ဝိညာဉ်မဲ ့တမ်းချင်း
တောင်တန်းတွေ
လှုးလိမ် ့ ငိုနေတာ
တွန် ့ခေါက်ယိမ်းထိုးကုန်ပြီ ။ ။
အပ်ကြောင်းထပ်နေတဲ ့
အထီးကျန်ရင်ဖွင် ့သံတွေကြောင် ့
ကောငးကင်က ငွေလမင်းတောင်
ကွေးကွေးလေးကျောခိုင်းနေတယ်
ငါ ့ကို ။ ။ ။
ကြယ်သေးသေးလေးတွေက
လက်ပြပြီး ပြိုင်တူပြေးတာ
မှိတ်တုတ်မှိတ်တုတ်နဲ ့
တဖြည်းဖြည်း ဝေးလို ့ မှိန်လို ့ ။ ။
တိမ်မျှင်စလေးတွေက
မိုးကုတ်စက်ဝိုင်းရဲ ့ အစွန်းကနေ
ဆက်မတိုးပဲရပ်နေတယ်
ငါတစ်ယောက်တည်းအနေခတ်အောင် ။ ။
ငါ ….အထီးကျန်နေတာ
ငါ လွမ်းနေတာ
ငါမင်းကိုသိပ်ချစ်တာတွေကို
ငါ ့ကို ငုံကြည် ့နေတဲ ့ သစ်အိုပင်ကြီးရယ်
ဟိုတစ်စ ဒီတစ်စပြန်ကျဲနေတဲ ့
ရွက်ဝါခြောက်တွေ
မွန်းကျပ်မှ ု ့တွေနဲ
အလျှားရှည် နံရံလေးဘက်နောက်
ေြ