက်ကြီးမှ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် အွန်လိုင်းကနေ သင်ခန်းစာတွေပို့ချ၊ ရွာသူလေးကိုလည်း ဖျောင်းဖျ၊ တိုက်ကွက် အသစ်ပြောင်းလိုက်တာ ပြီးခဲ့တဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ဝါဆိုလပြည့်နေ့ညက အီးမေးလ်ကနေ ဝှက်စာတစ်စောင် လက်ခံရရှိပါသတဲ့။ မောင်မင်းကြီးသား ဂဇက်ရွာအကျိုးတော်ဆောင်မင်း အူကြောင်ကြားနိုင်လိုက်ပုံက “အဲဒါ ဘာကြီးလဲ ဟင်”တဲ့။ ဟီ ဟိ ဝှက်စာလေးကတော့…
တအံတဩ ဖြစ်မသွားနဲ့ဦးနော်
ဒီစာကို သေချာဖတ်
ကျောက်တုံးေတာင် လှုပ်ပါများရင် နဲ့တတ်ပါတယ်….
ကျုပ်ကို ဘာမှ ပြန်မေးဖို့ မစဉ်းစားနဲ့
အချစ်ဆိုတာလည်း ထူးဆန်းသားနော်…
ပိန်းတယ်လို့ ထပ်မပြောချင်တော့ဝူး…
ဟု ဆိုသတတ်…..
အခု သူတို့တွေ ချစ်သက်တမ်း ၁၅ရက်ပြည့်လို့ ဦးကျောက်ခဲ လက်ဆောင်ပြန်ရတာကတော့ “ပြန်စဉ်းစားကြည့်မိတိုင်း အူးလေးကို ထိုင်ကန်တော့မိတယ်” တဲ့လေ ဟီ ဟိ။ ကဲ… လူတတ်ကြီးလုပ်ပြီး ပြောလိုက်အုံးမယ်၊ တစ်ဦးကိုတစ်ဦး သစ္စာရှိရှိနဲ့ ဘဝအောင်မြင် တိုးတက်ရေးအတွက် ကြိုးစားကြ၊ နားလည်မှု ရှိကြ၊ မ “ဂေါက်” ကြပါနဲ့လို့ တိုက်တွန်းချင်သလို၊ သင်းလေးတို့တွေ အစဉ်ထာဝရ ရွှေလက်မြဲစေဖို့ ရွာ့လူကြီးများကလည်း ဆုံးမသွန်သင်ကြပါဦးလို့…
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.