“ငဲ့ စောင်း ကြည့် ၏ မကြည့် ၏ ( မန္တ လေး မျက် ပါး ရ ပ် မှ ရွှေ ဆိုင်း လုပ်ငန်းအ ကြောင်း)”
“ငဲ့ စောင်း ကြည့် ၏ မကြည့် ၏
( မန္တ လေး မျက် ပါး ရ ပ် မှ ရွှေ ဆိုင်း လုပ်ငန်းအ ကြောင်း)”
ဒီ နေ့ နေ့ လည် လက် ဖက် ရည် ဆိုင် ရောက် တော့ ရွှေဆိုင်းလုပ်ငန်း လုပ်တဲ့ မိတ် ဆွေ နဲ့ တွေ့ ပါတယ်။
ကျ နော် လဲ မြင် ရော
“ကို ပေါက ်ရေ ကျုပ် တို့ လုပ် ငန်း တွေ တော့ ပျက် တော့ မယ် ထင် တယ် ဗျို့”
ဆို ပြီး စ ပြော ပါ တယ်။
“ဘာ တွေ ဖြစ် ကုန် ပြီ လဲ ပြော ပါ အုံး ဗျ” လို့ ထပ ်မေး မှ
“ ဒီ လို ဗျ ဒီ နှစ ် ရွှေ တိ ဂုံ ဘု ရား အ တွက် ရွှေ ဆိုင်း လေ လံ အောင် သွား တဲ့ လူ က
ကျုပ ်တို့ လို မိ ရိုး ဖ လာ လုပ် ရွှေ ဆိုင်း လုပ် တဲ့ သူ မ ဟုတ် ဘဲ အ ဝေး ကလူ ဖြစ် နေ တာ။
နောက် မေး ကြည် ့တော့ လက် မူ့ ပညာ နဲ့ လုပ် တဲ့ ရွှေ ဆိုင်း မဟုတ် ဘူး လေ။
ခါ တို်င်း ဆို ကျုပ် တို့ အထဲ က ဘဲ တစ် ယောက် မ ဟုတ် တစ် ယောက် ရ တာ ဗျ။
အ ခု က အပြင် လူ ရ သွား တာ” လို့ စိတ် ပျက် လက် ပျ က် လေ သံ ကြီး နဲ့ ပြော ပါတယ်။
“ ခင် ဗျား တို့ ကို အား လုံး ရှေ့ မှာ ပွင့် လင်း မြင် သာ တင် ဒါ ခေါ် ပြီး ပေး တာ မ ဟုတ် ဘူး လား”
“ ခက် ပ ါ ့ ကို ေ ပါက် က လဲ ပွင့် လင်း မြင် သာ က တော့ ပွင့် လင်း လွန်း မြင် သာ လွန်း လို့ ခက် နေတယ်”
“ ကျ နော် တို့ သိ တဲ့ တင် ဒါ ခေါ် တယ် ဆို တာ စာ အိတ် ထဲ ကို ချိတ် ပိ တ် ပေး လိုက် တဲ့ အ ခါ
အနည်း ဆုံး လူ က ရ တာ ကိုး ။ အ ခု ဟာ က တ စ် ယောက် ပေးတ ဲ့ ဈေး ကို
တစ် ခါ တည်း အား လုံး မြင် အောင် ပြ ထား လိုက် တာ ေ လ။
ထုံး စံ မှ မ ရှိ တာ။
အဲ ဒါ က ထား လိုက် ပ ါတော့ ကိုယ် လိုက် နို်င် ရင် ရ သေး တယ်။
ဒါ ပေမယ့် အဲ ဒီ နေ့ က အ နည်း ဆုံး နဲ့ ရ သွား တဲ့ သူ ပေး တဲ့ ဈေးက ကျ နော်တ ို့
ရွှေ သ မား တွေဘယ် လို မှ မ လုပ် နို်င် တဲ့ ဈေး ဖြစ် နေ တာ ဗျာ။
စဉ်း စား ကြည့် ဗျာ ရွှေ ဆို တာ အ ရ ည် အ သွေး ကို ကြည့် ပြီး ဈေး ဖြတ် ရ တာ ပါ
