သတင်းစာတန်ခိုးနဲ့အမျိုးဂုဏ်တက်စေသည် အမှတ်(၂) – ပညာရှင်ကြီးယောမင်းကြီးဦးဘိုးလှိုင် ‘အစ်မ၊နှမ၊သမီးကစ၍ဆက်နှင်း၊ လက် ဆောင်သွင်း၍၊စိုးမင်းချစ်မြတ်၊ထိုအမတ်သည်၊ အတတ်မရှိ၊သတိ္တကင်းကွာ၊ဘုန်းကြီးလာမူ၊ ပြည်ရွာပျက်ကြောင်းတည်း။’ ဘုရင်ကိုသမီးဆက်သပြီး နေရာရရှိနေသူ ညံ့ဖျင်းသောအမတ်တဦးအား ပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ် ဝေဖန်သောကဗျာကိုရေးသည်။ ထိုကဗျာကို ညီလာခံတွင်ဖတ်ပြသည်ကို ထောက်ရှု၍ယောအတွင်းဝန်ဦးဘိုးလှိုင်၏ သတိ္တကိုခန့်မှန်းနိုင်၏။ အမတ်တဦး၏ သမီးကိုကောက်ယူထားသောဘုရင်အဖို့ ရာဇအိန္ဒြေပျက်သွားကာလက်သုံး တော်လှံကိုဆွဲမိသည်။ ‘ဟဲ့၊ငလှိုင်၊ ဒီလှံကိုကြည့်စမ်း၊ ဘယ်သူကိုင် တဲ့လှံလဲ။’ ‘အရှင်၏ခမည်းတော်ကိုင်ဆောင်တော်မူတဲ့လှံဖြစ်ပါ၏ဘုရား။’ ‘ငါ၏ခမည်းတော်သည်ဒီလှံနှင့်မည်သူ့ကိုစီရင်သနည်း။’ ‘ကျွန်တော်မျိုး၏ကျေးဇူးရှင်အဖကိုစီရင်ပါ ကြောင်း။’ ‘ဤလှံတော်ဖြင့်မောင်မင်းကိုစီရင်ခြင်း ခံလို သည်လော။’ ‘စီရင်တော်မူပါဘုရား။ ‘ဦးဘိုးလှိုင်ကရင်ကို ကော့ပေးသည်။ ဘုရင်ပုဂံမင်းသည်မိမိဖခင်လက်ထက်ကပင် ခန့်ထားခဲ့သောဝန်ကြီးကို သေဒဏ်မပေးရက် သဖြင့်ထောင်ဒဏ်ပေးခဲ့သည်။ တနှစ်ကြာမှ နိုင်ငံခြားဆက်ဆံရေးအတွက်သူ၏အကူအညီ ကိုလိုသဖြင့်ထောင်မှထုတ်ကာ မူလရာထူးကို ပြန်ပေးသည်။ သူ၏ထူးချွန်လှသောပညာအရည်အသွေးအရ ယောမြို့ကိုစားရသောယောမင်းကြီးသည်သာယာဝတီမင်း ၊ပုဂံမင်း နှင့် မင်းတုန်းမင်းအထိ မင်း၃ဆက်ကသူကောင်းပြုခဲ့ရာတွင်သက်ဦးဆံပိုင်ဘုရင်များထံ အမှုထမ်းနေပါလျက်မိမိမှန်သည်ယူဆချက်ကိုပွင့်လင်းစွာပြောလေ့ရှိ သောကြောင့် မကြာခဏရာထူးမှဖယ်ရှားခြင်း၊ ဖမ်းဆီးခြင်းတို့ကိုခံခဲ့ရလေသည်။ […]