မင္း ခန္႔ ေက်ာ္မိုးတွေရွာကာနီးတုန်းက သတိထားမိတာလေးတခုရှိတယ်။ မိုးလွတ်ရာပြောင်းရွှေ့နေတဲ့ပုရွက် ဆိတ်တွေပါ။ အကောင်ကမဲမဲ ချီလာတဲ့ဥတွေက ဖြူဖြူ။အတန်းလိုက်ချီတတ်သွား တာ။ ရှေ့ကခေါင်းဆောင် တ ကောင်နောက်ကို နောက်က နောက်လိုက် ပုရွက်ဆိတ်တွေ က တညီထဲလိုက်တာ။ကြည့်လို့အရမ်း လှတာပဲ။ရှေ့ကကွေ့ရင်ကွေ့တဲ့ အတိုင်းနောက်ကကွေ့တယ်။ ရှေ့ကတတ်ရင်နောက်က တညီတ ညာတတ်တယ်။အောက်ကိုဆင်း ရင်လိုက်ဆင်းတယ်။ လမ်းမှာတဲ့ကောင်တွေ နောက် စ မှာပြတ်ကျန်တဲ့ကောင်တွေကို ပြန်တည့်မတ်ပေးတဲ့ အထိန်း ကောင်တွေကပြန်ထိန်းပေးတယ်။ ၁ဝ မိနစ်လောက်ကြာတော့ သူတို့ လိုရာပန်းတိုင်ခရီးကို အဆင်ပြေ ပြေနဲ့ ရောက်သွားကြတယ်။ ငါတို့များတော့ သူတို့နဲ့ကွာပါ့။ ရှေ့ကသွားတဲ့လူနောက်လည်း မလိုက်ချင်။ ရှေ့ကလူကလည်း စောင့်မခေါ်။ သွားချင်တဲ့နေရာ ကလည်း ရေရေရာရာ မရှိ။ လမ်းကြောင်းတွေက များ။ ဦးတည်ချက်မရှိ။ခေါင်းဆောင် ကောင်းမရှိ။နောက်လိုက်ကောင်း မရှိ။ အချင်းချင်းလည်းမညီညွတ်။ ဒီလိုတွေနဲ့ သွားနေရင်တော့ မိုးရွာရင် […]