အ ခု လို ဈေး အ နည်း ဆုံး ပြိုင် တဲ့ အ ခါ အရည် အ သွေး ခြင်း ညီ မ ည ီ
ချိန် ထိုး ကြည့် ဘို့ တော့ လို မယ် ဗျ
အ ခု ဈေး အ သက် သာ ဆုံး နဲ့ ရ သွား တယ် ဆို တာ ဘယ် လို အ ရည် အ သွေး ရှိ တယ် ဆိုတာ
ကျုုပ် တို ့ မ သိ ရ ဘူး လေ ဗျာ “လို့ ခပ် လေး လေး ကြီ း စိတ် ပျက် လက် ပျက် လေ သံ နဲ့ ပြော ပါ တယ်။
သူ တို့ နဲ့ လမ်း ခွဲ ပြီး ပြန ်လာ တဲ့ အခါ ကျ နော် ခေါင်း ထဲ မှာ
တွေး စ ရာ တွေ အ များ ကြီး ဖြစ် လို့ လာ ပါတယ်။
တ ကယ် ပြော ရ ရင် တော့ စီး ပွား ရေး ဈေး ကွက် ပြိုင် ဆိုင်မူ့ ဆို တ ာ အ မြဲ ရှိ နေ မှာ ပါ။
အ ခု အာ ဆီ ယံ အဖွဲ့ ဝင် နိုင် ငံ တစ် ခု အ နေ နဲ့ ရပ် တည် လာ ချိန် မှာ တော့
အ ဖွဲ့ ဝင် နိုင် ငံ အ ချင်း ချင်း တစ် နိုင်ငံ နဲ့ တစ် နို်င်ငံ ပူး ပေါင်း ဆောင် ရွက် ကြ မယ်
ထွက် ကုန် ပစ္စည်း တွေ ကို အပြန ် အ လှ န် တင် ပို့ ကြ မှာ အ မှန် ပါ ဘဲ။
အဲ ဒီ အခါ မှာ ကိုယ့် တိုင်း ပြည် က ထုတ် လုပ် တဲ့ ပစ္စည်း တွေ ကို လဲ ကျန် အ ဖွဲ့ ဝင်
နိုင် ငံ တွေ ဆီ က တင် ပို့ ချင် တယ် ဆို ရင် တင် မှာ ပ ါဘဲ။
ကိုယ့် ဘက် က သာ ပစ္စည်း အ ရည် အ သွေး တို့ ဈေး နုူန်းတို့ ကို ဝင် လာ တဲ့ သူ နဲ့
ယှဥ ်နို်င် အောင် အ သင့် ပြင် ထား ရ မှာ အ မှန် ပါ ဘဲ။
ဒီ အ ချိန် မျိုး မှာ ပြည် တွင်း က တစ် နို်င် တစ် ပိုင် လုပ် နေ တဲ့ သူ တွေ
ရပ် ဆိုင်းမှာ စိုး လို့ အခြား နို်င်ငံ က ပ စ္စည်း တွေ မသွင်းနဲ့ လို့ တား မြစ် လို့ မ ရ ပါဘူး။
ကိုယ့် ဘက် က ယှဉ် ပြိုင် နိုင် အောင် ကြိုး စား ရ မှာ အ မှန် ပါ ဘဲ။
ဒါပေ မယ့် လည်း ကိုယ် ့ နို်င် ငံ ရဲ့ မိ ရိုး ဖ လာ လုပ် ငန်း များ ကွယ် ပျောက် သွာ း
မယ် ဆို ရင် တော့ ပြင် ပ က ဝင် လာ မှာ ကို တား မြစ် သင့် ပါ တယ်။
ခက် တာ က ကျ နော ်တို့ နိုင် ငံ က လုပ် ငန်း အ တော် များ များ က မိ သား စု အိမ် တွင်း
လုပ် ငန်းအ ဖြစ် နဲ့ ဘဲ ရပ် တည် ကြ တာ တယ်။
နောက် ပြီး ခေတ် အဆက် ဆက် မျက် စေ့ ပိတ် နား ပိတ် နေ လာ ခဲ့ ကြ တာကိုး။
