ကာရံသနားတက်တဲ့ ငါ့နှလုံးသားလေးက အခုတော့ အရှုံးသမားဘဝကို ပိုင်ဆိုင်လေရော့သလား ရင်နှစ်အောင်ချစ်ခဲ့ပြီးမှ ရနံ့ပြယ် ရွှက်ကြွေသည့်ပမာ အပြုံးတရားကို ရင်မှာပိုက် မုန်းမြို့တော်ချစ်စခန်းက ထွက်လှန်းဖို့ ငါအချိန်တန်လေရော့သလား ချစ်သူရေ မင်းရင်နာအောင် ငါမလုပ်ခဲ့ပေမယ့် ပေးဆပ်ခဲ့တဲ့ ချစ်ခြင်းတွေကတော့ ခါးသီးတဲ့မိုးစက်ပမာ မင်းထင်ရက်လေရော့သလားကွယ် အမှတ်မထင် အရှိုက်မိခဲ့တဲ့ ပဲ့တင်သံ အပြန်ခရီးက သစ္စာမရှိတဲ့ မင်းအတွက်တော့ ပျားရည်စက်ချစ်ခရီး ဖြစ်မယ်ထင်နေရော့သလား ရင်မှကြွေသော မျက်ရည်စက်တွေက မင်းရဲ့ချစ်မှတ်တမ်းမှာ ငါ့သက်သေမှတ်တိုင် စိုက်ထူဖို့ နေရာမကျန်ရော့လေသလား ခြေရာဖျောက်မေတ္တာတိမ်တိုက်အောက်မှာ လေလွှင့်သွားတဲ့ ချစ်ပန်းတိုင်လေးက အခုတော့ ဘယ်ကမ်းဆိုက်ကပ်နိုင်တော့မလဲလေ တစ်ခဏအလည်လာသူမဟုတ်ပေမယ့် ရောက်ခဲ့တဲ့ အမုန်းမြို့တော်ထဲက အခုတော့လေ လွမ်းချစ်သူ ဖြစ်ရှာလေရော့မယ်ထင်တယ် ပိတောက်မိုး
အေးဆက်နေတဲ့လက်တစ်စုံနဲ့ မရင့်ကျက်သေးတဲ့ နှလုံးသားအောက်မှာ ချစ်ခြင်းတရားတွေက အမုန်းပွားလက်နက်အလား အရှုံးတွေရဲ့ကြားမှာ ကျဆုံးနေဆဲပါပဲလေ မသိသေးခြင်းများစွာအောက်မှာ အသိတရားမရနိုင်သေးတာ မင်းလေးရဲ့ငြို့ချက်တွေကို ငါတွန်းဖယ်ဖို့ခွန်အား မွေးဖွားမှုမရှိတာကိုက တတိယံမိ ငါထက်ရှုံးနေဆဲပါပဲလေ အချစ်ဆိုတာ ရေးရတာလွယ်သလောက် မွေးဖွားရတာခက်မယ်ဆိုရင် ပြောခဲ့ချင်ပါတယ် ချစ်ခြင်းရဲ့ အပြစ်ကင်းတဲ့ သံဇဉ်တွေကလေ အခုတော့ လမင်းရဲ့ဘေးမှာ ဝန်းခနေတဲ့ ကြယ်စင်လေးတွေတောင် မျက်ရည်ကျလုမတက် မှိုင်နေတော့မယ်ဆိုတာ……….. ပိတောက်မိုး