အယူသည်းတယ် ဆိုတာက ရှေးမြန်မာတွေကတည်းက ရှိခဲ့တာပါ……။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ကူညီသလိုဖေးမ သလိုနဲ့ ပြောကြ ဆိုကြ တားကြရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ရဲ့ အယူသည်းမှုက တစ်ယောက်ဆီကို ကူးစက်လာကြတာပါ……။ အယူသည်းမှုကို ခိုင်မာအောင် လုပ်ဆောင်ပေးခဲ့သူတွေကတော့ ဗေဒင်ဆရာတွေနဲ့ နတ်ကတော်တွေပါပဲ….။ အိမ်မှာ တစ်ခုခုမဖြစ်လိုက်နဲ့ ရိုးရာမတင်လို့ ရိုးရာကိုင်တယ် ဆိုတဲ့ စကားတွေ တွင်တွင်ကြီး သုံးပြီး နတ်ကိုးကွယ်သူ တစ်ယောက် တိုးအောင် ဆွယ်တရားဟောတော့တာပဲ…။ ဗေဒင်ဆရာတွေကလည်း ဒီလိုပဲ …. မွေးနေ့သောကြာ……လို့ပြောလိုပြော ငါ့သားရွှေတောင် ရေကိုရှောင်လိုဆိုလိုဆို….။ သူပြောသလို သာဆို တနင်းလာရယ် သောကြာရယ် ဗုဒ္ဓဟူးရယ် စနေရယ် အဲဒိနေ့တွေမှာ ရေတောင် မကိုင်ရမဲ့ပုံ….။ ဆင်ခြေပေးလိုက်သေးတယ်….။ လူမမာ တွေအတွက်ပါတဲ့….။ ဘာထူးလဲ လူမမာတွေလဲ….။ ရေမချိုးနိုင်ရင်တောင် အဲဒိနေ့တွေမှာ ရေပတ်လေးဘာလေး မတိုက်ပေးရတော့ဘူးလား…။ […]

ဒီနေ့တော့ ကဗျာက ပေးတဲ့ အတွေးလေးတွေ အကြောင်းပြောချင်ပါတယ်…။ တစ်ချိန် မဂ္ဂဇင်း ခေတ်က ဖော်ပြ ခံခံရတဲ့ ကဗျာ နှစ်ပုဒ်နဲ့ စလိုက်ရအောင်….။ ဒီကဗျာ နှစ်ပုဒ် နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပြောချင်တာက ကဗျာ ရေးသူ တစ်ယောက်က ကဗျာချည့် တစ်စိုက်မတ်မတ် ရေးဖွဲ့သူမဟုတ်ပါဘူး……။ ဒီနေ့ အဲဒိအကြောင်းကို သိသူလည်း နဲပါလိမ့်မယ်….။ ကဗျာကောင်းတစ်ပုဒ် ဆိုတာ ဒီလိုနည်းနဲ့ တိမ်မြုပ်သွားမှာ အင်မတန် နှမြောစရာကောင်းပါတယ်…။ ကဗျာရေးတဲ့သူကိုတော့ ကြိုမပြောတော့ဘူး …။ ဖတ်ရင်းနဲ့တွေ့လာပါလိမ့်မယ်….။ ကဗျာ ခေါင်းစဉ်က “ ဖြေထားသင့်ရင် ဖြေထားနှင့်” တဲ့…။ 1984 ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလထုတ် ရုပ်ရှင်အောင်လံ မဂ္ဂဇင်းမှာ ပါခဲ့တယ်လို့ မှတ်စုထဲမှာ မှတ်ထားမိတာပဲ…။ ကဗျာက —– “ […]