နောက် ဖြစ်သင့် တာ မ ဖြစ် သင့် တာ အ ပ ထား သူ တို့ ဖြစ် စေ ချင် တာ ကို ဘဲ
ဇွတ် ထောက် ခံ ခိုင်း တဲ့ ခေတ် မှာ ဘဲ အ နေ ကြာ လာ တော့ သူ တို့ ဘာပြောပြော
နား ထောင် တဲ့ အ ကျင့် မရှိ ကြ တော့ ပါ ဘူး။
လူ အ တော် များ များ က သ တင်း စာ မဖတ်ဘူး။
ဖတ် ပြန ်ရင် လဲ သာ ရေး နာ ရေး အ ကြောင်း လောက်သာ ဖတ်လေ့ ရှိကြပါ တယ်။
အစိုးရ က ထုတ်ပြန် တဲ့ အ ကြောင်း အရာေ တွ ကို လုံး ဝ မ ဖတ် ၊
အဲ တော့ မသိ လိုက် ကြ တာ များ ပါတယ်။
သိ တဲ့ အချိန် ကျ ပြန ်တော့ လဲ လိုက ် မ မှီ တော့ ပြန ်ပါဘူး။
ဒီ လို နှစ် ပေါင်း များ စွာ နေ လာ ကြ တော့ ပြောင်း လဲ လာ တဲ့ ခေတ် ကို လဲ သူ တို့ မသိ။
အာ ဆီ ယံ နိုင် ငံ အ ချင်း ချင်း ထွက် ကုန် တွေ ပို့ ကြ မယ် ဆို တာ လဲ မ သိ။
ဒီ တော့ ဘာ မှ ကြို တင် ပြင် ဆင် ထား တယ် ဆို တာ မ ရှိ။
အ ချို့ သော လုပ် ငန်း တွေ မှာ လက် မူ့ လုပ်ငန်း က နေ စ က် မူ့ လုပ် ငန်းကို ပြောင်း လဲ ဘို့ ဆိုတာကို
သိ ပေ မယ့် လဲ အ ကြောင်း ကြောင်းကို ထောက် ပြီး မပြောင်း လဲ ခဲ့ ကြ တာ မျိုး လဲ ရှိ ပါ တယ်။
ကျ နော်တို့ ရဲ့ မိတ် ဆွေ အမွှေ းတိုင် လုပ်ငန်းရှင်တစ်ဦး ရှိပါ တယ်။
သူ့ အ မွှေး တိုင်က ရောင်း ကောင်း တော့ ပစ္စည်း က ဈေး ကွက် ထဲ မှာ အမြဲ ပြတ် လပ် လေ့ ရှိ ပါတယ်။
ပစ္စည်း ပြတ် တယ် ဆို မှ တော့ ဝယ် လို အား ရှိ သ လောက် မ ရောင်း ရ ဘူး လို ့ ဆို နိုင ်ပါ တယ်။
အဲ ဒါ နဲ့ ကျနော် တို့ က သူ ကို လက် နဲ့ လုပ် မယ့် အ စား စက် နဲ့ ပြောင်း လုပ် ဘို့ ဝိုင်း တိုက် တွန်း
ကြပါ တယ်။
သူ က တော့ လက် နဲ့ လုပ် မယ် ဘဲ ပြော ပါ တယ်။
ကျ နော် တို့ က စက် နဲ့ ပြောင် း လုပ် ဘို့ တိုက် တွန်း မ က တိုက်တွန်း လာတဲ့ အခါမှ
“ခင ် ဗျား တို့ က အ ကြံ ပေ း တာ ကို လဲ လက် ခံ ပါ တယ။်
ဒါ ပေ မယ် ့ ကျ နော် အ တွေး က တစ် မျိုး ဗျ။
အ ခု အ ချိန် စက် နဲ့ ပြောင်း လုပ် ရင် လွယ် ပါ တယ်။
ထုပ် လုပ် မူ့ လဲ တက် လာ မှာ အ မှန် ဘဲ။
