“First And Last” အပိုင်း(၁) လင်းနိုင်
lin naing“မလုပ်ပါနဲ ့ဗျာ……ကျွန်တော်သတ်တာမဟုတ်ပါဘူး……….ကျွန်တော့် ကို မသတ်ပါနဲ ့……………”
“အား……….တောင်းပန်ပါတယ်…မလုပ်ပါနဲ ့ဗျာ…..”
“မင်းနိုင်ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ ငါ ့ကိုပြော…….”
“ကျွန်တော်မသိပါဘူး အသံပဲကြားဘူးတာပါ …..လူကိုတော့မတွေ ့ဘူးပါဘူး…..”
“ကောင်းပြီလေ ……..မင်းမသိဘူးဆိုတော့လဲ…..”
“မလုပ်……အ…..”
ရင်ဝသို ့ဓါးကို ထိုးစိုက်လိုက်သည် ့အတွက် ရုပ်သေးကြ ိုးပြတ်လိုဖြစ်သွားတဲ ့ သူကိုကြည် ့ပြီး မျက်ရည်ကျမိလေသည်။ သေသွားသည် ့သူအတွက်တော့မဟုတ် ရင်ထဲက နာကျင်ရသည် ့အတွက်ပေါ့။ အချိန်တိုင်း နာကျင်နေလေသည်။ ဘဝကို နင်းခြွေလိုက်သလိုခံစားနေရလေသည်။အဲ ့ဒီအတွက် ဦးမင်းနိုင် ခင်းဗျားဘယ်ကိုပြေးပြေး ကျုပ်လိုက်ရှာမှာပါ……………………..
“ဟဲလို..အမိန် ့ရှိပါခင်ဗျာ……ကမာရွတ်ရဲစခန်းက စခန်းမှူးမင်းသန် ့ပါ……”
“လူသေလောင်း တစ်လောင်းတွေ ့လို ့…….သတင်ပေးတာပါ……”
“သတင်းပေးသူရဲ ့နာမည်လေးသိခွင် ့ရှိမလား……..”
“ဟုတ်ကဲ ့ခင်ဗျာ……ဘေးချင်းကပ်အိမ်က ဦးသာထင်ပါ……”
“ဘယ်နားမှာတွေ ့တာလဲခင်ဗျာ……….”
“အိမ်အမှတ်(၁၃၂)……….ချယ်ရီလမ်းမှာပါ…….”
“ကျွန်တော်တို ့ အခုပဲ လာခဲ ့ပါ့မယ်……”