ပေးဆပ်ခြင်း (ဖေမြင့်)

ပေါလ် သည် သူ ့အစ်ကိုထံမှ ခရစ္စမတ်လက်ဆောင်အဖြစ် ကားတစ်စီးလက်ဆောင်ရလိုက်သည်။

ခရစ္စမတ်အကြိုနေ ့မှာ သူ ့ရုံးခန်းမှထွက်လာတော ့ လမ်းဘေးမှာကောင်

လေးတစ်ယောက်က တောက်ပသော သူ ့ကားသစ်ကြီးကို သဘောကျစွာ လှည် ့

ပတ်ကြည် ့နေတာ မြင်ရသည်။ ကြည် ့ရုံနဲ ့ အားမရသေးဟန်ဖြင် ့ ကောင်လေးက

 

မေးသည် ။

 

“ ဒါ အကို ့ကားလား “ တဲ ့၊ ပေါလ်က ခေါင်းညိတ်ပြီး …

 

“ အေးကွ.. ငါ ့အစ်ကိုက ခရစ္စမတ်လက်ဆောင် ပေးတာ ´´ ဆိုတော ့

 

ကောင်လေးက အံ ့အားသင် ့သွားပြီး …

 

“ ဟာ… ခင်ဗျား အစ်ကိုက ခင်ဗျားကို အလကားပေးတာ ဟုတ်လား ၊ ခင်ဗျား

 

ပိုက်ဆံ တစ်ပြားမှမကုန်ဘူးပေါ ့၊ ဟာဗျာ … ကျွန်တော်သာ ဆုတောင်းလို ့ရရင်´´

 

ဆိုပြီး ဆက်မပြောတော ့ပဲ ကောင်းလေးရပ်နေသည် ။

 

ဆုတောင်းလို ့ရရင် ကောင်လေး ဘာဆုတောင်းမလဲဆိုတာ ပေါလ် တွေး

 

နေမိသည် ။ သူ ့မှာလည်း အဲဒီလို အစ်ကိုမျိုး တစ်ယောက် ရပါစေလို ့ ဆုတောင်း

 

မှာပဲပေါ ့ ။

 

သို ့သော် ကောင်လေးထံမှ နောက်ထပ်ကြားလိုက်ရသော စကားကြောင့်

 

ပေါလ် ကြက်သီးမွေးညင်း ထသွားသည်။

 

“ ကျွန်တော် အဲဒီလို အစ်ကိုမျိုး ဖြစ်ချင်လိုက်တာဗျာ ´´ တဲ ့

 

ကောင်လေးကို အံ ့အားသင် ့စွာ ငေးကြည် ့နေမိသည်။ ထို ့နောက်မှ ရုတ်

 

တရက် ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိ ။

 

“ မင်း ငါ ့ကားကို စီးကြည် ့မလား ´´ ဟုမေးမိသည် ။

 

“ ဟုတ်ကဲ ့ စီးချင်တာပေါ ့ခင်ဗျ ´´ အဲဒါနဲ ့ ကားလိုက်စီးရင်း ခဏကြာတော ့

 

ကောင်းလေးက …..

 

“ အစ်ကိုရေ ကျွန်တော်တို ့အိမ်ဘက် လှည် ့မောင်းပေးလို ့ ရမလားဗျ ´´

 

ဟုမေးသည်။ သူ ့မျက်လုံးတွေ တောက်ပနေတာကြည် ့ပြီး ပေါလ် ပြုံးမိသည်။

 

ကောင်လေးစိတ်ထဲ ဘာရှိနေသလဲဟု သူထင်တွေးမိနေသည် ။ “ အင် သူ ့ကား

 

သစ်ကြီးစီးပြီး အိမ်ပြန်လာတာကို အိမ်နီးနားချင်းတွေကို ကြွားချင်ပုံပဲ ´´ ….။

 

ဟု ထင်မိရင်းက

 

“ ဟို လှေကားနှစ်ဆင် ့နဲ ့ အိမ်ရှေ ့ ရပ်ပေးပါဗျာ ´´ ကောင်လေးက ဆိုသည် ။

 

လှေကားထစ်ပေါ် သူပြေးတက်သွားသည်။ ခဏကြာတော ့ ပြန်လာနေသံ

 

ကြားနေရသည် ။ တက်သွားတုန်းကလို မမြန် ၊ သူက ကလေးတစ်ယောက်ကို ချီ

 

ယူလာချင်းဖြစ်သည် ။ ခြေမသန်သော သူ ့ညီလေး ၊

 

သူ ့ညီလေးကို အောက်ဆုံးလှေကားထစ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူ ့လက်တစ်

 

ဘက်က ညီလေးကို တင်းတင်းဖတ်ထားပြီး ကားကိုပြသည် ။

 

“ ဟောဒီမှာ တွေ ့လားညီလေး ၊ အပေါ်မှာတုန်းက ကိုကြီးပြောတာလေ ၊ဒါ သူ

့

အစ်ကိုကြီးက ခရစ္စမတ်လက်ဆောင်ပေးတာတဲ ့ ၊ သူ ့ပိုက်ဆံ တစ်ပြားမှ မကုန်ဘူး

 

၊ နောက်ဆို အစ်ကိုကြီးလည်း ညီလေးကို ဒါမျိုးကားတစ်စီး ဝယ်ပေးမယ် ၊ အဲဒီ

 

အခါကျတော ့ ညီလေးကို အစ်ကိုကြီးပြောတဲ ့ ခရစ္စမတ်အရောင်းဆိုင်တွေမှာ ပြ

 

ထားတဲ ့ အလှအပ ပစ္စည်းမျိုးစုံတွေ ညီလေး လိုက်ကြည် ့နိုင်တာပေါ ့ ကွ ´´ တဲ ့

 

သူက အားပါးတရ ပြောနေသည် ။

 

ပေါလ် ကားထဲကထွက်လာပြီး ခြေမသန်သော ကလေးငယ်ကိုချီကာ ၊

 

ကားရှေ ့ခန်းထဲထည် ့သည် ။ အစ်ကိုလုပ်သူ ကောင်လေးက ဝမ်းသာအားရသူ ့

 

ညီလေးဘေးမှာ ဝင်ထိုင်သည် ။

 

အဲသည် ့နေ ့က သူတို ့သုံးယောက်လျှောက်လည်ကြသည် ။ အတွေ ့အကြုံ

 

မှာ သုံးယောက်လုံးအတွက် တစ်သက်မမေ ့နိုင်စရာဖြစ်ခဲ ့သည်။

 

အထူးသဖြင် ့ ပေါလ်အဖို ့ သင်ခန်းစာတစ်ခု မှတ်မှတ်သားသား ရခဲ ့သည်။

 

( ယူရခြင်း အရသာထက် ပေးရခြင်းကြောင် ့ဖြစ်သော ၊ ပီတိက ပို၍ နှစ်သက်ဖွယ်

 

ချိုမြိန်လှ၏ ) ဟူသော အသိတရား ။ ။

 

 

Dan Clark ၏ A Brother Like That

 

ဖေမြင် ့ – ဘာသာပြန်သည် ။

 

နှစ်သက်မိလို ့ပြန်လည်ကူးယူဝေမျှပါတယ်