ဒါ ပေ မယ့် ကျ နော် ့ စက် ရုံ ထဲ မှာ အလုပ ် လုပ် နေတဲ့ လူ တစ် ရာ ကျော် ရှိ တယ်ဗျာ။
စက် နဲ့ ပြောင်း ထုတ် ရင် ဒီ လောက် လူ မ လို ဘူး။
အဲ လို ဆို ရင် ကျ နော် လူ တွေ အ လုပ် လက် မဲ့ ဖြစ် ကုန် မှာ ပေါ့။
သူ တို့ ကို မှီ ခို စား သောက် နေ တဲ့ မိ သား စု တွေ ဒု က ္ခ ရောက် ကုန် မှာ ပေါ့။
နောက် ရှိ သေး တယ် နွေ ရာ သီ ကျောင်း ပိတ် တယ် ဆို ရင် ဒီ အနီး အနားက
က လေး တွေ ကို ကျ နော် အ လုပ် ပေါ့ ပေါ့ ပါး ပါး လေးေ တွ ပေး ထား တယ်။
ကျောင်း ဖွင့် ရင် သူ တို့ ကျောင်း စာ း ရိတ် ပူ စ ရာ မ လို တော့ဘူး။
နောက် က လေး တွေ က အ လုပ် လုပ် နေ တော့ မ ပျက ်စီး တော့ဘူး။
ဒီ လို ရ လာဒ် ကောင်း တွေ ရှိ နေလို့ ကျ နော်က လူ အင် အားန ဲ့ မှေး ပြီး လုပ် နေတာ ပါ”
လို့ သူ ရှင်း ပြ တော့ မှ သူ တွေ းတာ လဲ မှန် ပေး သား ဘဲ လို့ တွေး မိ ပါ တယ်။
အ ခု ပြ ဿ နာ ကြုံ နေ တဲ့ ရွှေ မျက် ပါး ( ရွှေ ဆိုင်း) လုပ် ငန်း ရှင် တွေ က လဲ အ မွှေး တိုင် လုပ် ငန်း
ရှင် နဲ့ ဘ ဝ တူ ပါ ဘဲ။
ဒီ ရွှေ ဆိုင်း လုပ် ငန်း ဆို တာ ဟိုး ရှေး ရှေး ပု ဂံ ခေတ် က တည်း က စ တင် ခဲ့ တဲ့
မြန် မာ့ ရိုး ရာ လက် မူ့ လုပ်ငန်းတစ် ခု ပါ ဘဲ။
သ မိုင်း နဲ့ ချည် ပြီး ပြော ရ မယ ်ဆို ရင် မန်း လေး မြို ့ ကြီး စ တင် တည် စဉ် က တည်း က အ တူ ပါ လာ ခဲ့ တဲ့လုပ် ငန်း တစ် ခု လဲ ဖြ စ် ပါ တယ်။
မန်း လေး မြို့ တောင် ဘက် ခြမ်း မှ “ မျက် ပါ း ရပ် “ ဆို တဲ့ ရပ် ကွက် ကြီး က ဒီ ရွှေ မျက် ပါး
လုပ် ငန်း ကို ဘဲ အ မှီ ပြု ပြီး ဖြစ ်တည် လာ တဲ့ ရပ ်ကွက် ဖြစ ်သလို အဲ ဒီ အ ရပ် မှာ နေ ထိုင်သူ
အ တော် များ မျာ း က လည် း ဒီ ရွှေ ဆိုင်း လုပ် ငန်း ကို ဘဲ လုပ် ကို င် ကြ တာ ပါ။
ဒီ ေ ရွှ မျက် ပါး အ လုပ် က လွဲ ရင် ဘာ မှ မ လုပ် တတ် သော သူ များ လဲ ဖြစ ်ပါ တယ်။
ဒီ လု ပ် ငန်း ကြီး မှာ လုပ် ငန်း အဆင် ့ ဆင့် လဲ များ ပြား ပါတယ်။
မ လုပ် တတ် မ ကိုင် တတ် ဘူး ဆို ရင် အ လေ အ လွင့် လဲ များ ပါ တယ။်
