သက်သတ်လွတ်အရေးကြီးလား….။

သက်သတ်လွတ် စားခြင်းအကြောင်းသည် လျော်၏ မလျော်၏ သင့်၏ မသင့်၏ကို အမြင်ရှင်းလင်းစေရန် ကျနော စုဆောင်းဖတ်မိထားသော သက်သတ်လွတ်စားခြင်းရဲ့ ကောင်းကျိုး ဆိုးကျိုးများကို အနည်းငယ်မျှ တင်ပြလိုက်ပါတယ်…..။

(၁) သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် စင်ကြယ်သော ကျင်စဉ် ဟုတ်မဟုတ်။ သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် ဗုဒ္ဓ၏ တရားဓမ္မနယ်ပယ်တွင် ကျင့်စဉ်တစ်ရပ်အနေနှင့် ရှိခဲ့သလား။ သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် မဂ်၊ ဖိုလ် ၊ နိဗ္ဗာန်ရောက်ကြောင်းဟုတ်ပါသလား…။
သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် မဂ်၊ ဖိုလ် ၊ နိဗ္ဗာန်ရောက်ကြောင်းဟုတ် အကျင့်ဟုတ်ခဲ့လျှင် သက်သတ်လွတ် စားခြင်းသည် စင်ကြယ်သော ကျင့်စဉ်တစ်ရပ်ဖြစ်ခဲ့ပါမူ ကျင့်စဉ်တစ်ရပ်အနေနှင့် ရှိသင့်လျင် ဘုရားဟော ပရိယတ်ပါဠိတော်များနှင့် အဠကထာ ဋီကာများတွင် ဟောကြားထားမည်ဖြစ်ပါသည် ယုခု မဟောကြားခဲ့ပါ မဖွင့်ဆိုခဲ့ပါ။
(၂) သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် တစ်စုံတစ်ရာ အပြစ်ကျူးလွန်မူ့ရောက် မရောက်။
သက်သတ်လွတ်စားရုံသက်သက်နှင့် အပြစ်ကျူးလွန်ရာမရောက်ပါ။ သို့သော် သက်သတ်လွတ်စားခြင်းကို အကျင့်ကောင်း အကျင့်မှန်လို့ ယူဆပြီး ကုသိုလ်တရားဖြစ်စေတယ်လို့ ယူဆရင် မိစာ္ဆဒိဋ္ဌိ ဖြစ်သွားပါသည်။
(၃) သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် ဗုဒ္ဓ၏ မေတ္တာစက်၊ မေတ္တာအာနိသင်ကို ဆန့်ကျင်သော သဘော ရှိမရှိ၊ အထောက်အကူပြုမပြု။
သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် မေတ္တာစိတ်၊ မေတ္တာအာနိသင်ကို ဆန့်ကျင့်သော သဘောမရှိပါ။ သက်သက်လွတ်စားရုံသက်သက်နှင့်လဲ မေတ္တာစိတ်ကို အထောက်အကူမပြုပါ။
(၄) သက်သတ်လွတ်စားခြင်းသည် ရတနာသုံးပါးနှင့် ဗုဒ္ဓ၏တရားဓမ္မလမ်းစဉ်တွင် ခလုတ်ကန်းသင်း ဖြစ် မဖြစ်၊ ဓမ္မန ္တရာယ်နှင့် ငြိမငြိ။
သက်သတ်လွတ်စားရုံသက်သက်နှင့် ရတနာသုံးပါး ဗုဒ္ဓ၏ ဓမ္မလမ်းစဉ်တွင် ခလုတ်ကန်းသင်းမဖြစ်ပါ။ ဓမ္မန ္တရာယ်နှင့် မငြိပါ။ သို့သော် သက်သက်လွတ်စားမှ တရားရမယ်၊ မေတ္တာစိတ်ဖြစ်မယ် သက်သတ်လွတ်မစားပဲ မေတ္တာပွားများရင် အလကားပဲ စသော သက်သတ်လွတ်သမားများ၏ စကားများသည် ခလုတ်ကန်းသင်း ဖြစ်ပါတယ် ဓမ္မန ္တရာယ် ဖြစ်ပါတယ်။
ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရားရှင်ရဲ့ သာသနာတော်မှာ မစားသင့်တဲ့ အသားကို ပညတ်ထားကတော့ ဒိဠသဒ္ဒါ၊ သုတသဒ္ဒါ၊ ပရိ်သင်္ကတသဒ္ဒါ၊ ဒိဠသဒ္ဒါဆို တာ မျက်စိနဲ့မြင်တဲ့ မြင်သား၊ သုတသဒ္ဒါဆိုတာ နားနဲ့ကြားတဲ့ ကြားသား၊ ပရိ်သင်္ကတသဒ္ဒါ ဆိုတာ ရည်ရွယ်ပြီးသက်တဲ့သားလို့ယုံမှားသံသယရှိတဲ့သား၊ ဒီအသားတွေသာ မစားအပ်တာပါ။ ဒီသဒ္ဒါ သုံးမျိုးကလွတ်ရင် ဘုရား၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓ၊ ရဟန္တာများ ဘုန်းပေးပါတယ်။ နောက်ပြီး သားကြီးဖြစ်တဲ့ (၁)လူသား(၂)ဆင်သား၊(၃)မြင်းသား၊(၄)ခြင်္သေ့သား၊ (၅)ကျားသား၊(၆) ကျားသစ်သား၊(၇) ဝက်ဝံသား၊(၈) ဝံပုလွေသား ၊ (၉) ခွေးသား၊ (၁၀)မြွေသား၊ ဆိုတဲ့ ဆယ်မျိုးလဲမစားအပ်ပါဘူးလို့ ဘုရားဟောပညတ်ရှိပါတယ်။
