“First and Last” အပိုင်း(၆)
lin naing“ မင်္ဂလာပါ မိန်ကလေး……”
“ဟုတ်ကဲ ့ပါ ခရမ်းကိုတွေ ့ချင်တာ ဘာကိစ္စများရှိလို ့လဲရှင်……..”
“တစ်ခြားတော့မဟုတ်ပါဘူး…….၂ရလမ်းထိပ်က အိမ်ဟာ မိန်ကလေးရဲ ့အိမ်ဆိုတာဟုတ်ပါသလားဆိုတာသိချင်လို ့ပါ……”
“ဟုတ်ကဲ ့ ခရမ်းရဲ ့အိမ်ပါ………….”
“အဲ ့ဒီနေရာလေးကို ရောင်းနိုင်မလားခင်ဗျာ……ကျွန်တော်တို ့သူဌေးက ဝယ်ချင်လို ့ပါ……”
“ဟဲ ့ကေသွယ် ခရမ်းပြာ ဘယ်ရောက်သွားလဲ………”
“ရှင်ဆရာ ဟို ….ဟို….”
“ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲတစ်ဟို…ဟို နဲ ့………….”
“ဧည် ့သည်တွနဲ ့ စကာပြောနေလို ့ပါ…….ဆရာခိုင်းစရာရှိလို ့လား……………….”
“အေး…………..ခဏနေအုံး သူက ဘယ်ကဧည် ့သည်တွေနဲ ့စကားပြောနေတာလဲ…..”
“ဘာကိစ္စလဲဆိုတာတော့ သေချာမသိဘူးဆရာ….နေဆက်နိုင်ဖုန်းကုမဏီက လာတာလို ့ပြောတာပဲ……..”
“ဟ…..ဘယ်လို ဘယ်လို…ပြန်ပြောစမ်းကေသွယ်…….”
“နေဆက်နိုင်ဖုန်းကုမဏီပါဆရာ….ဘာဖြစ်လို ့လဲဟင်……………”
“ဘာဖြစ်ရမလဲ…….ဒီလောက်နာမည်ကြီးနေတဲ ့သူရဲ ့အကြောင်းကို ကြားလိုက်ရလို ့ပါ…….”
“ဆရာနဲ ့သိနေလို ့လား……………….”
“မသိဘူးဟေ့………ငါက သိချင်နေတာ…….ခဏနေအုံး သူတို ့ဘာတွေပြောနေကြတာလဲနင်သိလားကေသွယ်….”
“မသိဘူးလေ……”
“အင်း……ကောင်းပြီ ကျောကျော်ရေ လာအုံး…………..”
“လာပြီဆရာ………”
“ဧည် ့သည်တွေ သောက်ဖို ့အအေးဖျော်ပြီးသွားပို ့လိုက်စမ်းကွာ………”
“ဟုတ်ကဲ ့ဆရာ..”
“နေအုံး………….သွားပို ့ပြီးပြန်ထွက်လာရင် တံခါးကိုမပိတ်ခဲ ့နဲ ့ကြားလား……………….”
“ဟုတ်ကဲ ့ဆရာ………..”
“မရောင်းနိုင်ပါဘူးရှင်…….ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး…………….”
“စဉ်းစားပါအုံးမိန်ကလေးရယ် သူဌေးက ဈေးကောင်းပေးဝယ်မှာပါ…”
“ရှင်တို ့သူဌေးကိုပြန်ပြောလိုက်ပါ……ခရမ်းပြာက လက်မခံနိုင်ပါဘူးလို ့……………”
“စဉ်းစားပါအုံးမိန်ကလေးရယ်…………..”
“ခရမ်းမှာ ပြောစရာ စကားကုန်ပါပြီ…………..”
“ကောင်းပါပြီ ကျွန်တော်တို ့ကို ခွင် ့ပြ ုပါအုံးခင်ဗျာ………..”
“ကောင်းပါပြီ..”