လူ အင် အား နဲ့ ကျွမ်း ကျင် မူ့ ကို ပေါင်း စပ် ပြီး မှ ရွှေ ဆိုင်း လေး တွေ ဖြစ် လာ
အောင် ဖန် တီး ယူ ရ တဲ့ လုပ် ငန်း တစ် ရပ် လည်း ဖြ စ် ပါတယ်။
တ နည်း ပြော ရင် ပညာ ပါ သော လုပ် ငန်း လို ့ ဆို နိုင် ပါတယ်။
နောက် ဒီ လုပ် ငန်း ကို နို်င် ငံ ခြား သား အများ စု က စိတ ်ဝင် စား ပါတယ်။
အ ထက် မြန် မာ ပြည် ကို အ လည် လာ ကြ တဲ့ နိုင် ငံ ခြား သား မှန် သ မျှ
မြန် မာ ့ ရိုး ရာ လက် မူ့ လုပ် ငန်း တစ် ခု ဖြစ ်တဲ့ ရွှေ မျက် ပါး လုပ် ငန်း ကို
လာ ရောက် လေ့ လာ ကြ မ ှတ် တမ်း တွေ ယူ ကြ ပါ တယ်။
သူ တို့ အ တွက် တော့ တ ကယ့် မ မြင် ဘူး တဲ့ လုပ်ငန်း စဉ် တစ် ရပ် လဲ ဖြစ ်နေ ပါ တယ်။
တ နည်း အား ဖြင့် ဒီ လုပ် ငန်း က မြန် မာ့ ခရီ းသွား လုပ် ငန်း ကို သွယ် ဝိုက် သော နည်းး နဲ့
အ ထောက် အကူ ပြု တဲ့လုပ် ငန်း တစ် ခု ဆို ရင် လဲ မ မှား ပါ ဘူး။
ဒီ အ ချက် တွေ ကြောင့် လဲ မျက် ပါး ရပ် က ရွှေ ဆိုင်း လုပ် ငန်း ရှင် တွေ က
မြန့် မာ ရိုး ရာ လက် မူ့ လုပ် ငန်း တစ် ခု ပျောက် ကွယ် မ သွား အောင် ဘိုး စဉ် ဘောင် ဆက်
ထိန်း သိမ်း လာ ခဲ့ ကြ ပါ တယ်။
ရွှေ ဈေး အ ပြောင်း အ လဲ မှာ ခါး ကော့ နေ အောင် ခံ ရ တဲ့ လုပ် ငန်း ရှင် တွေ ထဲ မှာ
ဒီ ရွှေ ဆိုင်း လုပ် ငန်း ရှင် တွေ ထိပ် ဆုံး က ပါ ဘဲ။
ဒါ ပေ မယ့် ကိုယ် နောက် ကွယ် က နေ ရပ် တည် နေ တဲ့ ရွှေ ဆိုင်း ပ ညာ ရှင် တွေ နဲ့ သူ ့ ကို မှီ ခို နေ တဲ့
မိ သား စု ေ တွ ရဲ့ စား ဝတ် နေ ေ ရး တွေ၊
မြန် မာ ့ ရှေး ရိုး ရာ လက် မူ့ လုပ် ငန်း ပျောက် ကွယ် သွား မှာ စိုး တာ တွေ ကြောင့်
ဒီ လုပ် ငန်း ကြီး ရပ် တည် နိုင် အောင် ကြိုး စား လုပ် ဆောင် ခဲ့ ကြ တာ လဲ အမှန် ပါ ဘဲ။
ဒီ လုပ် ငန်း တွေ ရဲ ထုတ် ကုန် ဖြစ ်တဲ့ ရွှေ ဆိုင်း တွေ ကို မြန် မာ ပြည် အ နှ့ ံ အ ပြား က
တန် ခိုးကြီး ဘု ရား တွေ ကို ရွှေ သင်္ကန်း ကပ် လှူဘို့ အတွက် ပြန ်လည် ရောင်း ချ ပေး
ကြ တာ ပါ။
ဒီ လို ရောင်း ချ တဲ့ အ ခါ မှာ လဲ တင် ဒါ စံ နစ် နဲ့ ရောင်း ချ ခဲ့ တာ နှစ် ပေါင်း များ စွာ ကြာပါတယ်။
