naywoon niအဲဒိလို တစ်ကိုယ်ရည်ကိစ္စတွေရဲ့ နောက်မှာ လူတွေကို မောင်းနှင်နေတဲ့ ကိုးကွယ်ယုံကြည်မှု အစဉ်အလာဟောင်းကို စပြီးဆန်းစစ်ကြည့်ရင်ကောင်မလားလို့….။ ကိုယ့်ဟာကို သာဆက်ဖြည့်တွေးကြည့်ကြပေါ့….။ ၁။ ဘုရား ပန်းအိုးကိစ္စ ၂။ ဘုရားပန်း ကိစ္စ ၃။ ကန်တော့ပွဲ ထိုးသင့် မထိုးသင့် ၄။ အမွှေးတိုင်လှူသင့် မလှူသင့် ၅။ မီးပူဇော်ခြင်း ( နေအိမ်မှာ ….။ လျှပ်စစ်မီး ဘက်ထရီ မီး မဟုတ်ဘဲ ဖယောင်းတိုင်မီး ပူဇော်ခြင်း ကိစ္စ) ၆။ ပုတီး ကိစ္စ ရ။ ဘုရားပုံတော်မဟုတ်တဲ့ …။ ပုံတော် အဆောင်အယောင်တွေ ထားသင့် မထားသင့် စိတ်ဝင်စားကြရဲ့လားတော့ မသိဘူးနော်…။ ဒီလိုလေးတွေကိုတွေးမိလို့ပါ…။ ဘုရားပန်းအိုးနဲ့ ပန်းထိုးလှူတဲ့ ကိစ္စ ဘယ်သူတွေက ဘာအတွက်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ခဲ့တာလဲ ပြန်ဆန်းစစ်ကြပါဦး […]
ကျွန်တော်တို့ လူမျိုးတွေကိုက ပုံပြင်တွေ ဒဏ္ဍာရီတွေနဲ့ ခွဲခြားလို့ မရတာပါလို့ ဆရာကြီးယောက်က (ဒေါက်တာသန်းထွန်းနဲ့ တူရဲ့ )ပြောဖူးတာမှတ်သားမိဖူးတယ်..။ သမိုင်းဆိုတာလည်း ပုံပြင်ဆန်ဆန် ဒဏ္ဍာရီလိုလို ပါးစပ်ရာဇဝင်တွေလည်း အများသား….။ ဘိုးဘွားဘီဘင် တွေရဲ့ လက်ထက်မှာကိုက ပုံပြောကောင်းသော လူမျိုး အဖြစ်ရပ်တည်ခဲ့ကြသည်ကိုးးး။ ပြီးတော့ စကားပုံနဲ့ ဥပမာ ခိုင်းနှိုင်းရာမှာလည်း ချက်နဲ့ လက်နဲ့ ပြောတတ်ကြပါပေရဲ့…။ ရှေးရှေးက သင်္ဂဇာ ဆရာတော် တို့ ဗန်းမော် ဆရာတော်တို့ ထင်ရှားလှပါ၏။ ပါဋိ ပါဒ်သားမပါပဲ ရိုးရိုးလေး ပုံပြင်ပြောသလိုပြောသွား ဟောသွားနိုင်လှပါပေ၏။ ဥပမာမြောက်အောင် စကားပုံတွေနဲ့ ခိုင်းနှိုင်းပြီး ပြောသွားလိုက်ပုံများ ဆယ့်ကိုးရာစုက ပြောခဲ့တယ်ဆိုတာတောင် မယုံချင်စရာ….။ ထိုထို ဆရာတော်များနှင့် ခိုင်းနှိုင်းပြီး လိုက်လံ တုပ ပြောနိုင်သူတို့ကားများစွ…။ ဘာလို့လဲဆို ရှေ့က […]