“တစ်ကယ်လို ့ မိန်ကလေး စိတ်ပြောင်းသွားရင်ကျွန်တော်တို ့ကုမဏီကိုဖုန်းလိုက်ပါခင်ဗျာ………..”
“ကောင်းပြီလေ………..”
“ အမ်…..ဆရာ ခရမ်းပြောပြချင်လို ့ပါ……..စိတ်မ………..”
“ဆရာတို ့ကသာ ခရမ်းကို တောင်းပန်ရမှာပါ…..ခရမ်းရဲ ့ကိုယ်ရေးကိုတာကိစ္စကို ခွင် ့မတောင်ပဲနားထောင်မိလို ့ပါ………….”
“မဟုတ်သေးဘူးဆရာ…………ခရမ်း….”
“ဟုတ်ပါတယ်……….ဒါပေမဲ ့ ခရမ်းက နေဆက်နိုင်ရဲ ့မေတ္တာကို ဘာဖြစ် လို ့လက်မခံလိုက်ရတာလဲ…………….”
“မဟုတ်ဘူးနော် ဆရာ ခရမ်း……….ရှင်းပြ…….”
“ရှင်းပြမနေပါနဲ ့တော့ ခရမ်းရယ် ……..ရော့ ဒီမှာဖုန်း အခုပဲ သူ ့ဆီကိုဖုန်းဆက်ပြီးပြောလိုက်……”
“ဟို…..ဟို…..”
“ဟိုတွေဘာတွေလုပ်မနေတော့နဲ ့…………..ဖုန်ဆက်လိုက်တော့..”
“ဟုတ်ကဲ ့ဆရာ……………”
“ဟဲလို……နေဆက်နိုင်ကုမမဏီကပါ……………”
“ဟုတ်ကဲ ့………….ကျမ ခရမ်းပြာပါ……………”
“အော်………အိမ်ကတော့ မင်းအိမ်ဆိုတာ မှန်ပါတယ်…………ဒါပေမဲ ့ ခြံက မင်းခြံမှ မဟုတ်တာ…………မင်းဆီက ခွင် ့တောင်းစရာမလိုတော့ဘူး………………”
“ဟုတ်ပါတယ်………”
“တီ…တီ…………..”
“ဆရာ…………….ဖုန်း…”
“ပြောလိုက်လေ…လက်ခံတယ်လို ့…”
“မဟုတ်ဘူးဆရာ………….”
“ပြောလိုက်စမ်းပါ…………..မပြောဘူးလား……..”
“ဟုတ်ပြောပါ့မယ်………………”
တစ်ဖက်က ဖုန်းချသွားပြီဆိုတာ သူတို ့မှမသိတာပြောလိုက်မှာပေါ့။
“ဟဲလို……..အင်း………..လက်ခံပါတယ်……………”
“ဟေး……………..ဒါမှ ငါတို ့ရဲ ့ ခရမ်းပဲကွ………………….”
“ဟဲ ့ခရမ်း………….သူ နင် ့ကို ဘယ်မှာတွေ ့ပြီး ချစ်တယ်လို ့ပြောတာလဲ…………….”
“ငါ ့……….နောက်မှပြောပြမယ်ဟာ…အခုခေါင်းတွေကိုက်လာလို ့…………ပြန်လိုက်တော့မယ်………………”
ရှေ ့သို ့ဆက်ပါအုံးမည်………………။ခင်မင်လေးစာလျှက်
2 comments
shwe kyi
June 11, 2012 at 11:59 am
အမလေးနော် လွဲပဲလွဲနိုင်တယ်။
ကိုလင်းနိုင်ရေ (အမ် ဆရာ) လို့သုံးမဲ့အစား (ဟင် ဆရာ) လို့သုံးရင် ပိုကောင်းမလားပဲနော်။
ဟီး ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူးပြောကြည့်တာပါ။
ဆက်ဖတ်ပါဦးမည်။
မောင်ပေ
June 11, 2012 at 9:34 pm
ဟင်…အားလုံးကိုရှုပ်နေတာဘဲ.. နောက်တစ်ပိုင်းကြမှ နားလည်တော့မယ် ။