အဲ ဒီ တင် ဒါ ကို လည်း မျက် ပါ း ရပ် က ရွှေ ဆိုင်း လုပ် ငန်း ရှင် တစ် ဦး မ ဟုတ် တစ် ဦး ရ လေ့
ရှိ ပါ တယ်။
အ ခု ၂ဝ ၁၄ ခု နှစ် ရွှေ တိ ဂုံ ဘု ရား အ တွက် တင် ဒါ ဆွဲ ကြ တဲ့ အ ခါ
ဒီ ရွှေ ဆိုင်း လော က သား ထဲ က မ ဟုတ် တဲ့ သူ ရ သွား တယ် လို့ သိ ရ ပါ တယ်။
ဒီ ရွှေ ဆိုင်း က ယိုး ဒ ယား က စ က် နဲ့ လုပ် တဲ့ ရွှေ ဆိုင်း လို့ လဲ ပြော ကြ ပါတယ်။
အဲ လို သိ ကြ ရ တဲ့ အ ခါ မိ ရိုး ဖ လာ ရွှေ ဆိုင်း လုပ် ငန်း ရှင် တွေ အား လုံး ရဲ့
စိတ် ထဲ မှာ ပူ ပန် သော က ရောက် ကြ ရ ပါ တော့ တယ်။
နောက် တင် ဒါ ဆွဲ တဲ့ အခါ သူ ပေး သွား တဲ့ အ နိမ့် ဆုံး သော ဈေး က
လက် ရှိ ရွှေ ပေါက် ဈေး နဲ့ ဆို ရင် ဘယ် ရွှေ သ မာ း မှ မ လုပ် နိုင် တဲ့
ဈေး ဖြစ် တော့ ပို မို အံ့ ဩ ရ ပြန ်ပါတယ်။
ဈေး ကွက် စီး ပွား ရေး စ နစ် အ ရ အပြိုင် အဆိုင် ရှိ တာ ကို လဲ လက် ခံ နိုင် ပါ တယ်။
ဒါ ပေ မယ် ့ စက် နဲ့ လုပ် ရင် ရ နိုင် မှန်း သိ ပေ မယ့် မြန် မာ့ ရိုး ရာ လက် မူ့ လုပ် ငန် း တစ်ခု
ပျောက် ကွယ် သွား မှာ စုးိ လို့ ထိန်း သိမ်း စောင့် ရှောက် ပြီး လုပ် လာ ခဲ့ တဲ့ ရည် ရွယ် ချက်
လေး ကို တော့ ပျက် စီး သွား မှာ စိုး ရိမ် ကြ ပါ တယ်။
ရွှေ တိ ဂုံ ဘု ရား လို တန် ခိုး ကြီး ဘုရား များ က သာ ရွှေ ဆို်င်း ကို စ က် နဲ့ လုပ ်တာကို
ဈေး သက် သာ တယ် ဆို ပြီး လက်ခံ လိုက်ရင် နောက် ကျန် သော ဘု ရား များ က လဲ
လက် ခံ မှာ အ သေ အ ချာ ပါ ဘဲ။
အဲ ဒါ ဆို ရင် တော့ တဖြည်း ဖြည်းန့ ဲ မြန့် မာ့ လက် မူ့ လုပ် ငန် း တစ် ခု ပျောက် ကွယ် သွားမှာ
အ သေ အ ချာ ပါ ဘဲ။
ဒီ လို မြန် မာ ရိုး ရာ လက် မူ့ လုပ် ငန်း တစ် ခု ဆက ်လက် ရပ် တည် နို်င်ဘို့ အ တွက်က
တော့ တ ာဝန် ရှိ သူ များ ရဲ့ ကာ ကွယ် ပေး မူ့ လို အပ ်တာ အ မှန် ပါ ဘဲ။
စက် နဲ့ လုပ် တဲ့ ရွှေ ဆိုင်း ကို လက် ခံ လိုက် တဲ့ အ တွက် အား သာ ချက် က
တော့ ဈေး သက် သာ တယ် ဆို တဲ့ အချက် တစ် ချက် ဘဲ ရှိ ပါ တယ်။