ဘယ်ကိုရောက်ရင် ဘာကိုလုပ်မလဲ …. ဘယ်သူနဲ့တွေ့ရင် ဘာပြောမလဲ .. ဘယ်သွားမလဲ …… စသည်ဖြင့်ပေါ့လေ……… အိမ်ကမထွက်ခင်ကထဲက စိတ်ထဲမှာ ကြိုတင်ကြံစည်ထားပြီး မှထွက်ဖြစ်တာက များပါတယ်..။ ကြိုတင်ကြံစည်ထားတဲ့ အတိုင်းလဲ တစ်ရက်မှ ဖြစ်မလာဘူး..။ ဒါပေမဲ့ နေ့စဉ်မပျက်ပါပဲ..။ အိမ်ကထွက်လာတာနဲ့ ဘာလုပ်မယ်..။ ဘယ်သွားမယ်..။ ဘယ်သူနဲ့တွေ့မယ်ပေါ့…။ စိတ်ထဲမှာ တွေးထားပြီးမှထွက်ခဲ့တာချည့်ပါပဲ..။ ဒီနေ့လည်း ဆံပင်ညှပ်မယ်ပေါ့..။ အဲဒိတော့ အိပ်ထဲကို ပိုက်ဆံ တစ်ထောင်တန်တစ်ရွက်နဲ့ ငါးရာတန်ပဲထည့်လာခဲ့တယ်…။ ဆေးလိပ်ကလည်း သောက်လက်စနဲ့ အပိုတစ်လိပ်ပဲ..။ ဆေးလိပ်က ငါးဆယ်စည်းပဲဝယ်သောက်တာ …။လက်လီဝယ်မသောက်ပါဘူး…။ အင်တာနက်ဆိုင်ထိုင်ချိန် လျော့မှာစိုးလို့…။ ထားပါ..ဒါကတစ်ပိုင်း…။ (ဒါကတစ်ပိုင်းဆိုတော့ ဟိုဟာက တစ်လုံးလာလို့တော့ မမေးနဲ့နော်….။ ) အဲ…။ အိတ်ထဲ အမြဲဆောင်ထားတဲ့ မျက်မှန်ကို ထားခဲ့လိုက်တယ်…။ မျက်စိက စုံလုံးကန်းနေတာတော့ မဟုတ်သေးပါဘူး…။ […]

တို့လူမျိုးက ကမ္ဘာပေါ်မှာ ရှားတယ်ကွ..။ တစ်နှစ်လုံး 365 ရက်ရှိတဲ့အထဲက 361 ရက်လုံး မျက်နှာဖုံးစွပ်တစ်ခုတပ်ပြီးနေတာ..။ ပကတိ မျက်နှာနဲ့ ပကတိ စိတ်ရင်းနဲ့နေတာမဟုတ်ဘူး.။ လေးရက်ပဲ မျက်နှာဖုံး စွပ်ကိုဖြုတ်ချပြီး ပကတိ မျက်နှာ ပကတိ စိတ်ရင်းနဲ့နေတာ.။ ကြည့်ပါလား။ ဒီလိုရက်မျိုးဆိုရင် တစ်နှစ်လုံး အောင့်အီးပြီး ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် နေခဲ့ကြရတာတွေကို အတိုးချပြီး လုပ်ချင်တာအကုန်လုပ်ကြတော့တာ.။ ဒါကိုများ နှစ်ကူးတာတဲ့…။ နာမယ်လှလှလေးပေးလို့လေ..။ ဒီလိုရက်မျိုးမှာ အရက်သောက်မယ်..။ မူးမယ်..။ လူကြားသူကြားထဲ မရှက်မကြောက် ကမယ် ခုန်မယ်….။ ဘယ်သူကမှ ဒီလိုအချိန် နှာခေါင်း မရှုံ့ ကြဘူး။ ပျော်တတ်သတဲ့..။ တစ်နှစ်တစ်ခါပျော်ပါစေ …တဲ့ ။သင်္ကြန်ရေ ကစားတာအကြောင်းပြ ပြီး စမယ် နောက်မယ်..။ ကိုယ်ချင်းစာ စိတ်မထားကြဘူး..။ (ဒီမှာ စိတ်ဆိုးတဲ့သူအပြစ်တဲ့…………။) […]