Pearl Mayလူလွတ်တစ်ယောက်ဖြစ်ပေမယ ့် တူမလေးတွေကို ကျွေးမွေးထိန်းကျောင်းလာတဲ့ကျမ ကလေးတွေကိုသိပ်ချစ်တယ်။ ကလေးတွေမြင်ရင် ချမ်းသာတဲ့ကလေးဖြစ်ဖြစ် ဆင်းရဲတဲ့ကလေးဖြစ်ဖြစ် အလိုလိုနေရင်းသနားတတ်တာ။ သွားရင်းလာရင်း တောင်းစားတဲ့ကလေးတွေ မိုးရွာနေပူထဲမှာ ပင်ပန်းနေတဲ့ကလေးတွေမြင်ရင် မျက်ရည်အလိုလိုဝဲလာရော။ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ကလေးဆိုရင် ပိုသနား ပို ချစ်တယ်။ တတ်နိုင်သလောက်လည်းအမြဲကူညီအားပေးခဲ့တယ်။ ပြီးခဲ့တဲ့ရုံးပိတ်ရက် မေမေခေါ်လို့ဈေးလိုက်သွားတယ်။ ဟင်းသီးဟင်းရွက်အဓိကထားရောင်းတဲ့ဈေးပါ။ ဈေးထဲဝင်ဝင်ချင်းမှာပဲ သမီးလေး ၃ ယောက် ကွမ်းရွက် ဗန်းကလေးတွေကိုင်ပြီး ကွမ်းရွက် ရောင်းနေတာ တွေ့တယ်။ ကလေးလေးတွေက အလည်လေးတွေ ၁ဝ နှစ် ၁၁ နှစ်လောက်ရှိမယ်။ အိမ်က တူမအကြီးလေးနဲ့ရွယ်တူလောက်ပဲ။ သူတို့ကို ကျမစိတ်ဝင်တစားကြည့်လိုက်တာသူတို့သိတယ် ။ သမီးလေးတစ်ယောက်ပြေးလာပြီး အန်တီ ကွမ်းရွက် ဝယ်ပါတဲ့။ အိမ်မှာ ကွမ်းရွက်မလိုပေမယ့် ကျမထုံးစံအတိုင်း တတ်နိုင်သလောက်လေး အားပေးကူညီချင်လို့ဈေးဝယ်ပြီးပြန်လာမယ်နော်လို့ပြောပြီး မေမေဝယ်ချင်တာ တွေအရင်လိုက်ဝယ်ပေးလိုက်တယ် ။ […]