မိ ရိုး ဖ လာ လုပ် ငန်း စဉ် အတိုင်း လုပ် တဲ့ ရွှေ ဆိုင်း ကို လက် ခံ မယ် ဆို ရင်
ပြည် တွင်း မှာ ရှိ တဲ့ လူ တွေ ကို အ လုပ် ပေး နိုင် တဲ့ အတွက် အ လုပ် လက် မဲ့ ပြ ဿ နာ ဖြေ ရှင်း
ပြီး သား ဖြစ ်သွား ပါ တယ်။
နောက် ရှေး ဘိုး စဉ် ဘောင် ဆက် က တည်း က တည် ရှိ ခဲ့ တဲ့ ရိုး ရာ လုပ် ငန်း ကို ထိန် းသိမ်း
ပြီး သား ဖြစ် သွား ပါတယ်။
နောက် နိုင်ငံ ခြား သား များ စိ တ်ဝင ်စား စွ ာ လေ့ လ ာတဲ့ လုပ်ငန်း တစ် ခု ထဲ မှာ ပါဝင် တဲ့ အတွက်
ပြည်တွင်း ခရီး သွား လုပ် ငန်း ကို လဲ အ ထောက် အ ပံ့ ဖြစ် စေ ပါတယ်။
ဒီ တော့ ဘယ် ဘက် က အား သာ တယ် ဆု ိတာ ငဲ့ စောင်း ပြီး ကြည့် သင့် တယ် လို့ လဲ
ခံစား နေ ကြ တာ အ မှန် ပါ ဘဲ။။
ငဲ့ စောင်း ကြည့် မကြည့် ဆို တာ ကေ တာ့
တာ ဝန် ရှိသူ များ ရဲ့ အ ပိုင်း ဘဲ ဖြ စ်ပါ တော့ တယ်။
ကို ပေါက် လက်ဆောင် အ တွေး ပါး ပါး လေး။
2-3-2014
7 comments
kyeemite
March 3, 2014 at 1:28 pm
မြန်မာ့ရိုးရာ လက်မှုလုပ်ငန်းလေးအကြောင်းဖေါ်ထုတ်ပြတာကောင်းပါလေ့ကိုပေါက်ရေ…
ကျုပ်လည်း လုပ်ငန်းကိုမလုပ်ချင်တော့ပေမဲ့ အလုပ်သမားတွေအတွက်ကြည့်ပြီး ဆက်လုပ်နေတဲ့
လုပ်ငန်းရှင်မျိုး တွေ့ဖူးပါတယ်…ဒါပေမဲ့ခေတ်ကာလအချိန်အခါအရ ပြောင်းသင့်တာတော့
လိုက်ပြောင်းသင့်တယ်ထင်မိတယ်…နို့မို့ ခုလိုပဲသူများနဲ့ဘယ်ယှဉ်နိုင်ပါ့မလဲ..အဲဒီတော့လည်း
ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်ပြန်တာပေါ့ဗျာ… 🙄
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
March 3, 2014 at 5:11 pm
ပြောင်း တာ တော့ ပြောင်း ရ မယ် လေ ဒါ ပေ မယ် အ ချိန် ယူ ရ မယ်။
စနစ် တကျ သေ ချာေ အာင် လုပ် ရမယ်
ရိုး ရာ မ ပျောက် အောင် လဲ ကာ ကွယ ်နိုင် ရ မယ်။
ဒိတ်ဒိတ်ကြဲ ငမွဲ
March 3, 2014 at 5:28 pm
ငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်တော့
ဒီပိုစ့်ဟာ. . . .
ဗဟုသုတ ရစရာ ပိုစ့်ကောင်းလေးတစ်ပုဒ်အဖြစ် မှတ်တမ်းတင်ထိုက်တယ်လို ့. . .
