“ဆုံစည်းပါရစေ” (၉)

“အဒေါ်………..ကျွန်တော်တစ်ခုလောက်မေးချင်တယ်ဗျာ…..ဖြစ်နိုင်ရင်  ကျွန်တော်ကိုအမှန်တိုင်ပြောပါအဒေါ်ရယ်……………..”

“မေးလေ  ……..ထွန်းဇော်ရယ်………ဘာမှားလဲကွယ်…….”

“မေးရမှာ    စိတ်ထဲမှာတော့   တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေတယ်ဗျာ……..တစ်ခြားတော့   မဟုတ်ပါဘူူး…သက်ပိုင်ရဲ ့အကြောင်းကိုမေချင်လို ့ပါ……”

“အဒေါ်က    ဘာတွေပြောပြရအမှာလဲ  ထွန်းဇော်ရယ်…..မောင်ထွန်းဇော်လဲသိပြီးသားပဲ   မဟုတ်လား………”

“မဟုတ်ဘူး   အဒေါ်ရယ်      ကျွန်တော်မေးချင်တာက   သက်ပိုင်မှာ   နှလုံးရောဂါ     ဝေဒနာ  ခံစားနေရတာကို    အဒေါ်   အစောကြီးကတည်းက   သိပြီးသားမလားဟင်….ပြောပါအုံးအဒေါ်ရယ်…………………..”

လေးလံနေသည် ့     သက်ပြင်မောကြီးကို   မှုတ်ထုပ်ပြီး    စကားစပြောလာတော့သည်။

“အင်း….အဒေါ်သိပြီးပါပြီ…….သားလေး   သက်ပိုင်    ငယ်ငယ်လေးကထဲကပေါ့……ဒါပေမဲ ့အဲ ့ဒီတုံးက    ရောဂါ အခြေအနေက     သိပ်မဆိုးသေးဘူးလေ         အဲ ့ဒါနဲ ့   အဒေါ်လဲ       သားလေးသက်ပိုင်စိတ်ဆင်းရဲမှာစိုးလို ့       မပြောပဲနေခဲ ့တာအခုအချိန်ထိပေါ့……..”

“ဟာ………..ကျွန်တော်လဲ  မသိခဲ ့ရပါလား    အဒေါ်ရယ်……….”

“သားလေးသကိပိုင်နဲ ့   မောင်ထွန်းဇော်က     အရမ်းချစ်တဲ ့သူငယ်ချင်တွေမဟုတ်လား…….အဒေါ်က    မောင်ထွန်းဇော်ကိုပြောလိုက်ရင်   သာလေးရဲ ့နားထဲကို   ရောက်သွားမှာစိုးလုို့ ့မပြောခဲ ့တာပါ…….ပြီးတော့  မင်းတို ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်   ပျှော်နေတာကို  မြင်ရတဲ ့    အဒေါ်က    မပြောခဲ ့တာပါကွယ်………………သူ ့အဖေဆုံးပြီးတော့     သူရဲ ့ရောဂါက     အခြေအနေ    ပြန်ပြီးဆိုးလာခဲ ့တယ်    နောက်ဆုးတော့     အခုလိုဆေးရုံပေါ်ကိုရောက်ရတဲ ့အထိပါပဲကွယ်……….ပြီးတော့   သူ ့အဖေ  ဆုံးပြီ း    သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူးလေ    သူဆေးရုံတက်လိုက်ရသေးတယ်လေ     မောင်ထွန်းဇော်မှတ်မိမလားတော့မသိဘူး          အဲ ့ဒီနေ ့က   မောင်ထွန်းဇော်     အဒေါ်တို ့အိမ်ကို    လာတယ်လေ…..အဒေါ်က   သားလေးသက်ပိုင်   ခရီးသွားတယ်လို ့လိမ်ခဲ ့တယ်လေ….မှတ်မိလား……….အဲ ့ဒီနေ ့  မနက်က   မူးလဲ လို ့  ဆေးရုံပေါ်ကို   ချက်ချင်းတင်လိုက်ရတာ…….ဘယ်သူမှတောင်မသိပါဘူး……….”

“အဒေါ်ရယ်……………………”

“အဒေါ်လဲ    ခင်းပွန်းဖြစ်သူက   ဆုံးပြီးလို ့သိပ်မကြာသေးဘူး……….      သားဖြစ်သူကို     ထပ်ပြီးဆုံးရုံးရမှာဆိုတော့    အရူးတစ်ယောက်လိုပါပဲ     သားလေးဟာ  သေကံမရောက်သေးလို ့လားတော့မသိဘူး…….ကျမ်းကျမ်းမာမာနဲ ့  ဆေးရုံးးပေါ်ကနေ    ပြန်ဆင်လားနိုင်ခဲ ့တယ်……..အဒေါ်လဲ    ပူပန်မှုတွေကို   ရင်ထဲမှာပဲ   မျိုသိပ်ထားခဲ  ့ပြီး       ဟန်ဆောင်နေခဲ ့တာ     အခုအချိန်အထိပါပဲ    မောင်ထွန်းဇော်ရယ်…………ပြီးတော့   နောက်တစ်ခါ  အဲ ့ဒီလို   ပြန်မဖြေစ်တော့အောင်    သားလေးသက်ပိုင်     လုပ်ချင်တာကို    အဒေါ်က   အစစအရာရာ   ဖြည် ့စည်းပေးခဲ ့တာ     အခုဆိုရင်   သူဖြစ်ချင်တဲ ့အဆိုတော်တစ်ယောက်လဲ     ဖြစ်လာပြီလေ………….အဒေါ်လဲ       သားလေးကိုသိပ်ချင်တယ်……သားလေးသက်ပုိုင်ဟာ    အမဒေါ်ရဲ ့ဘဝပါပဲ………သားလေးမရှိတော့ရင်     အဒေါ်လဲ    ဘယ်လို   နေရမှာလဲ..ပြောပါအုံး   မောင်ထွန်းဇော်ရယ်………..”

နောက်ဆုံးတော့    မျက်ရည်တွေက     ပါးပြင်ပေါ်သို ့လိမ် ့ဆင်းလာပါတော့သည်။

“အဒေါ်ရယ်      မငိုပါနဲ ့တောာ့ဗျာ……….ကျွန်တော်  ကတိပေးပါတယ်       သက်ပိုင်ကို     ပြန်မပြောပါဘူး…….”

“အတက်နိုင်ဆုံး    ကတိကိုစောင် ့ထိန်းပေးပါနော်…..မောင်ထွန်းဇော်ရယ်…….”

“စိတ်ချပါအဒေါ်ရယ်………..ကျွန်တော်  ပြန်မပြောပါဘူး…………”

ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ   ကံကြမ္မာရယ်………….ဘယ်လိုကြောင် ့သက်ပိုင်ကိုမှရွေးပြီး    လောကကြီးထဲက     ဆွဲခေါ်ရတာလဲဗျာ……..သူအရမ်းချစ်တဲ ့အမေရယ်……သူသိပ်ချစ်တဲ ့ချစ်သူရယ်…….သူအရမ်းခင်တွယ်တဲ ့    သူငယ်ချင်းရယ်…..သူတို ့အားလုံးရဲ ့ရင်ထဲကနေ     ဘာလို ့များဆွဲထုတ်ရတာလဲဗျာ……………………………………………………….

ရှေ ့သို ့ဆက်ပါအုံးမည်။……………….ခင်မင်လေးစားလျှက်……………………………………