Shwe Ei၂၀၀၈ခုနှစ် နာဂစ်မုန်တိုင်းအလွန်ကာလများ ကျွန်မတို့ အဖွဲ့အစည်းက မြန်မာတိုင်းရင်းသားထူထောင်တဲ့ လူမှုရေးအဖွဲ့အစည်းလေးပါ။ ဧရာဝတီတိုင်း ဘိုကလေးမြို့နယ်အတွင်းက ကျေးရွာတွေမှာ သဘာဝဘေးနဲ့ပတ်သတ်တဲ့အသိပညာပေးသင်တန်းတွေ ပို့ချဖို့ ရန်ကုန်မှာ နိူင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းတွေက လာပေးတဲ့သင်တန်းတွေအရင်တက်ပြီး အစမ်းလေ့ကျင့်မှုတွေ အထပ်ထပ်အခါခါပြုလုပ်ရပါတယ်။ အဲဒါပြီးတော့မှ နယ်ကိုဆင်းဖို့ အဖွဲ့ငယ်လေးတွေပြန်ခွဲပြီး စေလွှတ်ခြင်းခံရပါတယ်။ အဖွဲ့တဖွဲ့ကိုရွာ ၄ ရွာတာဝန်ယူရပါတယ်။ အဲဒီအထဲကမှ ကျွန်မက တခုသောအဖွဲ့ရဲ့ခေါင်းဆောင်ပေါ့။ ယောက်ကျားလေး ၂ယောက်၊ မိန်းကလေး ၃ယောက်ရှိတဲ့ကျွန်မတို့အဖွဲ့မှာ ရန်ကုန်ကဆိုလို့ ကျွန်မတယောက်တည်းပါပြီး ကျန်တာနယ်ခံတွေပါဘဲ။ ဆိုတော့ သွားရေး လာရေးကအစ နေရေး ထိုင်ရေးကော စားရေးသောက်ရေးပါ အစစအရာရာ အဆင်ပြေနေပါတော့တယ်။ ရွာတွေကိုသင်တန်းပေးဖို့ရောက်သွားတော့လည်း ရာအိမ်မှုးကအစ ကလေးပိစိကွေးပါမကျန် ကျွန်မတို့အဖွဲ့တွေကို ဆရာတို့၊ ဆရာမတို့ ဘာလုပ်ပေးရမလဲဆိုပြီး တလေးတစား ဆက်ဆံကြတော့ အားနာရပါသေးတယ်။ နယ်ခံအချင်းချင်းမို့ ဆိုပြီးကျန်အဖွဲ့သားများကို မလေးမစားပြောဆို ဆက်ဆံတာမျိုးမလုပ်တာလည်း […]