ဟိုတစ်ရက်တုန်းက… တောင်ကိုရီးယားနိုင်ငံမှာ ရှိနေတဲ့ စာပေ/ ချစ်မိတ်ဆွေတစ်ယောက်နဲ့ … စကားစမြည် ပြောဖြစ်တယ်.. ။ အဲဒီလိုပြောအပြီး နာရီပိုင်းအတွင်းမှာပဲ… ဟောဒီ စာသားတွေကို..ချရေးဖြစ်တယ်ပေါ့ဗျာ… ။ ဒီစာသားတွေဟာ… ကျွန်တော့်ရဲ့ သမိုင်းဝင် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ရပ်…ဆိုလည်း မမှားပေဘူးပေါ့… ။ ဒီဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချဖြစ်ဖို့…  စကားစမြည် အစပြုခဲ့တဲ့… တောင်ကိုရီးယားနိုင်ငံမှာ  ချစ်သော စာပေမိတ်ဆွေအစ်ကိုကြီးအား…ကျေးဇူးတင်လျက်… မြေကမ႓ာရေ. . . ရှိုက်သံအနှောနှော. . . သက်ပြင်းအရောရောနဲ့ ဒရောသောပါးပါပဲ ငါ မင်းထံ. . .ရောက်ခဲ့တယ်. . . မြေကမ႓ာရေ. . . လက်ညှိုးအမည်းရောင်များနဲ့ အသံနီနီညိုညစ်တို့ . . . ဖုံးလွှမ်းစေရမယ့် နက္ခတ်ဇယားကွက်မှာ. . . […]