Foreign Resident
March 4, 2014 at 3:23 am
အင်း ၊ နောက်ဆုံးမတော့ ၊ Survival of Fittest ပါဘဲ ။
ယှဉ်ပြိုင်နိုင်မှု မရှိရင်တော့ မျိုးတုန်းသွားမှာ သဘာဝ ပါဘဲ ။
မြန်မာ့ ရိုးရာ လက်မူ့ လုပ်ငန်း အနေနှင့် ပြချင်ရင်တော့ ၊
အိမ်တစ်အိမ် လုပ်ငန်း တစ်ခုလောက် ဘဲ ချန်ထားပြီး ၊
လာကြည့်တဲ့သူတွေဆီက ပိုက်ဆံ ကောက်ပေါ့လေ ။
( သူများနိုင်ငံတွေမှာလည်း ဒီလိုပါဘဲလေ )
အစိုးရက ဝင် အကာအကွယ်ပေးရတာကိုတော့ သိပ်မကြိုက်ဘူး ။
တစ်ခါ တစ်လေ / တစ်ခါ နှစ်ခါ လောက်ဘဲ ကောင်းတယ် ။
ရေရှည် လုပ်ရင် အစိုးရ / ပြည်သူ မှာ ( ငွေ ) ဝန်ထုပ် ဝန်ပိုး ဖြစ်တယ် ။
နောက်ပြီး အရည်အချင်း မမှီတဲ့ လူ / လုပ်ငန်းတွေကို မွေးထုတ်ရာကျပြီး ၊
Human Resource Management အမှားအယွင်း ကြီးဘဲ ။
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
March 4, 2014 at 3:10 pm
ရေ ရှည် အ ကာ အ ကွယ် ပေး ရ မယ် ဆို တာ က လဲ သ ဘာ ဝ မ ကျ ပါဘူ.း
ဒါ ပေ မယ့် ပြောင်း လဲ ဘို့ အ တွက် လို အပ် တဲ့ စက် က ိရ ိ ယာ နည်း ပ ညာ ဘာ ညာ ကွိ က ွ တွေ ကို တော့ စီ စဉ်
ပေး သင့် ပါ တယ်။
ဒါ ပေ မယ် ့ ပြော သာ ပြော ရ တယ် ကိုယ့် အိမ် ရှေ့ က အများ သွား တဲ့ ကျောက် လမ်း ခင်း တာ တောင်
ကိုယ် ကပိုက် ဆံ စိုက် နေ ရ သေး တယ် ဆို မှ တော့ ပြော မော ကြီး ဘဲ ဖြစ် မှာ ပါ ဘဲ။
ဒီ တော့ ကိုယ် ဘာ သာ ကိုယ် ဘဲ ဖြစ ်အောင် လုပ် တော့ မယ်ဗျာ
လုံမလေးမွန်မွန်
March 4, 2014 at 9:37 am
နည်းပညာရယ်၊ သတင်းအချက်အလက်ရယ်က အားသာစေတဲ့အချက်ပေါ့.. ဒီခေတ်ကြီးထဲမှာတော့ သတင်းကြိုရတဲ့သူက စားစတမ်းပါပဲ..
လက်မှုလုပ်ငန်းပျောက်ကွယ်သွားမှာတော့ နှမြောစရာကြီး.. စက်မှုကိုပြောင်းမယ်ဆိုလည်း သူများဆီက စက်တွေအစား ကိုယ်ပိုင်စက်အနေနဲ့ ထွက်လာနိုင်ရင်ကောင်းမယ်..
ကိုယ့်ရိုးရာပစ္စည်းကို သူများတွေထုတ်ရင် သိပ်ရင်နာတာပဲ.. ရှိသေးတယ်.. တရုတ်ကတင်သွင်းတဲ့ ကတ္တီပါဖိနပ်တဲ့… အရမ်းအမြင်ကတ်တယ်…
နောက်တစ်ခုက ငွေထုတ်ကိုင်ဝင်လာတဲ့သူတွေပေါ့.. ငွေထုတ်ပြင်ပြီး ဘယ်နေရာ အားသာနေလဲ စောင့်ကြည့်နေတယ်.. ပြီးရင် ငွေထုတ်ပစ်ပေးပြီး ဝင်ယူတယ်.. နိမ့်ပါးတဲ့အချိန်တုန်းက ရုန်းကုန်ခဲ့ရတဲ့သူတွေက တကယ်တမ်းအခြေအနေကောင်းလာမယ်လဲ ကြံရော ငွေရှိတဲ့သူလက်ထဲ ပါသွားရော.. အစိုးရကိုလည်း ချဉ်ပါတယ်..
ကိုပေါက်(မန္တလေး)
March 4, 2014 at 3:13 pm
တစ် ခေတ် တစ် ခါ က
မဲ နေ သော ငွေ ကို ဖြူ ချင် လို့ လုပ် ငန်း တွေ ကို အရှံး ခံ ပြီး ဝင် လုပ် ပြ လိုက် ကြ တာ
ဒါ လေး နဲ့ ထ မင်း ရှာ စား နေ သူ တွေ ဘ ဝ ပျောက် ဘူး တယ်