ဒီပညတ်ချက်တွေကို ထောက်ကြည့်ရင် မြတ်စွာဘုရားသည် သက်သတ်လွတ်မစားပါဟု သိနိုင်ပါသည်။ ဒေသာနာတော်အရ သက်သတ်လွတ်စားပါသည်ဆိုလျင် ကျန်းမာရေးအတွက် စားခြင်းသာဖြစ်ပါသည် စားနိုင်ပါသည် အပြစ်မရှိပါ သို့သော် သက်သတ်လွတ်စားခြင်းအား အကျင့်ကောင်း အကျင့်မြတ် ကုသိုလ်ဖြစ်သည်ဟု ခံယူ၍သာ မစားသင့်ပါ။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အစားအစာသည် ရုပ်တရားမျှသာဖြစ်ပြီး လူတစ်ယောက်ကို အထက်ဘုံနှင့်တကွ နိဗ္ဗာန်လည်း မပို့နိုင်သလို အပါယ်လဲ မကျနိုင်ပါ။ ဗုဒ္ဓမြတ်စွာဘုရား၏ မေတ္တာသုတ်တွင် မေတ္တာရှင်သည် ရသမျှနှင့် ရောင့်ရဲရမည် ကိစ္စနည်းရမည် ပေါ့ပါးသော အသက်မွေးမြူမူ့ ရှိရမည်ဟု ဟောခဲ့ပါတယ်။ သက်သတ်လွတ်စားခြင်းအား မေတ္တာပွားများရန် စားသည်ဟုလည်း ခံယူပြီးမစားသင့်ပါ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ မေတ္တာဟူသည် သက်ရှိသတ္တဝါတွေ အပေါ်မှာသာ ပွားများ ပို့ရမည်သာဖြစ်သည် သက်မဲ့ဖြစ်သော ထမင်း၊ ဟင်းများပေါ် မေတ္တာပွားများရမည်ဟု မြတ်စွာဘုရားရှင် မဟေားကြားခဲ့ပါ။ သေကြေပျက်စီး၍ ဟင်းအဖြစ်သို့ရောက်နေသော ဟင်းကို မြင်မှ သေလေပြီးသော သတ္တဝါအား သနားခြင်းကို ရှေ့ရှူ့၍ မစားပါဟု ရှောင်ကြဉ်ခြင်းမျိုးသည် တိတ္တိတက္ကဒွန်းတို့၏ ရှောင်ကြဉ်မူ့မျိုးသာဖြစ်သောကြောင့် အယူမှားသော မိစာ္ဆဒိဋ္ဌိသာ ဖြစ်ပါတယ်။ ယခု ကျနောတို့ မြင်တွေ့နေရသည်မှာ သက်မဲ့အပေါ်တွင် မေတ္တာပွားများပြီး သက်ရှိသတ္တဝါများအပေါ်တွင် ညှင်းပန်း နိုပ်စက် မတရားပြုနေသည်ကိုသာဖြစ်သည်။
သက်သတ်လွတ်စားသုံးသူများသည် အကြောင်းအမျိုးမျိုးရှိပါသည် အကျင့်ကောင်း အကျင့်မြတ်ထင်၍စားခြင်း၊ အလိုနည်းခြင်၍စားခြင်း၊ ရွ့ရှာစက်ဆုပ်ဖွယ်ဟု ယူဆ၍စားခြင်း၊ ရောဂါနှင့်မတည့်၍ မိမိကျန်းမာရေးကြောင့်စားခြင်း၊ မျိုးရိုးအလိုက်စားခြင်း သတ္တဝါများအား သနား၍စားခြင်း၊ နတ်ချစ်စေလိုသောကြောင့် နတ်မကြိုက်သောကြောင့်သော်လည်ကောင်း၊ အထက်နတ်များ အကူအညီလိုသောကြောင့်သောလည်ကောင်း စသဖြင့် အကြောင်းများကြောင့် စားပါသည်။ ပြသာနာမရှိပါ လူအမျိုးမျိုးစိတ်အဖုံဖုံ ဖြစ်ပါသည် ပြသာနာရှိနေသည်မှာ သက်သတ်လွတ်စားသမားများသည် မိမိတို့စားခြင်းအပေါ် ဂုဏ်ယူဝါကြွား၍ မစားသူများအာ ပြစ်တင်ရှုံ့ချခြင်း၊ မိမိတို့ စားနေသည်မှာ မြတ်သော အကျင့် ဖြစ်သည် ကုသိုလ်တရားဖြစ်သည်ဟု ခံယူထားခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ မှားသော အယူမျျှသာ ဖြစ်ပါသည်။