သေသောသူကြာလျှင်မေ့ တစ်ကယ်လား ရင်နှင့်ရင်းရတဲ့နှလုံးသားများ အစားထိုးမရ နှစ်တစ်ရာမှာ တစ်ယောက်ဖွား သူ့လိုလူရှိမလား ? သည် အချိန် သည် ရက် နှစ်စဉ် ခံစားရ ဥဩဆွဲသံမကြားရတာကြာခဲ့ပြီ။ မေ့ပစ်ခဲ့ကြပြီလား သူရဲကောင်းတစ်ယောက်ရဲ့ အရိုးသားဆုံးအိပ်မက် “ကြည်ရယ်…. ပဲပြုတ်နဲ့နံပြားစားချင်တယ်” တဲ့ . . .။ ဦးညွှတ်ကြပါစို့ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်အထိစောင့်ရမလဲ အို ဖခင် . . . သင်လိုချင်ခဲ့တာ အမှန်တရား စစ်မှန်စွာဖြောင့်မတ်မှု တစ်ဖန်ပြန်နိုးထခဲ့ပါတော့။ မျျှော်နေမယ်. . . “အောင်ဆန်း . . .” ကျွန်တော်သားလေးမွေးတဲ့အခါ ပေးမယ် အဖေ့နံမည် အဖေ့လိုလူမျိုး မြန်မာပြည်မှာ ထွန်းကားဖို့ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လောက်အထိစောင့်ရမလဲ ? ဒါဟာကဗျာမဟုတ် မီးလောင်တိုက်အသွင်းခံခဲ့ရတဲ့ ကျွန်တော်တို့နှလုံးသားများ […]