ခင်မောင်စိုး….ဒီမိန်းမကိုစိတ်ကုန်နေမိပြီ…..ခင်မောင်စိုးဒီမိန်းကလေးကို စတွေ ့တုန်းကငါ ့အပေါ်တော်တော်အနစ်နာခံ…ငါ ့အပေါ်အမြဲကောင်းရှာသည်လို ့ပဲမြင်မိပါသည်။ ဒီမိန်းကလေးနယ်ကတတ်လာကာအလုပ်လုပ်နေရသည်မှာ…တစ်ယောက်တည်းမို ့ခင်မောင်စိုးသနားမသည်ကအမှန် ခင်မောင်စိုးတစ်ယောက်တည်းအိမ်ငှားနေရသည်လေ…ဒီတော ့ခင်မောင်စိုးက “ ့ငါတစ်ယောက်တည်းရယ်လိုက်နေပါလားလို ့” အားကိုးမရှိသည် ့မိန်းကလေးကိုခင်မောင်စိုးအိမ်ရောက်လာကတည်းက အိမ်မှာထမင်းဟင်းဝယ်စားစရာမလို တော ့ အလုပ်သွားအလုပ်ပြန်ဒိုင်ခံချက်ပေးလေသည်။ ခင်မောင်စိုးထမင်းစားလျှင်လက်ဆေးရေကအဆင် သင် ့ပင်…. ဒါကိုပါတ်ဝန်းကျင်ကခင်မောင်စိုးတစ်ယောက်ကံကောင်းလိုက်တာလို ့ချီးကျူးကြမြဲ…. ခင်မောင်စို းအလုပ်ကပြန်လာလျှင်“မောင်စိုးရေနင်ကြိုက်တဲ ့ငါးဟင်းကိုရခိုင်ချက်လေးခပ်စပ်စပ်လေးချက်ထားတယ်” ရေမိုးချိူးပြီးထမင်းစားတော ့လေ…ခင်မောင်စိုးမောပြေလေးပေါ ့။….. တစ်ခါတစ်လေခင်မောင်စိုးအရက်သောက်သည်။အိမ်မှာသောက်လျင်အမြည်းလုပ်ပေးနေကြပါ….. ဒါကို ခင်မောင်စိုးက ငါ ့မိန်းမကတော်တယ်လိုက်တာကွာလို ့ပြောနေကြ….. အခုတလောခင်မောင်စိုး ဟိုဘက်ခန်းကမိန်းမတွေနဲ ့စကားပြောရင်အိမ်နောက်ဖေးမှအသံမျိူးစုံကြားရသည်။ ဥပမာ….အိုးပြုတ်ကျသံစလောင်းဖုံးလွတ်ကျသံ တို ့ပေါ ့… […]